Ik mocht Kwaad bloed van Jennefer Mellink lezen en haar ook nog eens interviewen. Door wat problemen met de mail duurde het iets langer dan verwacht om een afspraak te maken, maar uiteindelijk hadden we elkaar dan toch aan de telefoon.
Bijna een kwartier lang hebben we alleen maar gezellig zitten kletsen en vergat ik haast dat er ook nog een interview moest gebeuren. Zo zie je maar weer, schrijvers zijn ook maar gewoon mensen en ook nog eens ontzettend leuk om mee te praten.
Wat ik allemaal te weten ben gekomen kunnen jullie in dit interview lezen – want ja, ook daar hebben we nog tijd voor gemaakt.
Hoe en wanneer wist je dat je boeken wilde gaan schrijven?
Mijn opa, Piet Valkman schreef veel korte verhalen, die hij uitgaf in bundels en hij schreef recensies voor Elsevier. Als kind had ik het nog niet zo in de gaten, maar toen ik wat ouder werd realiseerde ik me dat het wel heel erg leuk was, schrijver zijn. Mijn opa was echter niet het type dat naar boekenbals ging – daar werd hij wel voor uitgenodigd, maar hij ging dan niet – en promotie maken vond hij ook maar niks.
Vroeger toen ik echt jong was wilde ik prinses en zangers worden, maar pas vanaf mijn twintigste besefte ik me dat graag wat met boeken zou willen doen. Ik heb jaren lang voor Crimezone, dat is nu Hebban geworden, recensies geschreven en ik schrijf ook wel eens korte verhalen voor volwassenen. Eigenlijk volg ik dus mooi het voorbeeld van mijn opa.
Nadat ik zolang en zoveel met boeken bezig was geweest, wilde ik het toch eens gaan proberen en zelf een boek schrijven. Inmiddels wist ik wel ongeveer wat ik zelf graag in een triller terug wilde zien en dat heb ik kunnen gebruiken.
Dus je leest zelf ook graag. Heb je een favoriet boek?
Ja, ik lees heel erg graag, maar tegenwoordig heb ik er helaas niet zoveel tijd meer voor. Ik wil ook niet eerst een boek lezen en daarna direct gaan schrijven, omdat ik dan bang ben dat het verhaal er teveel door wordt beïnvloed.
Maar ik heb wel een all time favorite! De Chirurg van Tess Gerritsen. Die vond ik zó goed. Eigenlijk zou ik hem weer eens moeten herlezen, want het is al jaren terug dat ik hem las.
Welk boek lees je op dit moment?
Ik heb net Hex van Thomas Olde Heuvelt uit. Meestal ben ik niet zo van de fantasy, maar omdat er over dit boek werd gezegd dat je er niet van kon slapen en het heel erg spannend was, heb ik hem toch maar gelezen. Eerlijk gezegd was het niet zo mijn ding. fantasy trekt me gewoon niet.
Je schrijft Young adult trillers. Waarom heb je specifiek voor dit genre gekozen en niet bijv. trillers voor volwassenen?
Nou, dit is vooral omdat ik vind dat jongeren meer zouden moeten lezen. En dat kun je doen door goede boeken voor ze te schrijven. En waarom die doelgroep? Dat is eigenlijk omdat ik vind dat ik op mijn leeftijd (Jennefer is dertig) het beste kan schrijven over een leeftijd die ik zelf al helemaal ervaren heb. Een verhaal over een vrouw van vijfenveertig zou raar zijn voor mij, omdat ik zelf die leeftijd nog niet heb gehad.
Wil je altijd in dit genre blijven schrijven? Of zijn er nog andere dingen die je zou willen proberen?
Voorlopig wil ik zeker in dit genre blijven schrijven. Je bouwt toch een lezersgroep op, die wachten dan op een nieuw boek van jou. Maar ooit wil ik wel proberen om de overstap te maken naar trillers voor volwassenen. Of misschien doe ik het er dan wel naast, voor zowel jongeren als volwassenen.
Welk woord – of zin – gebruik je vaak? Misschien te vaak?
Dat heb ik eigenlijk niet echt. Ik merk wel dat ik er soms op let dat ik geen uitspraken gebruik die ik in mijn vorige boeken ook gebruikte. Mijn personages probeer ik allemaal anders te maken en dus kunnen ze niet dezelfde dingen zeggen.
Gelukkig heb ik ook altijd mijn proeflezers nog. Als ik dan in een boek veel hetzelfde woord gebruik, dan halen zij dat er voor mij uit.
Ik heb zelf Gebroken nog niet gelezen, maar Kwaad bloed natuurlijk wel. Nu weet ik toevallig wel dat je ook in Gebroken, net zoals in Kwaad bloed over onderwerpen zijn die behoorlijk heftig zijn. Wat drijft je ertoe om juist deze onderwerpen in je verhalen te gebruiken?
Dat is een lastige. Die onderwerpen zitten gewoon in mijn hoofd. Ik ben van mening dat de jongeren tegenwoordig al heel veel zien en horen, ze zijn feitelijk al een hoop gewend. Dus het is juist ook goed en belangrijk om over deze onderwerpen te schrijven.
Wel probeer ik altijd om niet teveel in details te treden. Heftige scènes schrijf ik vooral uit het gevoel van de hoofdpersoon, zonder dat ik precies vertel wat er gebeurd. Hierdoor kan ieder voor zich bepalen hoe “heftig” iets kan zijn.
Doe je veel research voor je verhalen?
Voor mijn nieuwste boek wel. Ik ga binnenkort naar een huis van bewaring en spreek ik een rechercheur, maar in mijn andere boeken was het niet altijd nodig. Voor Kwaad bloed heb ik wel met een rechercheur gepraat, omdat ik de details goed wilde hebben wat betreft het politieonderzoek. Verder is internet altijd een enorme hulp als ik iets wil weten.
In Kwaad bloed kom je als lezer pas op het laatste moment echt te weten wie de moordenaar van Vince is. Wist jij tijdens het schrijven meteen al wie het zou zijn?
Ja. Ik schrijf ook altijd eerst het eind van een verhaal. Dat zet ik dan in een apart word document, daarna ga ik met de rest van het verhaal bezig.
Hoe schrijf jij je boeken? Doe je dat met pen en papier of juist op de computer?
Op de computer, dat vind ik toch het prettigste werken.
Het is weer november, waardoor iedereen spontaan weer aan het schrijven slaat. Heb jij zelf wel eens mee gedaan aan NaNoWriMo?
Nee, nog nooit. Ik schrijf het liefste op mijn eigen tempo, tenzij er natuurlijk een deadline aan zit te komen, dan maak ik wel een planning. Maar ik ben bang dat als ik aan NaNoWriMo mee zou doen, ik vooral heel veel rommel zou schrijven en dat wil ik liever niet.
Welke advies zou je mensen willen geven die zelf willen gaan schrijven?
Het is heel belangrijk om vol te houden en door te gaan. Dat is denk ik het “grootste geheim”. Schrijven is een hoop werk, misschien dat mensen zich daar wel eens in vergissen. Dus blijf volhouden en in jezelf geloven, dan kom je er uiteindelijk wel.
Oh, en houd je ogen en oren open. Je hoort en ziet zoveel dingen om je heen die inspiratie kunnen zijn.
Wat kunnen we in 2016 van jou verwachten?
Boek nummer drie is bijna af en ik ben al begonnen aan boek nummer vier.
Kun je iets vertellen over nummer drie?
Het gaat over een meisje van achttien, ze is op zoek naar een huurwoning en heeft veel ruzie met haar moeder. Uiteindelijk vindt ze een huurhuis, maar dat is nogal eng. Het staat op een industrieterrein. Ze geeft een housewarming en daar gaat ze met een aantal anderen geesten oproepen. Vanaf dat moment gebeuren er allemaal dingen. Er verdwijnen spullen of die komen juist in de tuin te staan. En er gaat iemand dood, precies zoals al werd voorspeld.