Tag: Fantasy

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Vleugels van de Dood – Beau Charlotte

Vleugels van de dood

Ik heb het boek ‘Vleugels van de Dood’ van Beau Charlotte mogen lezen en deel vandaag graag mijn mening met jullie. Vleugels van de Dood is het eerste deel van de serie en in januari 2023 komt het vervolg op dit eerste deel uit.

Verhaal:

De burgeroorlog in Nerefel weegt zwaar en de armoede neemt toe. De hoofdpersoon Brynn wordt daarom uitgehuwelijkt aan Gilroy. Ze kent hem helemaal niet, maar stelt zichzelf dan uiteindelijk voor haar verloofde open. Dan wordt ze ontvoerd door de sluwe en wraaklustige Szarka. Szarka is een dienaar van de rebellenleider en de laatste magiër van Nerefel. Brynn raakt verwikkeld in een complot en komt in een duister en onbekend gebied terecht. Zelfs haar liefdesleven loopt anders dan ze had verwacht.

Verhaallijn:

Het boek begint met een proloog, hierin lees je een gebeurtenis dat 20 jaar geleden gebeurt is. Door het proloog in het begin van het boek, snap je ook meer van wat er in het heden aan de hand is.

Je leest het boek voornamelijk uit het punt van Brynn, maar daarna ook uit een aantal andere personages waar je kennis mee maakt in het verhaal.
Het verhaal is boeiend en spannend, maar sommige stukken waren wel wat saai en langdradig. Buiten dat vind ik het een origineel verhaal.

Personages en schrijfstijl:

Je leert de personages goed kennen en ze zijn goed uit geschreven. Je leert ze in het verloop van het verhaal steeds beter kennen.

De schrijfstijl van Beau is erg fijn, ze beschrijft de personages goed. Je kan hierdoor echt een beeld krijgen bij de personages. In het boek kun je een kaart vinden van de wereld die aan het begin en het einde van het boek zit. Hierdoor kun je altijd de plaatsen vinden waar ze het over hebben in het boek. De wereld had van mij nog wel iets beter beschreven mogen worden.

Conclusie:

Ik heb het boek met veel plezier mogen lezen, al hadden sommige stukken wat korter gemogen. De spanning is voor een groot deel goed te vinden in het verhaal. Ik heb het boek in één dag kunnen uitlezen, omdat hij fijn geschreven is. Hierdoor leest het boek makkelijk en vlot weg. Ik geef het boek 4 sterren en kijk erg uit naar het volgende deel dat verschijnt in januari 2023. Hoe gaat het namelijk nu verder met Brynn, wat gaat er nog meer gebeuren?

Geplaatst op door — Geef een reactie

So Many Pages box november: dromenland

Wat een eer dat ik ditmaal de boekenbox van So Many Pages mocht recenseren. Toen ik thuis het pakketje op tafel zag staan was ik dan ook laaiend enthousiast. Ik kon niet wachten om hem samen met jullie te unboxen (zie de video op de socials van Youngadults).

Dan eerst maar even de inhoud van de boekenbox:
– Gesigneerd hardcover boek van auteur Jen Minkman (Dutch Venture publishing)
– Auteursbrief van Jen Minkman
– Totebag waar ”Dream Big” op staat
– Een grote boekenlegger waar wolken op staan
– Nog een boekenlegger en artprint van Blue Illusionart passend bij het boek
– Een pin in de vorm van een pauwenveer met tekst van Chapter and Chill
– Notitieboekje met pin
– Doosje thee van cleos.eu

Goed nu we weten wat er in de doos zat is het tijd voor de review!
Allereerst dank ik So Many Pages voor de box. Dit is natuurlijk een super leuke samenwerking op weer een heel ander niveau.

De goodies passen erg goed bij het thema van het boek: dromen, fantasie, duister en ontdekken. Alle spullen bevatten wel iets met het thema dromenland. Zelf ben ik het meest fan van de pin. Hij is heel uniek en is iets dat ik ook echt in het dagelijks leven kan gebruiken. Net als de totebag, thee, boekenleggers en notitieboekje. Wel vond ik twee boekenleggers ietwat overdreven. Dan had ik toch eerder voor een leuk stickervel of anders leuks gekozen. Aan de andere kant: boekenleggers kom je nooit te kort 😉
De rest van de items waren allemaal heel divers, maar toch erg bookish. Dat zijn dus bonuspunten!
Als enig kritiekpuntje vind ik het erg jammer dat er voornamelijk Nederlandse auteurs in Nederlandse boxen zitten (ik heb even de boxen van de afgelopen 4 maanden bekeken). Natuurlijk is het goed ook Nederlandse auteurs te promoten, maar daar mis ik toch echt de afwisseling in. Wat een box voor mij speciaal maakt is de handtekening en brief van de auteur. Hoe vet is het als er dan een internationale auteur in de box zit? Dan refereer ik even naar zo’n 5 jaar geleden toen boekenboxen ook helemaal in trek waren en ik zelf eens een box heb gehad waar David Arnold’s boek in zat!

Als je mij zou vragen of ik deze box zou aanschaffen dan is het antwoord zeker ja. Het is een box waar goede kwaliteit producten inzitten en waar met zorg over is nagedacht.

Wil jij ook je eigen boekenbox van @somanypages aanschaffen? Bestellen is heel makkelijk! Via hun website (https://somanypages.nl/)kan je jezelf inschrijven en zo elke maand een box ontvangen met leuke goodies, ook kan je dit abonnement elk moment heel makkelijk opzeggen!

@youngadultsnl en @somanypages werken samen en hier hebben onze lezers natuurlijk voordeel bij! Als jij bij het afrekenen (in de winkelwagen) de coupon-code – youngadults – ingeeft, dan krijg je gratis verzending ter waarde van €5 op de eerste bestelling van een boekenbox. Echter, deze code is GEEN korting op de box zelf, alleen op de verzending.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Het verdwenen woud – Matthew X. Dyer

Het verdwenen woud gaat over de 15-jarige Sascha die op Nomos woont. Dit is een wereld in de wolken vol zwevende eilanden die ‘steenwolken’ worden genoemd. Wanneer zijn vader omkomt bij een ongeluk wordt hij de nieuwe Woudmeester van het Waterwoud; het steeneiland dat voor al het water in het rijk zorgt. Sascha blijkt een bijzonder goede gave te hebben voor het lezen van windkaarten en weet routes te vinden die men nog nooit eerder heeft genomen. Hierdoor komt hij op bijzondere ontdekkingen, gaat hij op avontuur en neemt hij grote risico’s. Zijn acties brengen de hele samenleving tot aan de rand van te afgrond. En dat terwijl Nomos nog steeds probeert bij te komen van de bijna alles vernietigende ramp die zich eeuwen geleden heeft afgepeeld. Waarom doet hij dit?

Het boek bestaat voornamelijk uit fragmenten van het dagboek wat Sascha bijhoudt tijdens zijn reis. Hij beschrijft in detail over wat hij allemaal meemaakt en waarom hij bepaalde keuzes maakt. Aangezien er bijvoorbeeld ook dialoog in voorkomt, leest het niet als een doorsnee dagboek, maar meer als een boek geschreven in eerste persoonsvorm. Andere fragmenten spelen 4 jaar later af, waardoor je direct het resultaat kunt lezen van de acties van Sascha. Dit zorgt voor een prettige afwisseling.

Jong en onnozel

Sascha is erg jong en onervaren. Dat merk je met name door de roekeloze keuzes die hij maakt. Ook gaat hij in tegen de mensen met meer kennis en ervaring. Het is nog een kind die graag zijn zin wil krijgen. Hij heeft een bepaald beeld van de wereld, en vanuit die overtuiging probeert hij te doen wat hij denkt dat juist is. Doordat Sascha nog zo jong is, is hij ook een beetje onnozel en naïef. Hij houdt er bijvoorbeeld geen rekening mee dat hij zo maar eens verraden kan worden door iemand die hij als zijn vriend beschouwd. Gelukkig leert hij wel zijn lesje en is hij daadkrachtig als het erop aankomt. Hij zal er alles aan doen om zijn doel te bereiken.

Middle grade jeugdboek

Het verdwenen woud is vrij kinderlijk geschreven. Dit boek is dan ook meer geschikt voor een jongen van 10 tot 14 jaar oud, dan voor een volwassen vrouw van 28 zoals ik. Ik merkte dat ik sommige elementen in het verhaal ongeloofwaardig begon te vinden omdat er steeds weer iets bij wordt gehaald wat uit de lucht komt vallen. Het is een fantasy boek, dus het is begrijpelijk dat veel elementen niet realistisch zijn. Ik bedoel maar, het boek draait om zwevende eilanden hoog in de wolken! Toch denk ik dat een jonger iemand meer verbeeldingskracht en fantasie heeft om alle elementen uit dit boek te kunnen waarderen. Richting het einde vond ik het persoonlijk wel wat lang duren en was ik er een beetje klaar mee. Ik kan me heel goed voorstellen dat een jongetje van 12 wat dit boek leest, het fantastisch vindt en het voor hem niet lang genoeg kan duren. Wat ik hiermee wil zeggen, is dat Het verdwenen woud zeker niet slecht is, maar dat ik niet tot de doelgroep van dit boek behoor. Ik ben er namelijk van overtuigd dat het hypothetische jongetje van 12 dit boek met veel meer plezier zou lezen, dan ik heb gedaan. Ik zou Het verdwenen woud dan ook meer klasseren als een middle grade jeugdboek, dan als young adult.

Conclusie

Het verdwenen woud is geen moment saai door de ene na de andere gebeurtenis zich opvolgt. Het heeft liefdevolle momenten en spannende plottwists, bovendien zit het vol fantasy waardoor je je verbeeldingsvermogen er op los kunt laten. Als je graag middle grade fantasy boeken leest, dan is dit zeker wel een aanrader om te lezen!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De gevangene van Vallenia – Lynette Noni

!Heb je deel 1 nog niet gelezen? Lees deze recensie dan niet verder!

Kiva en haar gezelschap hebben weten te ontkomen aan Zalindov. Na een aantal weken in het winterpaleis doorgebracht te hebben, komen zij aan in Vallenia. Het koningshuis van Evalon en tevens paleis van Jaren en zijn familie. Kiva staat voor een moeilijk dilemma: kiest zij de kant voor de rebellen of kiest ze voor de liefde (die steeds meer opbloeit naarmate ze Jaren beter leert kennen).

Worldbuilding

Na het uitlezen van deel 1 heb ik mijn emoties bij elkaar geschraapt en ben ik dapper begonnen aan deel 2. In mijn vorige recensie had ik wat commentaar over alle namen van werelden en plaatsen. Dat vond ik moeilijk uit elkaar te houden/begrijpen gezien er verder niet zoveel over verteld werd. In dit boek is dat heel anders. Nu Kiva kan gaan en staan waar zij wilt en wat meer mee krijgt over de ontwikkelingen van de afgelopen tien jaar, krijgen we als lezer een beter beeld van Wenderall. Zo ontdekken we dat Mirraven het niet zo op Evalon heeft en zijn er onderlinge bondgenootschappen. Ik vond het echt een pluspunt dat ik af en toe terug kon bladeren naar de kaart in het boek. Deze is super overzichtelijk

Personages

Ik schuif niet onder stoelen of banken hoe gek ik ben op Tipp. Zelf heb ik geen broertje of zusje, maar zo voelt Tipp wel. Het liefst zou ik hem oppakken en knuffelen en nooit meer los laten. En dan hebben we het nog niet over Caldon gehad, nieuw in dit boek. Stiekem voelde ik mij gedurende het boek steeds meer tot hem aangetrokken. Tuurlijk, Jaren is ook leuk. Maar Caldon is toch een beetje die stoere bad guy die door het vuur zou gaan om je te beschermen en die niet weg deinst voor je duisterste geheimen. Ik ben blij dat Kiva haar oog niet op hem liet vallen, omdat ik Caldon toch een beetje voor mijzelf wilde houden.
Jaren is die typische knappe prins die geliefd is bij het volk en alles met passie doet. Hij zou zo in een kerst of Disneyfilm kunnen spelen.

Kiva is een hoofdpersoon die continu in de knoop zit met alles wat ze doet of denkt. Soms heeft ze acties waarvan ik denk: goh je twijfelt over alles, maar nu onderneem je een actie zonder er over na te denken. Op die manier brengt ze zichzelf regelmatig in de problemen. Daardoor komt zij soms wat naïef en onrealistisch over. Bijna alsof je een horrorfilm kijkt en roept naar het scherm: doe dat nou niet, blijf bij elkaar. Eind van het boek is een interview met Sarah J. Maas te vinden. Daarin benoemd Noni dat zij expres een hoofdpersoon heeft gecreëerd dat geen talent heeft met pijl en boog of een goede krijger is. Dat maakt dat het inlevingsvermogen in Kiva makkelijker is. Ze voelt natuurlijk en echt aan. Daardoor heeft Kiva toch wel een plekje in mijn hart veroverd.

De familie van Kiva vind ik moeilijker te pijlen. Haar zus is een kreng eerste klas en haar broer is een softie. Zulee (zoals Kiva haar noemt) is eigenlijk het opperhoofd van de rebellen. Ze doet dit wel samen met haar broer, maar achter zijn rug om plant zij allerlei dingen. Haar broer laat dat allemaal gebeuren waardoor Kiva in een lastige positie komt.

Cliffhangers

Dit boek bevat zoveel cliffhangers dat ik continu wilde doorlezen. Ontvoerringen, verraad, bedrog, chantage en misdaad volgen elkaar op. Hoe kan dat ook anders als je samen spant met een groep rebellen? En dan heb je nog de constante dreiging dat er iemand van de Vallentis familie of inwoners achter Kiva’s connecties of magische krachten komt. Maar het klapstuk is toch wel de laatste pagina. Kippenvel kreeg ik er van en tranen stonden in mijn ogen. Ik zal niks verklappen, maar mijn hemel. Hopelijk heeft het derde deel wel een goed einde…

Al met al vond ik deel 2 zelfs nog beter dan deel 1. De spanning, de personages en de wereld. Het komt allemaal samen. Ik kan dan ook niks anders dan dit boek vijf sterren geven!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Het lot van de Roos – K.T. Sterling

het lot van de roos

Ik mocht van Hamley Books het boek Het lot van de Roos van K.T. Sterling lezen en recenseren. Toen ik bij K.T. Sterling zag voorbij komen dat ze bezig was met dit boek schrijven, was mijn interesse in het boek al gewekt. Wie houdt er namelijk niet van een retelling van een sprookje en met name Belle en het Beest?!?

Het verhaal:

Het verhaal gaat over Isabelle (Belle) die niet geloofd in monsters zoals vampiers, weerwolven en fae. Zij woont alleen met haar vader, haar moeder is een paar jaar terug overleden aan een ziekte. Dan heb je haar oude vriend Gabriel die juist wel hierin gelooft en er alles aan wil doen om deze monsters te stoppen. Wanneer er dan iets gebeurt met Belle in het instituut waar ze stage loopt met haar en handen en licht. Is het niet anders dan dat er iets niet klopt en vooral aan de jongen die binnenkwam met die vacht. Hoe weet hij bijvoorbeeld dat haar bijnaam Belle is?
Wanneer alles op zijn plaats valt en ze wel alles moet geloven wat Gabriel haar al die jaren heeft verteld, komt ze achter dingen die ze niet wist.

Het boek begint tevens eerst met een proloog van 13 jaar geleden. Later in het boek kom je er dan ook achter wie deze personage is en wat het precies met het verhaal te maken heeft.

De personages:

Het boek is gebaseerd op het wel bekende sprookje: Belle en het Beest. Het is dan ook een retelling van dit mooie verhaal, maar ik denk dat de naam van het boek en de illustratie dit ook al verklappen: “Het lot van de Roos”. De namen van de personages zijn iets wat anders maar je weet gelijk over welke personage het gaat vanuit het sprookje. Isabelle haar bijnaam is Belle dus dat is natuurlijk overduidelijk wie dat is. Het beest krijgt de naam Maxime, maar zijn echte naam is precies zoals de naam uit het sprookje: Adam.
Gabriëlle daar in tegen is wel een hele andere naam, maar er is maar één slechterik in het verhaal en kan het dus niet anders zijn dat dit personage gebaseerd is op Gaston. Je leert de personages goed kennen en ze zijn goed uit geschreven. Je leert ze wel pas in het verloop van het verhaal steeds beter kennen.

Verhaallijn:

De verhaallijn is goed uitgedacht maar best wel voor de hand liggend. Door de spanning die er in het verhaal zit wil je wel steeds doorlezen. Hoe loopt het nou af en komen het beest en Belle samen? Het einde is super mooi, maar op de laatste pagina staat dan ook: “Einde?” We zouden dus echt wel kunnen verwachten dat er nog een deel gaat komen, ook omdat nog niet alle problemen zijn opgelost. Ook als je op Hebban kijkt, is dit het eerste deel van de serie reeks: “Dochters van de fae.” Wat wel anders in het verhaal is, is de gedachte achter de roos. In het wel bekende verhaal is de roos een magische roos van het beest die het beest hoop geeft om weer mens te worden. Maar alleen een mens te worden wanneer iemand op hem verliefd wordt ook al is hij een beest. In dit verhaal heeft de roos een hele andere betekenis en heeft het eigenlijk niks te maken met het beest. Hiervoor raad ik je echt aan om het boek te lezen, want dat is anders een spoiler.

De wereld:

Het verhaal speelt zich vooral af in het instituut, want daar gebeuren de meeste dingen. Het instituut waar Isabelle (Belle) werkt heet ook het instituut voor Zeldzame en Exotische Ziekten. Het is dan ook een soort ziekenhuis wat niet op een ziekenhuis lijkt vanaf buiten gezien. Je hebt ook nog een andere wereld waar wel kort over verteld wordt maar het speelt zich daar nog niet af. De proloog van 13 jaar geleden gaat wel over deze wereld, waardoor je een stukje achtergrond van deze wereld leert kennen (de fae wereld). Deze wereld is wel nauw verbonden met de wereld waar de mensen wonen, maar je kan er niet zo makkelijk komen.

Conclusie:

Als je net als mij houdt van retellings van sprookjes en met name het sprookje van Belle en het Beest, raad ik je zeker aan dit boek te gaan lezen. Het boek is niet alleen prachtig, maar ook het verhaal zelf. Het verhaal zit goed in elkaar en leest ook makkelijk weg. Ik heb het boek zelf in één dag uitgelezen! Een boek en sprookje om van te houden, van begin tot eind. Zeker wel vijf sterren waard om te geven en ik kijk zeker uit naar het volgende deel!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Dief van de nacht – Holly Black

De Limited Edition van het nieuwe boek van Holly Black is je waarschijnlijk niet ontgaan op sociale media. Het adult-debuut van de auteur is een echte eyecatcher met de gouden glitters op de kaft. Maar is het verhaal ook net zo fonkelend als de buitenkant van het boek?

Je zal maar leven in een wereld waar een schaduw meer is als een zwijgzame volgeling. Een wereld waarin schaduwen een status van macht en rijkdom zijn. Een wereld waarin schaduwen hun eigen plannen kunnen trekken. Dit is een wereld waar niets is wat het lijkt. En dit weet Charlie Hall, dief en chanteur, maar al te goed. Ze is barvrouw van beroep, maar houdt zich na werktijden bezig met verscheidene duistere zaakjes.

Charlie woont samen met haar vriend Vince. Hoewel Vince geen schaduw lijkt te hebben, doet Charlie alsof er niets mis is. Terwijl haar zusje Posey haar wel hiervoor waarschuwt… Als Charlie in een zoektocht naar een bijzonder boek rolt komen er meer dingen aan het licht dan haar lief is. En als er nog een moordzaak bij komt kijken, wordt alles in Charlies leven wel heel gecompliceerd.

Foto: Jasmijn Funk

Toen bekend werd dat Holly Black uitkwam met haar eerste adult-boek was ik meteen benieuwd! De beschrijving van het verhaal klonk ontzettend gaaf en met deze prachtige uitgave erbij moest ik deze wel in mijn kast hebben staan. Helaas heeft het verhaal zelf niet helemaal de verwachtingen waargemaakt.

Als eerste had ik moeite met alle personages in dit boek. Hoewel Charlie Hall een heerlijk badass karakter heeft, voelen al haar acties vrij onbezonnen aan. Er zit geen reden achter waarom ze op gevaarlijke missies gaat, waardoor het soms een klein beetje ongeloofwaardig aan doet voelen. Daarbij vond ik alle bij-personages op elkaar lijken. Doordat er geen duidelijke omschrijvingen waren, in bijvoorbeeld trekjes of uiterlijk, haalde ik veel namen door elkaar en was ik op een gegeven moment de draad een beetje kwijt.

Sowieso had ik het idee dat de verhaallijn niet de diepte in ging. Het plot kwam heel traag op gang, en sprake van een diepgaand verhaal was er sowieso niet. Alles bleef heel erg aan de oppervlakte, wat super jammer is aangezien Black dit zo perfect uitwerkte in onder andere het boek De wrede prins. 

Daarbij vond ik het magische systeem van de schaduwen super ingewikkeld en verwarrend, waardoor ik vaak ook in de war was met wat er nou gebeurde en wat iets nou was. Ik vind dit persoonlijk nog wel het meest jammer, want er zat zo veel potentie in deze magische schaduwen! Wellicht een uitleg vooraf over de wereld had wonderen gedaan, zoals we dat in andere fantasy-boeken wel eens tegenkomen.

Hoewel ik het verhaal dus lastig te volgen vond en de karakters naar mijn mening beter uitgewerkt konden worden, moet ik natuurlijk nog wel even benoemen dat Black haar talent voor schrijven wel weer prachtig naar voren komt. Alle details komen mooi uit de verf, zoals we van haar gewend zijn. En ik moet het nog even één keer benoemen, maar deze Limited Edition is wel echt één van de mooiste boeken uit mijn collectie.

Conclusie

Ik zou dit boek heel graag heel positief recenseren, maar ik kan alleen maar concluderen dat ik een beetje teleurgesteld was toen ik de laatste bladzijde omsloeg. Het boek eindigde ook met een cliffhanger, maar of dit mij overtuigt om het tweede deel ook op te gaan pakken? Ik weet het nog niet. 

Hoe heb jij dit verhaal ervaren?

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Uitverkorene, Duistere Engel – Alicia Reale

Duistere Engel

Ik las het boek Uitverkorene: Duistere Engel van Alicia Reale. Uitverkorene: Duistere Engel is Alicia haar eerste boek die zij geschreven en uitgegeven heeft. Hieronder kun je lezen wat ik van het boek vind.

Het verhaal:

Het verhaal gaat over Aliana Logan, zij is een krachtige maar jonge heks. Zij leidt een zorgeloos leven in Santa Monica, Californië. Haar leven verandert echter wanneer zij Michael ontmoet in de bibliotheek. Ze voelt zich meteen tot hem aangetrokken en hij is net als zij anders. Wanneer hij verteld dat hij ook een heks is, wil ze niets liever dan tijd met hem doorbrengen. Aliana krijgt vanaf dat moment ook te maken met een nieuwe kracht. Ze ziet dingen die later ook echt uitkomen: visioenen. Wanneer haar kracht toeneemt, wordt Aliana ook nog eens gestalkt door een demon. Dit verteld zij aan Michael en hij biedt haar zijn hulp aan, maar kan ze hem wel vertrouwen?

De schrijfstijl/verhaallijn:

De schrijfstijl van Alicia is erg fijn om te lezen, het boek leest lekker vlot weg. Dit komt ook nog eens omdat het boek best dun is. De spanning in het boek zit er al gauw in. Je wil namelijk constant verder lezen, want wat gaat er allemaal gebeuren met Aliana en Michael.

Het boek eindigt met een open-einde, dit maakt je best wel nieuwsgierig. Hoe gaat het namelijk verder aflopen met Aliana en Michael?

De personages:

De personages worden goed uitgewerkt in het verhaal. Aliana leer je vooral goed kennen, je weet wie ze is, met wie ze heeft etc. Daar in tegen leer je Michael steeds een beetje beter kennen, hij is best wel mysterieus. Aan het einde van het verhaal weet je bij Michael hoe alles in elkaar steekt qua zijn familie. Hij heeft namelijk best wel een bijzondere familie voor een halfbloed heks.

De liefdesverhouding die uiteindelijk uitbloeit tussen Michael en Aliana is erg mooi, ook nadat ze hem heel even niet vertrouwde. Daar in tegen hadden de ouders van Aliana nog wel wat beter uitgewerkt mogen worden. In het verhaal zijn haar ouders vaak weg naar conferenties voor heksen.

De wereld:

Zoals je hebt kunnen lezen, speelt het verhaal zich af in Santa Monica, Californië. Zelf ken ik deze stad niet heel goed, ik weet alleen dat daar een heel bekende pier is. Van mij had de plaats waar het zich afspeelt nog wel wat beter omschreven mogen worden. Het verhaal speelt zich voor een groot deel af op school, in de bibliotheek of bij Aliana thuis.

Conclusie:

Het boek ziet er prachtig uit, het verhaal is goed en spannend geschreven. De omgeving waar het verhaal zich afspeelt had van mij nog wat beter uitgewerkt mogen worden. Bovenal ben ik erg benieuwd naar het volgende deel en geef ik het boek 4 sterren. Als je net als mij van fantast boeken houdt, die snel weglezen, dan raad ik je zeker dit boek aan. Zelf had ik hem binnen een dag uit, misschien wel binnen 5 uur.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De verdwenen steden – Shannon Messenger

De verdwenen steden van Shannon Messenger

Binnen de community op Instagram, heb ik al veel gelezen en gehoord over Keeper of the Lost Cities van Shannon Messenger. Eigenlijk wilde ik meteen meer weten over deze boekenserie! Toch bleef iets mij ervan weerhouden en dat had te maken met taal en de dikte van de boeken. Ik vind het prima om eens Engels te lezen, maar meteen een hele boekenserie… dat ging iets te ver. Gelukkig kwam daar ineens de Nederlandse vertaling om de hoek kijken: De verdwenen steden. In eerste instantie richt het boek zich op de wat jongere lezers onder ons, maar als beginnende young adult-lezer een mooie tussenstap of voor een young adult-lezer als je even wat ‘luchtigers’ wil.

Cover

De hardcover van De verdwenen steden is mooi vormgegeven. De illustratie op de cover toont hoe enkele personages eruitzien en geeft ook iets weg van de magische wereld waarin dit verhaal zich afspeelt. Zoals net al is aangegeven, richt het boek zich in eerste instantie op jongere lezers en dat is wel te zien aan de uitstraling. Het oogt wat jeugdiger en simpeler, maar wel op een manier waardoor ik getriggerd ben om dit boek te lezen.

Verhaal

In De verdwenen steden wordt kennisgemaakt met Sophie, een meisje met weinig vrienden die zich nergens echt thuis voelt. Een buitenbeentje. Een Telepaat, iemand die gedachten kan lezen. Sophie denkt dat niemand haar geheim kent totdat zij Fitz ontmoet, hij is ook een Telepaat en opent deuren naar een (voor Sophie) onbekende wereld. In deze nieuwe wereld zal Sophie zichzelf moeten vinden en antwoorden moeten zoeken. Want wat houden de diep weggestopte geheimen in en waarom leefde zij eigenlijk tussen de mensen?

Schrijfstijl

De verdwenen steden begint met een proloog, wat er meteen voor zorgt dat je wil weten wat eraan vooraf is gegaan. Door de proloog zit je meteen in wat actie waardoor die nieuwsgierigheid omhoogschiet! Een goede manier om de lezer meteen mee te kunnen nemen in het verhaal.

De schrijfstijl is ontzettend vlot en zorgt ervoor dat je meegezogen wordt in die honderden bladzijden. Het boek heeft ruim 500 pagina’s, maar op geen enkel moment is die hoeveelheid aanwezig tijdens het lezen. Daarnaast is het fantasierijke zeker voelbaar en komt de wereld helemaal tot leven. De omschrijving van de omgevingen, scholen, personages en beesten dragen daar zeker aan bij. Ook humor komt met regelmaat terug en heeft mij meerdere malen hardop laten lachen. Er passeren een redelijk aantal personages de revue en elk draagt bij aan het verhaal zonder dat de informatie teveel wordt.

Een side-note hierbij is wel dat er soms heel veel gebeurd in korte tijd. De gebeurtenissen volgen redelijk snel op elkaar waardoor het de geloofwaardigheid van een 12-jarig meisje, wiens leven op zijn kop staat, misschien wat laat wankelen. Toch is het op geen enkele manier saai en valt er altijd nog even snel een hoofdstukje te lezen.

Ervaring

Wat is De verdwenen steden een fijn boek om weg te lezen! Ik denk dat de schrijfster een hele mooie wereld heeft neergezet voor zowel jong als oud. Voor elk valt er wel een les te leren, want het bevat een aantal mooie onderwerpen, zoals: vriendschap, verlies, avontuur, jezelf vinden en kunnen zijn. Daarnaast heb ik nog wel een klein kritiekpuntje en dat was de onderlinge ‘spanning’ tussen Sophie en een aantal van de (jongens)personages. Het kan natuurlijk echt zijn dat er op 12-jarige leeftijd die eerste kriebels van verliefdheid ontstaan. In dit boek vond ik dit best veel naar voren treden en dat was, voor mij, onnodig. Ikzelf heb daar de meerwaarde niet van gezien en ben van mening dat het boek op andere vlakken al sterk genoeg was, waardoor dit eigenlijk een beetje in het niets leek te vallen. Misschien dat hier in de vervolgdelen nog verder op ingezoomd gaat worden? Geen idee. Het deed verder niets af aan mijn leesplezier!

De verdwenen steden is een magisch en avontuurlijk verhaal en heeft mij zeker kunnen vermaken. Ben ik al helemaal in deze hype? Dat nog niet. Maar, ik heb wel zin om het vervolg te gaan lezen en hoop dat deze dan ook uitgegeven gaat worden. De thema’s die voorbij zijn gekomen vind ik een prachtige boodschap, waar ieder van ons een stukje herkenning in zal vinden. Het boek krijgt van mij 4 sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Huis van Lucht en Adem – Sarah J. Maas

Wauw wat een geweldig boek is Huis van Lucht en Adem. Woorden schieten te kort, maar desondanks heb ik mijn best gedaan er een goede recensie van te maken. LET OP DEZE RECENSIE KAN SPOILERS BEVATTEN ALS JE DEEL 1 NIET GELEZEN HEBT!!!

Korte beschrijving

Bryce, Hunt en Ruhn proberen hun normale leventje weer op te pakken na de overwinning van de Asteri in het voorjaar. Dit is echter van korte duur wanneer prins Cormac Bryce’ leventje overhoop komt gooien met het nieuws dat zij zich moeten verloven. Beetje bij beetje verwikkelt Bryce zich in een web van rebellen, koninklijke intriges en een groot mysterie rondom een uitgestorven faesoort. Komt ze er nog een keer mee weg? Of moeten Bryce, Hunt en hun gezelschap dit keer echt voor hun leven vrezen?

En she did it again. De cliffhangers vliegen je om de oren en regelmatig zat ik met open mond (DAT EINDE!)

Worldbuilding

Het verhaal speelt zich voornamelijk weer af in het welbekende Cresent City. Wel worden er af en toe wat leuke uitstapjes gemaakt waardoor we onder andere meer zien van de onderwaterwereld, het knekelkwartier en de Hell. Al moet ik zeggen dat ik me nog steeds niet goed kan voorstellen hoe Cresent City eruitziet. Er zit weer een hele handige map in, maar uiteraard ben ik die helemaal vergeten (zo spannend was het). De plekken waar de personages zich bevinden zijn uitgebreid omschreven waardoor het voelt alsof je continu over hun schouders mee kijkt. Zo krijg je spontaan de rillingen wanneer je je op de vleesmarkt begeeft.

Personages

Ook dit verhaal kent weer een scala aan personages. De meest opvallende zal ik kort benoemen. Het was superleuk om dit verhaal ook vanuit de ogen van Itan, Tharios, Ruhn en af en toe Hypaxia te lezen. Dit gaf een wijdere blik op de verschillende karakters, maar ook de verschillende faegroepen.

Bryce (fase prinses) is weer de hoofdpersoon van dit verhaal. Waar ik veel negatieve verhalen over haar begin in deel 1 las, vind ik haar juist te gek. Ze is stoer, eigenwijs en maakt door het verhaal een aantal grote stappen. Daarnaast is ze zelfredzaam, maar geeft ook enorm om haar geliefden. Ze volgt haar hart en dat is waarom ik haar zo respecteer.

Hunt (engel, umbra mortis) heeft natuurlijk ieders hart gestolen. De grapjes die Bryce over hem maakt (alfa eikel) zijn geniaal, maar ook passend. Wie wil er nou geen stoere knappe engel die voortdurend opkomt voor zijn vriendin. Daarnaast leer je veel over zijn persoonlijkheid, maar lijkt hij nog steeds veel achter te houden zonder dat dat gezegd wordt.

Ruhn (broer van Bryce, tevens prins) zie je ook veel terug in dit boek. Tegen het einde van het verhaal krijg je een duidelijk beeld van waarom Ruhn is zoals hij is. De gesprekken met agent daglicht vond ik heel interessant. Continu word je spanningspijl hooggehouden door de vraag: wie is nou agent dag? Zelfs die ontknoping had ik niet zien aankomen. Je leert ook meer van zijn sterke vriendschappen.

Tharios (mer) was voor mij in het een begin een personage dat me niet zoveel energie gaf. Hij deed zijn ding, had weer gedoe met de Rivierkoningin enzovoorts enzovoorts. Maar meer richting het einde van het verhaal ben ik hem meer gaan waarderen en leerden we meer over zijn banden en gevoelens.

Ithan (wolf) wilde ik vanaf het eerste moment in bescherming nemen. Ik ben zelf enig kind, maar toch voelde hij als een broertje. En wat is het een dappere wolf zeg! Zijn hart zit op de juiste plaats en hij gaat door het vuur voor rechtvaardigheid en de mensen om hem heen.

Alhoewel veel personages dezelfde eigenschappen delen waren ze allemaal zo anders en door de hoeveelheid informatie voelt het alsof je echt bij de groep hoort en iedereen heel goed kent. Dat heeft Maas echt heel knap gedaan.

New Adult

Verschillende boekenwinkels hebben alleen een Young Adult-sectie, maar geen New Adult. Toch zou ik lezers op het hart willen drukken dat ik Huis van Lucht en Adem meer voor 16+ vind. Deel 1 was al aardig pikant, maar in dit deel komt er nog meer seks, drugs en rock and roll voor. Iets wat je niet aan de buitenkant ziet. Dus ben je gevoelig voor gedetailleerde vrijpartijen dan zou ik die hoofdstukken even overslaan.

Conclusie

Do I need to say more? Inmiddels heb ik dit boek al aan iedereen aangeraden die ik ken. Ik vind het echt een meesterwerk. Vooral de laatste zin van het boek. Ik was echt sprakeloos en heb gelijk wat boekenvrienden geappt. Ik wil meer, maar helaas zal ik daar nog wel even op moeten wachten.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Wildvuur – Elmar Otten

Wildvuur van Elmar Otten

In februari kwam er een berichtje in onze YA-groep online met de vraag of iemand Wildvuur wilde lezen en recenseren. Zoals jullie ondertussen wel weten, vind ik het fijn om soms uit die comfortzone te stappen en te gaan voor boeken die mij, op het eerste gezicht, niet meteen aan zouden spreken. Ben jij benieuwd of dit boek mij heeft weten te overtuigen?

Cover

Wildvuur is alleen uitgegeven als e-book. Hierdoor valt de cover, op een e-reader, misschien een beetje weg in verband met de grijstinten. Hierboven staat de cover weergegeven in kleur, zodat jij een goed beeld krijgt. De combinatie van de diepe(re) roodtinten en het goud zijn echt prachtig. In het midden staat een boom afgebeeld met daaronder duidelijke wortels. Het zegt in eerste instantie nog niet veel. Dit krijgt, na het lezen van het boek, wel echt een betekenis en voornamelijk veel vragen wat het nog gaat betekenen. Een sterk punt is dat de cover meteen fantasy uitstraalt.

Verhaal

In Wildvuur wordt de jonge Vesper, samen met zijn moeder en broer Or, meegenomen door een vreemd volk. De leider van dit volk, Angr, houdt vol dat Vesper hem heeft gecreëerd en de God is van hun volk. Het leven van Vesper komt op zijn kop te staan als hij verantwoordelijk lijkt te zijn voor de vernietiging van de wereld om hem, terwijl hij moeite heeft om zich dit te herinneren. Zijn broer is ondertussen in de leer bij een oude vrouw en zijn moeder is ernstig ziek geworden. Is het mogelijk voor hen om te ontsnappen en valt alles op zijn plek?

Schrijfstijl

Wildvuur begint vrijwel meteen! In een schuingedrukte tekst begint een conversatie die voor jou, als lezer, nog onduidelijk is. Vervolgens begin je met het lezen van het ‘normale’ verhaal en word je daar meteen ingegooid.

De schrijfstijl wil ik even loskoppelen van het verhaal. Want de schrijfstijl op zich leest vlot, de zinnen staan er en vertellen iets. Uit alles komt naar voren dat de schrijver goed heeft nagedacht over hoe hij zijn verhaal wilde vertellen. Alleen in combinatie met het verhaal kwam dit niet helemaal tot zijn recht. Dit hangt allemaal samen met het feit dat je meteen in het verhaal gegooid wordt, zonder verdere inleiding. Een goede inleiding had zeker niet misstaan in het boek waardoor de lezer een goed beeld had kunnen vormen.

Het is belangrijk om de aandacht bij Wildvuur te houden. Er worden namelijk nogal wat personages geïntroduceerd. Elk met een eigen rol. Het enige minpunt hiervan is dat niet alle personages, hun beweegredenen en/of achtergronden duidelijk zijn en er een bepaalde diepgang mist.

Wildvuur is geen dik boek en bestaat uit 12 hoofdstukken en dat beviel mij wel. Deze hoofdstukken waren niet te lang en niet te kort. Omdat ikzelf echt moeite had om goed in het verhaal te komen, vond ik deze balans erg fijn!

Ervaring

Wat een fantasierijk boek is Wildvuur! Dat vond ik echt het sterkste punt van heel het boek, alles ademt fantasie en een compliment voor de schrijver hoe dat naar voren komt. Voor mij persoonlijk duurde het echter lang voordat ik de wereld van Vesper een beetje begon te begrijpen. Ik had zoveel vragen welke een lange tijd onbeantwoord bleven (en zelfs na het lezen van het boek nog niet altijd even duidelijk zijn). Hierdoor was mijn leesplezier de eerste helft ook aanzienlijk minder dan de tweede helft. In de tweede helft kwam steeds wat meer actie naar voren en nam de spanning met momenten toe. Dit zorgde ervoor dat mijn leesplezier werd vergroot!

Wildvuur is het eerste deel uit een trilogie! Daarmee is het zeker geen afgerond verhaal en eindigde het juist met een cliffhanger, die mij wel laat verheugen op het volgende deel. Want ik wil die zeker weten gaan lezen. De schrijver heeft mij daar, zeker gezien de tweede helft van het verhaal, wel van weten te overtuigen. Het boek krijgt van mij 3 sterren.