Een boek schrijven en zelf een uitgeverij oprichten waarbij ditzelfde boek gepubliceerd werd is een prestatie waarvan niet veel mensen het na kunnen doen. Toch deed auteur Jami Leigh het. Afgelopen februari verscheen Leighs debuut De Nieuwe Wendy bij Leighs uitgeverij Jewel Books.
Deze recensie kan spoilers bevatten voor Jami Leighs werk De Nieuwe Wendy.
Verhaal
De Nieuwe Wendy volgt het verhaal van Sarina en Sula, twee zusters die allebei een ‘Wendy’ zijn. Een Wendy is een meisje dat de Gave heeft waardoor ze kan vliegen en magische krachten bezit. De tegenhanger van een Wendy is een ‘Peter’ dit is een jongen met deze zelfde Gave waardoor hij kan vliegen en magische krachten bezit. De achterflap van het boek vat het verhaal kort samen als volgt:
Op Lumin leven nog maar weinig mensen met de Gave, ook wel Peters & Wendy’s genoemd.
Sarina is een Wendy. Misschien zelfs dé nieuwe Wendy die over Helidan zal regeren. Als Sarina wordt ontvoerd, komt ze plotseling voor een keuze te staan. Zal ze gehoorzaam haar rol vervullen of neemt ze haar eigen lot in handen?
Sula heeft er alles voor over om haar geliefde kapitein te redden van de dood. Ook als dat betekent dat ze achter een legende aan moet, waarvan niemand weet of het bestaat. Wanneer er een mogelijke oplossing op haar pad komt, wordt ze geconfronteerd met haar verleden.
Plot
Toen ik zag dat De Nieuwe Wendy een werk is geïnspireerd door J.M. Barries klassieker Peter Pan, was ik overladen met enthousiasme. Peter Pan is namelijk een van mijn favoriete klassiekers uit de jeugdliteratuur. Met de nodige intrige begon ik aan het boek maar vond het al gauw spijtig dat de grootste invloed die Peter Pan diende in dit verhaal, het gegeven van mensen die kunnen vliegen is en daarom ofwel een ‘Peter’ of een ‘Wendy’ genoemd worden. Ik zie waar Peter Pan tot zekere mate een inspiratie geweest had kunnen zijn door het vliegen alsook de aanwezigheid van zeemeerminnen en piraten. Het komt op mij over alsof het boek eender welke naam had kunnen hebben voor jongens en meisjes die kunnen vliegen en dat de link die wordt gelegd met J.M. Barries werk nogal kort door de bocht is. Hierdoor wist het plot van het verhaal mij helaas niet zo goed te grijpen omdat ik door de ‘Peter Pan’ notie iets anders had verwacht, natuurlijk is dit een heel persoonlijke inkijk op wat er zou kunnen komen uit een verhaal met De Nieuwe Wendy als titel en J.M. Barries Peter Pan als inspiratie.
Schrijfstijl
Leigh heeft qua schrijfstijl een zeer vlotte pen. Tijdens het lezen van De Nieuwe Wendy word je aandacht hierdoor er steeds goed bijgehouden en begrijp je ook telkens wat er aan de hand is. Dit is een fijn gegeven, zeker omdat vandaag de dag er vaak geëxperimenteerd wordt met stijlen en conventies die soms te veel moeite van hun lezers vragen. Leigh schrijft echter helder en op zo’n manier dat je, ondanks de geheel nieuwe wereld die ze in haar werk introduceert, het kan blijven volgen. Dit zorgt ervoor dat het boek fijn wegleest en dat je soms opeens wakker schrikt uit uren verzonken te zijn geweest in De Nieuwe Wendy.
Ervaring
Ik had tijdens het lezen van dit boek toch enkele ergernissen waar ik me na het lezen van het boek niet goed over kon zetten. Allereerst was het gebrek aan trigger-warnings eentje waar ik een beetje teleurgesteld door was. Leighs verhaal bevat gebeurtenissen die te maken hebben met PTSD gerelateerde reacties, verkrachting en seksisme. Zelf kan ik dit soort dingen lezen zonder dat er meteen een waarschuwing aan voorafgaat, maar ik ken genoeg mensen die wel aangedaan zouden zijn mochten ze dit boek lezen zonder te weten dat het zulke inhoud bevat.
De Nieuwe Wendy is een werk dat kan worden gecategoriseerd als fantasy, dus ik vond het nogal vreemd om te zien dat ze de voorgenoemde thema’s gebruikte in haar werk. Zeker in fictionele werken lijkt het mij overbodig om thema’s zoals seksisme te gebruiken zeker op de manier van de ‘oude stempel’ zoals in dit werk voorkomt. Opmerkingen dat het dragen van een broek ‘mannelijk’ is en dat iemand iets doet ‘als een meisje’ vind ik onnodig in het huidige klimaat waarin gelijkheid nog steeds een nodige opmars verdient. Zeker in een fantasy verhaal kunnen dit soort thema’s anders aangepakt worden in plaats van terug te grijpen waar er vandaag de dag nog steeds zo voor gevochten wordt dat vrouwen niet op een stereotiepe manier zwakker worden geacht dan mannen. Dit was nagenoeg een beetje schrijnend en teleurstellend om te lezen en het kon perfect worden weggelaten zonder dat het plot erdoor zou worden aangetast.
Vooral de verkrachtingstrope in dit boek vond ik er een die er uitgelaten had kunnen worden, of toch in ieder geval een andere aanpak kunnen krijgen. Het moment waarop twee personages met elkaar kussen en het ene personage stop zegt en het andere personage dit niet meteen doet, vond ik al een grens die niet overschreden mocht worden. Echter werd er niet meteen gestopt en pas toen het andere personage in paniek was stopte de andere partij met een opmerking dat hij wist dat ze er nog niet klaar voor was. Dit vond ik een scène waarvoor het woord ‘overbodig’ nog niet eens dichtbij komt bij hoe hard dit soort situaties niet meer thuishoren in fantasy literatuur.
Helaas hebben deze thema’s voor mij het boek een beetje tenietgedaan. Dit soort situaties lees ik liever niet in fictionele literatuur, omdat er in dit soort literatuur kan worden aangetoond dat maatschappijen kunnen werken zonder dat er zulke schrijnende thema’s tewerk gesteld moeten worden.
Ik wil wel zeker meegeven dat ik heel erg onder de indruk ben van de moeite en overduidelijke liefde die Jami Leigh in haar werk heeft gestoken alsook het oprichten van een eigen uitgeverij, daar zet ik zeker en vast wel mijn pet voor af.
Winactie
Jami Leigh heeft ook een winactie georganiseerd betreffende het vervolg op De Nieuwe Wendy. Voor deze winactie heb je de volgende letters nodig: R en Y. Veel succes!
De volgende recensie in Jami Leighs blogtour kan je vinden op de blog van Kwanteinwonderland.
