Geplaatst op Geef een reactie

Column Chinouk Thijssen: Deadlinestress

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1Laat ik het er maar meteen uit gooien: mijn leven bestaat uit deadlines. Tussendoor eet en drink ik – als ik het niet vergeet – zorg ik voor mijn hondje Cosmo en probeer ik te slapen. Ook moet ik af en toe sociale dingen doen. Sporten… O ja, daar moest ik weer mee beginnen, maar ja… geen tijd, hè? Eerst die deadline halen.

Vanavond wil ik iets lekkers koken. Boodschappen? O, die heb ik niet gehaald, geen tijd. Ook al woon ik boven de supermarkt. Dan moet ik het nog opeten, maar dat kost ook weer twintig minuten. Eerst die deadline… In de tussentijd schrijf ik mijn eigen boeken, maar als het echt te druk is, schuif ik dat op. Dat boek komt wel. Later. Ooit. Wanneer ik weer wat meer tijd heb. Maar dat betekent wel dat ik vooral bezig ben met het perfectioneren van andermans boeken, want dat is eigenlijk mijn werk. First things first.

Cosmo wil spelen. Heeft honger. Moet plassen. Drinken. Weer spelen. Ik moet me nog douchen, mijn haar nog wassen, me opmaken. De was doen. Was ophangen. Strijken. En ik wil weer aan yoga beginnen. Red ik dan die deadline nog? Na een paar mailtjes wordt één deadline vijf deadlines. Allemaal in dezelfde week inleveren. En mijn eigen boek afmaken. Nu echt. De laatste controle voor hij de deur uit kan. En ik moet nog twee video’s opnemen, editen, exporteren en uploaden, want ik moest zo nodig booktuber worden en twee keer per week een video of vlog online zetten. Een boek uitlezen voor een recensie. Social media bijhouden. Of ik wat met vriendinnen wil drinken? O mijn god, en dan word ik ook nog ziek. Nee, dat komt echt even niet uit.

Sinds ik voor mezelf werk, eigen baas ben zoals dat zo mooi heet, heb ik nog nooit zoveel deadlines gehad. Stress is mijn tweede naam geworden. Het bekt zo lekker. Chinouk Stress Thijssen. Maar als ik een rustige week heb, ga ik me vervelen. Waar zijn de deadlines? Ik mis de stress! Wat moet ik in godsnaam doen met al mijn vrije tijd? Het was veel mensen die me een beetje kennen al duidelijk: ook al betekenen deadlines een hele hoop stress, ik zou toch niet zonder kunnen. Van een lege agenda word ik zenuwachtig. Elke dag is een uitdaging, en soms is het heel moeilijk om alles op tijd af te krijgen. Neem deze column bijvoorbeeld. Ik had geen idee waar ik deze keer over wilde schrijven, maar nu heb ik deze deadline ook net op het nippertje gered, dankzij de deadlinestress.

Geplaatst op Geef een reactie

Ode aan mijn proeflezers

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishingZoals jullie weten heb ik in twee maanden tijd mijn nieuwe boek geschreven. Dan is het nu toch af, zou je zeggen. Maar nee, er komt nog een hoop bij kijken. Tussen het moment dat je de allereerste regel op papier zet en dat het in de winkels ligt, zit vaak een heel jaar. Soms duurt het proces iets langer en soms iets korter, maar laten we even van een jaar uitgaan. Dit zijn twaalf maanden waarin er intensief aan het boek gewerkt wordt.

Huh? Maar je zegt net dat je je nieuwe boek in twee maanden tijd hebt geschreven! Ja, dat klopt. Dan hebben we het over de eerste versie. Zie het als een ruwe diamant. Het is nog een manuscript en dat moet geslepen worden. Er moet worden geschrapt en geschaafd. Herschreven. Omgegooid. Vernietigd. Opnieuw opgebouwd.

Een boek ontstaat door teamwork. Bijna iedere auteur heeft een vast groepje proeflezers dat in een vroeg stadium de zwakke punten in je verhaal weet aan te stippen. Ze zijn allemaal superkritisch en zullen niet schromen om je te vertellen waar je verhaal tekortkomt. Maar ze zullen het je ook vertellen als ze iets juist heel goed vinden en je ze hebt verrast met een leuke of spannende plottwist.

De herschrijffase is misschien wel de belangrijkste fase van het schrijven van een boek. Tijdens de eerste versie kun je je nog lekker uitleven en zie je wel waar je uitkomt. Maar het moet wel allemaal kloppen, er mogen geen open lijntjes zijn, de plot moet goed in elkaar zitten en bevredigend zijn. Vinden je proeflezers je personages 3D genoeg? Worden ze meegesleept door het verhaal en kunnen ze zich inleven? Is het herkenbaar en geloofwaardig? Zijn er ook genoeg kleine spanningsbogen en plotjes die tussentijds opgelost worden? Maken de personages genoeg ontwikkeling door? Dan moet het allemaal ook nog duidelijk leesbaar zijn, zodat de lezer erdoorheen vliegt en aan het einde moet hij echt verrast worden.

Juist. Als ik dit zo lees denk ik: o mijn god, wat een werk! Kan ik dat allemaal wel? Een boek moet wel aan heel veel eisen voldoen. Lezers doorzien alles en merken elk verhaaltechnisch foutje op. En dan heb je nog recensenten en bloggers. Al die mensen moet je tevredenstellen met jouw verhaal. Maar dat is nu net niet mogelijk. Iedereen heeft een andere smaak en niet elk verhaal kun je even goed vinden. Dus hoe erg je je best ook doet op de eerste versie, de tweede, derde of misschien wel de vierde, meningen verschillen. Gelukkig kunnen we dat van ons af zetten tijdens het schrijven, anders zouden we denk ik allemaal een writer’s block hebben. En natuurlijk heb ik makkelijk praten met zoveel enthousiaste recensies. Maar vaak is het net die ene die net iets minder positief is die je niet loslaat…

Geplaatst op Geef een reactie

Column Chinouk Thijssen: Happy new column

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1Mijn eerste column in het nieuwe jaar. Zal ik nu heel cliché terugblikken op 2015 en vertellen dat ik jullie allemaal zo geweldig vind en dat ik hoop dat 2016 een nog mooier boekenjaar wordt? Ja, laat ik dat gewoon doen. Met nieuwjaar mag je een beetje nostalgisch worden en terugkijken op het verleden.

Voor mij stond 2015 nog meer in het teken van boeken dan de voorgaande jaren. Niet alleen kwam er een nieuw boek van mij uit, het waren er zelfs twee! En ik schreef mijn derde young adult (die een tikje paranormaal is geworden en retespannend). Daarnaast corrigeerde en redigeerde ik ongeveer tweehonderd boeken in uiteenlopende genres en raakte ik zo geïnspireerd dat ik de verhaallijnen verzon voor nog vier boeken.

In de zomer leerde ik tijdens het YA Summer Camp een ontzettend leuke en enthousiaste groep boekliefhebbers kennen en 2015 was ook het jaar waarin ik meer boekvriendinnen maakte. Niet in mijn hoofd hoor, geen personages in nieuwe boeken, maar echte mensen. Uren rondkijken in de boekhandel, high tea’en en het alleen maar over schrijven hebben, werkafspraken die vooral gaan over alle mooie boeken die je echt nog aan moet schaffen… Dit jaar hoop ik nog veel meer van dit soort afspraken te hebben, want ik krijg nooit genoeg van het praten over boeken. (Dûh!)

Ook in 2016 zijn jullie nog niet van me af. Sterker nog: jullie gaan alleen maar meer van me zien. Ik ga door met vloggen op mijn YouTube-kanaal, ben actiever dan ooit op Instagram en probeer ook elke dag even op Twitter en Facebook te kijken. En Snapchat niet te vergeten. Eeeeeeeen ik hoop dat jullie dit jaar nog mijn nieuwe boek kunnen lezen en dat jullie het natuurlijk nog spannender vinden dan Hij is van mij en Blindelings (maar niet boos worden als het toch 2017 wordt).

Ik zou op nog veel meer mooie momenten van 2015 terug kunnen blikken, maar dan wordt deze column net zo lang als een boek van Tolkien. Ain’t nobody got time for that. Maar ik wil jullie wel heel erg bedanken voor het lezen van mijn boeken en columns en voor het bloggen over mijn YA-thrillers. En nog belangrijker: bedankt dat jullie de tofste doelgroep zijn die een auteur maar kan wensen. Happy new year!

Geplaatst op Geef een reactie

Column Chinouk Thijssen: Behind The Books

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1De ene week staat er helemaal niks op de planning en zit je in je eentje op de bank, de week erop is er elke dag wel wat te doen. Zo ging ik in één week naar de Ladiesnight in Pathé voor de film Burnt, naar de Uitreiking van de ECI Literatuurprijs in het Koninklijke Schouwburg in Den Haag en naar Het Lezersfeest in de Centrale Bibliotheek in Rotterdam. Ondertussen blies ik nieuw leven in mijn vlog.

De film Burnt vond ik helemaal geweldig. Nee, ik had van tevoren geen trailer gezien en wist dus absoluut niet waarop ik ja had gezegd, maar het feit dat Bradley Cooper de hoofdrol heeft zorgde er wel voor dat ik er graag naartoe wilde. En wauw, het ging ook nog eens over eten! Iedereen weet dat ik van eten hou. Ook van koken en het mooi presenteren. Vierkante borden staan inmiddels op mijn verlanglijstje, want ik begin steeds meer een echte foodie te worden. Weet je meteen wat je me voor kerst kunt geven. *hiiiiiiint*

‘Moeten we echt deze kant op?’ vroeg ik aan Alex, die ik blindelings (*knipoog*) door de straten van Den Haag volgde. Hij knikte en klonk heel overtuigend terwijl hij vaag naar straten wees waar het vast in de buurt moest zijn. Die avond ben ik erachter gekomen dat we allebei niet echt een geografisch wonder zijn. Uiteindelijk zijn we veilig in de Koninklijke Schouwburg aangekomen en een beetje bezweet mochten we alsnog toeschouwen hoe de Literatuurprijs werd uitgereikt.

Zaterdag 14 november was het jaarlijkse Lezersfeest in de Centrale Bibliotheek in Rotterdam. Samen met Cisz, de beheerder van de Facebookgroep Boekenverslinders, ging ik ernaartoe. Thomas Acda, Arthur Japin, Jan Siebelink, Renate Dorrestein en Lars Kepler waren een paar van de auteurs die in het wild rondliepen. Omdat Cisz en ik het programma niet zo goed in de gaten hadden gehouden (we praten gewoon te veel) stonden we tijdens Het Lezersfeest meer op de roltrap dan bij een programmaonderdeel, maar dat was ook gezellig. Ondertussen was ik druk bezig met het filmen van de onderdelen die we wél bezochten. Eindelijk snap ik hoe editen met iMovie werkt, maar uiteindelijk heb ik er zoveel in geknipt dat er amper wat overbleef voor de vlog…

Een tijdje geleden ben ik dus met een eigen vlog begonnen, maar behalve over mijn eigen boeken wist ik niet zo goed wat ik ermee wilde doen. Jullie zien mij al zoveel en op elke plek die je kunt bedenken. Niet alleen hier, maar ook op Facebook, Twitter, Instagram, mijn website en Snapchat (en stiekem ook op Tumblr, Pinterest en We Heart It, maar ssst… anders lijkt het net of ik geen leven heb). En nu dus een vlog op YouTube. Elke woensdag en vrijdag zie je een stukje meer van mij. Zie het maar een beetje als een Behind The Books. Maar mijn socialmediagrens is hiermee wel bereikt, hoor. Nog meer kanalen en profielen kan ik echt niet aan. En jullie ook niet, denk ik…

 

Geplaatst op Geef een reactie

Column Chinouk Thijssen: Schrijftober

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1Ieder jaar een nieuw boek, was de bedoeling. Nu zijn er dit jaar zelfs twee verschenen, maar de tweede – Hij is van mij – is een compleet herschreven editie, wat me ook nog een aantal maanden werk heeft gekost. Maar wanneer komt er informatie over mijn volgende boek? Dat zal nog even duren. Vorig jaar december begon ik met volle moed aan mijn derde young adult-thriller (en zesde boek), maar vanaf eind januari had ik ineens geen tijd meer om te schrijven.

Een extreme drukte op het werk, een puppy genaamd Cosmo, een soort van sociaal leven dat ik ook nog wilde leiden… Dat ging niet meer samen met schrijven. Begin dit jaar werkte ik ook nog als vaste recensent voor een grote website, maar dat was niet meer vol te houden. Ik wilde helemaal geen nieuwe boeken lezen terwijl ik zelf geen tijd had om verder te gaan aan mijn nieuwe boek. Het stond me soms zelfs een beetje tegen om de hele dag manuscripten te corrigeren of persklaar te maken, want hallo, ik wilde zelf schrijven, mijn verhaal moest eruit!

Het duurde en het duurde maar, er kwam gewoon geen tijd vrij. Cosmo vroeg heul veul aandacht en toen kwam de zomer er alweer aan. Dat betekende leuke dingen doen met vriendinnen (die ik al aardig had verwaarloosd in de maanden ervoor; gelukkig zijn ze heel erg vergevingsgezind), zoals festivals, concerten en terrasjes. Maar schrijven? Nee, daar had ik echt geen tijd voor. Tot ik in september weer de kriebels kreeg. Eindelijk, ik wilde weer schrijven! Ik wist alleen niet hoe ik dat precies moest inplannen. Ik zag er zelfs tegen op, maar ik moest erdoorheen. Al zoveel maanden was ik niet met het verhaal bezig geweest en nu moest ik ineens weer inkomen. Waar ging het ook alweer over? Wat had ik zoveel maanden geleden eigenlijk geschreven? Misschien ging het wel nergens over en kon ik het eerste deel zo deleten.

Op Twitter hield ik iedereen op de hoogte van het feit dat ik binnenkort echt echt echt weer zou gaan schrijven, maar natuurlijk bleven dat loze kreten. Nog steeds gebeurde er niks. Totdat iemand Schrijftober voor mij verzon. Tijdens Boektober zou iedereen zo veel mogelijk lezen, en ik zou tijdens Schrijftober zo veel mogelijk schrijven. Stond de teller in januari nog op 30.000 woorden, inmiddels heb ik er in deze maand bijna 50.000 van gemaakt. Ik zit er weer lekker in en het verhaal wordt ZO TOF! Als ik zo doorga is de eerste versie over drie weken af en dan gaat het naar de eerste twee proeflezers. Schrijftober, ik vind je geweldig! Voorlopig blijft het elke dag, elke maand Schrijftober voor mij, want inmiddels begint boek 7 ook te kriebelen…

Geplaatst op Geef een reactie

Column Chinouk Thijssen: What not to say to a writer

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing 1Sommige reacties hoop je gewoon niet te krijgen, zeker niet face to face. Ik noem er een paar in de categorie what not to say to a writer.

Awkward
‘Ik heb je boek gelezen.’ Gevolgd door een lang stilzwijgen. Ik durf niet uit mezelf te vragen wat diegene ervan vond.

‘Ik heb je boek uit. Er staat een fout in.’
Of: ‘Grappig hoor, dat je boeken schrijft. Ik zou ze zelf alleen nooit lezen. De verhalen trekken me niet zo.’
‘Ik vond je boek niks. Heb het na het eerste hoofdstuk dichtgeslagen.’
Awkwaaaaaard! Ik bedoel, het kan zijn dat je dat vindt, maar wie zegt dat nou?

Seriously
‘Leuk dat je nieuwe boek uit is. Weet je welk boek ik graag wil lezen? De nieuwe Fifty shades, mijn lievelingsreeks!’
Of: ‘Zo, je schrijft boeken? Ik hou niet zo van lezen.’ Ik kan me herinneren dat ik letterlijk een paar minuten stil ben geweest. Hoe. Kan. Dat?!
‘Wie heeft je boek geschreven?’ Ehm…

Cliché
Waarschijnlijk heel herkenbaar voor de meeste schrijvers: ‘Wanneer ga je een boek over mij schrijven?’
‘Heb je ideeën nodig? Ik kan je wel helpen.’
Het hele ding van een schrijver is dat er altijd genoeg inspiratie is. Alleen erg weinig tijd. In mijn hoofd ben ik al minstens tien boeken verder.

We zijn gewoon mensen, je kunt met ons over het weer praten, over alle moorden van de afgelopen week of over wat je hebt gegeten. We bijten niet, alleen als je dat wilt. Je mag ons aanraken, maar alleen een schouderklopje is prima. Verder hoef je over de boeken alleen maar ‘wat leuk’ te zeggen. Of helemaal niks. We hoeven er niet over te praten. Het hoeft niet ongemakkelijk te zijn. We zijn best leuk en aardig eigenlijk…

 

Chinouk Thijssen (1983) is auteur van young adultthrillers, freelance redacteur en social mediamarketeer. Begin dit jaar kwam haar YA-thriller Blindelings (februari 2015) uit bij Scelta Publishing. Onlangs verscheen haar nieuwe thriller Hij is van mij. Op de laatste dinsdag van de maand verschijnt van haar hand een column.

Geplaatst op Geef een reactie

Schrijftips van Chinouk Thijssen

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing
chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing

Iedere auteur heeft zo zijn eigen manieren en gewoontes. Daarom zul je waarschijnlijk van iedere auteur andere schrijftips krijgen. Dit zijn 14 tips waar ik zelf helemaal achter sta. Dingen die voor mij goed werken. Ik hoop dat je met deze leidraad jouw eerste bestseller schrijft! You can do it!

1. Lees handige schrijfbijbels. Boeken vol met tips. Niet alleen leer je hier wat van, ook raak je erdoor gemotiveerd. Ineens krijg je megazin om te schrijven.

2. Zet tijdens het schrijven je telefoon op stil of niet storen. Schakel desnoods je WiFi uit. Je wordt al snel afgeleid door berichtjes op Facebook, appjes en belletjes van vrienden, mailtjes die echt wel even kunnen wachten. Als je telefoon continu afgaat ben je niet meer geconcentreerd en zit je niet goed in je verhaal.

3. Begin. Er zijn twee typen mensen: zij die jarenlang zeggen dat ze iets (‘Ooit, als ik oud ben.’) gaan doen en zij die het daadwerkelijk doen. Wil je echt auteur worden? Schrijf dat boek. Je kunt niks fout doen, dus daar hoef je niet bang voor te zijn. Het is niet zo dat je iemand gaat opereren. Er zijn geen spiertjes en zenuwen die je moet ontwijken omdat anders iemand doodbloedt. Je schrijft gewoon een boek. Dus waar wacht je nog op?

4. Vertel je verhaal gewoon. Je boek hoeft niet meteen perfect te zijn. Niet iedere zin hoeft voort te komen uit een diepe gedachtegang. Hoe moeilijker je het maakt, hoe vervelender het zal zijn om te lezen. Dat moet lekker ontspannend zijn. Schrijven mag dat ook zijn. Ga een beetje achteroverzitten in je stoel en laat de personages hun werk doen. Je merkt vanzelf dat ze jouw zorgvuldig bedachte scènes heel brutaal overnemen, en dan heb jij soms nog maar weinig te zeggen. Eigenlijk is het hun verhaal. Personages zitten in jouw hoofd en jij in dat van hen. Hoe schizofreen dit ook mag klinken.

5. Schrijf elke dag. Al zijn het maar 500, 1000 of zelfs 2000 woorden. Blijf doorgaan. Zo creëer je een ritme en blijf je in je verhaal zitten. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om door tijdgebrek of een andere reden een tijdje te moeten stoppen. Daarna kijk je er heel erg tegen op om weer verder te gaan. Deze tip moet ik mezelf ook echt voorhouden.

6. Wees je eigen voicerecorder. Waar je ook bent, in de slaapkamer, op de wc of in de achtbaan, inspiratie komt negen van de tien keer op een ongewenst moment. Je kunt het niet altijd direct noteren, maar vaak gaat het om een kort idee of een bepaalde zin. Dit blijf ik in mijn hoofd herhalen totdat ik het ergens op kan schrijven. Ik ben namelijk echt een zeef.

7. Zorg ervoor dat je jouw personages door en door kent en dat ze allemaal iets eigens hebben. Zo weet je precies wie wat wel zou kunnen zeggen of doen en bij wie hetzelfde absoluut niet zou passen. Je personages moeten 3D zijn, echt tot leven komen. De lezer moet ze voor zich kunnen zien of zich met minstens één ervan kunnen identificeren. Hierdoor is het ook moeilijk om wanneer je met je boek klaar bent afscheid van ze te nemen.

8. Bepaal op welk moment je het liefst of het makkelijkst schrijft en hou dat in je planning. ’s Ochtends, ’s middags of ’s avonds. Misschien in je lunchpauze. Het kan allemaal. Maar ook hierin is het belangrijk om een ritme te vinden, zodat het een gewoonte wordt.

9. Lees veel, maar wanneer je aan je eigen boek bezig bent zo min mogelijk in je eigen genre. Onbewust neem je wel eens iets over, en die kans wordt veel kleiner als je totaal andere genres leest. Maar blijf wel lezen, dit werkt hoe dan ook inspirerend.

10. Laat je manuscript af en toe liggen. Kom je even niet verder? Zit je vast in je verhaal? Werken je personages je tegen? Ga iets anders doen. Wandelen, yoga, hardlopen, de hond uitlaten… In ieder geval bewegen. Dit stimuleert je en voordat je het weet komt er weer stoom van je vingers tijdens het schrijven. Een ander idee is een OV-dagje. Ga een hele dag in de metro, bus of trein zitten. Kijk om je heen. Observeer de mensen. Noteer wat je ziet. Vooral eigenaardige typetjes zijn leuk. Maar kijk ook naar wat ze doen, naar de simpele dingen. Dit helpt je allemaal om je personages zo veel mogelijk 3D te maken.

11. Neem nadat je de eerste versie van je manuscript af hebt een paar weken afstand. Alleen dan kun je het opnieuw lezen en zelf al errors in het verhaal opsporen. Kijk niet gek op als de vijfde versie pas de definitieve versie wordt. Soms moet het verhaal vanzelf verder groeien.

12. Zorg voor heel kritische proeflezers. Niet je vrienden en familie, want die vinden toch wel alles superdupergeweldig wat jij doet. Proeflezers liften jouw verhaal naar een volgende dimensie en laten je zien waar de zwaktes in zitten. Het is beter dat er in deze fase opbouwende kritiek komt dan wanneer je boek al in de schappen ligt. Aan de hand van hun adviezen kun je gaan herschrijven. Blijf net zo lang sleutelen tot je de beste versie uit je verhaal hebt gehaald die volgens jou mogelijk is.

13. Zorg ervoor dat je tekst foutloos is voordat je het naar een uitgever opstuurt. Ook al wordt het nog persklaargemaakt en gecorrigeerd en wordt er verder ook nog een hoop aan gesleuteld, op fouten word je afgerekend. Dit geldt ook voor je begeleidingsbrief en synopsis.

chinouk thijssen - hij is van mij - scelta publishing

14. Vergeet niet van het proces te genieten! Je kunt maar één keer voor de allereerste keer een boek schrijven, dus *YAY*! Dit is superleuk! Echt, het is niet alleen maar stress, soms gaat het ook vanzelf.

Geplaatst op Geef een reactie

Column Chinouk Thijssen: Mama, help!

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishing

chinouk thijssen - blindelings - hij is van mij - scelta publishingChinouk Thijssen (1983) is auteur van young adultthrillers, freelance redacteur en social mediamarketeer. Begin dit jaar kwam haar YA-thriller Blindelings (februari 2015) uit bij Scelta Publishing. In september verschijnt bij dezelfde uitgeverij haar nieuwe thriller Hij is van mij. Dit is haar eerste column voor young-adults.nl. Hierna verschijnt maandelijks een column op de laatste dinsdag van de maand.

Chinouk Thijssen vertelt:
De keren dat iemand mij voorstelt als ‘Dit is nou zij, zij die boeken schrijft.’ (omdat ik dat uit mezelf nooit vertel) krijg ik vaak een glazige blik te zien, gevolgd door een zenuwachtig gelach. ‘Boeken… Je bedoelt met woorden erin en zo?’

Wanneer ik knik en antwoord: ‘Ja, met woorden erin en zo.’ is het ineens alsof er iets verandert. Alsof ze me anders aan moeten spreken. Alsof ík iemand anders ben. Miss Koninklijke Hoogheid Der Boekenschrijfsters.
‘Hoe heet dat nou ook alweer? Daar is toch zo’n mooi woord voor?’
Nou ja, mooi woord… ‘Auteur, bedoel je?’
‘Ja!’ Vervolgens trekt de enthousiasteling een of andere voorbijganger aan zijn jasje. ‘Heb je haar al ontmoet? Zij is auteur, ja. Ze schrijft bóéken! En ík ken haar.’ Ze kijkt weer naar mij. ‘Ja toch? Wij kennen elkaar, hè? Ja toch?’
Opeens voel ik een hand om mijn pols klemmen, dwingend. Ineens ben ik interessant. Zelf snap ik alleen niet wat er zo interessant aan is. Het is gewoon mijn werk.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit de droom heb gehad om een bekend auteur te worden. Niet eens een auteur. Ook ik wist vroeger niet wat dat betekende. In vriendenboekjes schreef ik altijd ‘beroemd en aanbeden’ (ja, echt; don’t judge) als antwoord op de vraag wat ik later wilde worden. Als danseres. Ballerina. Maar daar moet je veel voor kunnen. Dansen bijvoorbeeld. Nou, oké, dat kon ik wel, maar niet op primaballerinaniveau. Toen stopte mijn knie er ineens mee en nam ik afscheid van mijn glansrijke toekomst die zich merendeels op spitzen af zou spelen.

Gitarist worden. Dat was ook een spontaan idee. Helaas was ik niet binnen een uur een rockster, so that ship kinda sailed. Geduld is niet altijd mijn sterkste kant geweest.

Toen ik begon aan mijn eerste boek wist ik eigenlijk niet waar ik mee bezig was. Ik wist niet eens dat ik een boek aan het schrijven was. Dat ik een boek wílde schrijven. Wel wat een boek was natuurlijk, ik kon al lezen voordat ik koffie kon zetten voor mijn ouders. Ik deed maar wat, omdat ik me verveelde (niet het koffiezetten of lezen, maar het schrijven). En ineens werd het mijn grootste droom en passie ooit. Ik wilde alleen nog maar schrijven. Bijna nog meer dan ademhalen.

Oké, ademhalen blijft best belangrijk; zonder dat geen nieuwe boeken.

Inmiddels ben ik bezig met mijn zesde boek, en heel eerlijk gezegd denk ik elke keer weer: kan ik het nog wel? Ideeën verzamelen… Top. Ideeën uitwerken tot verhaallijnen… Jaaaaa! Beginnen aan het eerste hoofdstuk van een nieuw boek…

Uitstel
Uitstel
Uitstel
Uitstel
Uitstel
Toch beginnen
Error
Paniek
Deadline
Overspannen
Mama, help!

Het is echt zo, zelfs na bijna zes boeken heb ik nog steeds geen idee wat ik doe. Hoe schrijf ik een boek? Met woorden erin en zo. Nog steeds doe ik maar wat, en dan maar hopen dat jullie het allemaal met plezier lezen, want daar doe ik het natuurlijk voor.