Na ‘Cinder & Ella’ is Kelly Oram terug met ‘Het Avery Shaw experiment’, een mooie Young Adult over de zeven stadia die doorlopen worden bij een gebroken hart. Ik geef dit verhaal 3,5 ster en vertel hieronder waarom!
Avery en Aiden zijn al hun hele leven bevriend: vanaf de geboorte zijn ze al onafscheidelijk. Avery weet zeker dat die vriendschap zal veranderen in meer, maar als Aiden vertelt dat hij al een ander vriendinnetje heeft, breekt Avery’s hart. Ze wordt opgevangen door de broer van Aiden, Grayson, en besluit haar verdriet te gebruiken als experiment voor de wetenschapsbeurs. Grayson, basketbalspeler en ontzettend populair, besluit Avery te helpen in ruil voor extra studiepunten. Lukt het hen Avery’s hart weer te lijmen of levert deze samenwerking juist meer problemen op?
Laten we het eerst hebben over de hoofdpersonages van dit boek: Avery, Grayson en Aiden. Avery is een studiebol, een lieve meid met sociale angsten. Ze voelt zich veilig bij Aiden en hun nerdy vrienden en dus is de overgang naar de vriendenclub van Grayson best groot. Grayson is basketbalspeler, een goede sporter met matige cijfers. Hij behoort tot de hoogste sociale klasse op school en staat bekend als player. Avery kent Grayson al jaren, als broer van Aiden, maar ze hebben altijd weinig contact gehad. Tot het moment dat Avery ineens in paniek bij Grayson in de douche staat…
Het verhaal wordt verteld vanuit zowel het perspectief van Avery als van Grayson en Aiden komt in beide perspectieven terug. Aiden is ook een beetje een nerd, die onder invloed van zijn vriendinnetje zich los probeert te maken van Avery. Dit doet hij alleen op een compleet verkeerde manier, waardoor er een hoop verdriet, woede en drama ontstaat…
Avery is een wat onzeker meisje en ervaart veel angst. Ik kom mij goed in haar inleven en had ook best wel medelijden met haar: ik voelde veel sympathie voor haar. Grayson vond ik meteen leuk, hij is zo lief en beschermend tegenover Avery. Dit doet zijn voorgespiegelde bad-boy attitude wel een beetje teniet, maar maakte wel dat ik hem direct in mijn hart sloot.
Hoewel ik Avery en Grayson erg leuke personages vond, vond ik ze ook wat stereotyperend, evenals het verloop van het verhaal. De verlegen studiebol valt voor de populaire player, terwijl ze bevriend is met zijn broertje. Het verhaal lijkt wat standaard en deed mij direct denken aan het verhaal van ‘The Kissing Booth’, dat ongeveer hetzelfde verloop heeft. Het maakt het verhaal niet slecht, maar zorgt voor weinig verrassingen. Ik vond het wel heel mooi om te lezen hoe de sociale hiërarchie op school in het verhaal langzaam verdwijnt door de vriendschap tussen Avery en Grayson.
Nadat Aiden Avery’s hart heeft gebroken en haar in de steek laat tijdens de voorbereidingen van de wetenschapsbeurs, besluit ze deze nare gebeurtenis om te zetten in iets nuttigs. Door middel van een logboek houdt ze haar gevoelens bij en probeert ze via de zeven stadia van rouw haar hart weer te lijmen. Grayson helpt haar door leuke dingen met haar te doen en eveneens een logboek bij te houden.
Hoewel ik het idee van het experiment heel leuk vond, voelde het in het verhaal wat gekunsteld. Alle zeven stadia worden doorlopen, de ene duidelijker dan de ander, maar het experiment start eigenlijk al voordat Avery dit zelf weet en kan vastleggen. Hoe betrouwbaar is het experiment dan (of denk ik hier veel te veel over na :P)?
Het is duidelijk dat Grayson zijn logboek op een andere manier bijhoudt dan Avery, maar wat zij daadwerkelijk opschrijven, komt de lezer niet te weten. Ik had dit wel een meerwaarde gevonden, ik denk dat het een verdieping aan het verhaal had gegeven. Persoonlijk vond ik het ook jammer dat de dates van Grayson en Avery niet erg gedetailleerd beschreven worden. Richting het einde van het boek kom je erachter dat Grayson en Avery erg vaak op stap zijn geweest en veel leuke dingen gedaan hebben, maar dit is nauwelijks beschreven in het verhaal. Jammer, dit had ervoor gezorgd dat de romantiek tussen de personages meer was gaan leven!
Het verhaal gaat over vriendschap, liefde, jezelf zijn en verder komen heel veel verschillende emoties voorbij. Tussendoor worden de sociale angst en depressie van Avery aangetipt, maar dit had van mij nog iets explicieter gemogen om het meer impact te laten hebben. Mooi hoe de zeven stadia van rouw geïntegreerd zijn in het verhaal en hoe Avery uiteindelijk ontdekt hoe ze over haar gebroken hart heen kan komen.
Het einde van het verhaal vond ik heel leuk en precies zoals ik gehoopt had. Het einde bezorgt je een vrolijk en blij gevoel en laat je echt geloven in de liefde!
De schrijfstijl van het verhaal is fijn, de hoofdstukken lezen vlot weg. De dialogen zijn realistisch en de interactie tussen de personages is leuk, hoewel ik de dialogen tussen Avery en Grayson soms wat ongemakkelijk vond (vooral met het volledige publiek van de aula).
Cinder en Ella vond ik geweldig en dus waren mijn verwachtingen voor dit boek best hoog. Het verhaal is leuk, maar ik had er persoonlijk iets meer van verwacht. Hoewel Avery en Grayson erg leuk zijn en hun einde perfect is, had ik verder iets meer diepgang en details verlangt. Desondanks ben ik heel benieuwd naar het volgende deel in de serie over Libby, Owen en Adam, een nieuw personage. Hun romance wordt heel kort aangetipt aan het einde van het boek, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen. Hopelijk komen we dan ook te weten hoe de langeafstandsrelatie van Avery en Grayson verloopt!
Het Libby Garrett-project verschijnt in het najaar bij De Fontein.
Eindoordeel: ⭐️⭐️⭐️✨