Lobsters. Alleen al vanwege de naam wilde ik het boek lezen. Want waarom noem je een liefdesverhaal in vredesnaam lobsters? Ik was onwijs benieuwd naar de reden voor deze titel. En naar het verhaal zelf natuurlijk, want de beschrijving belooft al veel hilariteit!
Het verhaal
Hannah en Sam zijn bijna klaar met hun middelbare school maar zijn allebei nog maagd. Maar als enige maagd van je vriendengroep naar de universiteit gaan, dat kan écht niet. Dus wordt het hun missie om in hun laatste zomer voordat ze aan de universiteit beginnen, hun eerste keer mee te maken. Maar dat loopt niet helemaal zoals gepland. Het wordt een zomer met enorm veel awkward momenten, slechte adviezen van vrienden, en een hoop misverstanden. Maar gelukkig zijn de twee voorbestemd, ze hebben alleen nog een hele gênante weg te gaan.
Misschien niet geschikt om in het openbaar te lezen
Lobsters is zo’n boek waarbij je je lach af en toe gewoon echt niet in kan houden. Ik heb ook in de bus zitten lezen maar moest af en toe stiekem even om me heen kijken of mensen me niet aan zaten te staren omdat ik als een idioot zat te grinniken, of erger. Persoonlijk moest ik ook vaak lachen om Robin, die stiekem fan is van Harry Potter maar zich hiervoor schaamt en zich gedraagt alsof hij een enorme vrouwen-expert is. Ik denk dat alle mannen wel een Robin in hun vriendengroep hebben, net zoals wij vrouwen allemaal wel een Stella in ons leven hebben. Behalve de personages is het verhaal ook echt heel herkenbaar. Zelf kon ik me vooral vinden in de high ten oplossing die Hannah en Sam bedenken om ongemakkelijke wangzoenen te voorkomen.
Heerlijk strandboek
De flaptekst verteldt ons al dat Hannah en Sam een happy end gaan hebben, dus het boek heeft niet echt veel onverwachte wendingen, maar wel flink wat toevalligheden waardoor het misschien niet allemaal even realistisch is, maar toch heerlijk om mee van het zonnetje te genieten. Het is een echt feel-good boek die zeker in je strandtas thuis hoort deze zomer!
Wat ik persoonlijk ook een leuk detail vind om te weten, is dat Lucy Ivison alle Hannah delen heeft geschreven en Tom Ellen alle Sam gedeeltes, waardoor je ook echt twee compleet eigen personages hebt. Zelf lijkt het mij altijd heel lastig om met z’n tweeën een boek te schrijven, maar de auteurs van Lobsters hebben hiermee echt de perfecte manier gevonden.
Van mij krijgt Lobsters 4 sterren. Ook wil ik nog even toevoegen dat ik de cover, ontworpen door Emmy van Ruijven echt super leuk vind! En het fluoriserende kleurtje voegt daar alleen maar meer aan toe. Staat helemaal mooi in mijn boekenkast!