Tag: Filmrecensie

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: The School of Good and Evil

De film ‘The school of good and evil’ krijgt matige recensies, maar de trailer deed mij toch besluiten de film een kans te geven. Ik ben persoonlijk best enthousiast over deze film die wordt vergeleken met Harry Potter en vol sprookjesachtige elementen en spectaculaire effecten zit. Ik geef deze Netflix-film dan ook 4 sterren en vertel je graag waarom je deze film toch even aan moet zetten! 

Sophie en Agatha wonen in Gavaldon, een slaperig stadje waar de twee vriendinnen regelmatig gepest worden. Sophie komt erachter dat er een school bestaat waar goed en kwaad de strijd met elkaar aangaan en de balans hiertussen probeert te bewaren. Sophie wil dolgraag onderdeel van deze school zijn en krijgt het voor elkaar om ontvoerd te worden en samen met Agatha de magische school te ontdekken. De meiden hadden alleen niet verwacht dat Agatha aan de goede kant van de school terecht zou komen en dat Sophie aan de kwade kant zou eindigen…

De vriendinnen raken verstrikt in een eeuwenlange strijd tussen goed en kwaad, volgen bijzondere lessen en ontdekken de echte betekenis achter goed, kwaad en vriendschap…

Het verhaal

Het verhaal vertelt de strijd tussen goed en kwaad. Waar de goede kant van de school er prachtig uitziet vol met bloemen, mooie jurken en lessen zoals ‘schoonheid’, is de kwade kant van de school zwart, een tikkeltje eng en vol strijd. Hoewel de zogenaamde goede kant van de school ook bol staat van de jaloezie…Sophie is ervan overtuigd dat ze aan de goede kant van de school hoort en blijft dit volhouden. Het systeem, dat al jaren bestaat op de school, begint plotseling te wankelen. De grens tussen goed en kwaad blijkt toch minder vast te liggen dan iedereen vooraf gedacht had…En is liefde tussen de verschillende delen van de school mogelijk?

De film wordt omschreven als een cliché en ja, dat klopt wel. Er zitten weinig vernieuwende elementen in het verhaal en je weet vanaf het begin af aan ook al zeker dat alles goed gaat komen. Desondanks heb ik genoten van de magische elementen in de film, de verwijzingen naar bestaande sprookjes en de spectaculaire effecten binnen de film. Er zit ook best wat humor in het verhaal en het decor en de setting zijn prachtig. Vooral de aankleding van de ‘goede’ kant van de school is schitterend. Ik heb mij de gehele film in een magische wereld begeven, waardoor ik de realiteit even helemaal vergat. Heerlijk!

De film is een lange zit: je bent bijna 2,5 uur zoet als je deze film start. Desondanks vond ik bepaalde verhaallijnen niet voldoende uitgewerkt of zelfs een beetje afgerafeld. Je moet ten slotte een hele nieuwe wereld ontdekken in deze film en dat kost tijd. De film had achteraf misschien beter een mini-serie kunnen zijn om de personages en de verhaallijnen wat meer te verdiepen en beter tot hun recht te laten komen.

De personages in ‘The School of Good and Evil’

De vriendschap tussen Sophie en Agatha staat centraal in dit verhaal en wordt mooi weergegeven. Je ziet de warmte en liefde tussen de twee meiden en hoewel de vriendschap even goed onder druk komt te staan, vechten ze voor elkaar. Supermooi om te zien! 

De romantiek in het verhaal voelde soms wat geforceerd, vooral omdat er eigenlijk maar één ‘prins’ naar voren komt waarop iemand verliefd kan worden. Ik hoop dat in mogelijke vervolgdelen er meer schoolgenoten naar voren komen om beter te leren kennen. 

Het acteerwerk vond ik goed. De personages van Sophie en Agatha worden geloofwaardig neergezet. Ik had graag wat verdieping in de bijpersonages gezien, maar misschien dat dit nog gaat gebeuren in de vervolgdelen. Want die moeten wel komen toch? De boekenserie waarop de film gebaseerd is, bestaat uit zes delen, dus een vervolg op deze film kan bijna niet uitblijven. Helaas is dit nog niet officieel bevestigd door Netflix.

Eindoordeel

Kortom: een fijne en magische film om zeker even te bekijken. De gelijkenissen met Harry Potter zijn zeker te zien, hoewel ‘The school of good and evil’ net wat meer wegheeft van een sprookje dan Harry Potter dat heeft. Het is een lange zit, maar de goed uitgewerkte wereld, leuke personages en mooie effecten zullen je zeker blijven boeien. Ik hoop dan ook heel erg op de verfilming van het tweede deel uit de boekenreeks! 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: Christmas with you

De tweede Netflix-original kerstfilm van dit jaar is een paar weken geleden gelanceerd en heet ‘Christmas with you’. Pak je fleece-deken erbij, zet een kop warme thee en geniet van deze heerlijke cheesy kerstfilm.

Het verhaal

Angelina is een superster, maar teert momenteel vooral op haar oudere hits en verdiensten. Ze is perfectionistisch en werkt hard, maar wordt langzaamaan toch ingehaald door een nieuwe generatie zangeressen die veel meer verstand van sociale media hebben. Haar management zet steeds meer druk op Angelina om toch binnenkort te gaan komen met een nieuw nummer: het liefst een kerstnummer. Angelina heeft compleet geen inspiratie en besluit in een opwelling een fan te bezoeken, waarvan ze pasgeleden een aangrijpend filmpje heeft gezien.

Ze ontmoet de lieve en enthousiaste Cristina en haar vader Miguel op hun school, maar wat een kort bezoekje moest worden, wordt een langer verblijf door een grote sneeuwstorm. Angelina ontdekt dat Miguel erg muzikaal is en ze besluiten samen te werken aan Angelina’s nieuwe kerstnummer. Maar of de samenwerking strikt professioneel blijkt te zijn….

‘Christmas with you’ heeft alle elementen van een fijne kerstfilm: leuke, sympathieke personages, foute kersttruien, een hevige sneeuwstorm (tuurlijk) en veel versiering en lampjes. Het verhaal is wat afgezaagd en erg voorspelbaar, maar desondanks kijkt de film fijn weg. Ik had zelf wel wat meer drama in het verhaal willen zien: de obstakels die op het pad van Miguel en Angelina komen, worden snel en zonder veel problemen overwonnen. Hierdoor miste er wat diepgang in het verhaal.

Personages in ‘Christmas with you’

Ik vond Angelina een leuke actrice en ja, ze zingt echt zelf in de film. Ze zet haar, ietwat oppervlakkige, rol goed en geloofwaardig neer. Miguel is een lieve en bezorgde weduwnaar die het beste voor zijn dochter overheeft. Ook zijn rol vond ik leuk, maar persoonlijk miste ik de chemie tussen de twee hoofdrolspelers. Op de een of andere manier vond ik ze gewoon niet bij elkaar passen en ontstond er voor mij geen geloofwaardige romance. Heel jammer, want dat is natuurlijk wel waar de film om hoort te draaien.

Het personage van Cristina, de dochter van Miguel, maakt dan wel weer heel veel goed. Ze is ontzettend energiek en enthousiast en wist zeker een glimlach op mijn gezicht te toveren. De rol van Cristina, die gespeeld wordt door de 23-jarige Deja Monique Cruz, wordt leuk en geloofwaardig neergezet en bracht veel vreugde in het verhaal. Dat de film dan ook eindige met haar Quinceañera, een groot feest waarmee in Latijns-Amerika gevierd wordt dat een meisje een vrouw wordt, was zeker een goede keuze.

De tantes en andere familieleden van de familie Torres zorgen voor wat hysterie en humor in het verhaal en hebben daardoor een leuke rol.

De invloed van Latijns-Amerika op de film vond ik sowieso leuk en origineel. Dit komt niet alleen terug in het feest en de taal die af en toe gesproken wordt, maar ook in het eten dat klaargemaakt wordt en de muziek die voorkomt in het verhaal. Persoonlijk vond ik het een originele inslag (en deed het mij deden aan de serie Jane The Virgin, waarin dit ook gebeurde).

Eindoordeel

‘Christmas with you’ is dus zeker geen slechte film, maar ook geen topper. Een fijne wegkijker als je in kerstsferen wilt komen en geen behoefte hebt aan veel diepgang. Ik geef ‘Christmas with you’ 3 sterren en ben benieuwd naar de andere kerstfilm die nog gaan verschijnen op Netflix de komende weken!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: One of Us is Lying – seizoen 2

Iets meer dan een halfjaar na het verschijnen van het eerste seizoen van ‘One of Us is Lying’ is het tweede seizoen van deze spannende serie al te bingewatchen. Ik vond seizoen 1 geweldig en kon niet wachten om te ontdekken hoe het verder zou gaan met Cooper, Nate, Bronwyn en Addie. Want dat zij hun levens weer op zouden kunnen pakken na de ontmaskering van de moordenaar van Simon, bleek een farce…

Let op! Dit artikel bevat spoilers van het eerste seizoen van ‘One of Us is Lying’!

Na het ontmaskeren van Jake hopen de jongeren eindelijk het normale leven weer op te kunnen pakken. Helaas blijkt niets minder waar….Cooper, Nate, Brownyn, Addie en Janae ontvangen vlak na die vreselijke Halloween-avond allemaal hetzelfde berichtje van een afzender genaamd ‘Simon Says’. Hoewel ze de berichtjes eerst niet serieus nemen, blijkt ‘Simon Says’ heel wat nare informatie over de jongeren te hebben en niet bang te zijn het leven van de moordclub compleet te verwoesten. Alsof dat nog niet genoeg is, speelt er nog veel meer drama in het leven van de tieners. Zo werkt Cooper aan zijn carrière als gay-honkballer, maar is zijn relatie met Kris allesbehalve rooskleurig te noemen. Ambitieuze Brownyn houdt haar perfecte reputatie maar met moeite in stand door alles wat er gebeurt en gepubliceerd is in de media over de ‘moordclub’ en Addie wordt verteerd door schuldgevoelens. Nate worstelt met zijn gevoelens voor Brownyn en heeft thuis ook een hoop ellende te verduren. Genoeg ingrediënten voor een flinke dosis drama dus…

‘One of Us is Lying’ zit gewoon heel goed in elkaar: de combinatie van spanning, mysterie, drama en romantiek en dat alles in de belevingswereld van tieners maakt een succesformule van de serie. Het doet een beetje denken aan een samensmelting van ‘Pretty Little Liars (maar dan wat minder uitgekauwd)’, ‘Elite (maar dan wat preutser)’ en ‘Gossip Girl (maar dan minder gericht op de rijken)’, waardoor je deze serie zeker weten in een zit zult uitkijken.

Alle personages worden geloofwaardig neergezet en ik vond het leuk dat de rollen van Maeve en Janae dit seizoen wat uitgebreid zijn. Hierdoor krijgen deze personages meer ruimte om zich te ontwikkelen en een betekenisvolle rol in het verhaal te gaan spelen. De familieband tussen Maeve en Brownyn blijft ook interessant om te zien.

‘One of Us is Lying’ heeft naar mijn mening op een mooie en respectvolle manier diversiteit in het verhaal verwerkt. Zo valt Cooper op jongens (in de sportwereld waarin dit niet gebruikelijk is) en ontstaat er ook iets moois tussen Janae en Maeve. Ik denk dat voor jongeren in een soortgelijke situatie, de gevoelens en gebeurtenissen rondom deze personages realistisch en herkenbaar overkomen.

De actie, spanning en drama volgen elkaar snel op in de acht afleveringen van de serie en dus wil je graag alle afleveringen achter elkaar kijken. Ik deed zelf helemaal mee in de zoektocht naar ‘Simon Says’ en baalde dan ook echt dat ik vooraf niet geraden had wie het was. Het verhaal zit erg goed in elkaar en iedereen lijkt verdacht. Aan het einde vindt nog een mind-blowing plottwist plaats waarvan ik even moest bijkomen. Het einde van seizoen 2 laat dan ook meer dan genoeg ruimte over voor een derde seizoen.

Helaas is nog niet bevestigd dat er ook daadwerkelijk een derde seizoen gaat komen, maar gezien het einde van seizoen 2 en het feit dat Karen McManus bezig is met een derde boek in de reeks, lijkt het mij te verwachten dat we over een tijdje gewoon naar het derde seizoen van ‘One of Us is Lying’ zitten te kijken.

Maar eerst vooral genieten van het tweede seizoen van ‘One of Us is Lying’ als je dat nog niet gedaan hebt!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: Falling for Christmas

De eerste nieuwe Netflix-kerstfilm van dit jaar is een feit! Op 10 november kwam ‘Falling for Christmas’ uit met in de hoofdrollen Lindsay Lohan (Mean Girls) en Chord Overstreet (Glee). Hoewel het verhaal wat afgezaagd is en de film vol zit met clichés, is deze film wel echt een typische kerstfilm en staat hij op nummer 1 in de film top 10 van Netflix zelf. Wil je alvast helemaal in de kerstsfeer komen? Dan is ‘Falling for Christmas’ zeker het kijken waard.

Sierra Belmont is rijk, verwend en weet niet zo goed wat ze met haar leven wil. In ieder geval niet in het bedrijf van haar vader werken, maar daar lijkt geen ontkomen aan. Als ze tijdens een ski-tripje met haar oppervlakkige en door sociale media geobsedeerde vriend Tad een ongeluk krijgt, raakt Sierra haar geheugen kwijt. Ze wordt gevonden door Jake Russell, een lieve weduwnaar met een groot hart, die met zijn North Star Lodge aan de rand van de afgrond staat. Ondanks zijn eigen zorgen is hij bereid Sierra te helpen en haar onder zijn hoede te nemen. Krijgt Sierra haar geheugen terug en bloeit er misschien meer op tussen Jake en Sierra?

Waarschijnlijk heb je wel een sterk vermoeden over hoe deze film gaat eindigen en ik kan je alvast verklappen: je hebt gelijk. Deze film bevat dan ook een voorspelbaar verhaal en heel veel cliché-achtige kerstelementen: een kerstmarkt inclusief gigantische kerstboom, een klein meisje dat een kerstwens doet, een man die verdacht veel op de kerstman lijkt en een onvermijdelijke, mierzoete liefde tussen de twee hoofdpersonages. Toch vond ik dit helemaal erg: ik keek deze kerstfilm om in de kerstsfeer te komen en de film na 1,5 uur met een goed gevoel uit te zetten. Is dat gelukt? Zeker wel.

Naar mijn mening steelt vooral Chord Overstreet de show in deze film. Hoewel ik hem al kende uit Glee en daardoor stiekem al een beetje fan van hem was, laat hij ook in deze film zien dat hij een prima acteur is met een hoog ‘perfecte schoonzoon’-gehalte. Ook de kleine Avy met haar schattige krulletjes en oogverblindende glimlach is een prachtige aanvulling op de cast.

Ik ben persoonlijk wat minder fan van Lindsay Lohan. Door de grote hoeveelheid plastische chirurgie in haar gezicht is haar mimiek niet meer wat het geweest is en werd ze naar mijn mening een vrij vlak personage dat vooral geforceerd stond te lachen. Haar gezichtsuitdrukkingen voelde soms gewoon clownesk aan. Het personage dat ze speelt, Sierra Belmont, is ook redelijk oppervlakkig, waardoor het best moeilijk bleek om wat meer inhoud aan de rol te geven. Lohan heeft echter een aantal humoristische scenes in de film zitten (kijk maar eens hoe Sierra een bed opmaakt en hoe ze de was doet), wat ervoor zorgde dat ze toch wel leuk is binnen het verhaal.

Tad was wat mij betreft te overdreven en te stereotiep. Zo’n personage waar je je na verloop van tijd aan gaat irriteren. Wel een beetje jammer, want hierdoor was wat mij betreft de keuze tussen hem en Jake overduidelijk en was er niet eens sprake van een driehoeksverhouding.

Ook een tikkeltje ongeloofwaardig vond ik het tijdsbestek waarin de film zich afspeelde. Het gehele verhaal speelt zich af in ongeveer een week, wat ik toch wel erg weinig vond voor alles wat Jake en Sierra samen meemaken. Het was geloofwaardiger geweest als dit iets meer tijd in beslag had genomen.

De typische warme kerstsfeer weet dit verhaal wel goed over te brengen. De lodge van Jake is prachtig versierd en ook de scènes buiten zijn magisch door de continue sneeuw, veelvuldige lichtjes en lampjes en gigantische kerstboom. Tel daar een arrenslee, fundraiser in kerststijl en liefdesverklaring in de sneeuw bij op en je hebt werkelijk alle ingrediënten voor een mooie kerstfilm.

Kortom: ik ben zeker niet teleurgesteld in deze vrolijke film, hoewel het verhaal niet erg vernieuwend was, het acteerwerk soms wat matig overkwam en niet alle personages even likeable waren. Als je echter gewoon een fijne kerstfilm wilt zien, voldoet deze film zeker aan je verwachtingen. Ik geef ‘Falling for Christmas’ dan ook drie sterren en ben ontzettend benieuwd naar de andere films die Netflix nog gaat uitbrengen richting de kerstdagen!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: ’12 Gifts of Christmas’

‘12 gifts of christmas’ is zeker geen nieuwe kerstfilm, want deze romcom verscheen al in 2015. Ik had hem echter nog niet gezien en de trailer sprak mij wel aan. ‘12 gifts of Christmas’ is een niemendalletje, een weinig vernieuwend verhaal met cliché-achtige personages en verhaallijnen, maar desondanks een fijne film om deze kerstperiode te kijken. Ik heb hem dan ook beoordeeld met drie sterren.

Anna is een kunstenares, maar haar schilderijen blijken niet erg goed te verkopen. Ze woont in de kelder van haar zus en kan nog steeds de eindjes niet aan elkaar knopen, maar blijkt een verrassend goed oog te hebben voor details en het vinden van het perfecte cadeau. Om wat extra te verdienen biedt Anna zichzelf aan als personal shopper, iets waar drukke zakenman Marc maar wat graag gebruik van maakt. Deze knappe man is Anna al meerdere keren tegengekomen bij de lokale koffiebar, maar als hij besluit Anna in te huren, ontstaat er pas echt een klik tussen hen. Kan Anna Marc laten inzien dat er meer bestaat dan je werk en kan Marc Anna helpen om meer vertrouwen in zichzelf te krijgen?

Zoals je hierboven leest, is het verhaal van ‘12 gifts of christmas’ niet heel veelomvattend. Je hebt vast ook al een idee hoe de film gaat eindigen en ja, zo eindigt de film ook. Desondanks brengen de prachtige versieringen en mooie sfeerbeelden je helemaal in de kerstsferen. Marc en Anna groeien steeds meer naar elkaar toe en hoewel ik een beetje teleurgesteld was in het ‘probleem’ dat op hun pad komt (Anna reageerde echt wel overdreven hierop naar mijn mening), maakt het einde wel weer wat goed.

Anna is een leuk, maar simpel personage. Ze schildert het liefst kersttaferelen, maar probeert zich te profileren met andere schilderstijlen. Helaas slaat dit niet aan en moet Anna op zoek naar andere manieren om inkomsten te verwerven. Ze is een lieve tante voor haar nichtjes en haar ietwat ongemakkelijke en naïeve houding tegenover Marc is aandoenlijk. Anna is goed in het uitzoeken van het perfecte (kerst)cadeau en hoewel Marc eerst aan haar kwaliteiten twijfelt, zet hij Anna’s talenten later in voor verschillende (zakelijke) doeleinden.

Marc is een stereotiep drukke zakenman: hij is almaar druk, kan geen vrij krijgen met kerst en heeft geen idee welk kerstcadeau hij zijn familie en werknemers moet geven. Anna brengt vrolijkheid, nieuwe energie en meer luchtigheid in het leven van Marc en laat hem inzien waar het rond kerst echt om draait.

Het acteerwerk is niet slecht, maar ook niet super. Anna wekt veel sympathie door haar lieve en onschuldige voorkomen en stralende glimlach. Marc is de perfecte ‘christmas-crush’ met zijn strakke kaaklijn, bruine puppy-ogen en zwoele blik. Een prima cast voor een fijne feelgood.

‘12 gifts of christmas’ is een fijne, luchtige film voor deze decembermaand. Zeker een aanrader als je een simpel verhaal zoekt met weinig diepgang, maar wel helemaal in de kerstsferen wilt komen. De film kwam wel wat plotseling ten einde, maar eindigde wel precies zoals ik graag wilde. Van mij drie sterren voor deze film!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: Tall Girl

In 2019 verscheen ‘Tall girl’. Afgelopen februari verscheen deel 2. Ik heb beide films achter elkaar gekeken en ben zeker niet teleurgesteld door deze vrolijke films met een diepere laag. Ik bespreek hier wat ik vond van ‘Tall girl (deel 1)’, maar kan je alvast verklappen dat ik deze film vier sterren gegeven heb!

Jodi is 1,85 meter, heeft schoenmaat 48 en loopt rond op de middelbare school. Daar wordt ze flink gepest met haar lengte, want vrijwel niemand is zo lang als dat zij is. Iedere dag hoort Jodi weer de vraag ‘wat voor weer het daarboven is’ en om dit te voorkomen, duikt ze steeds verder in haar schulp. Gelukkig heeft ze de steun van haar beste vriendin Fareeda en beste vriend Jack, die openlijk verliefd op Jodi is. Jodi worstelt de schooldagen door, tot Stig de school komt binnenwandelen. Deze Zweedse uitwisselingsstudent is vriendelijk, knap en heel lang. Jodi is meteen weg van Stig en probeert contact met hem te leggen. Helaas zit pestkop Kimmy ook achter Stig aan. Wie gaat met wie eindigen tijdens het schoolfeest aan het einde van de film?

‘Tall girl’ is een typische highschoolfilm. Er zitten ook best wat clichés in het verhaal en sommige scènes of gebeurtenissen zijn wat overdreven of extreem toevallig. Dit neemt echter niet weg dat het verhaal leuk is, goed wegkijkt en daarnaast een bepaalde diepgang kent. Jodi wordt flink gepest op school, waardoor ze zichzelf niet durft te zijn. Ze verbergt haar talent voor pianospelen, kennis van musicals en zangkwaliteiten om maar niet in de spotlight te komen. Haar pijn wordt goed weergeven en ik voelde dan ook echt met haar mee.

Vriendschap is een belangrijk thema in deze film. Jack en Fareeda laten zien hoe goede vrienden elkaar altijd steunen, helpen en voor elkaar opkomen. Hartverwarmend om te zien!

De film kent wat romantiek en dit voelde goed. Er is sprake van de welbekende driehoeksverhouding, maar hij past goed in het verhaal.

Naast vriendschap en liefde, spelen ook familie en zelfacceptatie een grote rol in dit verhaal. De ouders van Jodi zijn een beetje bijzonder (en daardoor erg grappig), maar richting het einde van de film wordt wel de band met Jodi’s vader mooi weergegeven. Vaders weten nou eenmaal niet altijd hoe ze met hun tienerdochters om moeten gaan, maar soms zegt een stilte ook genoeg. De band met Jodi’s zus wordt gedurende het verhaal sterker en diepgaander. Harper doet mee aan missverkiezingen, maar laat zien dat er belangrijkere dingen zijn dan een leuk gezicht en een mooie jurk. Ze staat altijd voor haar zusje klaar, dat was mooi om te zien.

Jodi leert door het verhaal heen van zichzelf te houden. Ze vergroot haar zelfvertrouwen en gebruikt de nare gebeurtenissen uit haar leven als een krachtbron. Zolang zij geen vrede heeft met haar lengte, zullen de nare opmerkingen van andere mensen alleen maar meer opvallen. Een krachtige boodschap die goed weergegeven wordt in de film.

De film toont een realistische weergave van de middelbare school. Zowel van de leuke, positieve kanten als de vervelende, nare ervaringen die je er op kunt doen. Hierdoor zal deze film een grote doelgroep aan kunnen spreken (ook als je al van de middelbare school af bent ;)).

Het acteerwerk vond ik goed en geloofwaardig. De personages die gespeeld worden, worden realistisch neergezet en brengen gevoelens van sympathie, waardering of afkeer bij de kijker naar boven.

Het einde van de film vond ik erg krachtig. Jodi durft zichzelf letterlijk en figuurlijk te laten zien en spreekt met een sterke speech haar frustraties, wensen en mening uit. Daarna volgt een erg romantische scène, die de film perfect laat eindigen.

Kortom: een vrolijke tienerfilm met humor, liefde en drama, maar ook voldoende diepgang en een krachtige boodschap. Ik snap dat er een tweede deel gemaakt is van ‘Tall girl’! Van mij krijgt deze film dan ook vier sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: Love & Gelato

Jaren geleden las ik het boek ‘Liefde & gelato’ van Jenna Evans Welch. Het is echt al lang geleden, maar ik weet nog wel dat ik het verhaal en de sfeer van het boek heel mooi vond. Toen ik dan ook ontdekte dat Netflix dit verhaal verfilmd had, heb ik de film meteen aangeklikt. Na anderhalf uur zette ik mijn computer helaas teleurgesteld weer uit. ‘Liefde & gelato’ heeft mij niet geraakt en krijgt van mij dan ook maar twee sterren.

Lina vertrekt naar Italië om de wens van haar moeder te laten uitkomen. Eigenlijk zouden ze de reis samen ondernemen, maar Lina’s moeder is recent overleden aan de gevolgen van kanker en dus gaat Lina alleen. Ze moet haar beste vriendin achterlaten, maar krijgt in Italië een warm welkom door oude vrienden en kennissen van haar moeder. Lina gaat op zoek naar haar biologische vader met behulp van haar moeders oude dagboek. Tijdens haar reis ontdekt ze meer dan alleen de geheimen uit haar moeders verleden…

Naar mijn mening word je aan het begin van de film nogal in het verhaal gegooid met weinig tot geen achtergrondinformatie. In eerste instantie was mij dan ook niet goed duidelijk dat Lina naar Italië ging om haar biologische vader te zoeken. Het wordt voorgespiegeld dat Lina de wens van haar moeder wil laten uitkomen en zichzelf wil ontwikkelen. Helaas is van deze persoonlijke ontwikkeling weinig sprake gedurende het verhaal.

Het concept van het verhaal is mooi en kent voldoende diepgang. Het verdriet van Lina is in het begin van de film duidelijk aanwezig en raakte mij ook echt. Lina is in diepe rouw, ze mist haar moeder en heeft daarbij een deel van haar jeugd gemist, omdat ze haar moeder lang gesteund heeft tijdens behandelingen in het ziekenhuis. Het idee dat Lina naar Italië gaat om dichter bij haar moeder te komen, diens oude vrienden en kennissen te ontmoeten en haar biologische vader te zoeken, is niet bijster origineel, maar mooi. Tot dusver valt het verhaal niet tegen.

Maar toen hebben de makers van de film bedacht dat bovenstaand verhaal misschien wat saai zou zijn en hebben ze een driehoeksverhouding geprobeerd in de film te verwerken. Heel jammer, want dit voelde voor mij veel te geforceerd. Waar het originele verhaal best wat diepgang heeft, maakt de driehoeksverhouding deze film een typische tienerfilm met veel clichés.

Door alle verschillende verhaallijnen, waarin Lina het dagboek van haar moeder leest, Alessandro en Lorenzo leert kennen, haar biologische vader zoekt en de vrienden van haar moeder leert kennen, wordt deze film een aaneenschakeling van gebeurtenissen met weinig rode draad en samenhang. Er werden naar mijn mening te veel verhaallijnen met te weinig diepgang aangehaald, wat de film niet ten goede komt.

De verhaallijn met Howard vond ik dan wel weer erg goed en leuk, maar deze krijgt naar mijn mening te weinig aandacht doordat de focus ligt op de driehoeksverhouding tussen Lina, Alessandro en Lorenzo.

Lina wordt voorgesteld als een ambitieus en slim meisje, maar door de film heen maakt ze vrijwel geen ontwikkeling door. Ze heeft een beetje een ‘stond erbij en keek ernaar’-houding, waardoor mijn sympathie voor haar gedurende het verhaal afnam. De jongens in het verhaal maken daarentegen wel wat meer ontwikkeling door. Hun ambities en dromen worden binnen het verhaal duidelijker verwoord, waardoor deze personages meer gaan leven.

Het einde van de film vond ik wel leuk en sterk, behalve dan dat er aan het einde een soort epiloog volgt, wat het daadwerkelijke einde van de film weer wat tenietdoet. Jammer, want ik zat na alle drama eigenlijk niet meer zo te wachten op een romantisch einde.

Een groot pluspunt van deze film vond ik de goedgekozen muziek en de prachtige omgeving waarin gefilmd is. Ook het acteerwerk is zeker niet slecht. Door de rommelige en gedwongen verhaallijnen komen naar mijn mening de acteurs alleen niet goed uit de verf.

‘Love & Gelato’ werd aangekondigd als een fijne zomerfilm, maar persoonlijk vind ik het niet meer dan een clichématige tienerfilm die makkelijk wegkijkt. Ik zou aanraden het boek te lezen en de film…maar niet te kijken.

 

 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: One of us is lying – seizoen 1

Spannende tienerserie vol drama en mysterie!

Houd je van spannende tienerseries? Dan moet je zeker ‘One of us is lying’ even kijken op Netflix! Hoewel je dat misschien al gedaan hebt, want de serie is alweer enkele maanden geleden verschenen. Ik heb het gelijknamige boek jaren geleden gelezen, maar bij het kijken van de eerste aflevering bleek hoeveel ik alweer vergeten was van het originele verhaal. Ik heb dan ook genoten van de spanning, het mysterie, alle verrassingen en het drama in ‘One of us is lying’ en geef deze serie 4,5 ster!

Bad-boy Nate, sportieve Cooper, pretty girl Addy, slimme Bronwyn en roddelkoning Simon komen elkaar tegen tijdens het nablijven bij mevrouw Avery. Slechts vier van hen verlaten even later het lokaal … levend. Simon wordt afgevoerd na een heftige allergische reactie op pinda’s en overlijdt uiteindelijk. Addy, Bronwyn, Nate en Cooper zijn plotseling de hoofdverdachten in een moordzaak, een zaak waar de gehele school over praat. Hoewel de tieners voorheen geen vrienden waren, verbindt het gezamenlijke drama hen en worden ze ‘de moordclub’ genoemd. Maar wie heeft Simon daadwerkelijk vermoord? En hoe kon Simon van alle vier de moordverdachten een groot geheim weten?

De acht afleveringen van deze serie keken ZO fijn weg. Vanaf het begin zit je helemaal in het verhaal van Addy, Bronwyn, Nate en Cooper en ontrafel je samen met hen het mysterie rondom Simon. De korte flashbacks tussendoor, waarin Simon wel nog leeft, geven meer inzicht in de onderlinge relaties die Simon had. Ondertussen komen er steeds meer geheimen van de tieners zelf naar boven. Dit zorgt ervoor dat er steeds meer puzzelstukjes in elkaar vallen en dat je continu verrast blijft worden. ‘One of us is lying’ heeft veel drama en onverwachte wendingen.

De acteurs die de rollen van Addy, Nate, Cooper en Bronwyn spelen, kende ik persoonlijk nog niet uit een andere rol. Ik vond hen allen heel goed en geloofwaardig hun rol vertolken. Alle personages maken bovendien een mooie ontwikkeling door. De rode lijn tussen de hoofdpersonages lijkt te zijn dat zij allemaal steeds meer zichzelf durven te zijn. Zo maakt Cooper kenbaar van wie hij echt houdt, durft Addy steeds meer beslissingen zelf te nemen, toont Bronwyn steeds minder interesse in haar perfecte reputatie en laat Nate ook zijn zachtere kant zien. Voor alle personages begon ik sympathie te voelen, waardoor ik graag verder wilde kijken om te ontdekken hoe de verhaallijnen af zouden lopen.

‘One of us is lying’ staat misschien wat ver van de realiteit af door de belangrijkste verhaallijn in de serie: wie heeft Simon vermoord? Er zitten echter ook veel andere verhaallijnen in het verhaal die herkenbaarder zijn voor de jeugd. Zo gaat de serie ook over geaardheid, vriendschap, liefde, pesten, familie, verwachtingen, geheimen en jezelf (durven) zijn. Er is een mooie balans tussen scènes thuis, op school en binnen de vriendengroep, waardoor er veel afwisseling en vaart in het verhaal zit.

De verhaallijn van Maeve, het zusje van Bronwyn, had wat mij betreft wat meer aandacht mogen krijgen. Ze heeft kanker gehad en is in de serie met haar herstel bezig. Hoewel ze dus best een zielige verhaallijn heeft, is Maeve zelf heel stoer, onverschrokken, dapper en eigenwijs. Een personage waar je zeker van gaat houden!

De serie eindigt met een spannende ontknoping, waarbij je erachter komt wie Simon vermoord heeft, maar er tegelijkertijd ook een nieuw probleem ontstaat. Wat betekent dat er een tweede seizoen komt! Ik kan niet wachten om dit tweede seizoen te bekijken, ik ben heel benieuwd hoe de huidige verhaallijnen  worden voortgezet en hoe de hoofdpersonages zich verder gaan ontwikkelen. Ik denk dat Janae een grotere rol gaat krijgen en hoe leuk, want dit stoere, alternatieve personage is echt een aanvulling op het verhaal!

Ben je op zoek naar een spannende tienerserie vol mysterie en drama, dan is ‘One of us is lying’ zeker een aanrader! Ik heb genoten van de hoofdpersonages, hun verhaallijnen vol drama en het raadsel binnen het verhaal (spoiler: ik had zelf niet geraden wie Simon vermoord heeft :p). Ik kan dan ook niet wachten op seizoen 2!

Romantiek: ❤️

Drama: ⭐️⭐️⭐️

Spanning: 👻👻👻

Actie: 💥💥

Eindoordeel: ⭐️⭐️⭐️⭐️💫