Recensie: 'Rebel' van Julie Kagawa

Het rebellen bestaan is zwaar en dat zal Ember weten ook. Met twee moordlustige organisaties achter haar kont aan heeft ze slechts twee keuzes: vluchten of vechten.

Samenvatting
Het is ze gelukt om weg te komen. Ember en de rebel zijn veilig. Althans, voor nu… Tot Ember’s grote verdriet heeft ze echter zowel haar broer Dante als de mens Garret, waar ze zeer menselijke gevoelens voor begon te krijgen, achter moeten laten tijdens haar vlucht. En ze weet donders goed dat het een hele uitdaging gaat worden om hen beide alsnog te bevrijden…

In de ogen van Talon is de jonge, rode draak nu een rebel. Ze zullen er alles aan doen om haar terug te krijgen binnen de organisatie en Kobalt voor eens en altijd uit te schakelen. Wat Ember echter niet weet, is dat ze daarvoor iemand inzetten die haar nauw aan het hart staat: haar bloedeigen broer.

En dan is Garret er nog, de soldaat van St. Joris. De jongen die Ember niet achter kan laten. Zo impulsief en vastberaden als ze is, besluit ze een reddingsactie op te zetten, met extreme gevolgen.

Rebel: een waardige opvolger van Pupil
Julie Kagawa heeft in Rebel het snelle tempo van boek één, Pupil, zonder aarzeling doorgezet. Echter, het wervelende plot van Pupil, is in Rebel een heuse tornado geworden. Het verhaal gaat vliegensvlug en zit boordevol actie. Ember en haar metgezellen worden van de ene (dodelijke) situatie in de andere geslingerd, maar proberen almaar weer dapper hun hoofd boven water te houden.

Een groot pluspunt van dit tweede deel vind ik het feit dat het minder voorspelbaar is dan het eerste. Er zitten gebeurtenissen in die ik echt op geen enkele manier had kunnen voorspellen en die echt voor een complete plottwist zorgen. De keuzes waar de personages voor worden gesteld zijn pittig. En de beslissingen die ze vervolgens maken, zijn ook lang niet altijd wat je verwacht…

Liefde maakt blind
Zowel Ember en Garret als de rebel Kobalt krijgen het in dit boek zwaar te voortduren. De menselijke gevoelens van Ember voor de St. Joris soldaat Garret worden sterker, terwijl ondertussen haar draak nog steeds hevig naar Kobalt verlangt. Als dan ook beide jongens deze gevoelens steeds meer toelaten, wordt het allemaal nog een tikkeltje lastiger.

Nog steeds ben ik van mening dat dit één van de betere driehoeksverhoudingen is die ik ooit gelezen heb. Deze driehoeksverhouding is namelijk logisch. Een draak is een beest en beesten reageren op hun instinct: Ember wil Kobalt. Maar dat verdraaide mensenlichaam van haar, en die menselijke gevoelens, willen Garret. Ik begrijp haar frustraties wel.

Een wereld binnen een wereld
Hoe Julie Talon en alle draken beschrijft, is naar mijn mening feilloos. Ik zag tijdens het lezen de draken voor me over de grond schrijden. Allemaal op hun eigen wijze: sierlijk, krachtig, groots, machtig. Ik zag de persoonlijke trekjes en eigenschappen van hun menselijke vorm terug in hun draak.

De binnenkant van de organisatie, welke we door Dante’s ogen kunnen ervaren, komt haast angstaanjagend over. Strak en kil. Precies zoals ik mij Talon nu voorstel, omdat de woorden van Kobalt ook mij overtuigen van het feit dat Talon toch niet zo’n vredelievende organisatie is als ze zich voordoen. Naar mijn idee is Julie Kagawa zeker geslaagd in het schrijven van een pakkende Urban Fantasy.

Conclusie
Het wervelende plot van Pupil, is in Rebel een heuse tornado geworden. Het verhaal gaat vliegensvlug en zit boordevol actie. Een geslaagd tweede deel van de Talon serie!

Waardering: 4/5

De recensent ontving hiervoor een gratis leesexemplaar van de uitgeverij in ruil voor een eerlijke recensie.