Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De gevangene van Vallenia – Lynette Noni

!Heb je deel 1 nog niet gelezen? Lees deze recensie dan niet verder!

Kiva en haar gezelschap hebben weten te ontkomen aan Zalindov. Na een aantal weken in het winterpaleis doorgebracht te hebben, komen zij aan in Vallenia. Het koningshuis van Evalon en tevens paleis van Jaren en zijn familie. Kiva staat voor een moeilijk dilemma: kiest zij de kant voor de rebellen of kiest ze voor de liefde (die steeds meer opbloeit naarmate ze Jaren beter leert kennen).

Worldbuilding

Na het uitlezen van deel 1 heb ik mijn emoties bij elkaar geschraapt en ben ik dapper begonnen aan deel 2. In mijn vorige recensie had ik wat commentaar over alle namen van werelden en plaatsen. Dat vond ik moeilijk uit elkaar te houden/begrijpen gezien er verder niet zoveel over verteld werd. In dit boek is dat heel anders. Nu Kiva kan gaan en staan waar zij wilt en wat meer mee krijgt over de ontwikkelingen van de afgelopen tien jaar, krijgen we als lezer een beter beeld van Wenderall. Zo ontdekken we dat Mirraven het niet zo op Evalon heeft en zijn er onderlinge bondgenootschappen. Ik vond het echt een pluspunt dat ik af en toe terug kon bladeren naar de kaart in het boek. Deze is super overzichtelijk

Personages

Ik schuif niet onder stoelen of banken hoe gek ik ben op Tipp. Zelf heb ik geen broertje of zusje, maar zo voelt Tipp wel. Het liefst zou ik hem oppakken en knuffelen en nooit meer los laten. En dan hebben we het nog niet over Caldon gehad, nieuw in dit boek. Stiekem voelde ik mij gedurende het boek steeds meer tot hem aangetrokken. Tuurlijk, Jaren is ook leuk. Maar Caldon is toch een beetje die stoere bad guy die door het vuur zou gaan om je te beschermen en die niet weg deinst voor je duisterste geheimen. Ik ben blij dat Kiva haar oog niet op hem liet vallen, omdat ik Caldon toch een beetje voor mijzelf wilde houden.
Jaren is die typische knappe prins die geliefd is bij het volk en alles met passie doet. Hij zou zo in een kerst of Disneyfilm kunnen spelen.

Kiva is een hoofdpersoon die continu in de knoop zit met alles wat ze doet of denkt. Soms heeft ze acties waarvan ik denk: goh je twijfelt over alles, maar nu onderneem je een actie zonder er over na te denken. Op die manier brengt ze zichzelf regelmatig in de problemen. Daardoor komt zij soms wat naïef en onrealistisch over. Bijna alsof je een horrorfilm kijkt en roept naar het scherm: doe dat nou niet, blijf bij elkaar. Eind van het boek is een interview met Sarah J. Maas te vinden. Daarin benoemd Noni dat zij expres een hoofdpersoon heeft gecreëerd dat geen talent heeft met pijl en boog of een goede krijger is. Dat maakt dat het inlevingsvermogen in Kiva makkelijker is. Ze voelt natuurlijk en echt aan. Daardoor heeft Kiva toch wel een plekje in mijn hart veroverd.

De familie van Kiva vind ik moeilijker te pijlen. Haar zus is een kreng eerste klas en haar broer is een softie. Zulee (zoals Kiva haar noemt) is eigenlijk het opperhoofd van de rebellen. Ze doet dit wel samen met haar broer, maar achter zijn rug om plant zij allerlei dingen. Haar broer laat dat allemaal gebeuren waardoor Kiva in een lastige positie komt.

Cliffhangers

Dit boek bevat zoveel cliffhangers dat ik continu wilde doorlezen. Ontvoerringen, verraad, bedrog, chantage en misdaad volgen elkaar op. Hoe kan dat ook anders als je samen spant met een groep rebellen? En dan heb je nog de constante dreiging dat er iemand van de Vallentis familie of inwoners achter Kiva’s connecties of magische krachten komt. Maar het klapstuk is toch wel de laatste pagina. Kippenvel kreeg ik er van en tranen stonden in mijn ogen. Ik zal niks verklappen, maar mijn hemel. Hopelijk heeft het derde deel wel een goed einde…

Al met al vond ik deel 2 zelfs nog beter dan deel 1. De spanning, de personages en de wereld. Het komt allemaal samen. Ik kan dan ook niks anders dan dit boek vijf sterren geven!