In De glazen troon wordt Celaena voor de keuze gesteld: óf haar leven slijten in de gevangenis, óf deelnemen aan een toernooi waarvan de winnaar de nieuwe kampioen van de koning wordt. Een voor een worden de deelnemers van het toernooi echter op gruwelijke wijze vermoord en al snel vecht Celaena niet alleen voor haar vrijheid, maar ook voor haar leven.
Adembenemend
Ik heb dit boek ondertussen al twee dagen uit en het blijft adembenemend. Ik hoorde al heel veel goede dingen over De Glazen Troon, maar ik had me niet voorbereid op een boek als dit. De glazen troon bevat alles wat een verhaal nodig heeft: actie, romantiek, vriendschap, mysterie en heel veel spanning.
Het verhaal speelt zich af in een wereld genaamd ‘Erilea’. In deze wereld woont Celaena. Ze is een sluipmoordenaar en daarom is ze ook achter slot en grendel gezet en niet zo maar in één of andere cel. Nee. In een dodenkamp. Normaal zou je er nog geen maand overleven, maar Celaena verblijft er nu al een jaar.
Totdat de kroonprins haar een voorstel doet die voor haar vrijheid kan zorgen… ze stemt er meteen mee in. Ze wordt naar het glazen kasteel over geplaatst om daar deel te nemen aan een toernooi. De winnaar van het toernooi wordt voor vier hele jaren de ‘kampioen’ van de koning en moet dan ook al zijn vuile werkjes opknappen. Na die vier jaar is de kampioen vrij, maar nu blijkt dat niet iedereen het toernooi zal overleven en zeker niet nu alle deelnemers op mysterieuze wijze vermoord worden. Celaena komt langzaam tot het besef dat misschien zelfs zij dit kwaad niet kan verslaan.
Allereerst moet ik bevestigen dat de schrijfstijl van Sarah J. Maas echt geweldig is. Ze zorgt er voor dat je alles kan bij houden en dat het niet te snel gaat. Ze zorgt voor huiveringwekkende spanning maar ook voor smeltende liefde. Dit maakt het verhaal zo goed. Die combinatie is zeer moeilijk te vinden. Soms gaan de auteurs veel meer op in de liefde dan in het verhaal. Hier is dit zeker niet van toepassing.
Personages
Celaena is een echte vrouw met ballen. Niets of niemand kan haar in de weg staan. Bovendien is ze ook nog eens geweldig slim en soms zelfs grappig. Dit maakt het zo leuk om over haar te lezen. Je hebt echt het gevoel dat je Celaena kent. Je beleefd met haar de meest absurde dingen, maar je zal samen met Celaena niet wijken voor het gevaar.
Dorian en Chaol zorgen voor het vriendschaps-element in De Glazen Troon. Ze zijn echte vrienden en zullen elkaar altijd helpen. Wanneer dan ook. Daarbij zijn ze samen niet alleen interessant, maar ook apart: ze hebben elk hun eigen persoonlijkheid die heel goed in het verhaal is verwoven en goed aansluit bij de rest van de verhaallijn.
De andere karakters zijn ook allemaal stuk voor stuk heel intrigerend. Sommige zou ik wel eens willen ontmoeten, anderen wil ik liever de nek omdraaien.
Goed uitgewerkt plot
Het plot is, zoals ik al eens zei, absoluut adembenemend. Sarah J. Maas weet met allerlei verschillende verrassende wendingen je geboeid te houden. Ook al leest dit verhaal niet zo snel, je wilt echt verder lezen en wil ook echt weten wat Celaena nu weer zal mee maken.
Wat mij persoonlijk ook aan het lezen kreeg is de fantasy wereld. Het is niet super complex, maar wel erg goed uitgewerkt. Dit geeft het verhaal een extra interessante bodem.
De Glazen Troon is een must-read voor alle fantasy lezers, maar ook alle non-fantasy liefhebbers. Dit is een geweldig plot met super personages in een magisch jasje. Ik geef het verhaal 5 sterren.
In Rainbow Rowell ’s Fangirl volgen we de tweelingzussen Cath en Wren. Beiden starten ze een nieuw hoofdstuk in hun leven. College. Hun hele leven hebben ze alles al samen gedaan. Ze deelden alles. Ze waren elkaars beste vriendinnen tot Wren besluit om daar een eind aan te maken. Wren beslist dat ze geen kamer wil delen met Cath op het college en dat bezorgt Cath een grote shock. Ze is nogal mensenschuw en verstopt zich dan ook liever in haar fanfiction wereld in plaats van naar een feestje te gaan. Maar wat als Cath haar Simon fanfic-schild moet achter laten? Wat als ze merkt dat er meer is dan alleen haar grote idool? Wat als ze beseft dat haar familie toch niet zo gewoon blijkt te zijn? En het belangrijkste: Wat als ze leert wat liefde is?
Hermelijn vertelt het verhaal van een ‘dojo’, een dolende jongere, Savannah die letterlijk voor haar leven danst. Door haar sport kan ze nog net de eindjes aan elkaar knopen. De dojo’s worden namelijk achtervolgd door de regering, die heeft besloten dat alle dolende jongeren weggewerkt moeten worden. Soms zelf vermoord.