Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: ‘De Remedie’ van Suzanne Young

De remedie

De remedieAls je dacht dat de zelfmoordepidemie met de typische geneeswijze niet bizarder kon? Reis dan terug in de tijd, naar de periode voor de epidemie. De tijd dat sluiters (acteurs) in de huid kruipen van een overledene om zo het verlies en verdriet voor de familie te verzachten. Maar is het genoeg om de snel verspreidende depressie tegen te gaan?

Samenvatting

Quinn is van kleins af aan al een sluiter. Zodra er een meisje van haar leeftijd overlijdt en de familie tijd nodig heeft om door de eerste fase van rouw heen te komen, kunnen ze Quinn inhuren. Zij kruipt in de huid van het overleden meisje en speelt voor bepaalde tijd diens leven.

Als Quinn direct na een opdracht voor twee hele weken wordt ingehuurd, komt ze voor een kruispunt te staan. Kiest ze voor zichzelf of helpt ze een familie in rouw. Ze besluit het laatste en kruipt in de huid van Catalina Barnes.

Dat is het begin van een heftige periode. Niet iedereen accepteert sluiters en hoewel Quinn meestal alles over de overlevende weet om zo te evolueren tot die persoon, blijkt er informatie te zijn achtergehouden. De organisatie waar ze al bijna haar hele leven voor werkt is met duistere dingen bezig. Kan Quinn op tijd ontsnappen voordat ze zichzelf verliest in alle mensen die ze eens was, maar eigenlijk nooit is geweest?

Slotdeel het programma

Toen ik in dit boek begon had ik het idee dat het zou gaan over de beginfase van de epidemie. Het was dan ook niet heel raar dat er onbekende personages in voor kwamen. Echter speelt dit zich een heel stuk voor de epidemie af. Het gaat over hoe men met het verwerkingsproces omgaat en de connectie met de serie, is voor mijn gevoel alleen tijdens de epiloog duidelijk aanwezig. De rest van het boek is een geheel nieuw verhaal in dezelfde wereld. Het einde matcht dan ook niet met deel één & twee, het geeft zelfs hints dat er een vervolg kan komen omdat het een zeer open einde is. Een open einde dat niet in deel één opgepakt wordt, wat je wel zou verwachten omdat dit over de tijd vóór het programma gaat.

Voor mij was dit boek dan ook best een domper. Ik had veel meer lijntjes tussen het programma en het begin verwacht. Maar als ik het als los boek zie, dan kan ik het best wel waarderen.

Psychologische rollercoaster

Als Quinn zich tot Catalina Barnes omtovert, lijkt er in het begin niets aan de hand, maar naar mate de ouders en het vriendje van Catalina gewend raken aan de spookverschijning, merk je dat er scheurtjes bij Quinn verschijnen. Ze raakt zichzelf kwijt en hunkert naar het perfect lijkende leven van Catalina.

Het is het moment dat je soms wenst iemand anders te zijn, omdat hun leven zo geweldig lijkt. Dat is wat Quinn eigenlijk iedere keer doormaakt, zij verlaat iedere keer opnieuw haar eigen leven en wordt omringd door liefhebbende ouders. Iets wat ze van thuis niet echt kent, omdat haar vader een bepaalde afstand tot haar houdt.

De scheurtjes breken steeds iets verder en je wordt meer en meer in de heftigheid van Quinns leven meegenomen. Ze kan nauwelijks meer zien dat de mensen op Catalina reageren en niet op haar. Op een gegeven moment hoop je zelfs dat ze bij de ouders van Catalina blijft omdat ze haar zo graag hebben, terwijl je tegelijkertijd weet dat het hele sluiter-gedoe harstikke fout is, ook al geeft het mensen een extra periode om afscheid te nemen van iemand die nooit meer terugkomt.

Spanning

Het boek is van het begin al spannend omdat Quinn tegen de gebruikelijke regels, direct aan een nieuwe opdracht start en in de huid van een ander kruipt. Normaal is er een periode van rust om jezelf weer te vinden en die heeft Quinn niet. Je vraagt je steeds af, waarom wordt zij daarvoor gevraagd? En die spanning zet zich in het hele boek voort.

Ik hoop dat er nog wel iets van een deel vier of novelle komt, waarin het open einde nog een sluiting krijgt. Dat was erg spannend, maar gaf helaas geen antwoorden over hoe het met Quinn vergaat na een definitieve keuze.

Conclusie: Niet helemaal wat ik ervan verwachtte, maar wel een meeslepend verhaal waarbij je je afvraagt of het ooit nog goed kan komen.

Waardering: drie van vijf sterren

De recensent ontving hiervoor een gratis exemplaar van de uitgeverij Karakter Uitgevers in ruil voor een eerlijke recensie.

Gegevens boek

Titel: De remedie (Het programma deel 3) | Auteur: Suzanne Young | ISBN: 978 90 452 0992 0 | Aantal pagina’s: 368 | Datum van verschijnen: oktober 2015 | Uitgeverij: Karakter Uitgevers

Geplaatst op Geef een reactie

De behandeling

behandeling

behandelingHet eerste deel van de serie ‘Het programma’ was voor mij een beetje een twijfelaar, maar eindigde erg spannend en maakte me benieuwd naar het vervolg ‘De behandeling’. Sloane en James waren net aan het Programma ontsnapt, zonder vroegere herinneringen, maar wel bij elkaar. Deel twee beloofde daarom een spannend kat en muis spel te worden.

Beschrijving verhaal
Hoe stop je een epidemie? Sloane en James zijn op de vlucht na ternauwernood te zijn ontsnapt aan de zelfmoordepidemie en ook aan het Programma. Ze bevinden zich zeker niet buiten de gevarenzone. Ze hebben allebei enorme gaten in hun geheugen en hoewel Sloane en James elkaar terug hebben weten te vinden, is het Programma nog niet bereid ze op te geven. Ze voegen zich bij een op de vlucht geslagen groep rebellen en zullen moeten zien uit te vinden wie ze kunnen vertrouwen, en hoe ze het Programma uit kunnen schakelen. Maar ondanks het feit dat ze al een heel eind op weg zijn, zijn er nog heel veel dingen die ze zich niet kunnen herinneren. De sleutel naar hun verleden is de Behandeling – een pil die vergeten herinneringen terug kan halen, zij het tegen een heel hoge prijs. En er is maar één dosis

Beter, duidelijker, spannender
Soms heb je van die series die aan het begin matig zijn, om per deel steeds beter te worden. Deze serie van Suzanne Young valt daar geloof ik ook onder. Het boek las heerlijk vlot en de spanning bleef nooit lang weg. Daarnaast kon ik me beter met Sloane identificeren, dan in deel 1 het geval was, daar kwam ze wat passief over en ondernam ze niet echt iets – al mogen we niet vergeten dat ze toen vol met medicijnen van het Programma zat . In ‘De behandeling’ is ze klaar voor actie.

Vormgeving van het Programma
Sloane heeft aan het einde van ‘Het programma’ de pil ‘de Behandeling’ gekregen, die ervoor kan zorgen dat ze al haar herinneringen terugkrijgt. Niet voor niets, want het heeft vervelende bijwerkingen. Op het eerste gezicht lijkt het een soort heilige graal, die iedereen wil. Echter weten zowel Sloane als James niet of ze nog wel hun vroegere ik willen zijn. Ik vond het heel sterk aan het boek dat ze nadachten over wat ze wilden. Dat ze eigenlijk vrede met hun nieuwe ik, zonder oude herinneringen, hebben, hoewel ze natuurlijk ontzettend nieuwsgierig zijn naar vroeger. De pil blijft dus constant een strijd met hen voeren of ze hem wel of niet innemen en wie dan de gelukkige is met zijn of haar verleden.
De pil ‘de Behandeling’ is niet slechts een object in het verhaal, Suzanne Young heeft heel subtiel in het verhaal verweven hoe de pil is ontstaan en ook hoe het Programma tegenover de pil staat. Ik vond het daarbij ook interessant om te lezen hoe het Programma zijn patiënten ziet. De informatie rondom het Programma vond ik het geheel wat diepte geven.

Tegenstanders
Sloane en James sluiten zich aan bij een kleine rebellengroep en het eerste wat me daarbij opviel en gelijk vraagtekens opriep, was dat er schijnbaar alleen tieners zijn die de ware duisternis van het Programma lijken te zien. Je zou toch denken dat ook volwassenen in opstand komen tegen de praktijken, niet iedereen kan het toch klakkeloos aannemen? Schijnbaar zijn 99% van de volwassen gehersenspoeld door de ‘magische’ behandelwijze van het Programma. Ergens vond ik het wel jammer, ik had iets groters van de rebellen verwacht dan dat het uiteindelijk bleek te zijn.

Kortom
Ik vond dit een goed en spannend boek. Veel beter dan het eerste deel, mede ook door de achtergrondinformatie rondom het Programma en de Behandeling, dat gaf wat extra diepte. Daarnaast kon ik me nu ook meer met Sloane identificeren dan eerder het geval was.

Sterren: 4