Categorie: Recensies

Cis Meijer, een veelgeprezen auteur binnen de Politie-niet-betreden serie van uitgeverij De Fontein, heeft met haar werk een stevige plek veroverd in het jeugdliteratuurgenre. Ze wist zelfs de Jonge Jury-prijs in de wacht te slepen met haar boek Game on. Haar thrillers, vaak doordrenkt van spanning en mysterie, lezen als een sneltrein en zijn specifiek gericht op jongeren.

Waarover gaat Moordnacht?

Moordnacht telt 167 pagina’s, een relatief beknopte omvang die het boek aantrekkelijk maakt voor jonge lezers. Deze compacte vorm draagt bij aan de toegankelijkheid van het verhaal, terwijl de spanning onverminderd hoog blijft.

Waar veel van Meijers eerdere verhalen zich afspelen in de omgeving van een middelbare school, wijkt Moordnacht af door zich te centreren rond de wereld van de filmindustrie en de competitieve strijd om een hoofdrol. Deze verschuiving geeft het verhaal een frisse invalshoek, hoewel Meijers kenmerkende betrokkenheid bij het leven van jongeren onmiskenbaar blijft.

Het verhaal ontvouwt zich voornamelijk vanuit het perspectief van Kess. In dit boek krijgt de lezer vrijwel uitsluitend toegang tot Kess’ gedachten, met af en toe een onderbreking door een hoofdstuk uit het oogpunt van Olivia. Zoals in veel van haar boeken, laat Meijer echter ook hier weer korte fragmenten zien van de gedachtenwereld van de dader, wat bijdraagt aan het onderhuidse gevoel van onheil dat door het verhaal sluimert.

Kess en haar beste vriend Ravi hebben de laatste auditieronde voor een filmrol bereikt. Dit is hun grote kans om door te breken in de filmwereld!

Maar al snel verandert hun droom in een nachtmerrie. Kess stuit op een creepy TikTok-filmpje waarin Sara, een beroemdheid en voormalig beste vriendin van Kess, centraal staat. Op de eerste opnamedag blijkt Sara spoorloos verdwenen, wat bij Kess een angstig voorgevoel oproept. Als Kess Sara’s huis bezoekt, ontvangt ze een dreigende boodschap… De video haalt bovendien een diep weggestopt trauma naar boven. Heeft Sara’s mysterieuze verdwijning verband met het geheim dat Kess al die tijd heeft verzwegen?

Vastbesloten om haar vriendin terug te vinden, stort Kess zich op een eenzame en gevaarlijke zoektocht, maar al gauw blijkt dat de waarheid gevaarlijker is dan ze ooit had gedacht…

Is Moordnacht de moeite?

Moordnacht is een kort verhaal dat je in een mum van tijd doorleest. De beknopte hoofdstukken en de opbouwende spanning zorgen ervoor dat je onwillekeurig verder wilt lezen om te ontdekken wat er precies aan de hand is.

De personages hadden voor mijn gevoel echter iets meer diepgang mogen hebben. Als lezer word je als het ware in het verhaal geworpen, zonder dat er veel context wordt gegeven over de vriendschap tussen Sara en Kess. Het blijft onduidelijk wat hun relatie in het verleden precies inhield en wat de oorzaak van hun veranderingen is. Ook word je abrupt in de audities geplaatst, zonder voorafgaand inzicht in de betekenis van deze film, wat het verhaal minder toegankelijk maakt.

Daarnaast vond ik de ontknoping wat gehaast. Er wordt weinig uitleg gegeven, waardoor de onthulling van de dader voor mij als een verrassing kwam, maar tegelijkertijd ook wat onbevredigend aanvoelde.

Al met al biedt dit verhaal de nodige spanning die je van een politie-niet-betreden-thriller verwacht. De korte hoofdstukken en de vlotte pen van Cis Meijer zorgen ervoor dat je snel door het verhaal heen raast. Voor mij is het 2,5 sterren waard; het is niet haar beste werk, maar het kan toch vermaken als een snelle leestip voor tussendoor.

Als er een nieuw boek uitkomt van Alan Gratz, dan wil ik het altijd meteen lezen. Eerder las ik o.a. Twee graden, 9/11 en Vluchteling waar ik echt een voor een lovend over was. Het nieuwste boek heet Pearl Harbor en kwam net zoals de vorige boeken bij uitgeverij Kluitman uit.

Waarover gaat het boek?

Pearl Harbor speelt zich af in december 1941. We lezen het verhaal van de twee beste vrienden Frank en Stanley die op Hawaï wonen. Hun vaders zijn gestationeerd op de marinebasis Pearl Harbor en ze leiden er een zorgeloos leventje. Op een dag krijgen de jongens een rondleiding op slagschip USS Utah en slaat het noodlot toe. Uit het niets razen er Japanse vliegtuigen over die schoten afvuren en bommen laten vallen. Frank en Stanley zoeken dekking en langzaam dringt de schokkende werkelijkheid tot hen door.

De aanval leidt ertoe dat de Verenigde Staten de oorlog verklaren aan Japan, maar het geweld plaatst ook de vriendschap van de jongens onder grote druk. Stanley, die Japans-Amerikaans is, wordt door veel mensen plotseling als ‘de vijand’ gezien. Kunnen Frank en Stanley de verwoestende dag van de aanval overleven, en zal hun vriendschap de proef van toenemende verdeeldheid en vooroordelen doorstaan?

Is het de moeite?

Pearl Harbor was niet mijn favoriete boek van Gratz, maar ik denk dat jongere lezers er zeker van zullen genieten. Het verhaal zit vol met non-stop actie, avontuur en een behoorlijke hoeveelheid geschiedenis. De twee jongens slagen erin om op miraculeuze wijze het dodelijke gevaar te ontwijken, terwijl ze onderweg geconfronteerd worden met intense emoties en morele dilemma’s.

Als je al meerdere boeken van Gratz hebt gelezen, merk je een bepaalde structuur op die vaak terugkeert. Wat zijn meest memorabele verhalen zo sterk maakt, is hoe hij verschillende verhaallijnen en personages verweeft tot één samenhangend geheel. Pearl Harbor richt zich echter uitsluitend op één personage en diens ervaringen, wat in mijn ogen het verhaal wat beperkt houdt. Ik denk dat het een krachtiger verhaal had kunnen zijn als het vanuit meerdere perspectieven was verteld. Toch is het misschien verfrissend dat de auteur niet altijd vasthoudt aan zijn gebruikelijke format.

Daarnaast ontbraken de cliffhangers aan het einde van de hoofdstukken, een kenmerk waar Gratz om bekendstaat. Er was ook geen grote plotwending die je bij de keel grijpt, iets wat ik in zijn eerdere werken altijd waardeer. Gezien het onderwerp had Pearl Harbor een meeslepend en zenuwslopend verhaal moeten zijn, maar het wist die belofte net niet waar te maken.

Hoewel dit boek onder het genre historische fictie valt, blijft het hoofdpersonage toch een herkenbaar figuur voor hedendaagse jonge lezers door zijn angsten en zijn terughoudendheid om uit zijn comfortzone te stappen. Toch voelde ik dat de personages wat meer diepgang hadden mogen krijgen, zodat bepaalde scènes meer emotionele impact hadden gehad. Hierdoor vond ik het soms lastig om echt mee te leven met de personages, en het duurde een tijdje voordat ik volledig in het verhaal zat.

Al met al is het een vermakelijk historisch fictieboek, maar het mist die unieke spanning die ik van Gratz gewend ben. Wat een spannend onderwerp had kunnen zijn, raakt de kern net niet. Desondanks geef ik het drie sterren, omdat het wel aangenaam was om te lezen. Ik kijk er nog steeds naar uit om de volgende boeken van deze auteur te ontdekken!

Annoying Girls is het tweede boek in de trilogie ‘Ugly Girls’. Onze recensie van Ugly Girls kan je hier vinden.

Waarover ging Ugly Girls nu weer?

Ugly Girls vertelt het verhaal van drie middelbare scholieren in Zweden: Eleni, Jasmine en Tilde. Hoewel de drie meiden niet per se hechte vriendinnen zijn en sterk van elkaar verschillen, hebben ze één gemeenschappelijk doel: de ware identiteit achter het mysterieuze Instagramaccount “Ugly Girls” ontrafelen. Gedreven door nieuwsgierigheid en vastberadenheid, besluiten ze hun krachten te bundelen en samen op jacht te gaan naar de dader.

Waarover gaat Annoying Girls?

In Annoying Girls keren we terug naar dezelfde hoofdpersonages: Eleni, Jasmine en Tilde. Net zoals in het eerste boek, wisselen de hoofdstukken af tussen de verschillende perspectieven van de drie meiden, wat het verhaal een dynamisch en persoonlijk karakter geeft. Dit vervolg voelt sterker aan, mede omdat de vriendschap tussen de meiden inmiddels is gegroeid en je ze al beter kent, wat een extra laag toevoegt aan hun interacties.

Het verhaal begint met een dramatische gebeurtenis: de sporthal van hun school gaat in vlammen op. Tegelijkertijd stond er net een gelijkheidsproject op het punt van starten, maar dit wordt abrupt opzijgeschoven door de noodzaak om de brand te onderzoeken. Wanneer het vermoeden rijst dat de brand mogelijk aangestoken is, en zelfs dat Eleni hierbij betrokken zou kunnen zijn, besluiten de drie vriendinnen hun speurneus op te zetten. Ze zijn vastberaden de waarheid boven tafel te krijgen en de échte dader te ontmaskeren.

Wat dit boek bijzonder maakt, is dat het twee krachtige verhaallijnen verweeft. Aan de ene kant draait het om de raadselachtige brand en de zoektocht naar de schuldige, terwijl de andere verhaallijn zich focust op de dagelijkse schooldynamieken. De jongens behandelen de meiden op oneerlijke en ongelijkwaardige wijze, wat duidelijk het thema van genderongelijkheid naar voren brengt. Het is ontzettend inspirerend om te zien hoe de meiden langzaam maar zeker hun stem vinden en voor zichzelf leren opkomen.

Belangrijke thema’s

Het boek heeft daardoor natuurlijk ook belangrijke thema’s dat het behandeld. Zo gaat het over wat het doet met iemand als die onterecht beschuldigd wordt van een zwaar feit. Het gaat bovendien ook over gelijkheid en het opkomen voor je rechten.

Schrijfstijl

De schrijfstijl is vlot en toegankelijk, wat het lezen een fijne ervaring maakt. Door de luchtige toon en de korte hoofdstukken leest het boek als een trein; je vliegt er in een mum van tijd doorheen. Dit maakt het bijzonder geschikt voor een jongere doelgroep die misschien niet snel geneigd is om een dik boek ter hand te nemen.

Conclusie

Annoying Girls is een absolute aanrader voor jongeren, rond de 14 jaar. Het verhaal snijdt thema’s aan die direct in hun leefwereld passen en biedt een spannende plot vol mysterie en maatschappelijke kwesties. Met een meeslepend verhaal, herkenbare personages en een vlotte pen verdient het boek volgens mij vier en een halve ster. Het is echt een van die boeken waarin je volledig kunt opgaan! Zeker een aanrader voor fans van Moxie!

Toen het nieuwste boek, Alleen thuis, van Carlie van Tongeren uitkwam, wist ik dat ik het meteen wou lezen! Eerder las ik ook Het is hier helemaal (niet) perfect en daar was ik grote fan van.

Alleen thuis is gebaseerd op echte verhalen van Nederlandse jongeren die niet meer thuis konden wonen.

Waar gaat Alleen thuis over?

De ouders van Lennon hebben een gezinshuis gestart om jongeren die niet meer thuis kunnen wonen, een woning aan te bieden. Voor Lennon brengt deze ingrijpende verandering een scala aan frustraties en emotionele onrust mee. 

Hij maakt zich zorgen over zijn eindexamens en de langverwachte basketbalbeurs waar hij zo hard voor heeft getraind. Zijn verlangen om te ontsnappen aan het drama – en aan de irritante Juna – is overweldigend.

Juna arriveert samen met haar broertje Sylvester in Gezinshuis Boskant. Overweldigd door woede naar haar moeder, haar vele stiefvaders, haar vader en de hulpverleners, richt ze haar frustratie ook op Lennon. Toch is haar broertje Sylvester de enige constante in haar chaotische leven; hij betekent alles voor haar.

Wanneer Sylvester onverwacht naar een gesloten instelling wordt gestuurd, ver weg van Juna, valt haar wereld in duigen. Haar verdriet en angst manifesteren zich in woede, die ze vooral op Lennon afreageert. Maar al snel blijkt dat deze twee jongeren elkaar veel harder nodig hebben dan ze aanvankelijk dachten, en dat hun wederzijdse strijd kan leiden tot onverwachte verbinding en begrip.

Wat vond ik ervan?

Het verhaal wisselt af tussen het perspectief van Juna en van Lennon. Zo krijg je als lezer een volledig beeld van wat er zich afspeelt in Gezinshuis Boskant en de complexe dynamiek die er heerst. Je leest de kant van Juna die niet meer thuis kan wonen en van Lennon waarvan de ouders een gezinshuis gestart zijn. Verder staat er af en toe een hoofdstuk in dat in een andere lay-out staat, dat eigenlijk een dagboekfragment bevat van telkens een andere huisbewoner. Deze passages vormen een waardevolle aanvulling, waardoor je ook de verhalen van de andere jongeren beter leert kennen.

De hoofdstukken waren over het algemeen niet te lang en de dagboekfragmenten zorgden ook ervoor dat het boek zeer vlot leest.

Het boek is heftig, omdat het de onzekere realiteit van de jongeren die voortdurend moeten verhuizen, blootlegt – een leven dat gekenmerkt wordt door instabiliteit. Desondanks is de aanwezigheid van dit verhaal van groot belang; het biedt jongeren in vergelijkbare situaties de mogelijkheid om zich gehoord te voelen en zichzelf te herkennen in dit verhaal.

Carlie van Tongeren weet met haar boeken altijd een glimlach en een sprankje hoop te creëren, en dit boek vormt daar geen uitzondering op. Hoewel het verhaal zwaar en emotioneel geladen is, straalt het ook een boodschap van hoop uit. Haar talent om gevoelige onderwerpen op een authentieke manier neer te pennen, is werkelijk indrukwekkend. Dit is een verhaal over familie, vriendschap en jeugdzorg – een absolute aanrader!

Jennifer Lynn Barnes komt na de hele Hawthorne-serie met een nieuwe serie, waarin ook de Hawthorne broers weer terug in voor komen. Het eerste boek in die nieuwe reeks heet Het ultieme spel.

Het ultieme spel is een prestigieuze jaarlijkse competitie georganiseerd door miljardair Avery Grambs en de bruchte vier Hawthorne-broers. Dit spel is zorgvuldig ontworpen om iedereen een gelijke kans te bieden op roem en rijkdom, en dit jaar zijn er zeven felbegeerde gouden tickets beschikbaar die toegang verlenen tot deze spectaculaire uitdaging. De inzet is torenhoog, met miljoenen op het spel, wat betekent dat de kandidaten bereid zijn om alles op alles te zetten om de overwinning te behalen.

Sommige deelnemers zijn gemotiveerd door de verleidelijke geldprijs, terwijl anderen hunkeren naar macht en invloed. Weer anderen hebben hun eigen persoonlijke redenen om mee te doen, en elk van hen draagt geheimen met zich mee. Centraal in dit alles staat Grayson Hawthorne, die een cruciale rol vevult in het spel van dit jaar. Maar naarmate de spanning toeneemt en de uitdagingen de kandidaten tot hun uiterste drijven – zowel fysiek, mentaal als emotioneel – wordt het al snel duidelijk dat niet iedereen zich aan de regels houdt.

In dit verhaal ligt de nadruk op de intrigerende verhaallijn en de dynamische gebeurtenissen, eerder dan op de personages zelf. Voor de lezer zijn sommige karakters al bekend uit de Hawthorne-serie, met Grayson als stralend middelpunt in dit nieuw verhaal. De raadsels zijn ook allemaal goed vertaald. Ik kan me inbeelden dat dat niet altijd heel gemakkelijk is voor de vertaler, petje af voor deze uitstekende prestatie!

In vergelijking met het vorige boek, De Hawthorne-broers, vond ik dit verhaal aanzienlijk meeslepender en vermakelijker. Ook zien we veel geliefde personages uit eerdere boeken terugkeren, die we nu nog beter leren kennen.

Het verhaal ontvouwt zich vanuit verschillende perspectieven, wat zorgt voor een rijk en veelzijdig overzicht van het spel. Toch worden niet alle geheimen van elk personage meteen onthuld, wat de spanning verhoogt en je aanspoort om verder te lezen. Het boek eindigt met een open einde, waardoor je als lezer achterblijft met talrijke onbeantwoorde vragen; op naar deel twee!

Zoals in elk boek van Lynn Barnes, is dit verhaal opnieuw doordrenkt met puzzels, raadsels, geheimen, competitie en de aantrekkingskracht van geld. Hoewel het verhaal nieuw is en andere personages in de schijnwerpers staan, voelt het voor mij niet bijzonder vernieuwend aan. Het lijkt erop dat Jennifer Lynn Barnes de serie een beetje uitmelkt… Desondanks heb ik dit boek met veel plezier gelezen.

Al bij al geef ik dit boek 3 sterren. Het was niet buitengewoon spectaculair, maar ook zeker niet teleurstellend. Ik zal het nog steeds aanbevelen aan iedereen die graag in deze fascinerende wereld wil duiken.