Auteur: Louise Rademaker

Louise Rademaker (27) leest en schrijft al zo lang ze zich kan herinneren. Ze heeft een master in schrijven en houdt van koffie, poëzie, YA, films, series en gamen.
Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: A Season for Scandal – Laura Wood

a season for scandal

Het verhaal

Marigold Bloom is bloemist in de winkel van haar familie. Nadat haar verloofde het uitmaakt ziet het er echter niet zo goed uit voor Mari of voor de bloemenwinkel. Wanneer Mari per toeval kennismaakt met de verschrikkelijk knappe maar extreem humeurige Oliver Lockhart komt ze op het pad van detectivebureau het Vogelhuis. De vrouwelijke detectives daar rekruteren haar voor een speciale klus: de vermiste zus van Oliver terugvinden. Om haar te vinden moeten Mari en Oliver doen alsof ze pas verloofd zijn. Maar terwijl de lijn tussen waarheid en fictie in hun zoektocht vervaagt begint de neprelatie ook steeds echter te worden…

De personages


Dit is deel twee in de scandal serie, maar dit deel is het verhaal van een compleet nieuw karakter, dat niet in deel één zat. Dat was even wennen, maar het was eigenlijk wel heel leuk. Veel van de oude personages kwamen nog wel voor, ook de hoofdpersonen uit het vorige boek. Ook een personage dat in het vorige deel niet een grote rol speelde, kwam nu juist veel meer naar voren. Ik vond dat erg leuk gedaan. Dat personage kreeg daardoor meer diepgang en ook de nieuwe hoofdpersoon had een hele nieuwe verhaallijn met diepgang.

Thema’s


Net als in het vorige boek haalt dit boek het thema aan dat vrouwen vroeger eigenlijk bezit van een man waren. Het is een belangrijk onderwerp waar in dit boek redelijk licht mee omgegaan wordt, maar dat past wel. Ik vond dat er niet hele zware thema’s in het boek zaten. Alles werd vrij soepeltjes besproken, maar dat stoorde me verder niet.

Schrijfstijl


Net als het vorige boek is dit boek heerlijk geschreven. Vorig boek moest ik er nog een beetje inkomen, maar hier zat ik zo in. Ik had zin om door te lezen en had het boek voor ik het wist uit. Als je op zoek bent naar iets wat snel weg leest is dit zeker een aanrader.

Conclusie


Meestal kan een tweede boek niet tippen aan het eerste, maar ik denk dat ik dit boek zelfs leuker vond dan het voorgaande deel. Het was leuk dat het een heel nieuw verhaal was, maar wel met een groot deel van de oude personages. Ik vond het een erg leuke invalshoek. Ik denk dat ik dit personage ook een interessanter verhaal vond hebben dan het hoofdpersonage in het vorige boek. Ik ben erg benieuwd hoe dit gaat zijn in het volgende boek en kan niet wachten om ook die te lezen. Ik geef dit boek vier sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: The Agency for Scandal – Laura Wood

agency

Het verhaal

De achttienjarige Isobel ‘Izzy’ Stanhope heeft geheimen. Zo is ze smoorverliefd op een jonge hertog die niet eens weet dat ze bestaat. Ook is haar familie berooid achtergebleven nadat Izzy’s vader overleed, maar niemand uit de hogere elite mag dat weten. En dan is er nog haar baan bij het Vogelhuis. Een onderzoeksbureau volledig gerund door vrouwen en gespecialiseerd in het opgraven van schandalen en louche zaken van machtige mannen.

Wanneer Izzy betrokken raakt bij een zaak die gaslighting, chantage en vermiste juwelen omvat, én de hertog die haar hart gestolen heeft, doet ze er alles aan om met haar vrienden het web van geheimen en leugens te ontrafelen. Kan ze de waarheid onthullen en de onschuldigen beschermen? En gaat ze de hertog óóit vertellen wat ze voor hem voelt?

De personages


Ik vond de personages erg leuk. Sommige personages waren anders dan op het eerste gezicht gedacht, maar dat maakt het juist wel leuk. Ze hadden diepgang en achtergrondverhalen en gingen leuk met elkaar om. Ik vond vooral de manier waarop Max en Isobel met elkaar omgingen erg leuk. De personages waren goed op elkaar ingespeeld en er was duidelijk goed over nagedacht.

Thema’s


Ik had het idee dat dit boek meer een detective zou zijn dan het uiteindelijk echt was. Dat was op zich niet erg, maar ik had toch een beetje het idee dat het detective gedeelte bijzaak werd van het liefdesverhaal, terwijl ik het juist andersom gedacht had. Thema’s als verlies worden niet uit de weg gegaan, maar er werd ook niet extreem diep op ingegaan, maar dat vond ik niet storend. Dit zorgde ervoor dat het een redelijk luchtig verhaal bleef, maar wel met enigzins diepgang.

Schrijfstijl


Het boek is goed geschreven. Het is niet te kinderachtig, maar ook niet te moeilijk. Ik kwam er snel doorheen toen ik er eenmaal in zat en dat kwam ook al vrij snel. Toen ik eenmaal wat verder in het verhaal was keek ik er steeds naar uit om verder te lezen. Dit is altijd een goed teken en dat was mede dankzij de schrijfstijl.

Conclusie


Ik vond het een erg leuk boek. Het was erg grappig en bij sommige grapjes moest ik ook hardop lachen. Het duurde eventjes voordat ik erin zat, maar toen dat eenmaal gelukt was, wilde ik blijven lezen. Ik kijk enorm uit naar het volgende deel en geef dit boek 4 sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

‘Het is het liefdesverhaal dat ik zelf had willen hebben’- Audrey Adelin (interview)

Afgelopen zomer bracht Audrey Adelin (2000) haar debuutroman uit bij Best of YA. Een uitgeverij die ze al goed kende, aangezien ze fan is van hun boeken. Ze was al goed bekend in het YA-wereldje en richtte op haar vijftiende zelfs al een Young Adult boekenclub op. Na het lezen van al deze boeken was het dan ook tijd om haar eigen boek te schrijven, dit werd Kleine gelukjes.

Dat ik fan ben van Kleine gelukjes had je misschien al gelezen in mijn recensie. Dit schattige verhaal was alles wat ik nodig had en liet me vanbinnen de hele tijd giechelen en gillen van enthousiasme. Toen ik de kans kreeg om Audrey Adelin te interviewen greep ik die natuurlijk met beide handen aan.

Audrey Adelin

Zoals het van de meeste auteurs meestal een langgekoesterde droom is om een boek uit te brengen, was dit niet zo bij Audrey Adelin. ‘Rond mijn dertiende begon ik met lezen. Pas rond mijn negentiende ging ik echt verhalen schrijven en zelfs toen niet eens heel veel nog. Daarvoor had ik natuurlijk al wel mijn blog, dus ik heb wel schrijfervaring opgedaan, maar echte verhalen schreef ik toen nog niet.’ Toen ze eenmaal begon aan het boek wat we nu kennen als Kleine gelukjes, begon het met één scène die maar in haar hoofd bleef spoken. ‘Ik begon met één scène, die hoofdstuk één werd. Ik wist nog niet waar ik heen wilde met het verhaal. Of het romantisch zou worden wist ik ook nog niet, dat kwam later pas. Dit was het startschot van het verhaal. Dat hoofdstuk bestaat nu trouwens helemaal niet meer.’ Tijdens het schrijfproces heeft Audrey het boek meerdere keren herschreven. Na het schrijven van de eerste versie heeft ze alles verwijderd. Toen wist ze wel welke gebeurtenissen er plaats zouden vinden in het boek en kon ze hiermee de nieuwe versie schrijven. Iets waar vele auteurs moeite mee hebben is het schrappen van stukken, maar voor Adelin lijkt dit geen probleem. ‘Op het laatste moment heb ik zelfs het einde nog herschreven. Tijdens het schrijven heb ik veel emoties verwerkt en daardoor vond ik het eigenlijk helemaal geen opgave om stukken opnieuw te schrijven. Ik vond het eigenlijk wel leuk om zo veel met dit verhaal bezig te zijn, het is het liefdesverhaal dat ik zelf had willen hebben.’

Dat Adelin zich onderscheid van andere auteurs werd me al snel duidelijk. Toen ik vroeg of ze er bewust voor had gekozen het boek zo lieflijk te houden, zonder echte spicy content, had ze hier een duidelijk antwoord op. ‘Ik lees veel romantische boeken en ik merk gewoon dat de opbouw eigenlijk altijd hetzelfde is. Je leeft in het verhaal echt naar één grote seksscène toe. Ik wilde niet dat mijn boek hetzelfde was en ik wilde het wat realistischer maken. Niet elke liefde is gelijk zo vurig en uitbundig. Ik heb me er dus wel bewust mee bezig gehouden om mijn boek anders te maken.’ Dat is duidelijk gelukt. De recensies die binnenstromen omschrijven het boek als realistisch, een warm dekentje en hartverwarmend. Aan de positieve recensies te zien lijkt het helemaal niet alsof iemand deze scènes gemist heeft.

Iets wat me opviel in het boek was het taalgebruik. Ook al speelt het verhaal zich af in Gent (België) en is het geschreven door een Vlaamse, bevat het bijna geen opvallende Vlaamse woorden. Op een amai hier en daar na dan. ‘Ik heb hier bewust voor gekozen. Door mijn taalachtergrond let ik altijd heel erg op vertalingen. Ik wilde dat dit boek voor beide doelgroepen, Vlamingen en Nederlanders, goed te begrijpen was. Op een paar woordjes na, zoals amai, waarvan ik vond dat er geen goed Nederlands synoniem was, zitten er geen typisch Vlaamse woorden in. Het was de bedoeling dat iedereen zich er wel in kon verplaatsen.’

Bij dit ene boek wil Audrey het gelukkig niet laten. Haar volgende boek zal waarschijnlijk geen vervolg worden op Kleine gelukjes, dat staat niet op haar planning. ‘De volgende boeken waar ik ideeën voor heb, zijn gebaseerd op bepaalde emoties waar ik iets mee wil en waar ik geen boeken over kan vinden. Ik heb eigenlijk wel zin om daar aan te beginnen!’

Aangezien het helaas nog wel even duurt voordat we weer iets van Audrey kunnen lezen, heeft ze een paar aanraders. ‘Ik denk dat als je Kleine gelukjes leuk vindt, je deze boeken ook wel leuk zal vinden: Loveless van Alice Oseman, Seven Days in June van Tia Williams en Late to the Party van Kelly Quindlen. Dit vond ik stuk voor stuk goede boeken, allemaal op hun eigen manier.’

kleine gelukjes
Kleine gelukjes is verkrijgbaar als paperback (18,99) en als e-book (9,99)

 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Percy Jackson – De wraak van Hecate – Rick Riordan

percy jackson 7

Het verhaal

Percy Jackson heeft de wereld al zo vaak gered – dus school moet een eitje zijn. Toch? Niet dus. Percy heeft drie aanbevelingsbrieven van de goden nodig om toegelaten te worden tot zijn droomuniversiteit. En bij Griekse goden moet je daar altijd iets voor doen.

Percy moet samen met zijn twee vrienden Grover en Annabeth op de huisdieren van de driekoppige godin Hecate passen. Dat klinkt eenvoudiger dan het is, want voor ze het weten zitten de vrienden met een vernield landhuis opgescheept én zijn de dieren van Hecate ontsnapt…

Percy heeft maar een paar dagen om ze terug te vinden en het landhuis in oude glorie te herstellen of hij ondergaat de wraak van Hecate en haar drie gruwelijke hoofden…

Personages

De belangrijkste personages in dit boek zijn onze oude, vertrouwde vrienden Grover, Annabeth en Percy. De personages kennen we al uit de andere boeken en er wordt hier dus op voortgeborduurd. Daarnaast wordt een nieuw belangrijk personage geïntroduceerd: Hecate. Ze wordt op dezelfde manier als de andere personages neergezet. Ze heeft een achtergrondverhaal en een bepaald karakter. Er wordt niet ontzettend diep op ingegaan veder, maar het is geen hol karakter. Het is voor deze boekenserie heel kenmerkend hoe dit gebeurt en daarom is het precies goed.

Thema’s

De Percy Jackson boeken gaan over het algemeen altijd over een taak die ze moeten volbrengen, vriendschap en ook wel een beetje liefde. Dat was in dit boek niet anders. Ik vond het erg leuk om meer te lezen over hoe de relatie met zijn stiefvader was en hoe Percy en Annabeth met elkaar omgaan. Er is wel liefde, maar het ligt er ook niet te dik bovenop en daardoor neemt het niet weg van het avontuur dat ze beleven.

Schrijfstijl

De schrijfstijl is zoals we gewend zijn van de Percy Jackson. Het boek leest heerlijk weg en is erg grappig. Rick Riordan is het schrijven niet verleerd in de tijd die tussen boek 5 en 6 zat. De stijl zorgt ervoor dat je wil doorlezen en voordat je het weet het boek uit hebt.

Conclusie

Deel zeven (dit deel) van de Percy Jackson-serie vond ik veel leuker dan deel zes. Waar deel zes meer voelde als een tussenboek, bevonden we ons in dit boek weer helemaal in het Percy Jackson universum. Ik heb genoten van het verhaal, de grappige gebeurtenissen en de leuke schrijfstijl. Van mij krijgt het boek 4 sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Kleine gelukjes – Audrey Adelin

kleine gelukjes

Grappig, hartverwarmend en liefdevol. Dat is het boek Kleine gelukjes van Audrey Adelin. Toen ik aan dit boek begon had ik niet echt een goed idee van waar het over zou gaan. Studeren aan de universiteit was alles wat ik wist, maar daar hield het ook op. En het was heerlijk om het boek in te duiken zonder veel kennis ervan te hebben. Wat heeft dit boek me positief verrast. Het is alles wat ik nodig had en gaf me vlinders. Dit schattige verhaal zal ik niet snel vergeten.

Het verhaal

Als Ada gaat studeren aan de universiteit in Gent, wil ze dolgraag haar plek in de wereld vinden na een moeilijke periode op de middelbare school. Die zoektocht gaat misschien gepaard met vallen en opstaan (en kotsende huisgenoten… om een voorbeeld te noemen), maar Ada ontdekt al snel dat er altijd onverwachte dingen op je pad kunnen komen. Zoals pasta-pesto-geluk met diezelfde liefdevolle huisgenoten, een leesclub met gelijkgestemde studiegenootjes die al snel als familie voelen, en Mara met haar warme glimlach en liefde voor chocolade en sjaals.

Personages

Het boek gaat over Ada. Ik heb me af en toe behoorlijk geërgerd aan haar, want ik dacht dat ik me druk kon maken om dingen maar zij maakte het wel erg bont. Natuurlijk kan het zijn dat je zo bent en dat is ontzettend vervelend, maar het was ook heel frustrerend om soms dingen te lezen en vanbinnen te willen gillen tegen haar, omdat het allemaal niet zo erg was als ze dacht. Dat maakte haar wel een ontzettend goed uitgewerkt personage. Het was ook fijn dat ze niet zo perfect was en op die manier ook enigszins herkenbaar.

Mara was een ander belangrijk karakter in het boek. Het was ook heel leuk om haar te leren kennen. Wat ik goed vond was dat je haar helemaal door Ada’s ogen zag en door Ada’s stress om alles misschien iets dacht over Mara, maar Mara dan toch anders (op een positieve manier) bleek te zijn.

Thema’s

Belangrijke thema’s in dit boek zijn liefde, jezelf accepteren, studeren (en hoe je leven veranderd) en familie. Ik vond dat met al deze thema’s mooi en respectvol omgegaan werd.

Schrijfstijl

Het duurde een hoofdstuk tot ik gewend was aan het Vlaams waarin dit boek geschreven is. Ik heb wel het idee dat het echt tot een minimum Vlaams is gehouden, want het viel me verder niet heel erg op. Daarna vond ik de schrijfstijl echt heerlijk. Het was grappig geschreven en las heerlijk weg. Ik zou wel meer boeken zoals deze willen. Ik kon wel blijven lezen (en dat heb ik dus ook gedaan). Ik vond het ontzettend jammer toen het uit was.

Conclusie

Dit boek is echt heel grappig en lief geschreven. Ik wilde ook de hele tijd vanbinnen gillen van enthousiasme en deed dat ook. Ik vond het geweldig hoe Ada soms ontzettend directe, flirterige dingen zei zonder het door te hebben en vond bepaalde dingen ook heel herkenbaar. Ik geef het boek 5 sterren en hoop dat Audrey Adelin snel nog zo een fantastisch boek schrijft!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Frambozenzomer – Lucas Versteeg

frambozenzomer

Een zomerkamp vol verrassingen

Het verhaal

Thomas kijkt uit naar het teken- en schilderkamp waar hij in de vakantie naartoe zal gaan, maar zijn ouders blijken toch iets anders voor hem in gedachten te hebben. Zij hebben, zonder dat hij het wist, hem opgegeven voor een zomerkamp voor jongeren om een gezonde levensstijl te ontwikkelen. Thomas heeft altijd al problemen gehad met zijn gewicht en is hier onzeker over, maar blij dat zijn ouders hem hiertoe dwingen is hij niet.

Op het kamp ontmoet Thomas een jongen genaamd Fender. Hij is de knappe zoon van de kampleidster. Fender helpt zijn moeder mee op het kamp en is alles wat Thomas wil zijn: slank, zelfverzekerd en uit de kast.

Personages

De belangrijkste personages in dit boek zijn Fender en Thomas. Elk hoofdstuk wordt om de beurt vanuit hun perspectief vertelt. Zo krijg je als lezer mee wat ze denken en voelen, voordat ze het van elkaar weten. Dat is leuk en soms frustrerend gelijk. Daardoor wil je soms dat ze een bepaald iets doen, omdat je weet dat ze er beide aan denken, maar dan doen ze het niet. Ik vond dat de personages goed uitgewerkt waren, ze hadden allemaal een achtergrondverhaal en diepgang.

Thema’s

De grootste thema’s in dit verhaal waren overgewicht, van jezelf en je lichaam leren houden en homoseksueel zijn. Fender is uit de kast, maar hij ondervind toch problemen met zijn seksualiteit en heeft hier soms last van. Thomas is nog niet uit de kast en iedereen denkt dat hij hetero is, wat het voor hem ook moeilijk maakt. Wat ik mooi vond is dat de auteur weet waar hij het over heeft en daarom het op een manier kon schrijven die echt overkwam. Soms wanneer ik boeken lees met LGBT+ karakters worden er dingen gezegd waar ik me totaal niet mee kan identificeren, of worden bepaalde dingen heel groot gemaakt terwijl dat niet nodig is. Ik vond dat in dit boek er perfect mee omgegaan werd.

Ik vond het ook erg goed hoe er met het thema (over)gewicht omgegaan werd. Doordat je vanuit zowel Fender en Thomas hun perspectief dit verhaal meemaakt, merk je hoe zij er beide anders naar kijken. Dat maakte het heel goed. Ook worden er andere personages in het verhaal geintroduceert die overgewicht hebben, maar blij zijn met hun gewicht. Dit is ook goed om over te lezen. Ik vond dat de thema’s met respect behandeld werden.

Schrijfstijl

De schrijfstijl maakte het dat ik het boek in twee of drie dagen uitgelezen heb. Ik had steeds zin om door te lezen en voor ik het wist was ik er doorheen. Het is misschien wat simpeler geschreven, maar het kwam niet kinderachtig over. Dit is eigenlijk precies hoe ik graag verhalen zie, makkelijk leesbaar, maar zonder dat ik me frustreer over hoe ‘simpel’ het is.

Conclusie

Ik geef dit boek vier sterren. Ik heb er enorm van genoten en vond het een plezier om te lezen. De reden dat ik het geen vijf sterren geef, is dat ik ondanks dat ik er enorm van genoten heb, ik het waarschijnlijk geen tweede keer ga lezen. Ik vind het een mooi verhaal en ik ben blij dat het er is, want representatie in alle vormen is belangrijk, maar aangezien het verhaal best makkelijk te volgen was, onthoud ik alles en gaat het me niet nog een keer verrassen. Ik raad het boek zeker aan als je zin hebt in een schattig verhaal over twee jongens (en je fan bent van Heartstopper).

Geplaatst op door — Geef een reactie

Wat ik je niet kon vertellen – Sloan Harlow – recensie

wat ik je niet kon vertellen

Het verhaal

Wat ik je niet kon vertellen vertelt het verhaal van Ella. Ella’s beste vriendin Hayley is dood en dat is haar schuld. Zij zat tenslotte achter het stuur die avond. Nu, maanden later, herinnert nog steeds alles haar aan Hayley. Ook Sawyer, Hayleys vriendje. Ze vinden elkaar in hun verdriet en er groeit al snel meer tussen hen.

Verscheurd door schuldgevoel wendt Ella zich tot Hayleys dagboek. Maar de geheimen die ze daar aantreft maken haar doodsbang. Hayley blijkt een heel leven verzwegen te hebben en de Sawyer op de pagina’s lijkt in niets op de lieve jongen die ze kent en voor wie ze als een blok is gevallen. Is alles wat ze dacht te weten over haar beste vriendin niet waar? En waarom voelt ze zich nog steeds zo aangetrokken tot Sawyer? Ella moet een keuze maken. Maar dan blijkt dat de verkeerde keuze fatale gevolgen kan hebben.

Personages

Wat ik je niet kon vertellen is geschreven vanuit verschillende personages. Het belangrijkste personage is Ella. Ze gaat weer naar school, de zomer nadat haar beste vriendin doodgegaan is. Ze is gestorven tijdens een auto ongeluk waarbij Ella achter het stuur zat. Ella wordt verscheurd door schuldgevoel en mist haar beste vriendin enorm. Je kan goed lezen over haar emoties en ik vond dat dit goed uitgewerkt was.

Een ander belangrijk personage is Sawyer. Zijn personage is ook goed uitgewerkt. Hij heeft ook echt een achtergrondverhaal en dat was interessant om te lezen. Ik vond dat de personages echt overkwamen en goed uitgewerkt.

Thema’s

Het boek behandelt best heftige thema’s, zoals dood en rouw. Daarnaast komt geweld en een veilige thuissituatie ook aan bod. Ik vond dat alle thema’s op een goede, doordachte manier behandeld werden. Soms worden dit soort thema’s niet goed uitgewerkt of terloops genoemd, maar ik vond hierbij dat er goed bij stilgestaan werd.

Schrijfstijl

Wat ik je niet kon vertellen is goed geschreven. Het is niet kinderachtig, maar leest wel heel makkelijk. Ik wilde blijven lezen. Dat komt denk ook door het verhaal, het is tenslotte een romantische thriller. Het was spannend en las makkelijk dus binnen een paar dagen had ik het boek uit.

Conclusie

Ik ben positief verrast door dit boek. Het onderwerp van het boek sprak me aan, maar ik had verwacht dat de thema’s minder goed behandeld zouden worden en dat het wat oppervlakkig zou blijven. Het tegendeel werd bewezen en het was een echte pageturner. Natuurlijk hadden sommige dingen iets beter gekund, een van de twee plottwists zag ik al vanaf het begin aankomen, maar aan de andere kant was het ook wel leuk om uiteindelijk te lezen dat ik gelijk had. Ik geef het boek vier sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Ugly Girls

ugly girls

Ugly Girls geschreven door: Lisa Bjärbo, Johanna Lindbäck & Sara Ohlsson

Het verhaal

Ugly Girls volgt drie meiden op een middelbare school in Zweden. Eleni, Jasmine en Tilde. Deze drie meiden zijn heel verschillend en begeven zich in andere sociale kringen op school. Toch hebben ze een ding gemeen. Ze willen erachter komen wie er achter het Ugly Girls Instagramaccount zit. Dit is de plek waar geen enkel meisje wil eindigen. Ook al zijn ze zo verschillend, besluiten ze hun krachten te bundelen en op zoek te gaan naar de dader.

Personages

Het boek volgt Tilde, Eleni en Jasmine. De hoofdstukken worden afgewisseld tussen hen en je beleeft het verhaal dus door de ogen van de drie meiden. Dit is erg interessant. In het ene hoofdstuk lees je bijvoorbeeld dat Tilde zich druk maakt om iets wat ze tegen Jasmine heeft gezegd en ze bang is dat dit verkeerd over kwam. Ik het hoofdstuk van Jasmine lees je dan vervolgens dat ze dit juist een goede opmerking vond. Dit zet je wel meer aan het denken over je eigen gedachtes en hoe andere mensen je dan eigenlijk zien. De drie meiden zijn erg verschillend en het is daarom leuk om het verhaal vanuit iedereens perspectief te lezen. Ze hebben allemaal een achtergrondverhaal en een reden waarom ze zo zijn als ze zijn, dit komt duidelijk naar voren. Verder blijft het redelijk aan het oppervlak, er werd niet heel diep ingegaan op iedereens gevoelens en gedachten, maar ik vond dat het wel diep genoeg gebeurde.

Thema’s

Het boek gaat over vriendschap en verraad. Daarnaast gaat het ook over wat een bepaalde gebeurtenis mentaal met je kan doen. Het plaatsen van foto’s van meisjes op een account en ze lelijk noemen hakt erg op hun mentale gezondheid in. Het is erg belangrijk om je te realiseren wat zoiets met je kan doen. Dat is een belangrijke boodschap van dit boek. Ook is het interessant om te lezen hoe de meiden naar elkaar toe groeien en elkaar aanvullen, terwijl ze op het eerste oog niet bij elkaar passen.

Schrijfstijl

De schrijfstijl van dit boek is erg fijn. Het las heel gemakkelijk en ik had het boek binnen twee dagen uit. Ik was benieuwd hoe het af zou lopen, maar dankzij de schrijfstijl had ik ook zin om door te lezen. Het was erg gemakkelijk en er werd niet veel ingegaan op details zoals de omgeving bijvoorbeeld, maar dat vond ik niet storend.

Conclusie

Ik heb genoten van dit boek. Het was wel erg simpel en ook voorspelbaar, waardoor ik denk dat het voor een iets jongere doelgroep bedoeld is. Ik denk dat jongeren op de middelbare school dit boek goed zouden kunnen waarderen. Toch vond ik het erg leuk om te lezen, een goed boek om even tussendoor te lezen. Het hield mijn aandacht vast en was vermakelijk. Ik geef het drie en een halve ster.

Geplaatst op door — Geef een reactie

LGBT+ thrillers/mystery boeken

veel boeken

Misschien ken je de bekende zin ‘be gay, do crimes’ wel. In onderstaande boeken wordt dat erg letterlijk genomen, of in ieder geval, de boeken bevatten een LGBT+ karakter en zijn thrillers/mysery boeken. Is dat precies het genre waar je naar op zoek bent? Lees dan snel verder.

Mijn vele gezichten – Tess Sharpe

Nora O’Malley heeft in haar leven al veel rollen gespeeld. Als dochter van een professionele oplichtster die foute, criminele mannen belazert, groeide ze op als haar moeders protegee. Maar toen haar moeder op een dag als een blok voor een van haar gevaarlijke doelwitten viel, wist Nora precies wat ze moest doen: ontsnappen.

Vijf jaar lang heeft Nora een perfect normaal leven weten te leiden, maar nu zal ze haar oude kunstjes weer onder het stof vandaan moeten halen. Ze heeft namelijk drie problemen:

#1: Haar ex-vriend betrapte haar met haar nieuwe vriendin, Iris. Ze waren allemaal vrienden, maar dat zou nu weleens kunnen veranderen. Au.

#2: De ochtend nadat ze zijn betrapt moeten ze met z’n drieën naar de bank om geld dat ze hebben opgehaald voor het goede doel te storten. Dit blijkt niet alleen ontzettend ongemakkelijk te zijn, maar zelfs dodelijk, want:

#3: Net nadat ze de bank in zijn gelopen, komen er twee overvallers binnen.

De overvallers mogen misschien gevaarlijk zijn, Nora heeft meer lef in haar pink dan de twee in hun hele lijf. En ze hebben geen idee wie ze daadwerkelijk gegijzeld hebben…

Swipe right for murder – Derek Millman

Als Aidan geluk heeft en een mooie hotelkamer helemaal voor zichzelf krijgt, wendt hij zich tot een dating-app om iemand te vinden die hem gezelschap kan houden. Dit idee verandert in een nachtmerrie wanneer hij naar de kamer van de man gaat en deze dood blijkt te zijn. Hij vindt een mysterieuze flashdrive in de buurt van het lichaam. Nu hij de schuld krijgt van een moord die hij niet heeft gepleegd en op de vlucht is voor zowel de politie als de slechteriken, heeft Aidan slechts uren de tijd om een ​​uitweg uit deze puinhoop te vinden en zijn onschuld te bewijzen voordat hij zijn leven verliest aan een aantal zeer slechte mensen.

Trouble Girls – Julia Lynn Rubin

In deze hervertelling van Thelma en Louise haalt Trixie haar beste vriendin Lux op voor een weekendje weg om hen te helpen hun problemen thuis te vergeten. Dat loopt alleen niet zoals gepland, want de meiden zijn al snel op de vlucht na een schokkende nacht. Terwijl de media hen in een bepaald licht probeert neer te zetten en de politie hen in de gaten houdt, zullen de meiden hun eigen weg moeten vinden, vertrouwend op hun liefde voor elkaar als leidraad.

Geplaatst op door — Geef een reactie

5 Booktok boeken – zijn ze de hype waard? – Deel 4

stapel boeken

Booktok. Wanneer je dit deel van TikTok hebt bereikt zal je een hoop boeken aangeraden krijgen. Veel dezelfde boeken zullen langskomen. Maar zijn ze het ook allemaal waard? In dit artikel ga ik in op Booktok boeken die ik gelezen heb en deel ik mijn mening.

Inwijding (Divergent) – Veronica Roth

Dit boek is al wat ouder en misschien meer een Bookstagram boek, maar ik heb het ook zien langskomen op TikTok.

Futuristisch Chicago. De wereld van de zestienjarige Tris is opgedeeld in vijf facties: Oprechtheid, Zelfverloochening, Onverschrokkenheid, Vriendschap en Eruditie. Ieder jaar moeten alle zestienjarigen kiezen bij welke factie zij de rest van hun leven willen horen. Voor Beatrice betekent dit dat ze een keus moet maken tussen haar familie en haar ware identiteit. Haar beslissing verrast iedereen, vooral haarzelf.

Dit boek heb ik echt heel lang terug gelezen. Ik herinner me dat ik echt fan was, maar de vervolgdelen vond ik echt een stuk minder boeiend. Als ik terugdenk aan hoe ik het de eerste keer dat ik het las vond geef ik het 4 sterren. Maar toch denk ik dat ik het nooit meer zou lezen.

Legend – Marie Lu

Ook dit boek was in de Bookstagram tijd populair. Toch blijft het iets wat mensen zich herinneren of nu toch nog vinden.

Legend speelt zich af in het Los Angeles van 2130, dat ondergelopen is na een overstroming.

De 15-jarige June, telg uit de elite van de Republiek, is een wonderkind. Ze is gehoorzaam en loyaal en wordt dan ook klaargestoomd voor een van de belangrijkste functies in de militaire rangorde van haar land. De eveneens 15-jarige Day, geboren in een sloppenwijk, is de meest gezochte crimineel van de Republiek.

Normaal gesproken zouden hun wegen zich nooit kruisen, maar dat gebeurt wel als de broer van June, een belangrijke militair, wordt vermoord en Day de hoofdverdachte is. De overheid opent de jacht op hem. Een ultiem kat-en-muisspel tussen June en Day gaat van start: zij wil haar broers dood wreken, terwijl hij probeert uit handen van de overheid te blijven en intussen ook nog zijn familie wil redden van een mysterieuze epidemie. Maar dan komt June erachter dat de overheid iets met haar broers dood te maken heeft en er alles aan doet om dat verborgen te houden.

Dit boek vond ik heel goed en de rest van de serie ook. Ik zou het overwegen dit boek nog een keer te lezen, maar het staat niet per se hoog op mijn lijstje. Dit boek vond ik de hype wel waard en ik geef het 4 sterren.

Stad van beenderen (City of Bones) – Cassandra Clare

Dit boek is ook al wat ouder, maar blijft nog steeds een favoriet onder de leesgemeenschap.

De vijftienjarige Clary woont met haar moeder in New York. Ze leidt een heel normaal leven, totdat haar moeder opeens door mysterieuze wezens wordt ontvoerd. Stukje bij beetje ontrafelt zich een groot familiegeheim aan Clary en ontdekt ze dat haar moeder ooit tot een groep demonenjagers behoorde. Clary weet tot de wereld van de demonenjagers door te dringen, maar die wereld is verscheurd. Kunnen Clary en haar vrienden haar moeder redden?

Toen ik dit boek las, weet ik nog dat ik heel veel moeite heb gedaan het leuk te vonden, maar ik vond het echt afschuwelijk. Ik weet niet meer precies waarom, maar ik vond het de hype gewoon niet waard. Het verhaal was niet slecht geloof ik, maar het deed me gewoon heel weinig. Daarnaast vond ik het ook niet heel goed geschreven. Wat mij betreft is dit boek de hype niet waard en ik geef het 2 sterren.

Ik geef je de zon (I’ll give you the sun) – Jandy Nelson

Jude en haar tweelingbroer Noah zijn tot hun 13e onafscheidelijk, ondanks hun uiteenlopende karakters. Noah is introvert, tekent de hele dag en is in stilte verliefd op de buurjongen, terwijl Jude van de rotsen in zee springt, knalrode lippenstift draagt en genoeg praat voor hen allebei. Maar na een tragische gebeurtenis groeien Noah en Jude steeds meer uit elkaar. Drie jaar later spreken ze elkaar amper nog en lijkt hun band onherstelbaar beschadigd. Dan ontmoet Jude een eigenwijze, vreemde maar knappe jongen, die haar voorstelt aan iemand die haar hele leven (en dat van Noah) opnieuw omgooit.

Dit boek vond ik erg mooi en zeker het lezen waard. Het ging over mooie, belangrijke onderwerpen en was op een mooie manier geschreven. Ik geef het 4 sterren en vind het de hype waard.

De Hongerspelen (The Hunger Games) – Suzanne Collins

Katniss Everdeen woont in het 12e en armste district van Panem, het land dat ooit bekendstond als Noord-Amerika. Met haar moeder en haar zusje Prim leidt ze een armoedig leven, getekend door het keiharde regime van het welvarende Capitool. Jaarlijks worden de Hongerspelen uitgevaardigd: 24 door loting aangewezen tributen, een jongen en een meisje uit elk district, gaan een strijd op leven en dood met elkaar aan. En dit jaar wordt Prim uitgeloot…

Katniss weet dat de Hongerspelen een doodvonnis voor haar jonge zusje betekenen en besluit haar plek in te nemen. Onder het oog van de hele bevolking van Panem, die de strijd als bron van vermaak volgt, begeeft ze zich in de arena. Gevangen in een meedogenloos web van bruut geweld, gemanipuleerde tv-beelden en corrupte politici komt Katniss voor de keus staan: hoe ver zal ze gaan om te overleven?

Deze serie heb ik een aantal keer herlezen en hieruit kan je opmaken dat ik het echt geweldig vind. Ik vind deze serie zeker de hype waard en als je deze nog niet gelezen hebt, moet je dat zeker doen. Dit boek geef ik vijf sterren.