Auteur: Charonna Mensink

Charonna Mensink ( 27 ) woont samen met haar vriend en 2 poezen in Zeeland, maar oorspronkelijk komt zij uit Utrecht. In het dagelijkse leven werkt zij als onderwijsassistent op de middelbare school. Dit werk doet zij met veel plezier en in haar vrije tijd is ze graag creatief bezig. Maar het allerliefst leest ze een goed boek waarbij ze verdwijnt naar de wereld waar het boek zich afspeelt. Haar liefde voor lezen is gekomen door de "Hoe overleef ik" boeken van Francine Oomen en door de "Op zoek naar Dolfijnen" boeken van Lucy Daniels. Verder probeert ze de leerlingen op school aan te moedigen met het lezen van boeken en raad ze vaak een aantal boeken aan.
Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Wings – Aprilynne Pike

Wings

Het verhaal gaat over de vijftienjarige Laurel, die altijd op het platteland heeft gewoond met haar hippie-ouders. Wanneer zij met zijn allen naar de grote stad verhuizen, zodat Laurel naar de middelbare school kan, moet ze heel erg wennen. Ze mist haar oude huis enorm, al gaat het goed op school. Op school ontmoet zij David, een knappe jongen uit haar klas, waar zij bevriend mee raakt. Dan voelt ze opeens 2 bobbels op haar rug en deze worden met de dag groter, tot dat deze bobbels transformeren in vleugels. Ze durft haar ouders niet in vertrouwen te nemen, maar David wel. Wanneer ze dan te horen krijgt dat ze ooit te vondel is gelegd, is het raadsel compleet en gaat ze met David op onderzoek uit. Wie is ze, en nog veel belangrijker: wát is ze precies?

Verhaallijn:

In het verhaal volg je vooral Laurel en leer je haar goed kennen. Het verhaal zit goed in elkaar en je wil constant doorlezen om er achter te komen hoe het nou precies zit. Zo is er een man die het oude huis gekocht heeft en Laurel vind hem maar een vreemde man en vertrouwd hem niet zo goed. Er zit ook spanning in het boek waardoor je constant wil doorlezen en zelf kon ik hem moeilijk aan de kant leggen.

Wereld:

Het verhaal speelt zich zowel af in onze eigen wereld als in de wereld van Avalon. Deze wereld leer je kennen wanneer Laurel terug reist naar haar oude huis. Daar blijkt namelijk in de tuin een poort staat dat leidt naar Avalon, de elfenwereld. Daar ontmoet ze Tamani, een elf, die haar meer kan vertellen over haarzelf en de wereld waar ze dus echt vandaan komt. Zo leert Laurel weten dat Avalon in gevaar is en dat Laurel moet helpen voorkomen dat er iets ergs gebeurt in Avalon.

Personages:

Laurel is een vijftienjarig meisje en is liever op haar zelf dan met anderen. Wanneer zij dan David ontmoet, leert ze ook zijn vrienden kennen. Laurel is een meisje die graag buiten is en echt van de natuur houdt. Ze vindt het dan ook lastig om steeds binnen te moeten zitten op school en gaat dan ook altijd naar buiten in haar pauzes.
Laurel haar personage is goed neergezet en je leert haar echt kennen. David leer je ook kennen, maar had nog wel wat beter uitgeschreven mogen worden.

Conclusie:

Ik vond het een heel goed boek, dat lekker vlot wegleest. De spanning in het boek zit er goed in en de fantasy in het boek is wel wat anders dan wat ik gewend ben van andere fantasy boeken. Het is weer een geheel andere magische wereld waar je in meegesleept wordt. Je wil constant echt verder lezen omdat je wil weten hoe het gaat aflopen, maar helaas is dit het eerste deel van de serie. Ik ben dan ook erg nieuwsgierig naar het tweede deel dat in december gaat verschijnen. Ik geef het boek daarom 5 sterren en raad hem je zeker aan als je net als mij van fantasy verhalen houdt.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Kersenrood en Kriekezot – J.B. Ocean

Kersenrood en kriekezot

Het verhaal gaat over Charlie, zij is 35 jaar en single. Ze baat een hippe ontbijt- en lunchbar uit op de Antwerpse Sint-Andriesplaats. Haar leven is leuk, al voelt ze zich soms wat eenzaam. Met de hulp van haar vriendinnen gaat ze opzoek naar een date, maar dan ontvangt ze brief die haar leven op zijn kop zet…
Daarnaast gaat het verhaal ook over Georgina in de jaren tachtig. Ze is destijds verloofd met Bertrand, maar ze heeft niet het gevoel dat hij de ware is. Dat wordt dan ook nog eens bevestigd wanneer de knappe Paolo haar tijdens een zwoele Italiaanse zomer zoent. Helaas steekt het lot een stokje voor hun romance en wordt Georgina voor een verscheurende keuze gesteld. Sindsdien heeft ze nooit meer kersen gegeten.
In het verhaal leer je later ook waarom de titel: Kersenrood en Kriekezot is.

Verhaallijn:

In het verhaal volg je twee vrouwen in twee verschillende tijden. Het ene verhaal speelt zich in het heden af en gaat over Charlie. Het tweede verhaal speelt zich af in het verleden, de tachtiger jaren en gaat over Georgina. De hoofdstukken die in het verleden afspelen worden goed aangegeven, deze herken je aan de datum die erbij staat. Beide verhalen lopen mooi naast elkaar en komen ook op een mooie manier samen. Wel is het in het begin echt een mysterie, want vanaf het begin weet je als lezer nog niet wat de link is tussen beide personages.

Personages:

Charlie is een jonge vrouw van 35 jaar en heeft haar eigen gezonde ontbijt- en lunchroom in Antwerpen. In deze ontbijt- en lunchroom komen meerdere vaste klanten die je steeds wat beter leert kennen. Ook de vrienden van Charlie leer je kennen in het verhaal. Het andere verhaal gaat over Georgina in de jaren 80. Zij is verloofd maar heeft dus het gevoel dat hij niet de ware is. Ze leert op een zwoele Italiaanse zomer Paolo kennen die haar zoent. Je leert hoe het leven van Georgina eruit ziet en wat voor keuzes zij moet maken.

Heftige onderwerpen:

In het verhaal worden best wel wat heftige onderwerpen besproken, maar deze hebben de schrijvers op een goede en mooie manier weten te verwerken. Deze onderwerpen zijn niet te beladen, maar het zijn wel onderwerpen die je hart verliefd laten worden op de personages. Je zal je zelf waarschijnlijk ook wel een stukje kunnen herkennen in één van de personages en de struggles die zij hebben.

Conclusie:

Het verhaal is erg mooi geschreven en je leert beide personages goed kennen. Vooral het verhaal van Georgina heeft mijn hart gegrepen. Wat een sterke vrouw is dat zeg! Het einde kun je wel een beetje verwacht, maar dat maakt het boek niet minder leuk. Ik raad het zeker aan om dit boek te lezen, vooral als je zin hebt een feelgood met meer diepgang. Een echte aanrader voor om deze zomer nog te gaan lezen. Ik geef het boek vier en een halve ster!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Uitverkorene, Duistere Engel – Alicia Reale

Duistere Engel

Ik las het boek Uitverkorene: Duistere Engel van Alicia Reale. Uitverkorene: Duistere Engel is Alicia haar eerste boek die zij geschreven en uitgegeven heeft. Hieronder kun je lezen wat ik van het boek vind.

Het verhaal:

Het verhaal gaat over Aliana Logan, zij is een krachtige maar jonge heks. Zij leidt een zorgeloos leven in Santa Monica, Californië. Haar leven verandert echter wanneer zij Michael ontmoet in de bibliotheek. Ze voelt zich meteen tot hem aangetrokken en hij is net als zij anders. Wanneer hij verteld dat hij ook een heks is, wil ze niets liever dan tijd met hem doorbrengen. Aliana krijgt vanaf dat moment ook te maken met een nieuwe kracht. Ze ziet dingen die later ook echt uitkomen: visioenen. Wanneer haar kracht toeneemt, wordt Aliana ook nog eens gestalkt door een demon. Dit verteld zij aan Michael en hij biedt haar zijn hulp aan, maar kan ze hem wel vertrouwen?

De schrijfstijl/verhaallijn:

De schrijfstijl van Alicia is erg fijn om te lezen, het boek leest lekker vlot weg. Dit komt ook nog eens omdat het boek best dun is. De spanning in het boek zit er al gauw in. Je wil namelijk constant verder lezen, want wat gaat er allemaal gebeuren met Aliana en Michael.

Het boek eindigt met een open-einde, dit maakt je best wel nieuwsgierig. Hoe gaat het namelijk verder aflopen met Aliana en Michael?

De personages:

De personages worden goed uitgewerkt in het verhaal. Aliana leer je vooral goed kennen, je weet wie ze is, met wie ze heeft etc. Daar in tegen leer je Michael steeds een beetje beter kennen, hij is best wel mysterieus. Aan het einde van het verhaal weet je bij Michael hoe alles in elkaar steekt qua zijn familie. Hij heeft namelijk best wel een bijzondere familie voor een halfbloed heks.

De liefdesverhouding die uiteindelijk uitbloeit tussen Michael en Aliana is erg mooi, ook nadat ze hem heel even niet vertrouwde. Daar in tegen hadden de ouders van Aliana nog wel wat beter uitgewerkt mogen worden. In het verhaal zijn haar ouders vaak weg naar conferenties voor heksen.

De wereld:

Zoals je hebt kunnen lezen, speelt het verhaal zich af in Santa Monica, Californië. Zelf ken ik deze stad niet heel goed, ik weet alleen dat daar een heel bekende pier is. Van mij had de plaats waar het zich afspeelt nog wel wat beter omschreven mogen worden. Het verhaal speelt zich voor een groot deel af op school, in de bibliotheek of bij Aliana thuis.

Conclusie:

Het boek ziet er prachtig uit, het verhaal is goed en spannend geschreven. De omgeving waar het verhaal zich afspeelt had van mij nog wat beter uitgewerkt mogen worden. Bovenal ben ik erg benieuwd naar het volgende deel en geef ik het boek 4 sterren. Als je net als mij van fantast boeken houdt, die snel weglezen, dan raad ik je zeker dit boek aan. Zelf had ik hem binnen een dag uit, misschien wel binnen 5 uur.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Rijk van Vlees en Vuur – Jennifer L. Armentrout

Rijk van Vlees en Vuur

Ik las het boek Rijk van Vlees en Vuur van Jennifer L. Armentrout. Dit is het vervolg op het boek Uit Bloed en As en wat ik ervan vond lees je hieronder.

Het verhaal

Er is een oorlog op komst en Poppy zit er middenin. Het gevallen koninkrijk Atlantië blijkt namelijk nog te bestaan en de koning wil haar gebruiken om een boodschap over te brengen. De afvalligen willen haar juist dood hebben, de wulven worden onvoorspelbaarder en Poppy haar krachten nemen toe. Poppy weet niet meer wat ze moet doen. Maar één ding weet ze wel: er is niemand zo gevaarlijk als de Duistere, de prins van Atlantië.

Prins Casteel, ook wel de De Duistere en de man van wie Poppy hield, heeft haar verraden. Hierdoor weet Poppy niet of ze hem kan vertrouwen. Maar als Poppy haar broer Ian wil vinden, zal ze toch met Casteel moeten samenwerken. Dit is helaas niet zonder risico’s. Casteel heeft een plan, maar Poppy haar veiligheid en haar hart staan hierdoor op het spel.

De schrijfstijl/verhaallijn

De schrijfstijl van Armentrout is erg fijn om te lezen. Wat ik vooral erg fijn vind van Armentrout, is dat je precies in het boek begint met het verhaal waar je bent gebleven in het eerste deel. Dit deel gaat dus precies verder waar het vorige deel is geëindigd.

De personages

De hoofdpersonen in dit boek zijn nog steeds Poppy en prins Casteel. Daarnaast leer je een aantal oude personages nog beter kennen, maar je leert ook nieuwe personages kennen. Dit vond ik zelf erg verfrissend. Zo zie je als je het boek opent een mooie art van een man aan de voorkant en aan de achterkant een vrouw. In het begin wist ik niet wie dit waren, maar dat wordt later duidelijk in het verhaal. Hierdoor krijg je ook bij deze personages een beter beeld, omdat ook zij een wat een belangrijkere rol krijgen in dit boek.

De chemie tussen Casteel en Poppy is mooi en goed beschreven. Poppy gaat verder met de haat jegens Casteel, ook al weet ze van zichzelf dat ze hem nog steeds leuk vind. Ook de ware gevoelens van Casteel naar Poppy komen goed naar voren in het verhaal, maar ook wat zijn ware bedoelingen zijn. Ik blijf de chemie van Poppy en Casteel prachtig vinden en de pit die Poppy heeft vind ik heerlijk. Poppy is echt een badass girl, die lekker stoer is en haar mondje wel bij zich heeft.

De wereld

Wat ik heel erg fijn vindt aan dit deel, is dat Zomer & Keuning dit keer wel een kaart van de wereld in het boek hebben gedaan. Hierdoor krijg je er meer een beeld bij en kun je ook makkelijker zien hoe de personages reizen. Je weet hierdoor precies waar elk plaatsje ligt die benoemd worden in het verhaal. Door Casteel leer je zelfs weten dat het in Atlantië heel anders is dan in het koninkrijk Solis.

Conclusie

Het boek ziet er weer prachtig uit, vooral met de gouden schutbladen en de art aan de binnenkant. Het verhaal is weer spannend van begin tot eind, hierdoor wil je constant doorlezen. Het boek eindigt weer met een cliffhanger en hierdoor ben je echt benieuwd naar het volgende deel. Het einde was absoluut niet wat ik verwacht had en daarom ook erg onverwachts. Ik geef het boek vijf sterren en raad je zeker aan om deze serie te gaan lezen en mee te gaan op het spannende avontuur van Poppy.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Elfenstof – Carrie Jones

Elfenstof

Ik las het boek Elfenstof van Carrie Jones. Dit is het eerste boek dat ik van Carrie Jones heb gelezen en wat ik ervan vond lees je hieronder.

Het verhaal

Zara White heeft het gevoel dat een vreemde man haar stalkt. Ze is geobsedeerd met fobieën en heeft het hier ook constant over. Zara is niet meer haarzelf sinds het overlijden van haar stiefvader. Haar moeder verbant Zara vanwege haar gedrag naar het ijskoude Maine om bij haar grootmoeder te gaan wonen. Deze verhuizing moet Zara helpen om er weer bovenop te komen en de oude te worden. Zara zelf vermoedt dat haar moeder gewoon denkt dat ze gek is.

De stalker is absoluut geen verzinsel van Zara’s overactieve verbeelding. In Maine volgt hij haar namelijk nog steeds en hij laat tevens zelfs goudstof achter. Er is iets aan de hand dat bovennatuurlijk lijkt te zijn en alles wijst naar Zara. Zara wil er dan ook alles aandoen om dit mysterie op te lossen. Zara denkt zelfs dat haar grootmoeder, haar moeder en de bewoners van Maine meer weten dan dat ze zeggen.

De schrijfstijl/verhaallijn

Het verhaal begint voor mij erg langzaam, hierdoor moest ik mezelf er echt toe zetten om verder te lezen. De spanning begint pas ergens halverwege het boek, dit had van mij al veel eerder gemogen. Vanaf het moment dat het spannend wordt, zit je wel vast gekluisterd aan je stoel en wil je echt verder lezen. Op dit moment leer je ook alle geheimen kennen van een aantal personages en de inwoners van Maine.

De schrijfstijl van Jones is voor de rest wel erg fijn.

Elke titel van een nieuw hoofdstuk is de naam van een fobie. Deze wordt ook kort uitgelegd aan het begin van dat hoofdstuk. Hierdoor leer je wel de verschillende fobieën kennen die er zijn, het is dus ook een leerzaam boek.

De personages

De hoofdpersonage Zara is goed uitgewerkt, de andere personages hadden van mij nog iets meer uitgewerkt mogen worden. Je leert Zara goed kennen en haar obsessie met fobieën is goed waar te nemen.

De Wereld

Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Maine en neemt dus niet plaats in een fantasie wereld. Wel bevat het boek fantasie elementen, dit hebben ze goed verwerkt in deze wereld. Maine wordt vooral omschreven als koud, maar als je het opzoekt zijn het ongeveer dezelfde temperaturen als hier in Nederland. Dit is ook niet zo gek, want Maine ligt in Engeland. Je leert het dorpje waar Zara haar grootmoeder woont goed kennen, zo woont Zara met haar grootmoeder best wel afgelegen bij een bos. De inwoners kennen elkaar en weten ook alles van elkaar. Elke nieuwtje gaat als een vuurtje rond in het dorp.

Conclusie

Het boek ziet er mooi uit. De spanning in het boek had van mij eerder mogen beginnen, want hierdoor vond ik het in het begin heel moeilijk om erin te komen. Het boek is leerzaam, want je leert meer over fobieën en deze worden ook goed uitgewerkt. Ik geef het boek 4 sterren en ben erg benieuwd naar de volgende delen.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Water – Lara Reims

Ik las het boek Water van Lara Reims. Dit is het eerste boek dat ik van Lara Reims heb gelezen en wat ik ervan vond lees je hieronder.

Het verhaal

Water gaat over Lizzie die op een kostschool zit die op een eiland staat. Daar probeert ze bij te komen van de gebeurtenis die het afgelopen jaar voor haar verpest heeft en haar bij haar ouders heeft weggejaagd. Maar dan gaat het eiland op slot. En offline. Alleen de mensen die het juiste paspoort hebben mogen op het eiland blijven, de rest moet weg van het eiland. Lizzie is nog geen 16 jaar en haar ouders wonen in Parijs, hierdoor mag zij op school blijven.

Op een gegeven moment gaan Lizzie naar de rotsen vlakbij het strand en vind daar een vreemde koffer met spullen erin. Er zit een chip in die met haar kan communiceren en contactlenzen. Deze chip verteld haar dat ze van het eiland moet vluchten samen met de koffer en deze moet terug brengen naar de eigenaar. Hierdoor leert Lizzie nieuwe mensen kennen en gaat ze op een groot avontuur.

Het terugbrengen van de koffer wordt steeds gevaarlijker. Zal het Lizzie lukken om de koffer terug te brengen?

De schrijfstijl/verhaallijn

De schrijfstijl van Lara Reims was voor mij in het begin erg wennen. Een aantal keer in het verhaal ga je even terug in de tijd met Lizzie, dit gebeurt vaak op momenten dat Lizzie voor het blok staat. Dit vond ik bij sommige momenten niet perse nodig en hierdoor raakte ik uit het verhaal. Verder schrijft Lara heel fijn en leest het boek makkelijk weg. Ik heb hierdoor het boek in één dag kunnen uitlezen.

De personages

In het verhaal is Lizzie de hoofdpersoon en zij leert verschillende mensen kennen in de loop van het verhaal. De belangrijkste personage heeft een goede diepgang. Op de andere personages wordt wat minder diep in gegaan en dit had van mij wel wat meer gemogen.

De wereld

Het verhaal speelt zicht gewoon af op de wereld en voor een groot deel op het eiland. Helaas werd mij niet helemaal duidelijk of het hierbij ging om Engeland. Hier kom je op een gegeven moment wel een soort van achter. Lizzie zit op een gegeven moment op een boot dat richting Frankrijk vaart. Vanaf dit punt speelt het verhaal zich verder af in Parijs. Het eiland had wat meer vorm mogen hebben en had wat meer beschreven mogen worden.

Conclusie

Het boek ziet er mooi uit en de titel van het boek is redelijk logisch. Hiervoor moet je echt het verhaal gelezen hebben om de link te leggen. Er had van mij wat meer spanning in het boek gemogen en wat minder terugblikken. Door sommige terugblikken werd ik uit het verhaal gehaald en hierdoor moest ik soms even een leespauze hebben. Verder zit het verhaal goed in elkaar en is het een leuk boek. Ik geef het boek drie en een halve ster.