Sprookjes… ik houd ervan! Vroeger heb ik meerdere videobanden (dat klinkt wel heel oud) versleten met het verhaal van verschillende Disney-prinsessen. Doornroosje, Belle en het beest en Sneeuwwitje waren wel echt favoriet. Weet deze hervertelling, Vergif, mij net zo te intrigeren?
Cover
De cover van Vergif is strak en simpel vormgegeven. Tegelijkertijd is de boodschap verre van simpel en zegt de afbeelding veel over het verhaal. Op het eerste zicht zul je een (giftige) rode appel zien, wanneer je er langer naar kijkt staat deze appel symbool voor het hart van Sophie en lijken de scherven te maken te hebben met de spiegel van de koningin.
Verhaal
Vergif begint meteen met een spannende proloog waarin het verhaal al meteen een donkere wending krijgt. Prinses Sophie rijdt samen met de jachtmeester door het bos. Deze heeft echter de opdracht gekregen om het hart van de prinses eruit te snijden. In tegenstelling tot het Disney-sprookje, waar de jachtmeester haar laat ontsnappen, laat de jachtmeester haar niet ontsnappen. Er wordt iets in Sophie losgemaakt en met behulp van de zeven mysterieuze mannen, hulp van iemand die zij onderweg tegenkomt, besluit Sophie dat het tijd is om te vechten. Voor haar plek, voor haar volk en haar rijk. Want wat als blijkt dat hetgeen iedereen bestempelde als zwakte, juist het meest sterke van allemaal lijkt te zijn?
Schrijfstijl
Vergif komt langzaam op gang (de proloog niet meegerekend) waardoor het even duurde voor ik dit verhaal echt begon te voelen. Het trage tempo zorgde ervoor dat ik mijn aandacht niet altijd goed vast kon houden. Dit werd mede mogelijk gemaakt door het wisselende vertelperspectief. Naarmate het verhaal vorderde, verdwenen deze wisselende vertelperspectieven. Ik weet nog steeds niet welk punt de schrijfster hiermee wilde maken. Jammer! Vanaf het moment dat deze vertelperspectieven verdwenen en de verhaallijn steeds duidelijker werd, begon het verhaal fijn te lopen.
Ondanks dat het verhaal wat focus vraagt in het begin, is de schrijfstijl verder namelijk wel fijn om te lezen. Het is vlot en bevat korte zinnen. De hoofdstukken zijn niet lang wat het verhaal zeker ten goede doet (voornamelijk in het begin). Als lezer ben je dan misschien toch sneller geneigd om het lezen nog iets langer vol te houden.
Ervaring
In het begin ervaarde ik wat struggles tijdens het lezen van Vergif, maar dat heeft zich helemaal recht getrokken rond het middenstuk. Dit kwam omdat ik het verhaal en de wereld beter leerde kennen en het kon voelen. Hierdoor kon ik het boek later niet meer wegleggen.
Wat ik echt heel tof vond was dat het verhaal in grote lijnen met het Disney-sprookje overeen kwam. Dit zorgde voor herkenning en toch ook genoeg verbazing om te lezen wat de schrijfster er in deze hervertelling van had gemaakt. De zeven mysterieuze mannen waren erg leuk neergezet. Helaas kwamen ze wat minder vaak voor dan ik had verwacht toen ik kennis met ze maakte. Alleen de liefde al die zij ontwikkelden voor Sophie en hoe zij hebben gezorgd voor de basis die Sophie nodig leek te hebben, was erg mooi.
Ik vond het ontzettend fijn om de karakterontwikkeling van Sophie te mogen volgen. Van een onzekere prinses tot de sterke koningin die zij wil worden. Een prinses die altijd is verteld dat haar vriendelijkheid en zachtaardigheid een zwakte is. Dat zij daardoor nooit goed genoeg zou zijn om een koninkrijk te kunnen leiden. Tot een koningin in spé die deze zogenaamde zwakte juist omzet in de grootste kracht ooit waarmee ze haar koninkrijk terug wil pakken. Alleen was het niet het personage van Sophie wat mij helemaal heeft geraakt in dit verhaal. Dat was Will en ik ga verder nog niets vertellen over hem. Dat is aan jou om te ontdekken! Maar Will… hij heeft een stukje van mijn hart gestolen. Eigenlijk had ik nog meer van hem willen zien en horen. Hierdoor heb ik toch iets qua binding gemist in het verhaal omdat een bij-personage voor mij er meer uitsprong dan het hoofdpersonage.
Een verfrissende blik op het verhaal vond ik het stukje over koningin Adelaide, de stiefmoeder van Sophie. Vaak is het in sprookjes al snel iemand die slecht is en iemand die goed is, die het tegen elkaar opnemen. Alleen de schrijfster heeft hier ook de focus gelegd op de achtergrond van de koningin waardoor duidelijk werd waarom zij eigenlijk is zoals zij is. Dat zij voornamelijk handelde vanuit angst.
Wat ik wel een ontzettend groot pluspunt vond: de gehele boodschap van het verhaal en met name het stukje waarop Sophie het opneemt tegen angst (ook hier kan ik niet veel zeggen i.v.m. spoilergevaar). Is het leven het waard om zichzelf te laten leiden door angst? Of is het belangrijker om deze angst te overwinnen en het leven te leiden zoals jij dat wilt?
Vergif is een mooie hervertelling. Misschien was de start wat traag, maar zodra je helemaal meegenomen wordt in het verhaal staan er allerlei avonturen op je te wachten. Het mooiste is de boodschap die het verhaal jou, als lezer, meegeeft. Laat de angsten jou (en jouw leven) niet overnemen! Hiermee krijgt Vergif van mij 3,5 ster.
Deep blue van Jennifer Donnelly is een Disney-boekenserie, en een serie waar ook vast en zeker een animatiefilm van zal verschijnen, zeker als je naar de prachtige boek trailer kijkt. Het verhaal is origineel en het speelt zich vooral onder water af, weer eens wat anders 😉 Je leest hier een fragment.
Diep in de oceaan leven de zeemeerminnen. Op de ochtend van haar verloving ontwaakt Serafina, een zeemeermin van de Middellandse Zee, met vreemde dromen in haar hoofd. Die voorspellen de terugkeer van een eeuwenoud kwaad.