Eline van den Berg, auteur op Young-Adults.nl

Geplaatst op 27 november 201517 augustus 2019 door Eline van den Berg — Geef een reactie

Recensie: ‘The Hunger Games: Mockingjay Part 2’

Het langverwachte einde van The Hunger Games is eindelijk hier en het is tijd voor dit avontuur om te eindigen. En laat ik je dit alvast vertellen: het zal je absoluut niet teleurstellen. De film begint waar het in deel één was gebleven, en dat bedoel ik letterlijk, geen mooie voorstukjes en inleidingen gewoon BAM je beland er weer middenin.

Samenvatting

In het vorige deel hebben we meer gezien over de rebellen en hoe ze de districten wilden verenigen, maar nu gaat het echte werk beginnen. Hun leger wordt klaargemaakt om het Capitool in te gaan en voor eens en voor altijd een einde te maken aan de tirannie van president Snow. Hoewel Katniss wordt gevraagd om in district 13 te blijven, zal ze er alles aan doen om mee te gaan met als specifiek doel om Snow te vermoorden.

Constante spanning

Dat is waar de spanning en actie begint, want daar zit deze film boordevol mee. Vanaf het moment dat Katniss en de anderen het Capitool binnenlopen, heerst er constante spanning. Hier wemelt het van de pods en vredesbewakers die het op hun gemunt hebben. Nergens lijken ze veilig en dat zorgt ervoor dat je op het puntje van je stoel zit. Ook zullen, net zoals in de andere films uit de serie, de schrikmomenten niet ontbreken.

Maar denk niet dat de film alleen maar over de oorlog gaat, dat ze alleen maar aan het vechten zijn. Er gebeurd zo veel meer in dit laatste deel. Peeta is terug uit het Capitool en begint langzaam te realiseren wat wel en niet zijn echte herinneringen zijn. Hij is verward en heeft het er duidelijk moeilijk mee. Katniss weet ondertussen niet meer of hij zoals voorheen een vriend is of dat ze nog steeds gevaar loopt bij hem.

Een waardig einde

Daarnaast heeft Katniss steeds meer moeite met de doden die er vallen. Wanneer iedereen om haar heen zegt dat het oorlog is en dat er nu eenmaal doden vallen, vraagt zij zich af of het niet anders kan. Ze voelt zich schuldig, omdat ze iedereen in het idee heeft meegetrokken en voelt nu de consequenties. Als kijken leef je mee, denk je mee, maar realiseert net zoals Katniss dat ze machteloos staat.

En als laatst krijg je natuurlijk antwoord op de vraag waar fans al vanaf de eerste film over piekeren. Wie gaat Katniss kiezen: Gaat ze voor Gale of toch voor Peeta?

Conclusie: The Hunger Games Mockingjay Part 2 is het perfecte einde van de serie. Het zal zeker aan je verwachtingen voldoen, op het gebied van actie en spanning, maar ook in het verhaal. Dit deel maakt de serie compleet en ik kan me geen beter en toepasselijker einde voorstellen.

Waardering: 5/5

Geplaatst op 26 november 2015 door Eline van den Berg — Geef een reactie

Het onmogelijke leven – Kate Scelsa

‘Mogen we onwaarschijnlijk leven,’ zei Sebby. ‘Tegen alle verwachtingen in. Moge iedereen die naar ons kijkt zich afvragen hoe deze aardse woestenij zulke schitterende parels heeft kunnen voortbrengen. Schenk ons het onmogelijke leven.’

Het onmogelijke leven is het debuut van Kate Scelsa. De coming of age-roman sleept je mee in het turbulente leven van drie jongvolwassenen. Mira en haar twee vrienden besluiten elkaar op eigenzinnige manier te helpen. Met magische rituelen en spontane tripjes naar Provincetown proberen de drie buitenbeentjes troost bij elkaar te vinden en het onmogelijke leven mogelijk te maken.

Ontmoet de hoofdpersonen:

Mira is zestien en begint met een schone lei op een nieuwe school. Deze keer zal ze doen alsof ze net als alle andere tieners kan functioneren, dat heeft ze haar ouders beloofd.

SEBBY is Mira’s gay best friend. Hij lijkt altijd opgewekt, al is het leven in zijn pleeggezin allesbehalve een pretje.

JEREMY, de verlegen artistiekeling die zich na een incident aan het einde van vorig schooljaar in isolement heeft teruggetrokken, staat plots oog in oog met Sebby en Mira. Daarna zal zijn leven nooit meer hetzelfde zijn.

De New Yorkse Kate Scelsa schrijft toneelstukken en boeken, acteert én maakt podcasts. Ze toerde acht jaar de hele wereld over met het toneelstuk Gatz. De gehele tekst van The Great Gatsby werd in dit acht uur durende toneelstuk verwerkt. Terwijl Kate als secretaresse speelde, had ze genoeg tijd om haar Young Adult te tikken. Het onmogelijke leven is het verrassende resultaat, een ‘on stage’ getypte roman. Lees meer over Kate Scelsa op haar website.

Geplaatst op 19 november 2015 door Eline van den Berg — Geef een reactie

Harry Potter fans opgelet: Starbucks maakt boterbier!

Jaren voordat Universal’s first Wizarding World of Harry Potter werd geopend in Orlando, waren fans al bezig met het brouwen van brouwsels om boterbier te repliceren. Een nu legendarisch drankje waarvan fans kunnen genieten zonder of met een scheutje alcohol. Er is zijn namelijk twee nieuwe toevoegingen op de geheime menukaart van Starbucks… namelijk boterbier.

Als je naar de kassa gaat bij Starbucks kan je vragen naar de volgende twee nieuwe toevoegingen op de geheime menukaart:

Boterbier Frappucino

Hot Butterbeer Latte

Wat denken jullie? Gaan jullie de geheime recepten proberen of niet?

Bron: Moviepilot | foto’s: Starbucks secret menu

Geplaatst op 19 november 2015 door Eline van den Berg — Geef een reactie

Trailer The Huntsman Winter’s War

Yay! De trailer van The Huntsman Winter’s War is er. En natuurlijk moeten wij die wel met jullie delen, dus bekijk hem snel!

Over de film:

Lang voordat de Evil Queen Ravenna is verslagen door Snow White’s blade, keek ze in stilte toe hoe haar zuster Freya leed aan hart verscheurend verraad en vluchtte van het koninkrijk. Met het vermogen van Freya om elke vijand te bevriezen, heeft de jonge ijskoningin tientallen jaren doorgebracht in een afgelegen winterse paleis waar ze een dodelijk legioen van Huntsman trainde. Ook Huntsman Eric en warrior Sara zijn door haar getraind. Twee gewaardeerde warriors die haar enige bevel hebben overtreed, namelijk het verharden van je hart tegen liefde.

Wanneer Freya hoort over de dood van haar zus, roept ze haar overige soldaten op om de magische spiegel thuis te brengen. Freya komt er al snel erachter dat Ravenna weer tot leven kan worden gewekt vanuit de gouden diepten van de magische spiegel, waardoor het land wordt bedreigd door tweemaal de donkerste krachten die iedereen ooit heeft gekend. Hun leger is onverslaanbaar, tenzij de verbannen jagers elkaar terug kunnen vinden.

Wat vind je van de trailer? Benieuwd naar de rest van de film? Wij in ieder geval wel 🙂

Geplaatst op 18 november 2015 door Eline van den Berg — Geef een reactie

Six of Crows sequel

Hebben jullie ook zo genoten van Six of crows? En is het antwoord ja … Dan hebben wij goed nieuws! Er is namelijk bekend wanneer de sequel verschijnt in het Engels. Helaas moeten de Nederlanse lezers nog even wachten, er is namelijk nog niet bekend wanneer deel twee in Nederland verschijnt.

Bekijk snel de trailer hieronder om erachter te komen:

Geplaatst op 17 november 2015 door Eline van den Berg — Geef een reactie

The Huntsman Winter’s War

Gisteren, 16 november 2015, zijn er vier nieuwe posters gereleased door Universal Pictures van The Huntsman Winter’s War, deel twee van Snow White and the Huntsman.

Op de posters vind je vier karakters waaronder twee die we in deel één hebben gezien! Namelijk Charlize Theron als de Evil Queen en Chris Hemsworth als de Huntsman Eric. Uiteraard zijn er ook twee nieuwe karakters geïntroduceerd, Jessica Chastain als Warrior Sara en Emily Blunt als Ice Queen Freya.

De fantasy wereld van Snow White and the Huntsman breidt zich uit in de nieuwe sequel. Dit verhaal laat zien hoe het lot van The Huntsman Eric en Queen Ravenna diep en gevaarlijk met elkaar verweven zijn.

Wanneer Freya hoort over de dood van haar zus, roept ze haar overige soldaten op om de magische spiegel thuis te brengen. Freya komt er al snel erachter dat Ravenna weer tot leven kan worden gewekt vanuit de gouden diepten van de magische spiegel, waardoor het land wordt bedreigd door tweemaal de donkerste krachten die iedereen ooit heeft gekend. Hun leger is onverslaanbaar tenzij … de verbannen jagers elkaar terug kunnen vinden.

Aankomende vrijdag, 20 november 2015, is de trailer van The Huntsman Winter’s War voor het eerst te zien in de bioscopen. De film zelf draait vanaf 22 april 2016 in de bioscoop.

Geplaatst op 16 november 2015 door Eline van den Berg — Geef een reactie

Recensie: ‘De koningin & De favoriet’ van Kiera Cass

We weten ondertussen allemaal hoe America Singer haar grote liefde vond, maar hoe ging dat eigenlijk met Maxons moeder, koningin Amberly, en America’s beste vriendin, Marlee?

Over het boek

Na De prins & De lijfwacht is De koningin & De favoriet alweer het tweede tussendeeltje dat zich afspeelt in de wereld van De Selectie. Ook al hebben de echte fans deel vier in de serie, De prinses, ondertussen al lang uit, toch vond ik het zelf absoluut geen probleem om weer even terug in de tijd te gaan naar de Selectie van America en Maxon. En in het geval van het verhaal over koningin Amberly zelfs nóg een stukje verder terug in de tijd.

De koningin & De favoriet vertellen namelijk de verhalen van twee erg belangrijke bijpersonages in de originele Selectie-trilogie: koningin Amberly en Selectie-kandidate Marlee Tames. Het verhaal De koningin (officieel deel 0.4 in de serie) laat zien hoe koningin Amberly haar eigen Selectie ervoer, en in De favoriet (deel 2.6) beleven we een deel van America’s Selectie door de ogen van haar beste vriendin Marlee Tames. Alleen, zoals we allemaal weten, bleek Marlee helemaal niet te strijden voor het hart van prins Maxon, maar werd ze verliefd op lijfwacht Carter…

Echt iets nieuws

Het leuke aan deze twee nieuwe verhalen is dat ze écht iets toevoegen aan de wereld van de Selectie. De vorige twee verhalen speelden zich namelijk af ten tijde van boeken 1 en 2, waardoor er geen sprake meer was van verrassende plotwendingen. Je las gewoon hetzelfde verhaal dat je al eens had gelezen, maar dan vanuit een ander perspectief. Dat is bij deze tweede verhalenbundel absoluut niet het geval. Het eerste verhaal, De koningin, is zelfs compleet nieuw, en ook het verhaal over Marlee en Carter geeft allemaal nieuwe inkijkjes in wat er zich allemaal afspeelde tijdens America’s Selectie.

De koningin

Zoals gezegd vertelt De koningin het verhaal van koningin Amberly tijdens haar eigen Selectie, en aangezien Maxons vader niet altijd de leukste was tijdens de originele Selectie-trilogie, was ik persoonlijk erg benieuwd hoe deze relatie was ontstaan. Je zou misschien denken: alwéér een Selectie?! Maar ook al is de Selectie-procedure inderdaad hetzelfde, toch lijkt dit verhaal in niets op de Selecties van Maxon of Eadlyn. Met Amberly heeft Kiera Cass een totaal ander personage gecreëerd dan bijvoorbeeld America, en daarom verloopt haar Selectie ook heel anders. Het verhaal geeft dan ook absoluut meer inzicht in haar relatie met Clarkson, en zorgt er toch weer voor dat je beide personages met heel andere ogen bekijkt.

De favoriet

Waar in de trilogie het verhaal van Marlee en Carter eigenlijk maar een bijzaak was en daardoor een beetje onderbelicht bleef, krijgen we in De favoriet eindelijk wat meer te weten over wat er nu eigenlijk allemaal gebeurd is met de twee. Het verhaal speelt zich af vanaf het moment dat hun relatie wordt ontdekt, tot aan het einde van De One. Wat mij betreft had dit verhaal echter nog wel wat langer mogen zijn. Als je De prinses hebt gelezen, weet je immers ondertussen hoe het met haar is afgelopen, maar wat is er in de tussentijd allemaal gebeurd? Bovendien volgen alle gebeurtenissen elkaar wel erg snel op en worden er flinke sprongen in de tijd gemaakt, waardoor het verhaal af en toe een beetje gehaast overkomt. Dat betekent zeker niet dat het geen leuk verhaal is om te lezen, maar eigenlijk had ik nog veel meer willen weten!

Voor de fans

Naast twee verhalen bevat deze bundel ook weer wat bonusmateriaal, al stelt dat deze keer eigenlijk niet zo veel voor: een kort interview met Kiera Cass en wat informatie over hoe het nu gaat met enkele andere Selectie-kandidaten. Zeker leuk om te lezen, maar echt veel voegt het niet toe en dat is jammer, omdat het boekje wel 12,99 kost. De twee verhalen maken echter veel goed en persoonlijk vond ik het heerlijk om weer even in de wereld van De Selectie te kunnen duiken. Lezers die de Selectie-trilogie niet heel bijzonder vonden zullen er misschien wat minder van genieten, maar voor de fans is De koningin & De favoriet een absolute must-have!

Conclusie: Het bonusmateriaal in dit boekje is misschien een beetje karig, maar afgezien daarvan is De koningin & De favoriet een erg leuke toevoeging aan de serie. Een echte aanrader voor iedere fan van de Selectie-trilogie!

Waardering: 4/5 sterren

De recensent ontving hiervoor een gratis leesexemplaar van de uitgeverij in ruil voor een eerlijke recensie.

Recensie: ‘De koningin & De favoriet’ van Kiera Cass

We weten ondertussen allemaal hoe America Singer haar grote liefde vond, maar hoe ging dat eigenlijk met Maxons moeder, koningin Amberly, en America’s beste vriendin, Marlee?

Over het boek

Na De prins & De lijfwacht is De koningin & De favoriet alweer het tweede tussendeeltje dat zich afspeelt in de wereld van De Selectie. Ook al hebben de echte fans deel vier in de serie, De prinses, ondertussen al lang uit, toch vond ik het zelf absoluut geen probleem om weer even terug in de tijd te gaan naar de Selectie van America en Maxon. En in het geval van het verhaal over koningin Amberly zelfs nóg een stukje verder terug in de tijd.

De koningin & De favoriet vertellen namelijk de verhalen van twee erg belangrijke bijpersonages in de originele Selectie-trilogie: koningin Amberly en Selectie-kandidate Marlee Tames. Het verhaal De koningin (officieel deel 0.4 in de serie) laat zien hoe koningin Amberly haar eigen Selectie ervoer, en in De favoriet (deel 2.6) beleven we een deel van America’s Selectie door de ogen van haar beste vriendin Marlee Tames. Alleen, zoals we allemaal weten, bleek Marlee helemaal niet te strijden voor het hart van prins Maxon, maar werd ze verliefd op lijfwacht Carter…

Echt iets nieuws

Het leuke aan deze twee nieuwe verhalen is dat ze écht iets toevoegen aan de wereld van de Selectie. De vorige twee verhalen speelden zich namelijk af ten tijde van boeken 1 en 2, waardoor er geen sprake meer was van verrassende plotwendingen. Je las gewoon hetzelfde verhaal dat je al eens had gelezen, maar dan vanuit een ander perspectief. Dat is bij deze tweede verhalenbundel absoluut niet het geval. Het eerste verhaal, De koningin, is zelfs compleet nieuw, en ook het verhaal over Marlee en Carter geeft allemaal nieuwe inkijkjes in wat er zich allemaal afspeelde tijdens America’s Selectie.

De koningin

Zoals gezegd vertelt De koningin het verhaal van koningin Amberly tijdens haar eigen Selectie, en aangezien Maxons vader niet altijd de leukste was tijdens de originele Selectie-trilogie, was ik persoonlijk erg benieuwd hoe deze relatie was ontstaan. Je zou misschien denken: alwéér een Selectie?! Maar ook al is de Selectie-procedure inderdaad hetzelfde, toch lijkt dit verhaal in niets op de Selecties van Maxon of Eadlyn. Met Amberly heeft Kiera Cass een totaal ander personage gecreëerd dan bijvoorbeeld America, en daarom verloopt haar Selectie ook heel anders. Het verhaal geeft dan ook absoluut meer inzicht in haar relatie met Clarkson, en zorgt er toch weer voor dat je beide personages met heel andere ogen bekijkt.

De favoriet

Waar in de trilogie het verhaal van Marlee en Carter eigenlijk maar een bijzaak was en daardoor een beetje onderbelicht bleef, krijgen we in De favoriet eindelijk wat meer te weten over wat er nu eigenlijk allemaal gebeurd is met de twee. Het verhaal speelt zich af vanaf het moment dat hun relatie wordt ontdekt, tot aan het einde van De One. Wat mij betreft had dit verhaal echter nog wel wat langer mogen zijn. Als je De prinses hebt gelezen, weet je immers ondertussen hoe het met haar is afgelopen, maar wat is er in de tussentijd allemaal gebeurd? Bovendien volgen alle gebeurtenissen elkaar wel erg snel op en worden er flinke sprongen in de tijd gemaakt, waardoor het verhaal af en toe een beetje gehaast overkomt. Dat betekent zeker niet dat het geen leuk verhaal is om te lezen, maar eigenlijk had ik nog veel meer willen weten!

Voor de fans

Naast twee verhalen bevat deze bundel ook weer wat bonusmateriaal, al stelt dat deze keer eigenlijk niet zo veel voor: een kort interview met Kiera Cass en wat informatie over hoe het nu gaat met enkele andere Selectie-kandidaten. Zeker leuk om te lezen, maar echt veel voegt het niet toe en dat is jammer, omdat het boekje wel 12,99 kost. De twee verhalen maken echter veel goed en persoonlijk vond ik het heerlijk om weer even in de wereld van De Selectie te kunnen duiken. Lezers die de Selectie-trilogie niet heel bijzonder vonden zullen er misschien wat minder van genieten, maar voor de fans is De koningin & De favoriet een absolute must-have!

Conclusie: Het bonusmateriaal in dit boekje is misschien een beetje karig, maar afgezien daarvan is De koningin & De favoriet een erg leuke toevoeging aan de serie. Een echte aanrader voor iedere fan van de Selectie-trilogie!

Waardering: 4/5 sterren

De recensent ontving hiervoor een gratis leesexemplaar van de uitgeverij in ruil voor een eerlijke recensie.

Geplaatst op 14 november 20155 juli 2019 door Eline van den Berg — Geef een reactie

Part two: interview with Leigh Bardugo

Een week geleden kwam part one van mijn interview met Leigh Bardugo online. In part one vertelde Bardugo onder andere op welke landen haar boeken zijn gebasseerd.

Maar het interview is nog niet afgelopen, dus vandaag zoals beloofd part two! Ik hoop dat jullie er net zoveel van genieten als ik heb gedaan.

Interview with Leigh Bardugo part two:

1. Welk karakter vond je het moeilijkst om te schrijven?

Kaz was erg moeilijk om te schrijven omdat hij zo slim is. Hij is namelijk zoveel slimmer dan ik. Mensen zeggen vaak dat de karakters net zo slim zijn als de auteur zelf, maar dat is niet waar. Kaz komt vaak op dingen in het moment zelf, terwijl ik weken bezig ben om uit te zoeken hoe hij omgaat met een bijzondere uitdaging, obstakel of hoe hij reageert op bepaalde dingen. Ik denk dus dat Kaz het meest uitdagend was om over te schrijven. Ook omdat zijn achtergrondverhaal zo donker is.

2. Was het moeilijk om de POV´s van zes verschillende karakters te schrijven in plaats van één?

Nee! Ik vond het juist heel leuk om vanuit meerdere POV’s te schrijven en om te switchen tussen de verschillende karakters. Als je een karakter hebt met een donker achtergrondverhaal, is het fijn om te switchen naar een karakter met een minder zware achtergrond.

Ik wist dat als ik een verhaal ging schrijven over een overal, ik wilde schrijven vanuit meerdere POV’s. Daarnaast is het bij List en leugens ook belangrijk om te switchen tussen de karakters, omdat er op die manier veel informatie vrijgegeven wordt, wat voor mij een hele uitdaging was. Bij de laatste 200 pagina’s gebeuren er ook veel dingen achter elkaar.

Het is dus erg leuk om over zes karakters te schrijven.

Het grappige was dat toen ik in Zweden was, ze alleen nog maar de eerste twee delen van de Grisha-trilogie hadden uitgegeven. Ze lieten mij Schim en schaduw lezen en ik had dat boek al zo lang niet meer gelezen. Ik had een verontrustend momentje toen ik mij realiseerde dat ik Schim en schaduw vanuit de ik-vorm had geschreven. Ik las een scene die redelijk in het begin van het verhaal voorkomt en het voelde van zo lang geleden. Nu schrijf ik vanuit de derde persoon, wat ook handiger is met meerdere karakters. Op die manier kan ik meer doen met de taal. Ik had List en Leugens niet als mijn eerste boek kunnen schrijven.

3. Was het moeilijk om een verhaal te schrijven waarin de karakters inbreken in een very secured prison? Zoiets moet je namelijk toch goed doorgedacht hebben?

Er gebeuren veel dingen in het boek. Er is namelijk een inbraak in een gevangenis en een beroving. Er zijn dus veel dingen die de karakters moeten doen.

Het eerste wat ik deed was het fortbouwen. Ik maakte een plan van het fort en daarnaheb ik gepraat met een vriend gepraat die werkt bij de CIA. Hij heeft mij wat informatie gegeven over de beveiligingsprotocollen van het Witte huis en nucleaire faciliteiten.

Hoe fantastisch ik Het ijs fortook heb gemaakt, ik probeerde het wel realistisch te houden. Het moest wel gebaseerd zijn op de realiteit.

Na het in elkaar zetten van Het ijs fort moest ik uitzoeken hoe ik de karakters erin en eruit kon krijgen. Dat was uiteindelijk moeilijker dan ik had gedacht. Het was veel plannen, maar ook veel schrijven en uiteindelijk weer dingen veranderen.

Sommige fantasy schrijvers creëren eerst de taal, de map en de geschiedenis van hun karakters. Ik ben meer een persoon die de map creëert onder het schrijven van het verhaal en op die manier achter dingen kom. Later ga ik terug om dingen te herschrijven.

Het maakt trouwens niet uit hoeveel je plant, het maakt het schrijven van de eerste versie van je boek niet makkelijker. Uiteindelijk verander je toch weer dingen, dat is iets wat ik meteen heb geaccepteerd bij List en leugens.

4. Hoe kwam je op het idee om een drug te creëren voor Grisha’s?

Toen in het idee kreeg voor een overval, wilde ik graag juwelen stelen. Een soort van grote juwelen overval. Mijn editor was het daar niet mee eens: ‘Dat is niets vergeleken bij wat jij al hebt geschreven’. Toen ik erover nadacht wist ik dat ze gelijk had. Het was inderdaad niet het juiste ding om over te schrijven.

Ik verplaatste mijn gedachten naar de Grisha en één van de redenen waarom ik zo terughoudend was om verder te schrijven in de Grisha-wereld, namelijk dat ik moe was van het magische systeem. Ik heb al die regels gecreëerd waaraan ik mij moest houden.

Weet jij nog dat Nicolai een vesting boven in een berg hoog in de lucht heeft? Eigenlijk wilde ik dat hij een vliegende lucht fort had. De vliegende lucht fort zou dan in een rap tempo naar de grond vallen wanneer de Duisterling aan zou vallen. Maar ik realiseerde mij dat het echt niet kon om Nicolai een vliegende lucht fort te geven. Het was een verspilling van Grisha krachten en ik dacht echt NEE, ik wil mijn vliegende lucht fort!

Voor List en leugens wilde ik een level up van de Grisha krachten en er nieuwe coole dingen meedoen, maar wel met een prijskaartje. Eén van de meest belangrijke dingen in de Grisha-wereld is dat de krachten van Grisha’s met een prijs komt. Wanneer zij de grenzen overschrijden zijn er gevolgen. Als zij in harmonie zijn met hun krachten, dan voeden die hun en leven ze langer en zijn ze gezond. Ze doen dan waarvoor ze bestemd zijn.

Voor mij past Jurda Paremprecies bij wat ik wilde. Het opende veel kansen en politieke mogelijkheden in mijn verhaal.

5. In de voorkant van de boeken staat een kaart getekend van Ravka en in List en leugens Het ijs fort. Had je het ook zo in je gedachten?

Toen ik begon met het schrijven van Schim en schaduw had ik een vaag idee van hoe Ravka eruit moest komen te zien. Hier is het land, hier is de schaduwvlakte, hier de vijanden van het noorden, daar het zuiden. Het waren allemaal basis dingen.

Toen ik echt begon met schrijven raakte ik het overzicht kwijt. Ik moest continu nadenken en mezelf vragen stellen. Hoelang duurt het om bij die plaats te komen? Waar ligt dat? Enzovoort.

Ik begon met het tekenen van een map waar alles opstond. Aan het einde van Schim en schaduw was de map pas compleet. Daarna gebruikten we Ravka voor Schim en schaduw en zo breidde we het langzaam uit. Keith Thompson heeft uiteindelijk de map getekend en Het ijs fort.

Is de tekening van de Het ijs fort ook precies hoe je het voor je zag?

Bijna. Sommige stilistische dingen waren niet zoals ik het voor me zag, maar dat krijg je als iemand anders je werkt natekent. Maar toen ik de eerste schets zag, dacht ik echt JA, dat is het gewoon. Ik had Het ijs fort van de bovenkant getekend. Het waren allemaal cirkels. Keith heeft het van de zijkant getekend, zodat wij het beter konden zien. I really love that!

6. In List en leugensschrijf je over dieven en criminelen. Was dat anders dan toen je schreef over Grisha’s die de wereld wilden verbeteren?

Ja, het was erg anders. De Grisha-trilogie is een klassiek gekozen verhaal. Voor List en leugens wilde ik iets anders doen, dus schrijven over jongeren die geen grootse lot hebben, geen geheime prinsen en prinsessen zijn en die geen revolutie willen starten. Sommige mensen in Kaz’ team hebben meer nobele redenen dan anderen in het team.

De drive and force van het verhaal moest anders zijn. Ik wilde over zes karakters schrijven die de gevolgen wisten van de keuzes die zij maakten.

7. Wil je een Grisha zijn? Als het antwoord ja is, welke Grisha?

I love to be a grisha! Ik zou kiezen voor Genya, een combinatie van fabrikator en corporalki krachten. Ik heb namelijk het gevoel dat ik een fabrikator van nature ben, ik wil alleen worden gelaten om mijn werk te doen. Ik behoor zeker niet in het leger. Maar ik houd ook echt van de corporalki krachten.

Welke Grisha zou jij kiezen?

De Duisterling natuurlijk!

Geplaatst op 12 november 201525 oktober 2020 door Eline van den Berg — Geef een reactie

De boekenkast van… Linda

Deze maandag beginnen we met de boekenkast van… Linda! Alhoewel het geen boekenkast is, maar een boekenkamertje! De wens van iedere lezer.

Linda leest gemiddeld per jaar ongeveer 70 a 80 boeken die ze vooral koopt op het Boekfestijn en andere boekenbeurzen. Benieuwd welke boeken ze koop? Lees hieronder het interview met Linda:

Hoe zou jij de inhoud van je boekenkast omschrijven?

Als walk-in library.

Welk genre lees jij het allerliefst?

Young Adult en fantasy.

Hoeveel boeken lees jij gemiddeld per week/maand/kwartaal/jaar?

Per jaar ongeveer 70 a 80.

Wat is je favoriete boek?

Toevallig is dat een boek wat niet tot het YA of fantasy genre behoort, maar wel een boek die me altijd bijgebleven is: Het meer van de meisjes van Carol Goodman. Erg interessant verhaal met goede plot twists. In het genre YA en fantasy is mijn favoriet toch echt Harry Potter :).

Welk boek wil jij nog heel graag lezen?

De nieuwe in de Lunar Chronicles serie: Winter!

Welk boek heb jij het vaakst herlezen?

Harry Potter (lees deze namelijk ook regelmatig voor in de klas).

Welk boek is een echte miskoop geweest?

Wuthering Bites… Leek me wel een grappige parodie op Wuthering Heights, maar ik kom er niet doorheen. Wat een crappy boek.

Welk boek (of welke serie) is een absolute aanrader?

Zoveel! Ik vond de Edelstenen-trilogie erg leuk, maar ook de Selectie-serie. Tsja, heel veel boeken(series) eigenlijk wel.

Welk boek is je het meest bijgebleven?

Bovengenoemde: Het meer van de meisjes van Carol Goodman.

Lees jij liever een serie of een boek dat op zichzelf staat?

Liever een serie 🙂 Kun je toch langer in een bepaald wereldje blijven hangen!

Welk boek (of welke serie) moet zeker verfilmd worden?

Ik vind het eeuwig zonde dat ze maar één boek van de Vampire Academy verfilmd hebben. Zou de rest ook graag verfilmd zien (met name die waarin het vooral om Dimitri draait!)

Koop jij je boeken of leen jij het van de bibliotheek?

Ik koop boeken. Lenen eigenlijk nooit meer.

Hoeveel geld geef jij uit aan boeken (per maand/kwartaal/jaar)?

Per jaar… Pff… Ja, op zich wel veel. Maar koop vooral veel tweedehands of op het Boekenfestijn en andere boekenbeurzen. Denk dat ik toch wel gauw aan een paar honderd euro per jaar kom… Oeps!

Als jij zelf een boek mocht schrijven, waar zou dat dan over gaan?

Ik zou graag een kinderboek schrijven 🙂 Waar het over zou gaan, weet ik nog niet.

Geplaatst op 12 november 2015 door Eline van den Berg — Geef een reactie

Column Floortje Zwigtman: Next Generation

Jongeren lezen.
En ze lezen boeken.
Geen e-books, geen illegaal gedownloade bestanden. (Dat laten ze wel aan hun moeders over.)
Ze lezen echte, papieren boeken.
Want die kun je vasthouden, met je meedragen, in je kast zetten, hebben.

Boeken kunnen een hebbeding zijn, een onderdeel van je lifestyle.
En wie van de trendwatchers die vijf jaar geleden voorspelde dat na de cd ook het papieren boek ten onder zou gaan, had dat kunnen voorspellen?

Goed, jongeren lezen dus. Maar schrijven ze ook?
Nou zeker, kan ik sinds afgelopen dinsdag zeggen.

Ik was op de Boekenbeurs in Antwerpen, dat jaarlijkse boekenfeest van onze Zuiderburen, waar ik elke keer weer vandaan kom met de vraag: waarom hebben we dit in Nederland niet? Ik was gevraagd mee te werken aan de wedstrijd Write Now!, waarbij jongeren van 12 tot 16 jaar zo’n drie uur lang aan een tekst schrijven, gecoacht door professionele auteurs. We waren met zijn drieën, als professionele auteurs, en verreweg in de minderheid. In een afgeladen zaal werkten zo’n dertig jonge schrijvers in bloedfanatieke stilte aan het beste verhaal dat ze ooit geschreven hadden.
‘Als ze niet naar je toekomen, omdat ze verlegen zijn of zo, maak dan zelf maar even een rondje door de zaal,’ adviseerde een van de organisatoren ons. Het was niet nodig. Onze tafels werden bestormd door jongeren die de kans om advies te vragen niet aan zich voorbij wilden laten gaan. En al snel kreeg ik door dat niet alleen de jonge schrijvers, maar ook ons een uitdaging was gesteld. Elke jongere die tegenover me zat, had een eigen idee, eigen problemen en een eigen stijl. De vragen die ze hadden, waren geen beginnersvragen, maar vragen waarmee iedere schrijver worstelt.
Zo was er een schrijfster met een fantastisch verhaalidee: een oude vrouw die na de dood van haar kat besluit dan maar weer een vent in huis te nemen. Maar… waarom deed ze het eigenlijk? Waarom al dat gedoe van een man die eten op zijn bord wil en schone sokken op zijn tijd? Ze was op zoek naar de motivatie van haar hoofdpersoon en die zoektocht herkent iedere schrijver die heel graag wil dat iets gebeurt maar niet geloofwaardig kan maken waarom het gebeurt.

Een andere jonge schrijfster had geen problemen met de motivatie van haar hoofdpersoon. Ze wist daar alles van: haar hoofdpersoon had een gameverslaving en daardoor totaal geen tijd voor de rest van de wereld, laat staan voor haar duffe oma.
Haar verhaal was af en klaar voor de eerste lezer. En die eerste lezer, dat was ik. Om eerlijk te zijn, ik worstelde. Tegenover me zat een schrijfster die qua stijl en taalbeheersing ver voor liep op haar leeftijdsgenoten, maar in haar enthousiasme zo ver doorgedraafd was dat ik verdwaalde tussen alle krullerige worden en kronkelende zinnen. Ik had dus kritiek. En wat is kritiek geven moeilijk als je tegenover iemand zit die ontegenzeggelijk talent heeft! Je moet dan als een razende gaan bedenken hoe je je kritiek zo tactvol mogelijk gaat formuleren, voordat degene die tegenover je zit aan je gezicht ziet dat je denkt: hmmm… tsja.
‘Goed, je hebt een verhaal geschreven waar je als schrijver blij mee bent, ga het nu eens van de kant van de lezer bekijken,’ probeerde ik. Zo praatten we erover en ze ging opnieuw aan de slag. Misschien met het voornemen eens een andere aanpak uit te proberen, misschien in de overtuiging dat ik een trut was. Maar ze ging weer aan het werk: niet ontmoedigd maar vastberaden. En dat maakte nog wel de meeste indruk op me: dat deze jonge auteurs zo gedisciplineerd bezig waren, drie uur lang en sommigen nog wel langer! Zonder Facebook of Whattsapp te checken, zonder te gaan draaien of uit het raam te staren. Gewoon drie uur lang pure concentratie: wie van ons professionele auteurs doet het hen na?

En daarom heb ik vertrouwen in de toekomst. Ook als het om de volgende generatie schrijvers gaat. Ze zijn gedreven. Ze hebben uithoudingsvermogen. Ze kunnen met kritiek omgaan. Het zou best weleens kunnen dat ook zij de trendwatchers versteld zullen doen staan. Zoals ouderwets papier het won van de e-reader, zo kan het advies van ouwe zak Ernest Hemmingway het wel eens winnen van al het moderne gemultitask: ‘There is nothing to writing
All you do is sit down (at a typewriter) and bleed’

Bron: Luitingh-Sijthoff