Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Het lot van de Roos – K.T. Sterling

het lot van de roos

Ik mocht van Hamley Books het boek Het lot van de Roos van K.T. Sterling lezen en recenseren. Toen ik bij K.T. Sterling zag voorbij komen dat ze bezig was met dit boek schrijven, was mijn interesse in het boek al gewekt. Wie houdt er namelijk niet van een retelling van een sprookje en met name Belle en het Beest?!?

Het verhaal:

Het verhaal gaat over Isabelle (Belle) die niet geloofd in monsters zoals vampiers, weerwolven en fae. Zij woont alleen met haar vader, haar moeder is een paar jaar terug overleden aan een ziekte. Dan heb je haar oude vriend Gabriel die juist wel hierin gelooft en er alles aan wil doen om deze monsters te stoppen. Wanneer er dan iets gebeurt met Belle in het instituut waar ze stage loopt met haar en handen en licht. Is het niet anders dan dat er iets niet klopt en vooral aan de jongen die binnenkwam met die vacht. Hoe weet hij bijvoorbeeld dat haar bijnaam Belle is?
Wanneer alles op zijn plaats valt en ze wel alles moet geloven wat Gabriel haar al die jaren heeft verteld, komt ze achter dingen die ze niet wist.

Het boek begint tevens eerst met een proloog van 13 jaar geleden. Later in het boek kom je er dan ook achter wie deze personage is en wat het precies met het verhaal te maken heeft.

De personages:

Het boek is gebaseerd op het wel bekende sprookje: Belle en het Beest. Het is dan ook een retelling van dit mooie verhaal, maar ik denk dat de naam van het boek en de illustratie dit ook al verklappen: “Het lot van de Roos”. De namen van de personages zijn iets wat anders maar je weet gelijk over welke personage het gaat vanuit het sprookje. Isabelle haar bijnaam is Belle dus dat is natuurlijk overduidelijk wie dat is. Het beest krijgt de naam Maxime, maar zijn echte naam is precies zoals de naam uit het sprookje: Adam.
Gabriëlle daar in tegen is wel een hele andere naam, maar er is maar één slechterik in het verhaal en kan het dus niet anders zijn dat dit personage gebaseerd is op Gaston. Je leert de personages goed kennen en ze zijn goed uit geschreven. Je leert ze wel pas in het verloop van het verhaal steeds beter kennen.

Verhaallijn:

De verhaallijn is goed uitgedacht maar best wel voor de hand liggend. Door de spanning die er in het verhaal zit wil je wel steeds doorlezen. Hoe loopt het nou af en komen het beest en Belle samen? Het einde is super mooi, maar op de laatste pagina staat dan ook: “Einde?” We zouden dus echt wel kunnen verwachten dat er nog een deel gaat komen, ook omdat nog niet alle problemen zijn opgelost. Ook als je op Hebban kijkt, is dit het eerste deel van de serie reeks: “Dochters van de fae.” Wat wel anders in het verhaal is, is de gedachte achter de roos. In het wel bekende verhaal is de roos een magische roos van het beest die het beest hoop geeft om weer mens te worden. Maar alleen een mens te worden wanneer iemand op hem verliefd wordt ook al is hij een beest. In dit verhaal heeft de roos een hele andere betekenis en heeft het eigenlijk niks te maken met het beest. Hiervoor raad ik je echt aan om het boek te lezen, want dat is anders een spoiler.

De wereld:

Het verhaal speelt zich vooral af in het instituut, want daar gebeuren de meeste dingen. Het instituut waar Isabelle (Belle) werkt heet ook het instituut voor Zeldzame en Exotische Ziekten. Het is dan ook een soort ziekenhuis wat niet op een ziekenhuis lijkt vanaf buiten gezien. Je hebt ook nog een andere wereld waar wel kort over verteld wordt maar het speelt zich daar nog niet af. De proloog van 13 jaar geleden gaat wel over deze wereld, waardoor je een stukje achtergrond van deze wereld leert kennen (de fae wereld). Deze wereld is wel nauw verbonden met de wereld waar de mensen wonen, maar je kan er niet zo makkelijk komen.

Conclusie:

Als je net als mij houdt van retellings van sprookjes en met name het sprookje van Belle en het Beest, raad ik je zeker aan dit boek te gaan lezen. Het boek is niet alleen prachtig, maar ook het verhaal zelf. Het verhaal zit goed in elkaar en leest ook makkelijk weg. Ik heb het boek zelf in één dag uitgelezen! Een boek en sprookje om van te houden, van begin tot eind. Zeker wel vijf sterren waard om te geven en ik kijk zeker uit naar het volgende deel!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Een eeuwenoud verhaal – Liz Braswell

Het verhaal

Belle is slim en vindingrijk, maar ook onrustig. Ze wil het armoedige, kleine stadje waar ze woont heel graag verlaten en de wereld ontdekken. Maar als ze onderweg gevangen genomen wordt door een vreselijk angstaanjagend beest en ze de betoverde roos van het Beest aanraakt, komen er in ‘A Twisted Tale – Een eeuwenoud verhaal’ ineens beelden van vroeger bij Belle naar boven.

Het zijn beelden van haar moeder, die jaren geleden uit Belles leven is verdwenen. Belle ontdekt dat het haar moeder is die de vloek heeft uitgesproken over het Beest, zijn kasteel en al zijn inwoners, en ze begrijpt dat zij en het Beest moeten samenwerken om het duistere mysterie van hun families te ontrafelen.

Personages

Doordat iedereen de personages van Belle en het beest en Gaston wel kent uit de film, is het niet heel erg nodig om diep in te gaan op wie ze nou eigenlijk zijn. Hierdoor stoorde ik me er niet echt aan dat er iets minder op de personages ingegaan werd. Maar nieuwe personages, zoals Belle’s moeder bijvoorbeeld, hadden wel iets beter neergezet kunnen worden. Het boek bleef nogal oppervlakkig. Aangezien het boek best een hoog pagina-aantal heeft (495 pagina’s), had ik wel iets meer diepgang verwacht. 

Thema’s

De thema’s blijven gelijk aan de thema’s in de bekende Disney-film. Er wordt over het algemeen niet heel lang stilgestaan bij de thema’s en ze kunnen je daardoor ook niet dieper raken. Dat het beest veel moeite heeft met zijn verschijning bijvoorbeeld is wel bekend, maar er wordt in de eerste 200 pagina’s niet echt op ingegaan. Wat ik wel mooi vond, is dat daarna er van het welbekende verhaal afgeweken wordt. Daar merk je dan ook meer dat het beest moeite heeft mijn zijn uiterlijk. Er komt dan iets meer diepgang en dat maakte het verhaal een stuk interessanter.

Schrijfstijl

Het boek is geschreven op een manier die vrij makkelijk leesbaar is. In principe kan je er snel doorheen gaan, maar aangezien is het eerste deel van het boek zo voorspelbaar vond, aangezien ik meerdere filmadaptaties van Belle en het beest gezien heb en dit boek niet veel nieuws te vertellen had, vond ik het lastig er doorheen te komen. Soms vond ik het ook een beetje slecht geschreven. Emoties kwamen niet goed over en het leek alsof alles te letterlijk opgeschreven was. Ik weet niet of dat komt doordat het een vertaling is, of dat het in de originele versie ook zo was. Toen ik verder kwam in het boek, ergens na pagina 200 week het verhaal af van het originele verhaal. Hier kwam de twist aan dit verhaal in werking. Toen vond ik het wel interessant worden en zat ik meer in het verhaal. Hierdoor had ik minder last van de schrijfstijl en vond ik het prima lezen. Niks speciaals, maar ik stoorde me er in ieder geval niet meer aan.

Conclusie

Ik vond het begin van het verhaal erg sloom. Ik had eigenlijk geen idee wat ik aan het lezen was, ook omdat er in het begin veel hoofdstukken tussen zitten uit het perspectief van Belle’s moeder. De stukken vanuit Belle waren wel duidelijk te volgen, maar waren om eerlijk te zijn vrij saai, aangezien het net zoals het sprookje is. Gelukkig werd het wel iets anders op het moment dat de twist in werking kwam. Hier werd het interessanter, ook omdat ik nieuwe dingen kon leren over Belle en het beest, die in de originele versie niet zaten. Toen was het verhaal niet heel voorspelbaar meer en werd het ook veel vermakelijker. Ik had ook zin verder te lezen en was benieuwd naar wat er zou gebeuren. Wat ik nog steeds jammer vond, was dat ik me eerst door 200 bladzijdes heen moest worstelen. Ik denk dat het begin van het verhaal iets minder uitgebreid verteld had kunnen worden. Daarom geef ik het boek drie sterren.