Vooral de titel van dit boek trok me aan met daarbij de losse woorden: Geen ramen, Geen deuren, Geen uitweg. Na de achterkant gelezen te hebben had ik een heel dubbel gevoel. Het klonk bizar eng en toch aantrekkelijk en spannend. Net op het randje van vind ik dit nog leuk of is het net te erg. Daardoor werd ik heel nieuwsgierig en moest ik gewoon weten hoe het verhaal zou lopen. Ook omdat de achterflap eindigde met de cliffhanger: “Alleen was hij deze keer niet leeg.” Dit zorgde ervoor dat ik wilde weten hoe het verder ging.
Verder lezen Vooral lekker spannend met een psychologisch tintje
