De verloren troon is het vervolg op De gestolen erfgenaam. Dit is een spin-off serie op de Elfhame serie – je weet wel, die van De wrede prins. Deze duologie is prima te begrijpen zonder eerst de Elfhame serie te hebben gelezen. Mocht je interesse hebben om deze serie te lezen, dan kun je dat het beste eerst doen om spoilers te voorkomen.
Waar het over gaat
De verloren troon is een meeslepend fantasy verhaal over Eik en Ren. Het bevat een wereld vol magie, politieke intriges en duistere geheimen. Ren, een vastberaden en vindingrijke jonge vrouw, raakt verstrikt in de verraderlijke politiek van een magisch rijk. Haar reis is vol uitdagingen als ze verborgen waarheden aan het licht probeert te brengen en haar plaats probeert te veroveren in een wereld die vaak vijandig en bedrieglijk is. Ren’s perspectief onthult haar worsteling met vertrouwen en macht, terwijl ze door het ingewikkelde web van allianties en verraad leert navigeren. Eik, aan de andere kant, is een complexe en raadselachtige figuur wiens verleden gehuld is in mysterie. Hij worstelt met de conflicten en lasten die hij met zich meedraagt.
Narrative immersion
Dit is inmiddels het vijfde boek uit deze fantasy wereld van Holly Black wat ik heb gelezen. Net als bij De gestolen erfgenaam mis ik ook in De verloren troon de narrative immersion. Meestal zie ik hetgeen wat ik lees als een soort stop-motion film voor me, maar bij deze boeken heb ik dat helaas niet. Dit zorgt er voor mij voor dat het lastiger is om in het verhaal te komen en erin te blijven volgen. Dit maakt het voor mij moeilijker om te begrijpen wat ik nu heb gelezen.
Personages
In het eerste deel waren Eik en Ren super leuk samen. De chemie die tussen hen was voelbaar als lezer. En ook de gevatte gesprekken die ze voerden vond ik erg leuk om te lezen. Door de gebeurtenissen die plaatsvinden aan het einde van De gestolen erfgenaam (ik zal geen spoilers geven), is dit in De verloren troon totaal anders. De dynamiek tussen deze twee hoofdpersonages is volledig omgeslagen. Eik worstelt meer dan anders met zijn morele kompas en het maken van de juiste keuzes. Terwijl Ren juist een veel sterkere vrouw is geworden en opkomt voor zichzelf. Zij laat niet met zich sollen, en ik kan fantasy boeken met een sterk vrouwelijk hoofdpersonage zeer waarderen.
Conclusie
Het is nu een halve week geleden dat ik De verloren troon heb uitgelezen en in alle eerlijkheid zou ik je niet meer kunnen vertellen waar het verhaal over gaat. Als er voor lezen een vergelijkbaar gezegde zou bestaan als ‘het ene oor erin, en het andere oor eruit’, dan zou het hier van toepassing zijn. Gelukkig is dat alleen mij persoonlijke ervaring. Als je fan bent van de Elfhame serie en ook genoten hebt van De gestolen erfgenaam, dan zul je De verloren troon ook geweldig gaan vinden. Het heeft dezelfde interessante personages en sprookjesachtige vibes in een fantasywereld vol wantrouwen en verraad. Bovendien heeft Boekerij er weer een prachtige editie van gemaakt. Ik ben verliefd op de character art op de end pages, zo mooi! Het boek krijgt voor mij 3 sterren.
De komende maand verschijnen er heel wat nieuwe boeken in de boekhandel, zowel van lokale als internationale auteurs!
Radiostilte
Goed nieuws voor de fans van de boeken van Heartstopper-auteur Alice Oseman. Best of YA brengt namelijk een nieuwe vertaling van een werk van haar, namelijk van het in 2016 verschenen Radio Silence.
Frances heeft haar hele leven gewijd aan school: ze is klassenoudste en haalt uitstekende cijfers. Haar enige hobby die niet aan school gerelateerd is, is fan art tekenen voor haar favoriete podcast. Als ze op een dag door de maker van die podcast wordt benaderd, blijkt ze hem tot haar verrassing te kennen: Aled Last woont tegenover haar. Ze beginnen een hechte vriendschap, waarin Frances begint te twijfelen aan haar keuzes: waarom werkt ze eigenlijk zo hard? En is studeren wel écht wat ze wil?
Schuld
Ook bij Best of YA: een boek voor fans van korte boeken. Zo is er volgende maand Schuld, een nieuw boek in de Best of YA XS-serie waar eerder onder andere al boeken van Esther Walraven (Voor Yasmin) en Daniëlle Bakhuis (De laatste uren van Josephine Donkers) in verschenen.
Esmay heeft het niet makkelijk thuis, met ouders die op het punt staan om te gaan scheiden. Gelukkig kan ze altijd terecht bij Sam, haar beste vriend.
Maar dan, na een uit de hand gelopen avond, gebeurt er iets wat het leven van Sam en Esmay op zijn kop zet. Ze zijn compleet in paniek, al is Sam de enige die zich nog kan herinneren wat er precies is gebeurd. Hij wil koste wat het kost zwijgen over het incident terwijl Esmay wordt verscheurd door schuldgevoel. Als ook Sams broer Lenn zich ermee gaat bemoeien, dreigt de situatie helemaal te escaleren. Hoe gaat Esmay zich hieruit redden en hoe ver gaat ze in haar vriendschap voor Sam?
De helft van mij
Nog een boek van eigen bodem is het nieuwste boek van Nadine Swagerman, het eerste boek in de nieuwe serie ‘Jij doet ertoe’ van Kluitman waarover we eerder schreven. Die serie zal zich focussen op fictie- en non-fictie boeken over maatschappelijke en sociale thema’s.
Sara woont samen met haar vader en hond Spot in een klein dorp waar nooit iets gebeurt. Als Sara voor school een opdracht krijgt die haar dwingt te kijken naar het verlies van haar moeder en de leegte die zij heeft achtergelaten, wordt haar zorgvuldig opgebouwde alles-gaat-oké-houding volledig overhoopgegooid.
Sara komt terecht in een draaikolk van vragen, gemis, verdriet en woede. Ze voelt zich alleen en totaal onbegrepen. Er is één iemand door wie ze zich wel gezien voelt: Jen. Maar wat moet ze met al die verwarrende gevoelens die omhoogkomen?
De verloren troon
Meer fan van fantasyboeken? Dan is de nieuwste van Holly Black wellicht iets voor jou. Het is het vervolg op De gestolen erfgenaam dat vorig jaar verscheen.
Een gevangen prins. Een wraakzuchtige koningin. En een strijd die de toekomst van Elfhame zal bepalen.
Prins Eik moet boeten voor zijn verraad. Als hij wordt gevangengenomen in het ijskoude Noorden wordt hij onderworpen aan de wil van een monsterlijke nieuwe koningin. Hij zal al zijn sluwheid en charme in de strijd moeten gooien om zijn lot te ontlopen.
Koning Cardan en Koningin Jude zullen er alles aan doen om hun gestolen erfgenaam terug te krijgen. Terwijl aan de andere kant van Elfhame Eik een belangrijke keuze moet maken: gaat hij proberen het vertrouwen terug te winnen van het meisje van wie hij altijd heeft gehouden, of blijft hij Elfhame trouw en overhandigt hij de noodzakelijke middelen om een einde te maken aan de oorlog? Ook als dat het einde van Wren betekent?
Nu er een nieuwe oorlog aan de horizon opdoemt draait het niet langer om wat Eik kan doen om iedereen van wie hij houdt in leven te houden. De vraag is eerdere wie hij zal verdoemen om er heelhuids aan te ontsnappen.
Zarrah, een soldaat die is opgevoed als erfgenaam van een groot rijk, weet twee dingen. Ten eerste dat de familie Veliant haar moeder heeft vermoord. En ten tweede dat haar streven naar wraak hen allemaal in hun graf zal doen belanden.
De oorlog tussen Maridrina en Valcotta woedt al generaties lang, waarbij duizenden van Zarrah’s volk om het leven zijn gekomen en talloze anderen wees zijn geworden. Dus wanneer ze het bevel krijgt over de stad Nerastis, is Zarrah bereid alles te doen wat nodig is om de Maridriniaanse strijdkrachten die haar tegenwerken te vernietigen. En om de prins van de familie Veliant, die hen leidt, te doden.
Maar een toevallige ontmoeting met een anonieme en knappe Maridriniaan zorgt ervoor dat Zarrah zich afvraagt of het geweld dat ze heeft gepleegd gerechtvaardigd is. Terwijl ze de naamloze man elke avond blijft ontmoeten, komt ze erachter dat ze meer met elkaar gemeen hebben dan ze aanvankelijk dacht, waaronder de vurige passie die de twee voor elkaar voelen.
De zoon van de zee
Eerder op zoek naar een boek dat zich in het verleden afspeelt? Dan zit je goed bij het nieuwste boek van Davide Morosinotto, de schrijver van onder andere De allergrootste.
Pietro is veertien jaar oud, hij leidt een rustig leventje en heeft een baan die hem prima bevalt. Maar op een dag verschijnt er een boodschapper met een belangrijk bericht: de Hunnen komen eraan! Het is 452 na Christus en de strijdkrachten van Attila de Grote zijn de valleien binnengedrongen op weg naar Mediolanum, Ravenna, Rome, vastberaden om het Romeinse Rijk, of wat ervan over is, te veroveren. En zo staat Pietro’s leventje plotseling op zijn kop: hij moet zich bij het leger melden. Tijdens dat nieuwe avontuur sluit Pietro vriendschap met Giustina, een meisje van een adellijke familie, met wie hij in zijn vroegere leven nooit een woord zou kunnen wisselen. En hij zal een rol spelen bij het ontstaan van een stad die is voorbestemd om de beroemdste stad van de wereld te worden: Venetië.
Legendes & lattes
De Booktok-hit Legendes & lattes is vanaf het begin van komende maand ook beschikbaar in het Nederlands. Uitgeverij Zomer & Keuning brengt een limited edition uit van het boek.
De avontuurlijke ork Viv besluit haar zwaard in te ruilen voor een koffiebar in een klein dorp. Rivalen proberen haar plannen te dwarsbomen, maar met nieuwe vrienden, vertrouwen en geluk lijkt Viv niets meer in de weg te staan. Of is ze zelf haar grootste vijand?
Wat ik je niet kon vertellen
Lees je graag eens een YA romance? Wat ik je niet kon vertellen wordt beschreven als een verslavende, romantische thriller die je niet loslaat. Het boek wordt aangeraden voor de fans van de boeken van Colleen Hoover.
Ella’s beste vriendin Hayley is dood en dat is haar schuld. Zij zat tenslotte achter het stuur die avond. Nu, maanden later, herinnert nog steeds alles haar aan Hayley. Ook Sawyer, Hayleys vriendje. Ze vinden elkaar in hun verdriet en er groeit al snel meer tussen hen.
Verscheurd door schuldgevoel wendt Ella zich tot Hayleys dagboek. Maar de geheimen die ze daar aantreft maken haar doodsbang. Hayley blijkt een heel leven verzwegen te hebben en de Sawyer op de pagina’s lijkt in niets op de lieve jongen die ze kent en voor wie ze als een blok is gevallen. Is alles wat ze dacht te weten over haar beste vriendin niet waar? En waarom voelt ze zich nog steeds zo aangetrokken tot Sawyer? Ella moet een keuze maken. Maar dan blijkt dat de verkeerde keuze fatale gevolgen kan hebben…
Naar welke van deze boeken die in mei 2024 verschijnen kijk jij het meeste uit?
Sinds mijn vorige artikel over The Spiderwick Chronicles Reboot (deze kan je hier lezen), is er heel wat veranderd in het rijk van de vernieuwde Spiderwick-adaptatie. Onder andere een annulering van de reboot, en een sprankeltje hoop voor een andere studio die het project wil overnemen en continueren.
26 augustus 2023: Disney+ laat van zich afweten
Op 26 augustus 2023 schreven verscheidene (Amerikaanse) news outlets (Deadline, Variety, Yahoo) dat Disney + het laat afweten om hun adaptatie reboot van The Spiderwick Chronicles van Holly Black en Tony DiTerlizzi tot het kleine scherm te brengen. Dit onder het mom van kostenbesparingen en een strategie wissel; Paramount tracht nu het programma aan een andere verdeler te verkopen (Deadline 2023).
De artikels zelf zijn verdeeld over hoeveel afleveringen er nu in de serie zijn, Yahoo en Variety zeggen dat er zes afleveringen zijn, en Deadline zegt dat het er acht zijn. Dus het zal van de succesvolle verkoop van de serie afhangen voor we echt weten hoeveel afleveringen de serie zal bevatten (ikzelf hoop op acht, natuurlijk).
Ook auteurs van de boekenserie, Tony DiTerlizzi en Holly Black, postten een dag nadat Deadline het artikel uitbracht, dat Disney+ zelf de serie niet zou uitzenden. De belangrijkste take away van deze hele situatie is dat de serie dus wél volledig verfilmd is, maar er wordt gewoon een uitzendplatform voor gezocht. Dus de serie zal zeker en vast te zien zijn, we weten alleen nog niet op welke streamingdienst.
10 oktober 2023: Serie vindt nieuw tehuis
Op 10 oktober 2023 publiceerde Deadline een artikel waarin het schreef dat The Spiderwick Chronicles, nadat Disney+ de samenwerking niet wilde voortzetten, een nieuw tehuis heeft gevonden. Namelijk, Roku gaat The Spiderwick Chronicles uitzenden. Ook Tony DiTerlizzi en Holly Black stelden dit vast op hun Instagram.
Wat nu?
Tony DiTerlizzi en Holly Black hun Instagram posts vertelden dat Roku The Spiderwick Chronicles gaat uitzenden en ze bespraken ook al dat verdere details nog volgen. De première zal voor vroeg volgend jaar zijn.
Acht jaar na de Strijd met het Serpent staat het noorden opnieuw op het punt van chaos. Vrouwe Noren van het Hof der Tanden heeft duistere plannen om angstaanjagende houten en sneeuwachtige monsters tot leven te wekken. Hiermee hoopt ze haar sinistere wraak te voltrekken. Ondertussen is haar eigen dochter, prinses Suren, gevlucht naar de mensenwereld. Ze hoopt haar turbulente verleden te kunnen ontvluchten. Echter is zij de enige persoon die nog een beetje invloed op vrouwe Nore kan uitoefenen.
Wanneer Suren denkt haar verleden eindelijk achter zich te hebben gelaten, ontmoet ze onverwachts prins Eik, de erfgenaam van Elfhame. Ooit waren ze voorbestemd om met elkaar te trouwen, maar nu kan ze hem niet meer uitstaan. Eik is inmiddels 17 jaar, maar nog even charmant, mooi en manipulatief als vroeger. Suren voelt zich verstrikt in een web van tegenstrijdige emoties, aangezien ze nu hun handen ineen moeten slaan en samen moeten werken om haar moeder tegen te houden. Ze gaan op een gevaarlijke missie die hen naar het onheilspellende noorden zal leiden, waar de monsters op de loer liggen. Suren en Eik moeten niet alleen hun leven, maar ook hun harten beschermen tegen de opwellende gevoelens en diepgeworteld wantrouwen.
De wrede prins spin-off
De gestolen erfgenaam speelt zich 8 jaar af na de gebeurtenissen uit De gevallen koningin (De wrede prins 3). Hierdoor is het een spin-off serie van deze zeer bekende Booktok serie. Geliefde personages uit De wrede prins serie komen terug en de gebeurtenissen uit de serie worden kort benoemd. De gestolen erfgenaam is goed te lezen zonder De wrede prins serie te hebben gelezen. De setting van de wereld wordt duidelijk beschreven en ook de personages zorgen niet voor verwarring. Maar mocht je De wrede prins serie nog graag willen lezen, kun je die beter eerst lezen voordat je aan De gestolen erfgenaam begint om spoilers te voorkomen. Deze spoilers worden in het begin namelijk benoemd als achtergrond informatie.
Narrative immersion
Ik heb inmiddels vijf boeken van Holly Black gelezen en voor mij is de narrative immersion bij haar altijd een hit of een mis. De wrede prins serie vond ik heel beeldend geschreven en ik zat dan ook meteen in het verhaal. Bij De gestolen erfgenaam had ik dit helaas een stuk minder. Ik vond het moeilijk om hetgeen wat op de pagina’s stond voor me te zien. Het verhaal was desondanks nog wel goed te volgen, maar de beleving tijdens het lezen is heel anders. Je kunt het vergelijken met een film thuis op je telefoon bekijken of in de bioscoop op een groot scherm met een goede geluidsinstallatie.
Personages
Eik was een van mijn favoriete personages uit De wrede prins, dus ik vind het erg leuk dat hij nu zijn eigen spin-off serie krijgt waarin hij zelf ook wat ouder is. Daarnaast zijn Eik en Ren heel erg leuk samen. Ze hebben witty banter; plagen elkaar en dagen elkaar uit. Dan hebben ze weer ruzie en het volgende moment helpen ze de ander. Hun relatie door het boek heen is erg leuk om te volgen. Je krijgt van Eik wat meer achtergrond verhaal wat miste in de voorgaande serie. Verder voelen de personages helaas wat plat aan, veel diepgang hebben ze niet. De character art in de limited edition zorgt er wel voor dat je een duidelijk beeld hebt van hoe de personages eruit zien. Ik vind dit een hele mooie toevoeging aan het boek.
Conclusie
In het begin komt het verhaal wat langzaam op gang. De personages zijn aan hun tocht naar het noorden begonnen en Holly Black vertelt hierover zonder dat er echt iets benoemingswaardigs gebeurt. Het zet wel de toon voor het boek en geeft je een duidelijk beeld van de setting van de magische wereld waarin alles afspeelt. Mocht je zelf het boek lezen en halverwege twijfelen om hem weg te leggen, doe het niet! Halverwege komt er vaart in het verhaal en richting het einde lijkt het wel een Formule 1 race. De chaos is dan helemaal compleet met een fantastische plottwist als einde. Zeker die plottwist (ik zag hem echt niet aankomen en zat met mijn mond open) zorgt ervoor dat ik heel graag het tweede deel uit deze duologie wil lezen. Helaas zullen we nog even moeten wachten aangezien deze pas op de planning staat om in 2024 uit te komen. Hopelijk maakt Boekerij er dan net zo’n prachtige limited edition van, want De gestolen erfgenaam is echt beeldschoon. Ik geef het boek drie sterren.
Holly Black is een auteur die globaal boekenkasten en harten van lezers heeft weten te veroveren. Ze was al bekend door haar samenwerking met Cassandra Clare voor de Magisterium serie (Scholastic, 2014-2018), alsook kennen veel lezers haar van boeken zoals The Darkest Part of the Forest (Little Brown, 2015) (als je deze nog niet gelezen hebt, hij past perfect in de Elfhame-serie atmosfeer en heeft zelfs enkele personages van deze serie die voorkomen), The Modern Faerie Tales (Simon & Schuster, 2002-2007) (insgelijks voor deze serie dat er personages van de Elfhame-serie in voorkomen), en The Coldest Girl in Cold Town (Little Brown, 2013), haar Elfhame-serie, en nog veel meer – Black schrijft alsof ze zelf bewitched is door faerie, het is dan ook niet vreemd dat Holly Black the Queen of Faerie zelf wordt genoemd.
De Vergeten Serie
Een serie van Black die in de vroege jaren 2000 heel bekend was en ook een Nickelodeon adaptatie mocht kennen in 2008, is The Spiderwick Chronicles. Een serie die gaat over de Grace-familie wanneer ze naar een oud landhuis verhuizen en hier de wereld van de fae ontdekken, alsook de problemen die zich bij deze kennis betrekken.
De serie kende een vertaling van de eerste twee delen naar het Nederlands bij Uitgeverij Prometheus : De Spiderwick Kronieken, Deel 1: Het Geheime Boek (2003) en De Spiderwick Kronieken, Deel 2: De Toversteen (2004). Naast de film-adaptatie was er ook een videogame adaptatie voor verschillende platformen, onder andere: Playstation 2, Windows, WII, Nintendo, en Xbox 360. Ik heb zelf de versies voor de Playstation 2 en Nintendo gespeeld. De Playstation 2 versie is meer getrouw aan de film, en de Nintendo versie is er een die meer getrouw is aan de boeken, waarvoor ik heel dankbaar ben. Ik heb onlangs de serie opnieuw gelezen en de film herbekeken, alsook de videogames opnieuw gespeeld en het valt me op hoeveel er uit de boeken is weggelaten. Hierdoor voelt de Nickelodeon adaptatie veel minder fantasierijkaan dan in de boeken. In de boeken is faerie aanwezig in de manier waarop we faerie kennen, speels, onvoorspelbaar, en overal. De Nickelodeon film isoleert de faerie wereld heel erg, alsof het een ingebeeld iets wordt. Wat spijtig is. Maar, er is hoop!
Tony DiTerlizzi
Belangrijk om aan te geven is dat The Spiderwick Chronicles niet alleen door Holly Black gecreëerd is. Neen, zeker niet, deze serie kent twee ouders: Holly Black en illustrator/auteur Tony DiTerlizzi. Tony DiTerlizzi is bekend van onder andere The Spiderwick Chronicles (Simon & Schuster 2003-2004), Arthur Spiderwick’s Field Guide fort he Fantastical World Around You (Simon & Schuster 2005), Beyond the Spiderwick Chronicles (Simon & Schuster 2007-2009), de Wondla boeken (2010-2014), Kenny & the Dragon (Simon & Schuster 2008) en nog véél meer. Beide DiTerlizzi en Black hebben respectievelijk heel grote schrijf-oeuvres, hun samenwerking was er een die smaakt naar meer, en The Spiderwick Chronicles is er eentje die dit des te meer aansterkt.
Disney+ Reboot
Op 12 November 2021 maakte Diterlizzi de aankondiging op zijn Instagram dat niemand minder dan Disney+ een reboot gaat maken van The Spiderwick Chronicles, dit meer dan tien jaar na de Nickelodeon film uit 2008. DiTerlizzie schreef dat “Disney+ heeft een nieuwe live-actie serie aangekondigd, “De Spiderwick Kronieken,” een modern coming-of-age en fantasie avontuur door Paramount Television Studios en 20th Television, één van de Disney Television Studios. De serie, gebaseerd op de geliefde, best-selling boeken [door Black en Diterlizzi] volgt de Grace Familie – tweelingbroers Jared en Simon, hun zus Mallory en moeder Helen – wanneer ze verhuizen naar een vervallen landhuis van een voorouder. Hier ontrafelen ze een duister mysterie over hun over-groot-Oom die ooit de geheime en soms gevaarlijke faerie wereld heeft ontdekt” (vertaling door de redactie).
Op de Disney+ website is er nog niet veel informatie te vinden betreffende de reboot. Op de webpagina staat “coming soon” alsook een korte samenvatting waar de serie over zal gaan. Deze leest: “Gebaseerd op de wild-populaire best-selling boekenserie door Tony DiTerlizzi en Holly Black, “De Spiderwick Kronieken: volgt de Grace-familie wanner ze van New York naar Michigan verhuizen naar een vervallen landhuis van een voorouder, Het Spiderwick Landhuis. Tweelingbroers Jared en Simon, samen met hun zus Mallory en hun moeder Helen, ontdekken dat magische wezens zoals faires, ogers, trollen, boggarts en meer zich verstoppen in de wereld rondom ons” (vertaling door de redactie). De cast bestaat uit Lyon Daniels als Jared Grace, Noah Cottrell als Simon Grace, Mychala Lee als Mallory Grace, Joy Bryant als Helen Grace, Jack Dylan Grazer als Thimbletack, en Christian Slater als Mulgarath.
Productie
Op de aankondiging van 12 November 2021 werd er ook al wat van het doek gelicht naar de productie van de serie. Aron Eli Coleite zou de schrijver en showrunner van de serie zijn, Kato Coiro werkt mee als executive producer en is regisseur voor de eerste twee afleveringen. Het echte werk aan de serie begon in februari van 2022, terwijl het filmen begon in september van hetzelfde jaar, in Vancouver, Canada. Het filmen zou ingepland zijn tot januari 2023. Dus nu is het afwachten voor verder nieuws betreffende de adaptatie door Disney+. Een ding is alvast zeker, ik ben meer dan enthousiast voor verder nieuws hieromtrent!
Na Bloed te mogen hebben ontvangen kreeg ik ook IJzer binnen om te recenseren. Dit boek nam mij weer mee naar de wereld van Faerie, waar weer bizarre dingen gebeurden en queesten voltooid moesten worden. Helaas vond ik Bloed niet zo’n fantastisch boek, maar dit deel in de Faerie-reeks heeft mij wel positief verrast.
In IJzer keren we terug naar Kaye, de groene pixie die als wisselkind is opgegroeid in de mensenwereld. Nadat ze dronken van de Faeriewijn heer Roiben de liefde verklaard, krijgt ze een onmogelijke opdracht. Pas als zij een Faerie vindt die kan liegen, mag zij Roiben weer zien.
Ze keert terug naar de mensenwereld en besluit haar moeder te vertellen dat Kaye niet haar rechtmatige dochter is. Die zit in de wereld van Faerie, en is jaren geleden omgeruild voor Ellens menselijke dochter. Haar moeder is geschokt, en Kaye besluit om op zoek te gaan naar Ellens rechtmatige kind. Maar hier belandt ze in een doolhof van leugens en intriges. En ze ontsnapt niet aan het machtsspel van Faerie, waar ze weer compleet in meegezogen wordt.
De vorige delen in Faerie-serie vond ik een beetje wazig. De plotlijnen waren me niet helemaal duidelijk en ik begreep alle karakters niet even goed. Ik vond IJzer een stuk krachtiger hierin! Er is een duidelijke plotlijn aanwezig, die er ook echt voor zorgde dat ik met spanning zat te lezen. Hierin faalden de vorige delen een beetje. Ook ging ik supersnel door dit boek heen door de fijne schrijfstijl en duidelijke beschrijvingen.
Ik vond het ook fijn dat dit boek ging over een ‘oud’ karakter uit deze serie. Ik vond het niet zo leuk dat er in Water en Bloed verschillende karakters werden gebruikt, dus het was fijn om weer één van die verhalen verder te kunnen lezen.
En dan heb ik het nog niet gehad over het einde! Toen ik dit laatste hoofdstuk las, was ik in schok dat dít het einde van het boek was! Ik zal hier verder niks over zeggen, om spoilers voor te zijn, maar ik kan alleen maar benoemen dat ik deze wending niet vermoed had. Ik hoop zeker dat Holly Black hier ook in de toekomst meer over gaat schrijven, want mijn interesse in absoluut aangewakkerd.
Conclusie
Deze urban fantasy uit de Faerie-reeks van Holly Black heeft mij aangenaam verrast. Ik vond de verhaallijn fijner om te volgen dan in de vorige delen en ik vond het boek sowieso interessanter als Water en Bloed. En zoals ik al zei, het einde laat mij hopen op een vervolg! Voor mij zeker 4 sterren waard!
De Limited Edition van het nieuwe boek van Holly Black is je waarschijnlijk niet ontgaan op sociale media. Het adult-debuut van de auteur is een echte eyecatcher met de gouden glitters op de kaft. Maar is het verhaal ook net zo fonkelend als de buitenkant van het boek?
Je zal maar leven in een wereld waar een schaduw meer is als een zwijgzame volgeling. Een wereld waarin schaduwen een status van macht en rijkdom zijn. Een wereld waarin schaduwen hun eigen plannen kunnen trekken. Dit is een wereld waar niets is wat het lijkt. En dit weet Charlie Hall, dief en chanteur, maar al te goed. Ze is barvrouw van beroep, maar houdt zich na werktijden bezig met verscheidene duistere zaakjes.
Charlie woont samen met haar vriend Vince. Hoewel Vince geen schaduw lijkt te hebben, doet Charlie alsof er niets mis is. Terwijl haar zusje Posey haar wel hiervoor waarschuwt… Als Charlie in een zoektocht naar een bijzonder boek rolt komen er meer dingen aan het licht dan haar lief is. En als er nog een moordzaak bij komt kijken, wordt alles in Charlies leven wel heel gecompliceerd.
Toen bekend werd dat Holly Black uitkwam met haar eerste adult-boek was ik meteen benieuwd! De beschrijving van het verhaal klonk ontzettend gaaf en met deze prachtige uitgave erbij moest ik deze wel in mijn kast hebben staan. Helaas heeft het verhaal zelf niet helemaal de verwachtingen waargemaakt.
Als eerste had ik moeite met alle personages in dit boek. Hoewel Charlie Hall een heerlijk badass karakter heeft, voelen al haar acties vrij onbezonnen aan. Er zit geen reden achter waarom ze op gevaarlijke missies gaat, waardoor het soms een klein beetje ongeloofwaardig aan doet voelen. Daarbij vond ik alle bij-personages op elkaar lijken. Doordat er geen duidelijke omschrijvingen waren, in bijvoorbeeld trekjes of uiterlijk, haalde ik veel namen door elkaar en was ik op een gegeven moment de draad een beetje kwijt.
Sowieso had ik het idee dat de verhaallijn niet de diepte in ging. Het plot kwam heel traag op gang, en sprake van een diepgaand verhaal was er sowieso niet. Alles bleef heel erg aan de oppervlakte, wat super jammer is aangezien Black dit zo perfect uitwerkte in onder andere het boek De wrede prins.
Daarbij vond ik het magische systeem van de schaduwen super ingewikkeld en verwarrend, waardoor ik vaak ook in de war was met wat er nou gebeurde en wat iets nou was. Ik vind dit persoonlijk nog wel het meest jammer, want er zat zo veel potentie in deze magische schaduwen! Wellicht een uitleg vooraf over de wereld had wonderen gedaan, zoals we dat in andere fantasy-boeken wel eens tegenkomen.
Hoewel ik het verhaal dus lastig te volgen vond en de karakters naar mijn mening beter uitgewerkt konden worden, moet ik natuurlijk nog wel even benoemen dat Black haar talent voor schrijven wel weer prachtig naar voren komt. Alle details komen mooi uit de verf, zoals we van haar gewend zijn. En ik moet het nog even één keer benoemen, maar deze Limited Edition is wel echt één van de mooiste boeken uit mijn collectie.
Conclusie
Ik zou dit boek heel graag heel positief recenseren, maar ik kan alleen maar concluderen dat ik een beetje teleurgesteld was toen ik de laatste bladzijde omsloeg. Het boek eindigde ook met een cliffhanger, maar of dit mij overtuigt om het tweede deel ook op te gaan pakken? Ik weet het nog niet.
Net voor de kerstdagen verscheen de prachtige limited edition uitgave van Bloed van Holly Black (in het Engels Valiant). Met rode sprayed edges is dit echt weer een eyecatcher voor de boekenkast. Maar was hij inhoudelijk net zo indrukwekkend als de omslag? Lees het in deze recensie!
Bloed gaat over 17-jarige Val. Zij doet een nogal verontrustende ontdekking over haar moeder als ze op een dag thuiskomt. Overstuur vertrekt ze met de trein naar New York City. Met geen plek om te slapen sluit ze zich aan bij een groep krakers. Ze ontdekt een hele andere manier van leven; een die bestaat uit stelen, drugs en zwerven. Tot ze een echte, levende trol tegenkomt. Met niks te verliezen bewandelt ze een duister pad. Maar het wordt wel ingewikkeld als haar hart zich ermee gaat bemoeien…
Als eerste wil ik sowieso benoemen dat de schrijfstijl van Black weer prachtig is. Met betoverende beschrijvingen word je compleet meegezogen het verhaal in. Echter was ik na Water een klein beetje huiverig voor dit boek. Ik vond het vorige deel van de Faerie-trilogie, Water, namelijk een vaag, onsamenhangend boek. Hoewel ik Bloed meer kon waarderen, waren er ook hier een paar dingen waardoor ik dit boek (slechts) 3 sterren waard vond.
Ik miste namelijk ontzettend de wereld van Faerie. Heel eerlijk, ik werd vooral verliefd op De Wrede Prins door de worldbuilding. Black creëert echt een ander universum waar je even lekker in weg kan dromen. Bij Bloed speelt het verhaal zich echter voornamelijk op de straten van New York af. Hoewel dit ook interessant kan zijn, vond ik het bij dit boek vrij jammer. Ik lees dit boek toch meer voor het fantasy-component, niet omdat het over een jonge meid gaat die zwerft door een grote stad.
Daarbij vond ik het romantische aspect van dit boek ontzettend vaag. Het was een beetje alsof de romantiek er nog bij ‘moest’. Terwijl je verder niet kon lezen hoe ze precies verliefd werd – alsof dit van de ene dag op de andere dag ontstaan was. Ook de vriendschappen vond ik niet heel sterk. Val is nogal een naïef hoofdpersonage en dat stoorde mij tijdens het lezen van dit boek. Hoewel dat onderdeel is van haar karakter, vroeg ik mij af en toe wel echt af waar ze nou zat met haar hoofd.
Conclusie
Als je zin hebt in een ander, wat vreemder urban-fantasy boek is Bloed misschien helemaal voor jou. Maar voor mij was het niet helemaal weggelegd. En ik denk dat als het door een andere auteur geschreven was, dat ik het boek helemaal niet opgepakt had.
De 12-jarige Callum Hunt mag van zijn vader absoluut niet toegelaten worden tot de ondergrondse toverschool het Magisterium. Magiërs zijn namelijk slecht en hebben alleen maar kwaad in de zin. Ze zijn zelfs verantwoordelijk voor de dood van Callums moeder. Wanneer Callum wordt uitgenodigd om mee te doen aan de IJzerproef, de toelatingstest voor het Magisterium, weet hij dan ook wat hem te doen staat: hij moet falen. En dat doet hij. Hij verknalt de test zo verschrikkelijk dat hij honderd procent zeker weet dat hij nooit of te nimmer een voet binnen het Magisterium zal zetten. Maar hij heeft het mis…
De docenten van het Magisterium zien namelijk iets in Call waar hij zelf nog geen weet van heeft. Tot grote woede van zijn vader wordt Call als leerling gekozen van meester Rufus en begint zijn nieuwe leven op het Magisterium. Dat blijkt echter een stuk leuker en interessanter te zijn dan hij had verwacht, en zijn idee om alsnog van school te worden getrapt begint hem steeds meer tegen te staan. Maar er dreigt ook zeker gevaar binnen het Magisterium. Wie is bijvoorbeeld die Vijand des Doods waar iedereen het over heeft? En wie is Call zelf? Om daar achter te komen zal hij toch nog wat langer op het Magisterium moeten blijven, en dan is het alleen maar mooi als je ook nog eens wat lesjes in de magie krijgt!
Twee sterschrijvers De IJzerproef is geschreven door Cassandra Clare en Holly Black, twee sterschrijvers die we natuurlijk allemaal kennen van series als De Kronieken van de Onderwereld en De Spiderwick Chronicles. En dat is goed te merken. De wereld waarin het verhaal zich afspeelt wordt erg goed opgebouwd, waardoor het niet moeilijk is je voor te stellen hoe het Magisterium eruit ziet, en de personages zijn erg geloofwaardig neergezet. Elk personage krijgt zijn of haar eigen verhaal mee, waardoor je ze stuk voor stuk steeds beter leert kennen.
Toch vind ik wel dat De IJzerproef net wat minder fijn wegleest dan bijvoorbeeld De Kronieken van de Onderwereld. Het verhaal is hier en daar een tikje voorspelbaar en het duurt best lang voordat het goed op gang komt. Pas tegen het einde wordt het verhaal echt spannend, maar misschien komt dat ook wel doordat dit eerste deel in de serie zich nog voornamelijk richt op de opbouw van de wereld, de personages en het verhaal zelf. Dit gaat in de volgende delen vast wel veranderen, want het einde van De IJzerproef is erg veelbelovend!
Herkenbaar, maar toch origineel Eén ding dat opvalt aan dit boek, is dat het een paar trekjes heeft die veel van jullie vast wel bekend voor zullen komen. Zo gaat het verhaal over een jongen die vanaf zijn babytijd is gemerkt door een duistere tovenaar en wordt toegelaten tot een mysterieuze toverschool terwijl hij niet eens wist dat hij een tovenaar was, waar hij vervolgens vriendschap sluit met een superslim meisje en een erg vriendelijke jongen. Gaat er al een belletje rinkelen?
De plot en ideeën in het verhaal zijn dus best wel herkenbaar, maar toch weten Clare en Black er steeds weer een originele draai aan te geven, waardoor de gelijkenissen niet echt storen. Zo is het Magisterium behoorlijk anders dan Zweinstein en zitten de lessen in magie ook flink anders in elkaar. Wel zitten er nog vrij veel losse eindjes in het verhaal, waar ik graag nog wat meer over zou willen weten. Hoe vindt het Magisterium nieuwe leerlingen bijvoorbeeld? Hoe zit het lessysteem eigenlijk in elkaar? En waarom leert elke leerling wat anders en krijgen ze dan vervolgens wel dezelfde test? Hopelijk wordt dit in het volgende deel wat duidelijker.
Jongere doelgroep Wat ook opvalt is dat Call nog behoorlijk jong is: hij is nog maar twaalf. De hoofdpersonen in het boek gedragen zich echter vrij volwassen voor hun leeftijd, waardoor De IJzerproef voor young adults en volwassenen zeker ook leuk is om te lezen. Bovendien heeft Call nog heel wat jaartjes te gaan op het Magisterium en zou hij best wel eens, net zoals in de Harry Potter-serie, mee kunnen groeien met de boeken.
Ondanks de gelijkenissen met Harry Potter en het feit dat het even duurt voor het verhaal echt op gang komt en spannend wordt, vond ik De IJzerproef wel erg leuk om te lezen. Het is een mooi begin van een nieuwe serie die zich afspeelt in een originele fantasiewereld, en het einde van het boek doet absoluut uitkijken naar meer! Ik heb het Magisterium in elk geval alvast toegevoegd aan mijn lijstje van scholen waar ik maar al te graag op zou willen zitten. Ik geef De IJzerproef 4 sterren.