Bloedstollende gevechten en levensechte zintuiglijke details in het eerste boek van de Vlaamse Christine Charliers. Zó voelt het dus om langzaam in een wolf te veranderen…
Op een dag staan er drie onbekende mannen bij de veertienjarige Esther op de stoep. Ze is alleen thuis. De mannen intimideren en bedreigen haar, en injecteren haar tot slot met een vloeistof, waarna ze vertrekken. Esther durft niemand iets over het voorval te vertellen, ook haar moeder niet. De volgende dagen voelt ze zich vreemd. Eerst wordt ze ziek. Daarna worden haar zintuigen hypergevoelig, genezen haar wonden ongehoord snel en krijgt ze opeens enorm trek in vlees. Wat is er met haar aan de hand? En wat willen deze mannen van haar?
Als de mannen een tweede keer langskomen en haar moeder koelbloedig voor haar ogen vermoorden, weet ze dat ze zal moeten vluchten.
De sensatie van vers vlees
Het zal voor niemand een verrassing zijn dat Esther langzaam in een wolf begint te veranderen. De cover (die overigens kwijlwaardig mooi is <3) is al een heel grote clue. Wat In de ban van de wolf spannend maakt, is het feit dat je geen idee hebt waarom deze mannen willen dat Esther in een wolf verandert. Ook het feit dat Esther haar nieuwverworven jagersinstinct totaal niet onder controle heeft, levert de nodige spannende momenten op. Wat doe je bijvoorbeeld als je biologielerares een konijn naar de les heeft meegenomen, net nu je snakt naar een sappig stukje konijnenvlees?
Debuterend schrijver Christine Charliers weet er wel raad mee. In korte, eenvoudige zinnen die meteen tot de verbeelding spreken, wekt ze zintuiglijke sensaties tot leven: ‘Ik ga met mijn tong over mijn lippen. Ik zie de vacht op en neer gaan bij iedere ademhaling. Een beet in de nek en het is gefikst.’
Wat Charliers bovendien siert, is dat ze haar lezers als gelijken behandelt. Ook al schrijft ze voor jongeren, ze censureert haar verhaal niet. Vooral in gewelddadige scènes gaat ze verder waar andere YA-auteurs wat gas terug zouden nemen, bijvoorbeeld wanneer ze gedetailleerd beschrijft hoe een van de slechteriken de pezen van Esthers vingers doorsnijdt… Ieuw!
Spanningsboog verslapt
Helaas weet Charliers de spanning niet overal vast te houden. Meestal komt dat doordat ze in herhaling valt. Een beetje oplettende lezer heeft de eerste keer dat Esther absurde honger naar vlees heeft al door waar dat heen gaat. Toch wordt keer op keer beschreven hoe ze de koelkast plundert op zoek naar een plakje worst. Een redacteur had er goed aan gedaan om hier en daar wat te schrappen.
Het verslappen van spanning heeft ook met de personages te maken: die zijn vaak wel érg stereotiep. Zo is Esthers voogd Hector streng en overdreven beschermend. De boeven zijn gewelddadige driftkoppen die vooral elkaar in de weg zitten. En pestkop Sandra is een gevoelloos kreng dat van geen ophouden weet. Niet bepaald verrassend.
Rodekool met appeltjes in de Pyreneeën
Storend is het gebrek aan logica. Het verhaal speelt zich af in de Pyreneeën. Waarom zeggen de personages typisch Vlaamse dingen, eten ze Vlaamse frieten en rodekool met appeltjes, kijken ze Belgische televisie en luisteren ze muziek uit de Lage Landen?
Na de moord op Esthers moeder neemt niemand contact op met de politie, wordt er geen uitvaartceremonie gehouden en blijft Esthers vader, die ergens in het buitenland zit, zelfs helemaal buiten beeld. Niemand komt op het idee om een dokter in te schakelen wanneer Esther zich vreemd gedraagt. Allemaal zaken die het verhaal weinig geloofwaardig maken. Jammer!
Conclusie
Al met al levert het een boek op dat spannend en origineel belooft te zijn, maar die belofte maar ten dele inlost. En dat is zonde, want het heeft genoeg potentieel. Charliers schrijft vlot en zintuiglijk en kan de sores van de gemiddelde tiener moeiteloos tot leven wekken. Hopelijk geeft ze het schrijven dan ook niet op, maar neemt ze deze punten van kritiek mee naar een volgend manuscript.
Waardering: 3/5 sterren
De recensent ontving hiervoor een gratis leesexemplaar van de uitgeverij in ruil voor een eerlijke recensie.
Titel: In de ban van de wolf | Auteur: Christine Charliers | ISBN: 978 90 448 2405 6 | Aantal pagina’s: 298 | Datum van verschijnen: maart 2015 | Uitgeverij: Clavis