Vorige week heb ik Septemberlichten gerecenseerd. Het was een heerlijk mysterieus boek van meesterverteller Carlos Ruiz Zafón. Nu heb ik ook met volle nieuwsgierigheid het Middernachtspaleis gelezen, hét verhaal waarmee hij naam heeft gemaakt in de young adult literatuur. Kan dit boek Septemberlichten overtreffen?
Het Middernachtspaleis is de oude verlaten en majestueuze villa waar het Chowbar Genootschap bijeenkomt. Dit genootschap bestaat uit zeven weeskinderen uit het Sint Patrick en is opgericht om elkaar in elke situatie te helpen en het delen van kennis, hoewel Verder lezen Bovennatuurlijk, maar dan anders
Angelina Jolie is een actrice die iedereen bij naam kent. Haar filmteller blijft volle bak lopen en ze is geliefd bij zowel filmmakers als critici. Angelina staat bekend om haar speciale rollen, die ze altijd met volle overtuiging weet neer te zetten. We zijn dan ook erg benieuwd hoe ze Maleficent zal vertolken. Hoewel ze in haar keuze van rollen altijd erg streng is, lijkt ze in haar gewone leven toch wel een beetje excentriek te zijn. Zo verzamelt ze wapenmessen en waren er lang speculaties over een incestueuze relatie tussen Jolie en haar broer. Een ding staat als een paal boven water; ze is een zeer interessant persoon om van naderbij te bestuderen!
Op vier juni 1975 werd Angelina in Los Angeles, Californië, geboren. Nooit is ze een vreemde voor de filmindustrie geweest, als de dochter van Oscarwinnende acteur Jon Voight en actrice Marcheline Bertrand, die gestudeerd heeft met Lee Strasberg, de oprichter van het Lee Strasberg Theater Instituut. Ze heeft een oudere broer, James Haven. Haar ouders scheidden een jaar na haar geboorte en toen stopte haar moeder met acteren, om met haar voltijdse voogdij haar volledige tijd aan haar kinderen te besteden. Als kind keek Angelina heel wat films met haar moeder en dat wakkerde haar interesse voor acteren aan. Toen ze elf jaar was, schreef ze zich in aan het Lee Strasberg Theater Instituut, waar ze twee jaar lang getraind werd en in verschillende theaterstukken verscheen.
Geen acteerlessen meer
Op veertienjarige leeftijd stopte Jolie met haar acteerlessen en wilde ze begrafenisondernemer worden. Ze begon te werken als model en kwam terecht in een periode van depressies omdat ze leed onder pestpartijen op haar nieuwe school Beverly Hills High School. Ze kreeg steeds moeilijker contact met mensen en vluchtte in zelfverwonding en drugs. Toen ze zestien jaar was, huurde ze haar eigen appartement. Ze studeerde af aan de middelbare school en begon weer aan haar acteerlessen.
Rond 1995-1996 scoorde ze haar eerste, kleinere rollen, waarvoor ze toch steeds geprezen werd en verschillende prijzen in ontvangst nam. Haar hoofdrol in de televisiefilm Gia – het waargebeurde verhaal van het speciale topmodel Gia Carangi, die als een van de eerste celebrities stierf aan aids – leverde haar zelfs een Golden Globe op. Een jaar later, in 1999, brak ze definitief door in The Bone Collector, naast Denzel Washington. Vanaf toen kwamen de rollen binnen, en vaak stond ze naast de grote acteurs. Ondertussen behoort ze zelf tot een van die grote acteurs en ken je haar vast van films als The Tourist, Salt of Beowulf.
Leuke weetjes
Haar volledige naam is Angelina Jolie Voight. Eigenlijk is Jolie haar tweede naam. Haar vader heeft zowel Angelina als haar broer James Haven een tweede naam gegeven voor het geval dat ze ooit hun achternaam wilden veranderen. In 2003 nam ze uiteindelijk de achternaam Jolie aan.
Angelina heeft 19 tatoeages; waaronder het Japanse teken voor dood, een draak en een groot zwart kruis.
Ooit was ze een tijdje getrouwd met Jonny Lee Miller. Op haar huwelijk droeg ze een zwarte leren broek en een wit shirt. Op het witte shirt schilderde ze de naam van haar man in haar eigen bloed.
Ze is ongelofelijk close en beschermend tegenover haar oudere broer, James Haven. Hij begeleidt haar vaak naar prijsuitreikingen en ze heeft zijn initiaal H op haar arm getatoeëerd. Er werd zelfs beweerd dat de twee een incestueuze relatie hadden, iets wat ze altijd ontkend heeft.
Angelina verzamelt wapenmessen en heeft een interesse voor lijk wetenschap.
Haar favoriete Disney personage is Dumbo. Ze beweert dat ze moest huilen toen hij kon vliegen.
Angelina en Brad Pitt werden gehecht aan elkaar op de set van Mr. And Mrs. Smith rond 2005. Even later, na viereneenhalf jaar huwelijk, verliet Brad zijn vrouw Jennifer Anniston voor Jolie. In 2012 heeft het koppel zich eindelijk verloofd.
Daarnaast staat Brangelina bekend voor hun groot aantal kinderen. Ze hebben drie geadopteerde kinderen; Maddox Chivan, Pax Thien en Zahara Marly, en drie biologische kinderen; Shilo Nouvel en tweeling Knox Léon en Vivienne Marcheline.
Ze staat bekend om haar gulheid tegenover goede doelen.
Persoonlijke quotes
“When other little girls wanted to be ballet dancers, I kind of wanted to be a vampire.”
“It was nice for me to play with other girls; I don’t really have girlfriends in movies, if you’ve noticed. Well, I have a few girlfriends, I just… I stay at home a lot. I’m just not very social. I don’t do a lot with them, and I’m very homebound. I’ll talk to my family, I talk to Brad… But I don’t know, I don’t have a lot of friends I talk to. He is really the only person I talk to.”
“I need more sex, okay? Before I die I want to taste everyone in the world.”
“After my last divorce, I said I was absolutely going to marry somebody in another field, an aid worker or something. Then I met Brad, everything I wasn’t looking for, but the best man, the best father I could possibly wish for, you know? Brad’s passion for international affairs was actually one of the things that brought us together.”
“If you don’t get out of the box you’ve been raised in, you won’t understand how much bigger the world is.”
“Love one person, take care of them until you die. You know, raise kids. Have a good life. Be a good friend. And try to be completely who you are and figure out what you personally love. Like go after it with everything you’ve got no matter how much it takes.”
“If I think more about death than some other people, it is probably because I love life more than they do.”
“I am odd-looking, I sometimes think I look like a funny Muppet.”
“I love to put on lotion. Sometimes I’ll watch TV and go into a lotion trance for an hour. I try to find brands that don’t taste bad in case anyone wants to taste me.”
Vorige week konden jullie leren hoe jullie je het best konden kleden zoals Hermelien Griffel, of Hermione Granger. Nu is het tijd om iets van haar beauty in de films op te steken. En wie kan ons dat beter leren dan haar make up en hair artist, die al jaren de beauty look van Emma Watson verzorgt? In deze twee korte filmpjes leert ze je zowel over het haartype van Hermione als over de make up. Ik heb erg van deze video’s genoten, en jullie?
Noem de film die de hitsensatie van 2013 wordt. Noem de film waarnaar waarschijnlijk iedereen hier uitkijkt. Drie maal raden… het is Catching Fire! Hoewel de releasedatum – 22 november 2013, zucht! – nog tijden van ons afstaat, begint er langzaam beweging in de voorbereidingen voor het filmen te komen. Ondertussen kennen we ons geliefde trio Jen, Josh en Liam al goed. Maar hoe zit het met de personages van het tweede deel in de Hunger Games trilogie? Een tijdje geleden lieten we jullie al weten dat Jena Malone de rol van Johanna Mason op zich neemt. Nu hebben we Verder lezen Nieuwe namen voor vervolg Hunger Games!
Velen onder jullie zouden graag eens een stapje verder willen gaan dan enkel het lezen van de young adults die je op deze site kunt vinden en het heft in eigen handen nemen. Daarom proberen we jullie zoveel mogelijk in de goede richting te duwen met onze schrijftips. Nu zijn jullie bijna zover om helemaal aan de slag te gaan met je verhaal. Je weet hoe het moet, je hebt de inspiratie, de belangrijkste personages en de elementen om te beginnen. Maar voordat je jezelf in het heerlijke werk kunt gooien, moet je eerst nog je vertelperspectief bepalen.
Vertelperspectief? Vertelperspectief is de manier waarop het verhaal verteld wordt, of nog beter gezegd: wie vertelt het verhaal en op welke manier doet hij/zij dat? Wanneer de personages zwijgen, komt deze verteller naar voren. De verteller beschrijft alles wat de personages niet in hun conversaties kunnen: de omgeving, de sfeer, (al dan niet voor het hoofdpersonage geheime) informatie, gebeurtenissen… Eigenlijk vormt deze verteller het belangrijkste element van een verhaal.
Van dit vertelperspectief heb je natuurlijk heel wat soorten. In volwassenenboeken kom je de gekste dingen tegen; van een raamvertelling tot een alwetende verteller die jou meer laat weten dan zijn personages. Heel indrukwekkend van de auteur zelf, maar vaak ook een beetje moeilijk om te kunnen volgen.
In de young adult literatuur ligt het gelukkig een beetje simpeler. Het moet nog altijd aangenaam zijn om te kunnen lezen en het verhaal komt op de allereerste plaats. De 3 bekendste en meest gebruikte vertelperspectieven voor young adults zijn:
1. Het ik-perspectief: What must it be like, I wonder, to live in a world where food appears at the press of a button? How would I spend the hours I now commit to combing the woods for sustenance if it were so easy to come by? What do they do all day, these people in the Capitol, besides decorating their bodies and waiting around for a new shipment of tributes to rill in and die for their entertainment?
Waarschijnlijk het meest gebruikte perspectief voor ons genre. Denk maar aan The Twilight Saga, Hunger Games, De IJzerkoning, de Edelsteentrilogie… Ik, ik, ik en nog eens ik. Eigenlijk zie en maak je alles mee door de ogen van het hoofdpersonage, je versmelt als het ware met hem/haar. Vele mensen houden het meest van dit perspectief omdat ze zich hierin het best kunnen inleven en dat is begrijpelijk. Je krijgt alle gevoelens, gedachten en meningen van het hoofdpersonage/degene die vertelt mee. Maakt het personage iets heerlijks mee, dan spring jij ook van de daken. Maar als er iets vreselijks met de verteller gebeurt, voel jij je slecht. Verhalen in het ik-perspectief zorgen daarom vaak voor een geweldige leeservaring. Dit perspectief doet het vooral goed in de verhalen waar romantiek een grote rol speelt.
2. Het personele hij-perspectief: An invisible barrier separated him from the rest of the world. He was – he had always been a marked man.
De meest bekende young adult met het personeel hij-perspectief is waarschijnlijk Harry Potter. In dit perspectief doe je een stapje van de hoofdpersoon af en bekijk je hem en zijn hele handelingen van een afstand. Zo krijg je een beter beeld van de andere personages en de gebeurtenissen die geen betrekking hebben op het hoofdpersonage. Je ziet het verhaal niet langer van één kant en je wordt niet beïnvloed door de constante subjectieve blik van de hoofdpersoon. Dit perspectief laat je toe zowel met het hoofdpersonage als met de personages rond hem verbonden te zijn. Voor avontuurlijke verhalen is dit een ideaal perspectief om te gebruiken om een nuchtere blik op de gebeurtenissen te houden.
3. Afwisselende perspectieven Afwisselende perspectieven zijn lang niet zo populair in de young adult literatuur als in de volwassenenliteratuur, maar je komt het toch regelmatig tegen. Bijvoorbeeld in Breaking Dawn, de boeken van Carlos Ruiz Zafón en The Wolves of Mercy Falls Trilogie. Je richt je niet langer op het hoofdpersonage, maar je laat het verhaal gebeuren door de ogen van verschillende personages. Voor dit perspectief kun je zowel het ik-perspectief als het personeel hij-perspectief gebruiken, dus eigenlijk moet je nog steeds bepalen welke van de twee je het meest ligt. Als je afwisselende perspectieven gebruikt, kun je van meerdere personages een wat uitgebreidere karakterschets geven. Dit perspectief is vooral handig als je meerdere echt belangrijke personages in je verhaal hebt.
Welke moet ik kiezen? Wat jou het meeste ligt, verschilt natuurlijk van persoon tot persoon. Het is afhankelijk van het soort verhaal dat je wil schrijven, of je je op een of meerdere personages wil focussen, of de karakteropbouw of het verhaal belangrijker is… Wel moet je alles eens geprobeerd hebben!
Heb je een idee waar je verder mee wil? Schrijf dan eens een hoofdstuk in alle perspectieven. Let er wel op dat je niet precies hetzelfde vertelt, maar let op wat de perspectieven onderscheidt. Zo moet je voor het ik-perspectief vooral op de belevingswereld van het hoofdpersonage ingaan, terwijl je voor het personeel hij-perspectief meer objectiever over de wereld rond hem/haar moet vertellen. Bepaal wat jij het leukste vindt om te schrijven. Is elk perspectief echter net zoals bij mij even aangenaam voor jou? Laat dan iemand anders de drie verhalen lezen en bepalen welk hij/zij het best vindt.
En weten jullie al welk perspectief jullie het meest ligt? Blijf verder schrijven, en hopelijk lees je volgende week onze nieuwste schrijfoefening!
In de zomer van 1937 verhuist Simone Sauvelle met haar kinderen Irene en Dorian naar de Normandische kust. Daar gaat ze werken voor de speelgoedfabrikant Lazarus Jann en zijn zieke vrouw die hij voor de rest van de wereld verborgen houdt. Maar dingen gaan er maar raar aan toe op zijn landgoed Cravenmoore. Het huis staat barstensvol met levend speelgoed dat uit een horrorfilm lijkt te komen, Lazarus Jann blijkt geen schaduw te hebben en de praatgrage meid Hannah wordt vermoord. Er houdt zich een gruwelijk monster schuil op Cravenmoore. Dit verhaal heeft Verder lezen Hot or not? Septemberlichten
Tijd om de maandag nog eens te beginnen met een liedje uit de Twilight Saga. Deze keer eentje uit New Moon, namelijk uit de allerlaatste scène. Wanneer Bella en Edward wegrijden van het huis van de Cullens na de stemming om Bella in een vampier te veranderen, is het liedje te horen. De song wordt onderbroken wanneer Jacob uit het niets opduikt, zodat ze bijna tegen ‘m aanrijden.
Een van de dingen die ik echt geweldig vind aan de films van The Twilight Saga is toch wel de keuze van de muziek. Die is altijd
Normandië, zomer 1937. Simone Sauvelle en haar kinderen Irene en Dorian hebben het niet gemakkelijk na de dood van Meneer Sauvelle. Daarom zijn ze erg verheugd wanneer Simone een aanbieding krijgt om te werken als hoofd in de huishouding van speelgoedfabrikant Lazarus Jann. Deze man bewoont samen met zijn zieke vrouw die hij verborgen houdt het griezelige landgoed Cravenmoore, dat volstaat met levend speelgoed. De familie verhuist naar het Kaaphuis langs Cravenmoore op de Normandische kust. Via de vrolijke schoonmaakhulp Hannah leert Irene de mysterieuze Ismaël kennen met wie ze al snel een relatie krijgt. Verder lezen Beter dan een griezelfilm
Dat Anne geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken, bewijst ze als Catwoman in Dark Knight Rises. Ongelofelijk is het, maar alweer heeft ze me weten in te pakken. Elke rol die Anne bemachtigt, speelt ze met glans. De laatste jaren hebben we haar al in veel films voorbij zien komen. Zo vertolkte ze vorig jaar de excentrieke Emma in de romantische young adult verfilming One Day. Niet veel daarvoor had ze de rol te pakken van de White Queen in de Tim Burton adaptatie van Alice in Wonderland. Nu verovert ze alle filmzalen als Catwoman die zelfs Batman te slim af is. Ze lijkt wel de Midas onder de actrices. Elke film die Anne aanraakt, verandert in goud. Over deze vrouw willen we wel wat meer weten.
Anne werd geboren in Brooklyn, New York, op 12 november 1982. Haar vader, Gerald Thomas Hathaway, is een advocaat en haar moeder, Kathleen Ann, is een actrice die anne ertoe inspireerde in haar voetstappen te treden. Ze heeft verder een oudere broer Michael en een jongere broer Thomas. Ze is grotendeels van Ierse en Franse afkomst. In haar jeugd werd Anne katholiek opvoed met wat ze “zeer sterke waarden en normen” noemde. Ze geeft toe dat ze als jong meisje non had willen worden. Maar op haar vijftiende verloor ze haar passie voor het katholieke geloof nadat haar broer Michael had bekend dat hij homo is. Ze zegt dat ze zich niet kan vinden in een geloof dat homoseksuelen veroordeelt.
Op school deed ze actief mee aan de vele toneelstukken zoals Jane Eyre en Gigi. Ze was de eerste tiener die toegelaten werd in het befaamde The Barrow Group Theater Company’ acting program. Daarnaast werd ze opgeleid als een sopraan, en ze heeft opgetreden in New Jersey. Drie dagen later werd ze gecast voor de korte tv-serie Get Real. Maar als opgeleide actrice verkoos ze filmrollen. Haar eerste grote rol was naast Julie Andrews in de Disney film The Princess Diaries. De film werd een groot succes en Anne werd door de critici geprezen omwille van haar uitstekende performance.
Hoewel haar volgende film, The Other Side of Heaven, een flop was, zat Anne daarna niet om rollen verlegen. Ze was te zien in drama’s zoals Brokeback Mountain, Becoming Jane en Rachel Getting Maried, in liefdesfilms zoals One Day en Valentine’s Day, in komedies zoals Bride Wars en Alice in Wonderland en ze heeft zelfs haar stem geleend voor animatiefilms zoals Rio en Hoodwinked. Haar droom kwam echter uit toen ze naast haar grote voorbeeld Meryl Streep mocht staan in The Devil Wears Prada. De voorbije tien jaar als actrice heeft ze tientallen prachtige films opgeleverd, kun je je voorstellen wat ze ons de volgende tien jaar allemaal gaat laten zien!
Leuke weetjes
Haar volledige naam is Anne Jacqueline Hathaway. Maar haar familie en vrienden noemen haar Annie.
Hoewel ze Catwoman speelt in The Dark Knight Rises, is ze in feite allergisch voor katten.
Ze werd naar de vrouw van Shakespeare, die ook Anne Hathaway heet, vernoemd.
Anne vindt het vreselijk om aan de telefoon te praten met mensen die ze niet kent. Zelfs een bestelling plaatsen bij de pizzabezorger is voor haar doodeng.
Naast het feit dat ze lactose-intolerant is, heeft ze er ook voor gekozen om als vegetariër door het leven te gaan.
Als ze gefaald had in haar acteercarrière, zou ze Engels professor op psychologe zijn geworden.
Ze zou ook graag over de Amerikaanse politiek willen leren, aangezien het van belang is voor de immigranten.
Anne kwam op de 4e plaats terecht van de 100 meest sexy brunettes.
Persoonlijke quotes
“I look my best after an entire hair and makeup team has spent hours perfecting me. When do I feel my best? When I haven’t looked in a mirror for days, and I’m doing things that make me happy.”
“Kindness is really important to me in finding my own prince – so are patience and a sense of humor. Without those qualities he’s no Prince Charming!”
“In Hollywood you have to be careful if you go above a six, then you’re considered fat. I’m considered to be, I hope, an actress, and you can get away with a couple of extra pounds if you are trading on your talent instead of your sex appeal. I don’t have time to be tortured about me weight.”
“My New Year’s resolution, this year, was actually to find my inner rock star and liberate her. I’m still working on it.”
“I cry terribly easily. Just a minute ago, I was reading an article about Kate Winslet in Vogue, and I love her so much, I started crying, realizing how great she is and how far I have to go.”
“I’ll be honest with you, it really, really, really annoys me, the image that’s put out there for women. These tiny, tiny bodies, with absolutely no fat at all on them. It’s unhealthy, plain and simple, and there are only a handful of women in the world who are naturally like that. It makes me sick.”
“My parents used to get very nervous when I was in high school because I would get a test back with a 98% and all I could see was the 2% that I missed.”
“I believe I’ve always been a big believer in equality. No one has ever been able to tell me I couldn’t do so mething because I was a girl.”
(on a romantic scene withJake Gyllenhaalin “Brokeback Mountain”) “There was this scene … where I get my kit off and I’m in the car with Jake … and he’s touched my shoulder and he’s touched my stomach and he’s touched around my back everywhere except for, you know, ’the girls’. So the director yells cut and we go behind a screen and I’m putting my clothes back on and Jake comes up to me and says, ‘Annie, the thing is, the scene, in real life I would, so can I?’ I just turned to him and said, ‘It’s okay Jake, yes, you can touch my boobs.’
In de young adult verhalen zijn er altijd wel sterke vrouwelijke hoofdpersonages te vinden. Meisjes die dapper zijn, die hun eigen keuzes maken en afwijken van de rest. Een van onze grootste voorbeelden is ongetwijfeld Hermelien Griffel, of Hermione Granger in de Harry Potter films. Ze is waarschijnlijk de slimste leerling van heel Zweinstein en zonder haar zouden Harry en Ron wel eens diep in de problemen kunnen komen. In Harry Potter and the Deathly Hallows bewijst ze ook nog eens dat je ook stijlvol én slim kunt zijn. Meer zelfs, ze zou wel eens het nieuwe stijlicoon voor tovenaars kunnen zijn.
Hermelien draagt veel outfits in Deathly Hallows Part 1 die ik echt leuk vind, maar in deze Fashion Thursday focussen we op de kleding die ze draagt wanneer het trio een Gruzielement probeert te vernietigen. Een simpele en casual look, waardoor ze er toch nog vrouwelijk en stijlvol uitziet. Zelfs als een kluizenaar in het bos ziet Hermelien er op haar best uit. Dit is iets wat totaal aansluit bij mijn stijl. Deze outfit is ook nog eens perfect voor de Nederlands/Belgische zomer: wisselvallig weer, weinig warme dagen en het gevoel dat het herfst is.
Het mooiste deel van haar outfit vind ik zeker weten de lichtroze tuniek, die haar vrouwelijke vormen mooilaat uitkomen. In de vorige films had ik altijd het idee dat Hermelien er een beetje kinderachtig uitzag voor haar leeftijd, maar met deze blouse bewijst ze dat ze een en al vrouw is. Een tuniek als deze is gemakkelijk in de winkel te vinden, aangezien ze altijd in zijn. Op het wijde web kun je ook prachtige tunieken vinden. Vooral van de tweede ben ik helemaal weg.
Een jeansbroek is een basic element dat je in elke kledingskast hoort te vinden. Maar je kunt er nooit genoeg hebben: skinny jeans, boyfriend jeans, gekleurde jeans… Hermelien koos voor een tamelijk basic jeans. Normaal gezien zijn jeans niet zo goedkoop, maar ik heb er twee erg voordelige kunnen vinden.
Verder heeft ze gemakkelijk zittende sneakers aan. Dat heeft ze ook wel nodig, met al dat rondgereis in het bos. Hoewel we natuurlijk niet kunnen zien welk merk ze precies aanheeft, sluiten de sneakers van Converse het best bij haar grijze schoenen aan.
Vorige week heb ik Septemberlichten gerecenseerd. Het was een heerlijk mysterieus boek van meesterverteller Carlos Ruiz Zafón. Nu heb ik ook met volle nieuwsgierigheid het Middernachtspaleis gelezen, hét verhaal waarmee hij naam heeft gemaakt in de young adult literatuur. Kan dit boek Septemberlichten overtreffen?
Noem de film die de hitsensatie van 2013 wordt. Noem de film waarnaar waarschijnlijk iedereen hier uitkijkt. Drie maal raden… het is Catching Fire! Hoewel de releasedatum – 22 november 2013, zucht! – nog tijden van ons afstaat, begint er langzaam beweging in de voorbereidingen voor het filmen te komen. Ondertussen kennen we ons geliefde trio Jen, Josh en Liam al goed. Maar hoe zit het met de personages van het tweede deel in de Hunger Games trilogie? Een tijdje geleden lieten we jullie al weten dat Jena Malone de rol van Johanna Mason op zich neemt. Nu hebben we 
In de zomer van 1937 verhuist Simone Sauvelle met haar kinderen Irene en Dorian naar de Normandische kust. Daar gaat ze werken voor de speelgoedfabrikant Lazarus Jann en zijn zieke vrouw die hij voor de rest van de wereld verborgen houdt. Maar dingen gaan er maar raar aan toe op zijn landgoed Cravenmoore. Het huis staat barstensvol met levend speelgoed dat uit een horrorfilm lijkt te komen, Lazarus Jann blijkt geen schaduw te hebben en de praatgrage meid Hannah wordt vermoord. Er houdt zich een gruwelijk monster schuil op Cravenmoore. Dit verhaal heeft 
Normandië, zomer 1937. Simone Sauvelle en haar kinderen Irene en Dorian hebben het niet gemakkelijk na de dood van Meneer Sauvelle. Daarom zijn ze erg verheugd wanneer Simone een aanbieding krijgt om te werken als hoofd in de huishouding van speelgoedfabrikant Lazarus Jann. Deze man bewoont samen met zijn zieke vrouw die hij verborgen houdt het griezelige landgoed Cravenmoore, dat volstaat met levend speelgoed. De familie verhuist naar het Kaaphuis langs Cravenmoore op de Normandische kust. Via de vrolijke schoonmaakhulp Hannah leert Irene de mysterieuze Ismaël kennen met wie ze al snel een relatie krijgt. 
