Geplaatst op Geef een reactie

Let the games begin – Rufaro Faith Mazarura

De Olympische Spelen zijn officieel begonnen! Wat is nu een leukere manier om in de stemming te komen dan door een boek te lezen wat zich bij de Olympische Spelen afspeelt?

Waar het over gaat

Olivia heeft een meerjarenplan. Al jaren heeft ze de ene na de andere slecht betaalde stage om uiteindelijk haar droom te verwezenlijken: een functie bij het Internationaal Olympisch Comité. En deze zomer tijdens de Olympische Spelen van 2024 in Athene is het eindelijk zo ver! Samen met haar beste vriendin heeft ze haar hele spaarrekening leeg geplunderd om een maand lang samen een appartement in de stad te huren.

Maar eenmaal in Athene aangekomen blijkt dat ze nog maar één positie over hebben, bij het Internationaal Olympisch Comité, in plaats van twee. En die is gegaan naar de zoon van een invloedrijke miljardair. Olivia wil absoluut niet aan haar ouders moeten toegeven dat ze heeft gefaald. Daarom besluit ze om in Athene te blijven en aan de slag te gaan als vrijwilliger in het Olympisch dorp.

Ondertussen voelt Zeke de druk van een heel land op zijn schouders. Na zijn zilveren Olympische medaille tijdens de vorige Spelen, wordt er van dit talent verwacht dat hij deze keer goud zal halen. En hij moet die verwachtingen zien te waarmaken. Als sprinter op de atletiekbaan komt hij uit voor Groot-Brittannië. Naast zijn natuurlijke charisma is hij ook nog eens mooi om naar te kijken.

Wanneer Zeke en Olivia’s paden elkaar kruisen, moet Olivia niets weten van deze knappe en arrogante topatleet. Wanneer ze elkaar tegen het lijf blijven lopen ontstaat er toch een klik. Kunnen ze samen de eindstreep halen of is de weg naar de finish te ver?

Olivia & Zeke

Olivia is een super ambitieuze meid die ook nog eens ontzettend georganiseerd is. Iedere dag maakt ze allerlei lijstjes zodat ze precies weet wat ze moet doen en ze haar gedachten netjes kan ordenen. Ze heeft haar hele leven uit uitgestippeld en ondanks tegenslagen weet ze altijd wel het beste uit een situatie te halen. Poep scheppen in de paardenstallen? Geen probleem. Helemaal onder de modder een taxichauffeur spelen? Doet ze. Haar optimistische instelling zorgt ervoor dat ze uit iedere situatie het positieve kan halen.  

Zeke is misschien wel de snelste man die momenteel op de wereld rondloopt. Toch blijft hij bescheiden en gespannen. Alhoewel iedereen denkt dat hij het goud al in zijn zak heeft zitten, is hij daar zelf nog niet zo zeker van. Hij worstelt met het nakomen van de hoge eisen van zijn coach en het gemis van zijn vader. Zijn vader is 7 jaar geleden overleden, en het was hun gezamenlijke droom om naar de Olympische Spelen te gaan. Als dit allemaal niet genoeg is om mee te dealen in de week voorafgaand aan zijn alles beslissende wedstrijd, worstelt hij ook nog eens met beginnende gevoelens voor Olivia.

Naast deze twee hoofdpersonages die allebei hun eigen POV in dit verhaal hebben, zijn er ook nog een aantal bij-personages zoals de beste vriendin van Olivia, de ex-vriendin van Zeke (waar hij nu goed bevriend mee is) en het trainingsmaatje/beste vriend van Zeke. Deze personages geven extra kleur aan het verhaal.

“In iedere vrouw schuilt een koningin.”

Subjectieve mening

Als recensent probeer ik altijd zo objectief mogelijk een recensie te schrijven om jou een goed beeld van het boek te laten vormen. Maar het blijft een mening en die is altijd subjectief. Toch zou het niet goed voelen om mijn mening over Let the games begin te delen, zonder kleine kanttekening over mijn interesse in het onderwerp van dit boek.

Ik ben een groot sportfanaat. Ik heb zelf altijd gesport, kijk ontzettend graag naar sportwedstrijden en wanneer je dit leest ben ik waarschijnlijk inmiddels al getrouwd met een oud-topsporter. Maar nog belangrijker, ik leef voor grote sport toernooien zoals Europese of Wereld kampioenschappen en de Olympische Spelen. En net als Olivia ben ik vrijwilliger geweest bij dit soort toernooien. Een aantal bekende toernooien die op mijn CV staan zijn de Dutch Grand Prix en het EK voetbal. Sterker nog, bij een zo’n toernooi had ik zelfs dezelfde functie als Olivia in dit boek heeft.

Door mijn passie voor sport in combinatie met mijn ervaring als vrijwilliger bij grote toernooien (helaas nog geen Olympische Spelen) vond ik het geweldig om te lezen over de belevenissen van Olivia in het Olympisch dorp. Een aantal situaties (gelukkig niet het poepscheppen!) waren voor mij dan ook erg herkenbaar. Dit zal ongetwijfeld hebben bijgedragen aan een positieve leeservaring.

Geen typische sport romance

Ik vond Let the games begin geen typische sport romance. Ik heb er al heel wat gelezen, maar nog geen zoals deze. Bij sport romance denk ik meer aan boeken zoals Ice Breaker of de Briar U serie van Elle Kennedy. Atleten die voor hun universiteitsteam uitkomen terwijl ze zelf nog studeren. De setting van dit boek was heel anders. Het speelt zich af in het Olympisch dorp met in de hoofdrol een jonge veelbelovende atleet en een vrijwilliger. Deze setting vond ik waanzinnig leuk om over te lezen.

Naast dat de setting erg tof was, was ook de romance goed gedoseerd. De relatie tussen Olivia en Zeke wordt langzaam opgebouwd van elkaar niet mogen, naar elkaar heel leuk vinden. Hierdoor ontwikkelt de relatie zich niet te snel en voelt het natuurlijk aan. Dit gaat gepaard met onwijs leuke dialogen tussen de verschillende personages. Ik heb deze echt met een lach op mijn gezicht gelezen.

Conclusie

Let the games begin is een schattig liefdesverhaal met een Olympisch tintje. Het heeft voldoende diepgang, fijne personages en een leuk plot. Door de prettige schrijfstijl van de auteur leest het boek ook nog eens erg lekker weg. Mijn enige puntje van kritiek? In het boek spelen de Olympische Spelen van 2024 zich af in Athene, terwijl ze nu bezig zijn in Parijs. Dat vond ik tijdens het lezen ietwat verwarrend. Ik vond dit een zeer leuke contemporary romance die perfect is om deze weken te lezen, maar ook over een maand (of over een jaar) nog steeds de moeite waard is om op te pakken. Van mij krijgt het boek 4 sterren.

Geplaatst op Geef een reactie

Zo moet het zijn – Becky Albertalli & Adam Silvera

Zo moet het zijn is het vervolg op Wat als dit het is. Stop hier met lezen als je het eerste deel nog graag wilt lezen, want onderstaande samenvatting bevat spoilers voor het einde van dit deel.

Ben en Arthur krijgen in Wat als dit het is niet het romantische einde waar veel lezers op hadden gehoopt. Twee jaar later komen ze elkaar opnieuw tegen in New York City. Arthur heeft inmiddels een leuke vriend genaamd Mikey en loopt stage bij de assistent van een beroemde toneel producent. Ben is inmiddels zijn boek aan het herschrijven en volgt schrijflessen op de universiteit. Hij is gek op de zeer aantrekkelijke Mario met wie hij af en toe zoent, maar geen vaste relatie heeft.

Als Ben en Arthur elkaar weer tegenkomen moeten ze terug denken aan de tijd waarin ze een relatie hadden. Deze duurde maar drie weken en twee dagen, maar was toch significant genoeg voor Ben en Arthur om hun wereld op de kop te zetten. Terwijl ze door hun dagelijks leven navigeren en proberen succesvol te worden in New York, moeten ze ook omgaan met de heimwee naar toen. De aantrekkingskracht is er nog steeds. Is dit hun herkansing?

Heel realistisch

In tegenstelling tot het eerste deel, vond ik Zo moet het zijn enorm realistisch aanvoelen. De personages zijn voldoende uitgediept en hebben een goed achtergrondverhaal. De gebeurtenissen in het boek zijn leuk en vermakelijk maar niet over de top. Het is te merken dat de personages wat ouder zijn geworden (ze zijn nu 18 jaar). Ze komen wat volwassener over en het kinderlijke drama wat je in Wat als dit het is nog had is nu verdwenen. Ze gaan nog steeds naar een gamehall om daar spelletjes te spelen, maar de personages reageren volwassener op de situaties waarin ze terecht komen. Je kunt als lezer echt merken dat ze zijn opgegroeid. 

Het boek heeft een goede balans tussen de personages in hun dagelijks leven of samen zijn met vrienden en de relatie tussen Ben en Arthur. Door deze afwisseling is het boek niet saai of eentonig en heeft het ook voldoende diepgang om interessant te blijven. Van een relatie valt alleen weinig te spreken, want deze twee mannen draaien enorm om elkaar heen. Bovendien zijn ze allebei bezet wat voor een aantal complicaties zorgt. Dit zorgt voor een zekere spanning in het verhaal. De personages moeten namelijk een beslissing maken die de cours van hun leven behoorlijk kan beïnvloeden. Gaat Arthur terug naar Boston waar hij en Mikey wonen (Arthur is tijdelijk in NYC voor zijn stage), en volgt Ben Mario naar Los Angeles of blijft hij in de stad wonen waar al zijn familie en vrienden zijn?

Bevriend met je ex

Ondanks dat Ben en Arthur op verschillende dubbeldates gaan met hun huidige partner, zorgt dit nooit voor een ongemakkelijke sfeer tussen de vrienden. Mikey en Mario vertrouwen hun vriendjes en Ben en Arthur geven hun nooit het gevoel dat er iets tussen hen speelt. Ondanks dat ze beginnen te twijfelen aan hun gevoelens hebben ze gelukkig voldoende respect voor elkaar om geen enkel moment te overwegen om vreemd te gaan. Dat siert ze enorm. 

Persoonlijk vond ik Mario een minder leuk personage, omdat hij mij het gevoel gaf dat hij met de gevoelens van Ben speelde. Hij wilde wel met hem flikflooien maar geen serieuze relatie, terwijl die jongen stapelverliefd op hem was. Voor Mikey had ik veel meer sympathie omdat hij oprecht overkomt als een hele lieve en zorgzame jongen die alles voor Arthur over heeft en hem zichzelf laat zijn. Hierdoor is het als lezer moeilijker om te verlangen naar het eind-goed-al-goed-einde voor Ben en Arthur wat ze in het eerste boek niet kregen. Gelukkig gaan de auteurs hier goed mee om. Het einde is perfect en precies wat ik had gehoopt na het lezen van Wat als dit het is. Zo moet het zijn. 

Becky Albertalli en Adam Silvera hebben weer een leuk LGTBQ+ boek over twee homoseksuele mannen en hun eerste liefde geschreven. Ik durf ook wel te zeggen dat ik dit tweede deel leuker vond dan het eerste deel. Ik geeft het vier sterren.