Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Waar de wind ons brengt – Cathinca van Sprundel

Waar de wind ons brengt van Cathinca van Sprundel

Sinds bekend werd dat het boek, Waar de wind ons brengt, van Cathinca van Sprundel uit zou komen, was ik toch wel erg benieuwd! Toen deed de kans zich voor om het als recensie-exemplaar te lezen voor Young Adults.

Cover

De cover van Waar de wind ons brengt is mooi vormgegeven. De illustraties op de cover bevat elementen die in het verhaal voorkomen. Sommige details zeggen op het eerste zicht niet veel, waar andere wel wat meer voor zich spreken. Persoonlijk vind ik het fijn als de cover elementen bevat vanuit het verhaal, hierdoor spreekt het meteen tot de verbeelding en dat kan een krachtig punt zijn.

Verhaal

Waar de wind ons brengt gaat over Canta. Sinds er witte vlekken op haar huid verschenen is zij opgevoed door meester Antem in de Noordelijke bossen. Wanneer het noodlot toeslaat en deze pelsjager onverwachts sterft, onthult hij zijn geheim: de naam van de Noordenwind. Canta krijgt de opdracht om op zoek te gaan naar de Westenwind. Als deze niet op tijd gevonden wordt, zal de wereld uit balans raken. Canta komt terecht in het bedelaarsgilde en gaat de strijd aan!

Schrijfstijl

De schrijfstijl in Waar de wind ons brengt heeft iets sprookjesachtig en magisch. Met de proloog wordt de lezer meteen nieuwsgierig gemaakt. Het is ‘makkelijk’ geschreven op een positieve manier waardoor het vlot en heel fijn leest. Daarnaast voelt het geheel best wel beeldend, als lezer kun je een mooi beeld vormen van hoe de wereld, waarin Canta leeft, eruitziet. Er zit ook wat humor verwerven in het boek. Dit komt met name terug in de hoofdstukken van Puck(alily). Daarnaast speelt er een klein beetje romantiek in het boek, maar dit blijft wat meer aan de zijlijn, waardoor het niet overheersend wordt. Ik denk dat de schrijfster daarin een goede keuze heeft gemaakt. De focus blijft goed liggen bij het doel van Canta: de wind (natuur) en het herstel daarvan. Binnen de tijd die de schrijfster heeft, zijn de personages en karakters redelijk uitgewerkt. Ze hebben een achtergrond verhaal, alleen voor mij had er meer diepgang mogen zijn! Juist omdat er mooie thema’s centraal staan.

De hoofdstukken in Waar de wind ons brengt zijn vrij kort waardoor het makkelijk is om er nog eentje te lezen (en nog één). Hierdoor ben je, voordat je het weet, door alle veertien hoofdstukken heen. De schrijfster maakt wel nieuwsgierig. Er zijn antwoorden nodig en als lezer wil je weten hoe het in elkaar steekt.

Ervaring

Wat een vermakelijk boek is Waar de wind ons brengt. In bovenstaande alinea’s valt onder andere te lezen waarom ik dat heb ervaren. Een vlotte schrijfstijl in combinatie met een sprookjesachtige vibe maakt dit een bijzonder verhaal. Over bijzonder gesproken… het is mooi hoe de schrijfster thema’s verwerkt heeft zoals diversiteit en uitsluiting als gevolg hiervan. Als lezer zijnde word je even met je neus op de feiten gedrukt wat voor taboe er soms nog heerst. Terwijl deze (lichamelijke) verschillen zeker niets zeggen over hoe je als persoon bent! Ieder mens is mooi op zijn of haar eigen manier! Het verhaal is niet heel erg lang met de veertien hoofdstukken. Hierdoor miste ikzelf een stukje diepgang. Juist door de eerder benoemde thema’s had ik meer willen lezen, hadden deze personages een nog grotere stem mogen krijgen en had er over de bescherming van de vier windrichtingen meer geschreven mogen worden. Ik vond dat namelijk een mooie invalshoek en eentje waarover ik niet eerder heb gelezen.

Waar de wind ons brengt is een uniek boek in zijn soort en brengt thema’s aan het licht waarvan wij kunnen leren. Het verhaal lijkt afgerond te zijn, al zie ik nog ruimte voor andere openingen. Het boek krijgt van mij 3,5 ster.

Geplaatst op Geef een reactie

De Kleuren van Schaduw – V.E. Schwab

De Kleuren van Schaduw is het tweede deel in de meeslepende Schemering trilogie, geschreven door V.E. Schwab. Het boek speelt zich vier maanden later af dan waar het eerste deel, De Kleuren van Magie, is geëindigd.

Het verhaal begint op een groot piratenschip waar Lila Bard een van de bemanningsleden is. Haar droom om als piraat de zeeën te bestormen is hiermee uitgekomen. Kell daarentegen zit samen met Prins Rhy in het paleis waar hij aan zijn verplichtingen aan de koninklijke familie voldoet. Daar zijn de spanningen inmiddels erg hoog opgelopen, door de gebeurtenissen die zich afspelen in het eerste boek. Alle personages reizen weer af naar Rood Londen, omdat hier de Elementspelen zullen plaatsvinden. Ook dit deel verkent de grens tussen macht en magie in deze multidimensionale wereld.

Terugkerende personages

In dit deel volgen we dezelfde personages als in het eerste deel. Kell is de laatste Antari – een magiër die tussen de vier verschillende dimensies van Londen kan reizen. Deze zeldzame krachten maken hem uniek, maar ook gewild. Hij wordt door de koning gezocht waardoor hij moet vluchten. Ook Lila (Delilah) Bard heeft dit keer weer een grote rol. Zij is een eigenzinnige dief die niet op haar mondje is gevallen en ook niet bang is om het gevecht aan te gaan. Nu ze van Grijs Londen naar Rood Londen is weten te geraken, is het haar droom om met een piratenschip de zeeën te verkennen.

Ook de charmante Prins Rhy maakt zijn optreden in het boek, evenals de gevolgen van de band die Kell tussen hen heeft aangebracht in het vorige deel van de serie. Kell en Rhy hebben een ontzettend sterke band met elkaar, ondanks dat ze biologisch gezien geen broers van elkaar zijn en enkel allebei in het paleis zijn opgegroeid. Deze broederband voegt een interessante dynamiek toe aan het verhaal. De loyaliteit van alle personages worden weer op de proef gesteld en ze moeten beslissen wie ze kunnen vertrouwen in een wereld vol verraderlijke intriges.

Het verhaal moet op gang komen

In het begin duurt het erg lang voordat het verhaal op gang komt. Het verhaal kabbelt maar wat voort zonder dat er echt een duidelijk doel is waar de personages – met name Kell – naartoe werken. Voor Lila is het wel duidelijk wat ze wil bereiken. Ze is het gelukkigst wanneer ze zich op een groot piratenschip bevindt en ze anderen kan laten zien dat ze niet met haar moeten sollen. Af en toe iets telen houdt haar scherp. Zodra ze over de Elementspelen hoort heeft ze het direct in haar kop gehaald dat ze ook mee wil doen. Dat ze zich hier onmogelijk nog voor kan opgeven of dat dit wel eens haar dood kan betekenen maakt haar niets uit. Lila is het type personage dat altijd wel haar weg vindt, en zo niet, dan toch.

Maar Kell? Hij zweeft een beetje tussen Grijs Londen en Rood Londen en is in een sombere stemming door hetgeen wat hij Rhy heeft aangedaan. Hierdoor worstelt hij met zijn gevoelens. Het ene moment is het paleis naar hem op zoek omdat ze hem kwijt zijn en hem weer veilig thuis willen krijgen, het andere moment omdat hij een verdachte moordenaar is. Het begin is daarom wat traag en ietwat saai, maar het spectaculaire einde maakt dit helemaal goed.

Elementspelen

Vanaf het moment dat de Elementspelen echt zijn begonnen kon ik het boek niet meer wegleggen. De Elementspelen zijn eigenlijk een soort Olympische Spelen, maar dan voor mensen met magische krachten. In duels moeten ze tegen elkaar strijden terwijl ze één element mogen gebruiken om de ander uit te schakelen. Dit zijn de bekende elementen zoals water, aarde lucht en vuur. In het boek is er nog een vijfde element ‘bone-magic’ wat ervoor zorgt dat je een ander kunt laten doen wat jij wilt door letterlijk hun botten te beïnvloeden. Gelukkig is deze magie ontzettend zeldzaam. De meeste magiërs hebben, in tegenstelling tot Kell, maar één en heel soms twee elementen die ze kunnen beheersen. De Elementspelen zijn zo goed en gedetailleerd beschreven, dat het voelt alsof je zelf naar een sportwedstrijd aan het kijken bent. De spanning is om te snijden en de uitslag alles bepalend.

Conclusie

V.E. Schwab weet in De kleuren van schaduw opnieuw een levendige wereld te creëren. Haar schrijfstijl is beeldend en meeslepend, waardoor je als lezer volledig wordt ondergedompeld in de kleurrijke en gevaarlijke wereld van de verschillende Londens. Na het lezen van het tweede deel ben ik ontzettend benieuwd naar het slotdeel van de trilogie. Met name doordat dit boek met zo’n enorme cliffhanger eindigt, zou ik het liefste direct door willen lezen. Ik hoop dat we er dan eindelijk achter zullen komen hoe Zwart Londen eruit ziet. Na twee boeken over deze mysterieuze versie van de stad te lezen is mijn nieuwsgierigheid op een hoogtepunt geraakt.

De Schemering trilogie is een echte aanrader om te lezen voor liefhebbers van avontuurlijke en fantasierijke verhalen. Ook dit deel van de serie geef ik weer vier sterren.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie Duivelsvlucht – Leigh Bardugo

! Heb je het eerste deel nog niet gelezen? Scrol dan niet verder en lees dat boek eerst !

Darlington zit nog steeds in de krochten van de hel. Alex en Dawes zijn niet bereid het zomaar op te geven en doen er alles aan om Darlington te bevrijden. Ze worden flink tegen gewerkt door de nieuwe toezichthouders van Lethe en een reeks nieuwe moorden. Kunnen zij Darlington nog redden? En wat is daarvoor de prijs?

First impressions

Toen ik het boek uit de doos haalde was ik erg blij verrast. Stiekem vind ik dit deel er nog mooier uit zien dat het vorige! Het konijn op de cover is een stille, maar zeer passende hint. Het folie is ook echt prachtig gedrukt. En dan het hoogtepunt: de ”ruffled” edges waar ik steeds meer van ben gaan houden. Het voelde echt alsof ik een boek uit de bibliotheek van Il Bastone vast had. In het openbaar heb ik meermaals opmerkingen gehad over dat het er zo bijzonder uit ziet. Een dikke pluim dus richting Best of Fantasy en Boekerij! Verder was ik ook erg verrast door de tekening die halverwege het boek te vinden is. Uiteraard geef ik hier geen spoilers over, maar die was wel erg gaaf.

Personages

Alex Stern (ook wel Galaxy genoemd) heeft zich vorig boek continu in de nesten gewerkt. Ik kan je vast verklappen, dat is dit keer niet anders. Wel merk ik dat zij een grote persoonlijke ontwikkeling door maakt. Waar we eerder gewend waren dat Alex zich iedere keer in haar eentje in een groot gevaar stort (waar anderen haar vervolgens weer uit mogen redden) zoekt zij dit keer hulp bij Dawes en Turner. Wat voor mij wel nog onduidelijk is, is waarom zij zo wanhoopig graag Darlington wilt redden. Ze kenden elkaar een paar maanden voor hij werd meegenomen door het hellebeest. Het lijkt op een diepgaandere connectie, maar die had van mij wel wat meer belicht mogen worden.

Darlington, The Gentleman demon. Ik heb echt een zwak voor hem gekregen en begon spontaan sneller te lezen toen hij eindelijk een glimp liet zien. Ergens siert het het boek wel dat hij tot het einde zo’n mysterie blijft. Je kan hem niet in een aantal woorden omschrijven, wat hem juist zo uniek maakt.

Dawes is een personage waar ik vorig boek een beetje de kriebels van kreeg. Ze leek toen bijna een schoothondje dat altijd achter Darlington aan wilde lopen en jaloers was op Alex. In dit deel heb ik een hele andere kant van haar gezien. Een stoere kant die niet met haar familie laat sollen. En ookal maakt Alex fout op fout, Dawes is daar om haar op te vangen en voor de hele bende te zorgen. Zeker nu we wat meer van haar achtergrond weten heb ik meer respect voor haar gekregen.

Worldbuilding

Ook in dit boek vinden we vooraan weer een kaart van New Haven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hem helemaal niet gebruikt heb en mijn fantasie de vrije loop heb gelaten. Op die plattegrond vinden we alle huizen en belangrijke plekken (dit boek kent er heel wat). Ik vond het enorm cool dat Bardugo dit boek heeft laten leven. Il Bastone voelde levend aan en ook Black Elm voelde eerder als een persoon dan als een huis. Daarnaast vond ik het een toevoeging dat diverse demonen een eigen karakter hebben. Zoals Reither en Gorgatrot (schrijf ik dat zo goed? Het klinkt zelfs smerig). Ook waren we dit keer niet de helft van de tijd bezig met het verleden van Alex, maar vond er een mooie weving plaats tussen heden en verleden.

Plot en conclusie

Het einde van het boek laat mij met een voldaan gevoel achter. Er blijven wat mysteries liggen, maar dat is alleen maar goed juist omdat het bij dit boek past. Misschien was het einde ietwat simpel, maar dat mag ook wel na 507 pagina’s aan strijd. Alles bij elkaar genomen vond ik deel twee echt een heel stuk beter dan het eerste deel (en dat gebeurt niet vaak). Alles leek nu op zijn plek te vallen en de elle lange pagina’s over Alex verleden zijn een stuk geslonken. Daarom sluit ik deze recensie af met vier sterren voor Duivelsvlucht!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Het gouden rijk – S.A. Chakraborty

Over het boek

Het gouden rijk is het derde deel uit de Daevabad serie, geschreven door S.A. Chakraborty. Het verhaal gaat over Nahri, een jonge vrouw die magische krachten heeft doordat ze half Djinn en half mens is. Het verhaal volgt ook Ali, de voormalige prins van Daevabad die vecht voor rechtvaardigheid in zijn verdeelde koninkrijk. Zijn loyaliteit aan zijn familie en volk wordt in dit deel zwaar op de proef gesteld. Ze moeten strijden tegen krachten die hen willen vernietigen en zich voorbereiden op de uiteindelijke confrontatie. Dat is niet makkelijk aangezien ze alleen een leven vol bedrog en verraad kennen. Ze weten niet wie van hun vrienden ze kunnen vertrouwen. Tijdens hun avontuur ontdekken ze de ware aard van hun krachten en hun plaats in de wereld.

Cultuur speelt een grote rol

Het verhaal is geïnspireerd op de Arabische cultuur en het Islamitische geloof van de Middeleeuwen. Het boek gaat hier niet continue over, maar zo nu en dan worden er verwijzingen naar gemaakt. Als iemand die niet is opgegroeid binnen deze culturen, vond ik dat erg interessant. Daevabad speelt zich bijvoorbeeld af in het Midden-Oosten en het noorden van Afrika. Er worden geen expliciete landen genoemd zoals wij die kennen, maar wel verwijzingen gemaakt naar bijvoorbeeld Farao’s en Goden uit de Egyptische mythologie. Ook het land en cultuur van Afghanistan komt terug in het boek. S.A. Chakraborty’s vader heeft namelijk een Bengaalse afkomst en haar moeder is Amerikaanse met Afghaanse roots. De auteur heeft tijdens interviews wel eens verteld dat haar Afghaanse afkomst een rol heeft gespeeld in het tot stand komen van de trilogie. De geschiedenis en mythologie van dit land hebben sommige personages en elementen uit het verhaal geïnspireerd en dat is te merken wanneer je het aan het lezen bent.

Behoorlijk dikke pil

Met 731 bladzijdes is dit het dikste boek uit de serie, wat goed tot zijn recht komt in de prachtige limited edition die Boekerij er weer van heeft gemaakt. Doordat dit boek zo dik is, gebeurt er ook een hoop. Een beetje te veel misschien. Ik kan niet zeggen dat het boek makkelijk gehalveerd zou kunnen, want het is geen enkel moment saai. Toch vond ik het iets te lang en had ik het beter gevonden als er hoofdstukken waren geschrapt, hoe interessant ze ook waren. Na drie delen te lezen van meer dan 600 bladzijdes per stuk wilde ik gewoon weten hoe het zou aflopen. Alle detours die Nahri, Ali en Dara maken in dit deel zorgen ervoor dat de antwoorden waar ik op wacht worden uitgesteld.


Maar die antwoorden komen er gelukkig wel! Na verschillende plotwendingen en verrassende gebeurtenissen krijgen we een mooi einde voor de hoofdpersonages en worden al mijn vragen beantwoord. In dit deel voelde ik dan ook voor het eerst echt verbinding met de personages. Met Nahri en Ali meer dan met Dara. Het blijft bijzonder om te lezen vanuit het perspectief van de slechterik.

Ik vond Het gouden rijk een mooi slotdeel van deze trilogie en gaf het 3,5 ster.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Schaduw in het Vuur – Jennifer L. Armentrout

Ik mocht van Zomer & Keuning het eerste deel uit de “Flesh and Fire” serie gaan lezen van Jennifer L . Armentrout. Deze serie is een spin-off van de succesvolle “Blood and Ash” serie. Dit verhaal speelt zich echter wel af voor dat Poppy en Casteel nog bestonden en ik raad je ook zeker aan om dit deel gelijk naar het derde deel van de Blood and Ash serie te lezen.

Het verhaal:

Seraphena heeft nooit haar eigen lot kunnen kiezen. Voor haar geboorte is ze al uitgekozen om de vrouw van de Primal God of Death te worden, Nyktos. Maar wat niemand weet, is dat dit niet Sera’s echte lot is. Zij is niet de goed beschermde maagd, maar een sluipmoordenaar. Haar missie is om deze God te verleiden en daarna te vermoorden. Maar dat blijkt lastiger dan gedacht… De onverwachte woorden en daden van de Primal weten de duisternis in haar te verjagen, en zijn aanwezigheid ontsteekt een passie die ze nog nooit heeft gevoeld.

De personages:

In dit deel leer je de hoofdpersonen Seraphena en Nyktos goed kennen. Je krijgt al gauw door dat de God die zij in het begin ontmoet en leert kennen als As, dat dit eigenlijk Nyktos is. Wel ga je, je dan afvragen waarom hij haar heeft afgewezen en nu wel belangstelling voor haar heeft. Dit zonder dat zij weet wie hij echt is. Nyktos leer je kort al kennen in het derde deel van de Blood and Ash serie, daarom lees je dit deel ook pas daarna. Daarnaast leer je ook een aantal andere personages kennen, namelijk de wachter van Nyktos / zijn vrienden. De wachters van Nyktos zijn Draecken en kunnen dus de vorm van zo wel een mens als een Draeck aannemen.

De wereld:

Bij het boek zit een losse kaart van de wereld waar het zich in afspeelt. Het speelt zich in dezelfde wereld af als Blood and Ash, alleen heet het in deze tijd anders: Lasania. Daarnaast leer je ook de wereld kennen van de Goden en dan vooral het Schaduwland waar Nyktos woont. De werelden worden goed omschreven en je kan er ook een beeld bij vormen.

Conclusie:

Ik heb erg genoten van dit eerste deel uit de Flesh and Fire serie, ik geef het boek ook 5 sterren. Het verhaal is weer spannend van begin tot eind en je leert ook steeds beter weten waarom Sera bepaalde dingen moet doen. Ook de verhouding tussen Sera en Nyktos zit vol spanning en je wil weten hoe het gaat aflopen met hun beide. Vooral na het einde, want dan komt Nyktos achter de geheimen van Sera. Daarnaast kom je aan het einde ook dingen te weten die met de Blood and Ash serie te maken heeft. Het is ook echt daarom belangrijk dat je dit boek leest na het derde deel en voor het vierde deel van de Blood and Ash serie. Armentrout heeft weer een geweldig boek neergezet die je nieuwsgierig maakt naar de rest van het verhaal. Zeker een aanrader om beide series te gaan lezen, want hoe goed deze twee series in elkaar overlopen zie je niet gauw bij andere series.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Kroon van Gouden Beenderen – Jennifer L. Armentrout

Vandaag deel ik met jullie mijn recensie van het derde deel van de bloedspannende “Blood & Ash” serie van Jennifer L. Armentrout. Heb je de eerste 2 delen nog niet gelezen, houd dan rekening met spoilers!

Het verhaal

Poppy heeft in ‘Kroon van gouden beenderen’ van Jennifer L. Armentrout recht op de kroon van het koninkrijk Atlantië, maar er liggen veel obstakels op haar pad. Duistere geheimen komen aan het licht en een langvergeten kracht doet er alles aan om te voorkomen dat de kroon op Poppy’s hoofd belandt. De grootste dreiging is de Koningin van Bloed en As die haar eigen plannen smeedt. Poppy zal samen met Prins Casteel naar het land van de Goden moeten reizen om de koning te wekken. Onderweg ontdekken ze hoever ze willen gaan voor het volk, en voor elkaar.

De schrijfstijl/verhaallijn

De schrijfstijl van Armentrout vind ik super fijn en leest ook heerlijk weg. Net als in het tweede deel, begint ook het derde deel precies waar je bent gebleven in het tweede deel. Dit leest super fijn. Je weet hierdoor precies weer wat er is gebeurd is en er zit geen tijdsprong in het verhaal. Ook de verhaallijn in het derde boek is weer spannend van begin tot eind, je wil constant doorlezen. Er gebeuren in het begin al dingen die je niet verwacht had. Je wordt meteen meegezogen in de spanning die zich dan opbouwt. In het eerste hoofdstuk leer je zelfs van Alistar wie Poppy echt is, maar of hij de waarheid spreekt dat weet Poppy zelf ook niet helemaal zeker.

De personages

Ook in dit deel leer je de personages uit de vorige delen nog beter kennen. Zelfs van personages waar je niet zeker van wist of ze te vertrouwen waren, leer je hun ware aard kennen. De personages worden weer goed neergezet en ik vind het leuk dat je ook de vader en moeder van Casteel leert kennen in dit deel. Zo vind Poppy dat Casteel best wel op zijn vader lijkt en snapt ze ook van wie hij bepaalde eigenschappen heeft. Je leert daarnaast ook steeds meer over Poppy haar achtergrond. Denk hierbij aan wie haar ouders zijn, wat er met haar gebeurd is maar ook wat Poppy eigenlijk is. Want de Maagd dat is Poppy zeker niet.

Daarnaast komen Poppy, Casteel en de wulven ook in aanmerking met andere wezen dan alleen maar de vampries en de verhevenen. Ze krijgen met een duistere macht te maken die wezens oproept die helemaal niet leven, ze hoeven zelfs niet eens adem te halen.

De wereld

Wat ik erg jammer vindt, is dat dit deel geen kaart bevat van de wereld zoals in het tweede deel. Dit had ik zelf persoonlijk wel fijn gevonden. Door een kaart van de wereld krijg je een beter beeld waar alles zich afspeelt namelijk. Soms wou ik plaatsnamen die genoemd werden in het verhaal opzoeken op de kaart maar dat kon dus niet. Hiervoor zou ik dus het tweede deel er steeds bij moeten pakken, een gemiste kans van Zomer & Keuning.

In het verhaal zelf leer je wel steeds nieuwe plaatsen/plekken kennen. Gelukkig weet Armentrout deze plekken altijd goed te omschrijven en krijg je er gelukkig ook een beeld bij. Je leert onder andere de plaatsen kennen waar de Goden en Godentelgen wonen / vandaan komen.

Conclusie

Ik heb weer enorm genoten van het verhaal en kon het boek ook weer moeilijk wegleggen. Ik ben ook zeker benieuwd naar het eerste deel van de “Flesh & Fire” serie. Dit is een spin-off serie van Blood & Ash. Over dit boek zal je meer lezen zodra ik hem uit heb en de recensie heb geschreven. Het vierde deel van de “Blood & Ash” serie komt daarnaast op 5 april 2023 uit. Ik ben dan ook zeer benieuwd hoe het verhaal van Poppy verder gaat aflopen.

Daarnaast ziet dit derde deel er weer fantastisch uit. De art print van de kaft aan de binnenkant is weer prachtig, hierop zijn Casteel en Poppy afgebeeld. Het enige minpuntje voor je mij was het ontbreken van de kaart. Ik geef het boek daarom 4,5 ster en raad je zeker aan om deze serie te gaan lezen.

Heb jij de Blood & Ash serie al gelezen en wat vond jij er tot nu toe van?

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De Beenderband – Rani de Vadder

De Beenderband

Zoals ik eerder vertelde, mocht ik van Hamley Books het vervolgdeel lezen van De Gifgave van Rani de Vadder. Vandaag deel ik met jullie wat ik het van het vervolgdeel en tevens laatste deel De Beenderband vindt. Heb je het eerste deel nog niet gelezen, houd dan rekening met spoilers bij het stukje ‘Het verhaal’ hieronder.

Het verhaal:

Zaya en Asper zitten nog steeds opgesloten in het Gifpaleis na hun eerste ontsnappingspoging. Het lijkt wel een onmogelijke taak voor ze om aan de gifgenoten te ontsnappen. De gifgenoten zijn er klaar voor om de beenderbezweerders op te jagen. Zaya en Asper hebben nog een kleine hoop dat ze gered worden door Vogel. Is hun vreemde bondgenootschap wel sterk genoeg om deze beproevingen te doorstaan?

Saran is ondertussen druk bezig met plannen maken. Nu zijn slang Cora dood is, slaat Saran helemaal door. Hij deinst voor niks of niemand terug om de waarheid van Aurea aan het licht te brengen, zelfs als dat hem een oog kost.

De personages:

Ook dit deel lees je weer vanuit de oogpunten van Zaya, Asper en Saran. In het verloop van het verhaal leer je nog een aantal personages kennen van de beenderbezweerders. Je leert de hoofdpersonages nog beter kennen en je hoopt echt voor ze dat alles goed gaat aflopen met ze.  Zo ontmoeten ze bijvoorbeeld op hun reis Baar in de Roodlanden. Hij verteld hen van alles, zowel over de wereld die zij dachten te kennen en de fabelachtige creaturen.

De wereld:

Ook in dit laatste deel vind je vooraan in het boek weer de kaart van Aurea. Je leert de wereld nog beter kennen, omdat je nu ook de wereld van de beenderbezweerders leert kennen. Zaya en Asper maken namelijk een hele reis en gedurende deze reis hoor je verschillende dingen over Aurea en de fabelachtige creaturen. Je kan steeds meer erbij voorstellen hoe de wereld eruit zien en hoe deze wordt gezien door de personages.

De verhaallijn en schrijfstijl:

De schrijfstijl is net als in het eerste deel erg fijn. Het verhaal leest weer vlot en makkelijk weg en Rani heeft zeker een goede duoloog geschreven. Het verhaal gaat verder waar het eerste deel is gestopt. Namelijk een paar dagen na de dood van Cora, de slang van Saran. In het begin was het voor mij wel even inkomen en zat ik er minder snel in. De spanning in het boek zit op verschillende momenten, waardoor het net als in het eerste deel weer spannend is tot aan het einde. Het verhaal zit vol met spannende plots en gebeurtenissen. Deze zorgen er dan ook voor dat je wel wil doorlezen.

Conclusie:

Ik geef het boek 5 sterren, omdat het door de plots gelukkig nog spanning bevatte waardoor je wel wou doorlezen tot het einde. Het einde had ik totaal niet verwacht en hier was ik dan ook zeker verbaasd over. Ik raad je zeker aan om beide boeken te lezen en er vooral van te genieten. Je leert de personages in dit deel nog beter kennen en wraaklustigheid staat erg in het belang van dit verhaal. Of je nou ook met wraak alles op lost… dat antwoord leer je zeker in dit verhaal.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie : De Glazen Troon – Sarah J. Maas

Voor het tien-jarig bestaan van het eerste boek van De Glazen Troon-serie van Sarah J. Maas, heeft de boekerij een speciale editie ontworpen. Ik had het geluk deze editie te mogen ontvangen en dit verhaal in een nieuw jasje te herontdekken.

Verhaal

De Glazen Troon volgt het verhaal van Celeana Sardothien die na een jaar van slavernij in de zoutmijnen van Endovier haar vrijheid op een gouden schaal krijgt aangeboden. Al hangt er wel een prijs aan vast. Ze moet zich terug wanen in haar sluipmoordenaarsrol die haar in de eerste plaats in Endovier heeft beland, maar ditmaal gebruikt ze haar vaardigheden om de nieuwe kampioen van de koning te worden in een wedstrijd die hun spelers probeert te elimineren tot de sterkste en meest gewiekste kampioen er uiteindelijk als finalist uitkomt. Maar deze wedstrijd loopt niet van een leien dakje als Celeana geheimen in het Glazen kasteel begint te ontrafelen die de kampioenen in de wedstrijd een voor een van het leven beroven.

Schrijfstijl

Sarah J. Maas wist mij vroeger en ook nu opnieuw te veroveren met een pen die vervuld is van magie. Maas haar schrijfstijl illustreert een wereld die aanvoelt alsof Maas first hand alles wat ze neerschrijft zelf heeft gezien en ervaren. Een fantasy-verhaal dat eer doet aan het woord fantasy en een krachtige opener is voor een serie die harten over heel de wereld heeft weten veroveren, en waardoor ik weer helemaal zin heb om me in deel twee te laten opslokken en alle delen die erna volgen.

Special Edition

Ik wil even mijn absolute bewondering voor deze speciale editie van het boek uitdrukken. Want Boekerij heeft er iets van gemaakt waarvan je ogen uit je kassen rollen en je je mond weer dicht moet duwen. Een mooie zwarte dust jacket met gouden lettering. Aan de binnenkant van de dust jacket vindt een kunstwerk van fanart plaats die een scene uit het boek afbeeldt. Je kan dus mooi kiezen welke kant van de jacket je naar buiten wilt laten staan! Het naakte boek zelf is ook een kunstwerk an sich met een zekere mother of pearle slash rose gold kaft met zwarte details die een belangrijk zwaard uit de glazen troon-serie afbeeldt (lees zeker het boek om de naam en het verhaal erachter te ontdekken als je dat nog niet gedaan hebt!) Het boek opent ook met een mooie zwart-wit-tekening van een scene aan het begin van het boek wanneer Celaena Sardothien uit gevangenschap is gehaald en voor het eerst Kroonprins Dorian Havilliard ontmoet (gil). En helemaal achter aan het boek is nog een illustratie in dezelfde stijl waarop Celaena te zien is terwijl ze aan het sparren is met Chaol Westfall (gil 2x). De painted edges zijn ook om u tegen te zeggen en ik moest mijn aandacht even ervan afleiden om deze review te schrijven, want ik blijf maar staren naar hoe mooi dit boek is. Beste Boekerij, jullie weten hoe een lezers-hartje blij te maken. Dat hebben jullie met deze parel van een heruitgave wederom bewezen.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De verrader van Evalon – Lynette Noni

!Heb je de eerdere twee boeken nog niet gelezen? Lees die dan eerst, voordat je deze recensie leest!

Kiva Corentine is een wrak wanneer zij aan komt in Zalindov. Ze is compleet de weg kwijt door de drug engelenstof. Niemand minder dan Cresta Voss helpt haar bij het afkicken en het werk in de groeven. Op een zeker moment wilt Kiva zelfs dood. Ze wordt opnieuw in de afgrond gegooid. Minuten duren er uren en uren voelen als dagen. En dan ineens wordt ze vrijgelaten uit Zalindov. Althans ze wordt overgeleverd aan de koning van Mirraven om de afspraak met Kiva’s moeder in werking te stellen. Kiva zal met hem trouwen en samen zullen ze heel Wenderall overnemen. Door hulp uit onverwachtse hoek weet Kiva te ontsnappen en komt in een legerkamp terecht waar ze Cresta en Torell, Caldon, Jaren, Tipp en Naari vindt. Zullen zij haar ooit vergeven voor haar daden? Ze moeten samenwerken om Zuleeka te verslaan door de vier elementringen te verzamelen en zo de Hand van de goden te maken waarmee magie kan worden gegeven. Op die manier hoopt de groep niet alleen Zuleeka te verslaan, maar ook de koning van Mirraven die een leger aan uitzonderingen (burgers met elementmagie) heeft.

Personages

De eerste paar hoofdstukken vond ik zwaar om te lezen. Niet omdat het saai of langdradig was, maar wegens de pijn die Kiva doormaakt. Na twee boeken ben ik Kiva als een vriendin gaan beschouwen. De hel waar zij doorheen is gegaan is onbeschrijfelijk en weet Noni zo goed neer te zetten. Het maakt dat je al je eigen pijntjes en verdrietige dingen vergeet. Hoe blij was ik dan ook toen Kiva, Zalindov kon verlaten. Maar ze kwam alleen maar in een nog grotere hel terecht. Om geen spoilers te geven zal ik een aantal personages wat oppervlakkiger beschrijven.

Ashlynn (zus van Caldon en generaal van het Koningklijk leger van Evalon) zag ik voor me als een kleine dame met veel pit en zoveel respect. Ze gaat door vuren om haar geliefden en haar volk te beschermen. Caldon is echt in mijn hart en ziel gekropen. Hij is zo liefdevol en met passie gedreven. Als ik heel eerlijk ben vind ik hem nog leuker dan Jaren. Hij zorgt voor Kiva als zijn kleine zusje, ongeacht de fouten die zij maakt. Jaren is heel natuurlijk. Hij laat zijn emoties geketend in zijn lichaam zitten en probeert daar niet te veel naar te luisteren. Hij heeft duidelijk heel veel pijn, juist omdat hij zoveel geeft om de mensen om hem heen. Cresta is echt een vriendin uit onverwachtse hoek. Ze is bitter, maar oprecht en een echte krijger. Er schuilen zoveel geheimen in haar rond, maar toch laat ze steeds een tipje van de sluier zien. Tja en dan Tipp…. wat kan ik daar nou op zeggen? Ik wil meer Tipp! Ik ben fan van Tipp en ik wil een Tipp in mijn leven haha.

Queeste en worldbuilding

De queeste in dit verhaal is erg goed! Ik hou altijd wel van een goede zoektocht die mensen samen brengt. Het is een heus avontuur. Tijdens deze queeste komen we door heel Wenderall. De worldbuilding hiervan is echt enorm goed. Zo zag ik mezelf al ronddwalen door Jirva, maar ook de bossen van Nerine hadden iets magisch. De schrijfstijl van Noni spreekt echt tot de verbeelding. Ieder land is uniek en om met de personages te kunnen meereizen voelde als een feestje. De ervaring voelde bijna aan alsof ik naar een bioscoopfilm aan het kijken was. Ook in de eindstrijd was dit het geval. Je hoort nog net niet Kiva’s hart bonken in je oor. Want wat was dat spannend zeg!

Plottwist

In mijn vorige recensie heb ik de plottwist ook al eens aangehaald. In dit boek zitten zelfs nog meer plotten zoals dat heet. Je valt van de ene in de andere verbazing. Daardoor wil je alleen nog maar doorlezen en is het boek zo uit. Ik vind het enorm jammer dat ik zo kort en cryptisch moet zijn, omdat ik nog niks wil verklappen voor jullie. Geloof me: dit boek wíl je lezen!

Ik kan dan ook niet anders concluderen dan dat dit boek zeker tot mijn top 3 gelezen boeken van dit jaar hoort. Misschien zelfs wel in mijn top 3 beste Young Adult fantasy series. IK zou dit boek ten alle tijden aan iedereen aanraden. Het is fenomenaal.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De Gifgave – Rani de Vadder

De Gifgave

Ik mag van Hamley Books het vervolg deel gaan lezen op De Gifgave en dan kan een recensie van het eerste deel op onze site natuurlijk niet missen. Ik heb het eerste deel toen die uitkwam met heel veel plezier gelezen en vandaag deel ik met jullie wat ik er van vond.

Verhaal:

In Aurea mogen enkel gifgenoten via slangengif magie gebruiken. Beenderbezweerders hebben daar botten voor nodig, een vorm van magie die niet langer wordt getolereerd. Door het verbergen van haar ware identiteit, begaat beenderbezweerder Zaya een grote misdaad. Wanneer ze gewond raakt, verandert dan ook alles. Haar paarse bloed leidt de gifgenoten rechtstreeks naar haar toe. Zoals alle andere beenderbezweerders, moet Zaya de gevreesde transformatie tot gifgenoot uiteindelijk ondergaan. Ondertussen beseft Zaya niet dat zij niet de enige is met geheimen. Ook Asper heeft een opdracht, en die kan het lot van zowel de beenderbezweerders als dat van de gifgenoten voor altijd veranderen.

De personages:

In het begin lees je voor een groot deel vanuit Zaya, maar na een tijdje wordt Asper in het verhaal voorgesteld evenals zijn vader. Vanaf dat moment lees je ook vanuit Asper en zijn vader het verhaal. De personages zijn goed beschreven, je leert ze echt kennen. Je weet waar de pijn vandaan komt en waarom de personages bepaalde keuzes maken. Zaya en Asper kennen elkaar niet, maar zo tegen het einde leren beide personages elkaar kennen. Dit komt vooral door de situatie waarin beide personages terecht komen.

De wereld:

Het verhaal speelt zich af in de wereld van Aurea, een fantasy wereld. Aurea wordt goed beschreven en vooraan in het boek vind je ook een kaart van Aurea. Hierdoor kun je altijd even kijken waar alle plaatsen van het verhaal in Aurea zich bevinden.

Verhaallijn en schrijfstijl:

Het verhaal is erg vernieuwend en spannend van begin tot einde. Je wil constant weten wat er gaat gebeuren zowel met Zaya als met Asper. Rani weet hoe ze een spannend verhaal neerzet en je vast kan houden van begin tot eind. Het boek heeft zelfs een open-eind en Rani weet heel goed hoe zij dit moet doen, je wil namelijk weten wat er nu gaat gebeuren in het tweede deel. Daarnaast leest het verhaal lekker vlot en makkelijk weg.

Conclusie:

Ik heb heel erg genoten van het verhaal en kan ook zeker niet wachten om in deel twee te gaan beginnen. Ik moet namelijk gewoon echt weten hoe het verhaal verder gaat aflopen met Zaya en Asper. Van begin tot eind heb ik genoten van het verhaal en in spanning gezeten hoe het gaat aflopen. Het open-eind heeft mij dan ook heel nieuwsgierig gemaakt naar het vervolg. Ik geef het boek daarom 5 sterren en raad hem je zeker aan om te gaan lezen.