Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: ‘Kwaad bloed’ van Jennefer Mellink

Dit boek is even wennen, een beetje inkomen, maar daarna? Op sommige momenten is hij misschien iets voorspelbaar, maar het einde laat je met een mond vol tanden achter. Niet. Te. Geloven.

Samenvatting

Na een feestje wordt Vince dood in zijn bed gevonden en het blijkt al snel dat hij is vermoord. Maar hoe? En door wie?

Eilleen wil weten wat er met haar beste vriend is gebeurd en gaat zelf op onderzoek uit. Stapje voor stapje komt ze achter de complexe waarheid en ze ontdekt dingen die ze liever niet had geweten.
Steeds meer mensen lijken een reden te hebben om Vince dood te wensen en ook Eilleens eigen traumatische verleden komt weer boven drijven. Is het het allemaal waard?

Een schrijfstijl vol beelden

Het is meteen duidelijk dat Mellink een triller schrijfster is. Door het boek te starten vanuit het perspectief van Vince word je als lezer onmiddellijk in het diepe gegooid, je hebt geen idee wat er aan de hand is, maar je bent wel heel nieuwsgierig.

Bijzonder aan dit verhaal vind ik dat het heel beeldend verteld wordt, maar toch zonder alle details te verklappen. Er wordt veel aan de verbeelding van de lezer overgelaten, maar op zo’n manier dat dit nauwelijks storend is. De schrijfster geeft veel kleine hints, waarvan je de meeste pas zult begrijpen op het allerlaatste moment.

Het einde…

Oké, ik moet toegeven: het boek had niet altijd mijn volle aandacht en wist me niet altijd helemaal vast te houden. Toch slaagde de schrijfster erin me net  genoeg nieuwsgierig te maken om door te lezen.

Hoe dat kwam? Eilleen werkte me soms nogal op mijn zenuwen, ze negeert  bepaalde aanwijzingen compleet en kwam op mij soms nogal naïef en soms zelfs dom over. Het waren echter vooral de stukken uit Kars’ perspectief die ik vervelend vond om te lezen. Hij is erg agressief en vloekt veel en de manier waarop hij songteksten gebruikt werd vervelend.

En toch las ik door. Want ja, dat heb ik gedaan en daar ben ik blij om. De tips en aanwijzingen die Eilleen dus negeert, vergat ik niet en ook de kleine stukjes die je leest over haar eigen traumatische ervaringen waren genoeg om mij te prikkelen.

Maar… ik had het einde niet verwacht! Heel even vreesde ik dat de schrijfster voor de makkelijke uitweg had gekozen, maar al gauw werd duidelijk dat ze dat niet had gedaan. Ik begon mijn vermoedens te krijgen en zat ernaast!

Mijn mond hing ergens op mijn knieën en ik heb een poosje heel suf zitten knipperen van ongeloof.

Conclusie: Dit boek was voor mij een aangename verrassing. Het had ontzettende goede en spannende stukken, waar ik graag ook meer van zou lezen. De stukken die wat minder waren, waren het echter helemaal waard. Het eind blaast je omver en blijft nog een poosje in je hoofd hangen.

Waardering: 4/5

De recensent ontving een gratis leesexemplaar van de uitgeverij in ruil voor een eerlijke recensie.

Titel: Kwaad bloed | Auteur: Jennefer Mellink | ISBN: 9789044825565 | Aantal pagina’s: 296 | Datum van verschijnen: juni 2015 | Uitgeverij: Clavis 

Geplaatst op Geef een reactie

Interview met Jennefer Mellink

Jennefer Mellink

Jennefer MellinkIk mocht Kwaad bloed van Jennefer Mellink lezen en haar ook nog eens interviewen. Door wat problemen met de mail duurde het iets langer dan verwacht om een afspraak te maken, maar uiteindelijk hadden we elkaar dan toch aan de telefoon.
Bijna een kwartier lang hebben we alleen maar gezellig zitten kletsen en vergat ik haast dat er ook nog een interview moest gebeuren. Zo zie je maar weer, schrijvers zijn ook maar gewoon mensen en ook nog eens ontzettend leuk om mee te praten.
Wat ik allemaal te weten ben gekomen kunnen jullie in dit interview lezen – want ja, ook daar hebben we nog tijd voor gemaakt.

Hoe en wanneer wist je dat je boeken wilde gaan schrijven?
Mijn opa, Piet Valkman schreef veel korte verhalen, die hij uitgaf in bundels en hij schreef recensies voor Elsevier. Als kind had ik het nog niet zo in de gaten, maar toen ik wat ouder werd realiseerde ik me dat het wel heel erg leuk was, schrijver zijn. Mijn opa was echter niet het type dat naar boekenbals ging – daar werd hij wel voor uitgenodigd, maar hij ging dan niet – en promotie maken vond hij ook maar niks. 
Vroeger toen ik echt jong was wilde ik prinses en zangers worden, maar pas vanaf mijn twintigste besefte ik me dat graag wat met boeken zou willen doen. Ik heb jaren lang voor Crimezone, dat is nu Hebban geworden, recensies geschreven en ik schrijf ook wel eens korte verhalen voor volwassenen. Eigenlijk volg ik dus mooi het voorbeeld van mijn opa.
Nadat ik zolang en zoveel met boeken bezig was geweest, wilde ik het toch eens gaan proberen en zelf een boek schrijven. Inmiddels wist ik wel ongeveer wat ik zelf graag in een triller terug wilde zien en dat heb ik kunnen gebruiken.

Dus je leest zelf ook graag. Heb je een favoriet boek?
Ja, ik lees heel erg graag, maar tegenwoordig heb ik er helaas niet zoveel tijd meer voor. Ik wil ook niet eerst een boek lezen en daarna direct gaan schrijven, omdat ik dan bang ben dat het verhaal er teveel door wordt beïnvloed.
Maar ik heb wel een all time favorite! De Chirurg van Tess Gerritsen. Die vond ik zó goed. Eigenlijk zou ik hem weer eens moeten herlezen, want het is al jaren terug dat ik hem las.

Welk boek lees je op dit moment?
Ik heb net Hex van Thomas Olde Heuvelt uit. Meestal ben ik niet zo van de fantasy, maar omdat er over dit boek werd gezegd dat je er niet van kon slapen en het heel erg spannend was, heb ik hem toch maar gelezen. Eerlijk gezegd was het niet zo mijn ding. fantasy trekt me gewoon niet.

Je schrijft Young adult trillers. Waarom heb je specifiek voor dit genre gekozen en niet bijv. trillers voor volwassenen?
Nou, dit is vooral omdat ik vind dat jongeren meer zouden moeten lezen. En dat kun je doen door goede boeken voor ze te schrijven. En waarom die doelgroep? Dat is eigenlijk omdat ik vind dat ik op mijn leeftijd (Jennefer is dertig) het beste kan schrijven over een leeftijd die ik zelf al helemaal ervaren heb. Een verhaal over een vrouw van vijfenveertig zou raar zijn voor mij, omdat ik zelf die leeftijd nog niet heb gehad.

Wil je altijd in dit genre blijven schrijven? Of zijn er nog andere dingen die je zou willen proberen?
Voorlopig wil ik zeker in dit genre blijven schrijven. Je bouwt toch een lezersgroep op, die wachten dan op een nieuw boek van jou. Maar ooit wil ik wel proberen om de overstap te maken naar trillers voor volwassenen. Of misschien doe ik het er dan wel naast, voor zowel jongeren als volwassenen.

Welk woord – of zin – gebruik je vaak? Misschien te vaak?
Dat heb ik eigenlijk niet echt. Ik merk wel dat ik er soms op let dat ik geen uitspraken gebruik die ik in mijn vorige boeken ook gebruikte. Mijn personages probeer ik allemaal anders te maken en dus kunnen ze niet dezelfde dingen zeggen.
Gelukkig heb ik ook altijd mijn proeflezers nog. Als ik dan in een boek veel hetzelfde woord gebruik, dan halen zij dat er voor mij uit.

Ik heb zelf Gebroken nog niet gelezen, maar Kwaad bloed natuurlijk wel. Nu weet ik toevallig wel dat je ook in Gebroken, net zoals in Kwaad bloed over onderwerpen zijn die behoorlijk heftig zijn. Wat drijft je ertoe om juist deze onderwerpen in je verhalen te gebruiken?
Dat is een lastige. Die onderwerpen zitten gewoon in mijn hoofd. Ik ben van mening dat de jongeren tegenwoordig al heel veel zien en horen, ze zijn feitelijk al een hoop gewend. Dus het is juist ook goed en belangrijk om over deze onderwerpen te schrijven.
Wel probeer ik altijd om niet teveel in details te treden. Heftige scènes schrijf ik vooral uit het gevoel van de hoofdpersoon, zonder dat ik precies vertel wat er gebeurd. Hierdoor kan ieder voor zich bepalen hoe “heftig” iets kan zijn.

Doe je veel research voor je verhalen?
Voor mijn nieuwste boek wel. Ik ga binnenkort naar een huis van bewaring en spreek ik een rechercheur, maar in mijn andere boeken was het niet altijd nodig. Voor Kwaad bloed heb ik wel met een rechercheur gepraat, omdat ik de details goed wilde hebben wat betreft het politieonderzoek. Verder is internet altijd een enorme hulp als ik iets wil weten.

In Kwaad bloed kom je als lezer pas op het laatste moment echt te weten wie de moordenaar van Vince is. Wist jij tijdens het schrijven meteen al wie het zou zijn?
Ja. Ik schrijf ook altijd eerst het eind van een verhaal. Dat zet ik dan in een apart word document, daarna ga ik met de rest van het verhaal bezig.

Hoe schrijf jij je boeken? Doe je dat met pen en papier of juist op de computer?
Op de computer, dat vind ik toch het prettigste werken.

Het is weer november, waardoor iedereen spontaan weer aan het schrijven slaat. Heb jij zelf wel eens mee gedaan aan NaNoWriMo?
Nee, nog nooit. Ik schrijf het liefste op mijn eigen tempo, tenzij er natuurlijk een deadline aan zit te komen, dan maak ik wel een planning. Maar ik ben bang dat als ik aan NaNoWriMo mee zou doen, ik vooral heel veel rommel zou schrijven en dat wil ik liever niet.

Welke advies zou je mensen willen geven die zelf willen gaan schrijven?
Het is heel belangrijk om vol te houden en door te gaan. Dat is denk ik het “grootste geheim”. Schrijven is een hoop werk, misschien dat mensen zich daar wel eens in vergissen. Dus blijf volhouden en in jezelf geloven, dan kom je er uiteindelijk wel.
Oh, en houd je ogen en oren open. Je hoort en ziet zoveel dingen om je heen die inspiratie kunnen zijn.

Wat kunnen we in 2016 van jou verwachten?
Boek nummer drie is bijna af en ik ben al begonnen aan boek nummer vier.

Kun je iets vertellen over nummer drie?
Het gaat over een meisje van achttien, ze is op zoek naar een huurwoning en heeft veel ruzie met haar moeder. Uiteindelijk vindt ze een huurhuis, maar dat is nogal eng. Het staat op een industrieterrein. Ze geeft een housewarming en daar gaat ze met een aantal anderen geesten oproepen. Vanaf dat moment gebeuren er allemaal dingen. Er verdwijnen spullen of die komen juist in de tuin te staan. En er gaat iemand dood, precies zoals al werd voorspeld.

Geplaatst op Geef een reactie

Column Jennefer Mellink: Manuscripta 2015 in Zwolle

MSA15 Manuscripta-Affiche 250

MSA15 Manuscripta-Affiche 250Manuscripta is de traditionele opening van het nieuwe boekenseizoen. Dit jaar strijkt het jaarlijkse evenement neer in Zwolle. Voorheen vond Manuscripta jaarlijks plaats op het terrein van de Westergasfabriek in Amsterdam. Sinds 2014 heeft Manuscripta niet langer Amsterdam als vaste standplaats, maar is het een “reizend evenement” geworden. Na vorig jaar de stands uitgepakt te hebben in Utrecht (tijdens het Uitfeest), zal dit jaar Zwolle als podium dienen (tijdens het Stadsfestival). Op Manuscripta kun je zomaar je favoriete auteur tegen het lijf lopen, misschien zelfs een babbeltje maken en in de meeste gevallen nog een handtekening scoren ook.
Zelf ben ik jarenlang trouwe bezoeker geweest van Manuscripta in Amsterdam. Ik waande me daar altijd in een waar paradijs. Boeken, boeken, nog meer boeken en auteurs. Gewapend met het programmaboekje liep ik alle stands van uitgeverijen af en plande ik een tactische invulling voor deze dag om zoveel mogelijk activiteiten en lezingen bij te kunnen wonen om vervolgens, uren later, met tassen vol boeken het imposante erf met een grote glimlach op mijn gezicht te verlaten. Eén keer ben ik zelfs kernjurylid geweest voor de NS Publieksprijs. Dat was een leuke, bijzondere ervaring. Minder leuk was de papieren tas waar de zes kerntitels in zaten. Na een flinke regenbui, ging de bodem van de tas kapot en lagen mijn boeken op straat. Gelukkig kon ik mijn buit verdelen over de overige tassen met aankopen.

Maar dit jaar is alles anders. Naast het feit dat Manuscripta in de prachtige Hanzestad Zwolle ons met open armen zal ontvangen, sta ik dit keer zelf aan de andere kant van de stand. Niet alleen dat: ik ben ook ingepland voor een item over young adultboeken op het podium bij Boekhandel Westerhof samen met collega auteurs Jen Minkman en Martine Glaser. Met passende trots zullen wij onze nieuwe titels aan jullie presenteren, te weten Het boek van voorheen (Jen Minkman) uitgegeven bij Storm Publishers, Zie me hoor me (Martine Glaser) en mijn eigen Kwaad bloed (beide uitgegeven bij Clavis Uitgeverij). Ook zal er tijd zijn voor vragen uit het publiek en nadien zullen we, indien gewenst, onze boeken signeren.
Het is dus méér dan een droom die uitkomt voor mij. Ik heb niet alleen het voorrecht om vanachter een stand mijn eigen boeken te signeren, ik mag er ook nog eens op een podium met gedreven collega’s over praten. Want wat vind ik het fijn om mijn eigen enthousiasme voor lezen (en schrijven) op jullie over te brengen. En het leukste van alles is: jullie zijn ook zo enthousiast! En zo steken we elkaar aan. Na een dag als Manuscripta ga ik weer vol goede moed verder aan mijn derde young adultthriller, die overigens al behoorlijk vordert, maar daar ga ik bij de opening van het volgende boekenseizoen wel verder op in.
Graag geef ik nog een tip aan de bezoekers van Manuscripta. Vergeet namelijk vooral niet Boekhandel Waanders in de Broeren te bezoeken. Deze boekhandel is gevestigd in een kerk en is je bezoek meer dan waard. Verder kun je in Zwolle heerlijk langs het water wandelen, waar ook diverse activiteiten georganiseerd zullen worden. Je kunt zelfs een literaire boottocht maken en de stad vanaf het water bekijken. Zwolle is rijk aan cafés en restaurants, waar je heerlijk neer kunt strijken om je aankopen rustig te bekijken. Kortom: zaterdag 5 september aanstaande is Zwolle the place to be! Tot dan!

jennefer mellink-kwaad bloed-clavis

 

Jennefer Mellink (Amersfoort, 1985) is opgegroeid in Leusden. In juni 2014 debuteerde ze met Gebroken, een zenuwslopend spannende young adult thriller die lovend werd ontvangen. Haar tweede young adult thriller Kwaad Bloed verscheen in juni 2015. Momenteel werkt ze aan haar derde young adult thriller. Behalve als auteur werkt ze parttime als medewerker binnendienst bij een bedrijfsmakelaar.

Geplaatst op Geef een reactie

Verschenen Kwaad Bloed van Jennefer Mellink

KwaadBloed JenneferMellink

Ended soon

KwaadBloed JenneferMellinkUitgeverij Clavis komt met een nieuwe YA
Geen prinsessen, geen magie en geen immens labyrint. Kwaad Bloed is hedendaags, maar daarom zeker niet minder spannend! De flaptekst alleen al laat mij smachten naar meer:

“De meters leken kilometers. Hij ademde zwaar. Dit ging echt niet goed. Er moest een dokter komen, en snel. Waar was zijn mobiel? Hij begon te hyperventileren, wilde schreeuwen en om hulp roepen, maar er kwam geen geluid uit zijn strot. Enkel wat zacht gepiep dat voor hetzelfde geld een klein muisje zou kunnen zijn, een van de vele in dit gore studentenhuis. Hij sloot zijn ogen en hoopte dat die helse pijn gauw over zou zijn. Nooit meer wilde hij cocktails drinken. Nooit, maar dan ook echt nooit meer.

Na een wild feestje wordt Vince dood aangetroffen in zijn studentenkamer. Een ongelukkig toeval, of is er meer aan de hand? Zijn beste vriendin Eilleen vertrouwt het niet en besluit om zich met het politieonderzoek te bemoeien. Ze ontdekt details die het daglicht niet kunnen verdragen, en veel mensen lijken een motief te hebben om Vince van het leven te beroven. Of beeldt ze zich dat slechts in? De vragen blijven zich opstapelen, de antwoorden laten zich niet makkelijk achterhalen. Door alle heftige gebeurtenissen wordt ook Eilleens eigen akelige verleden weer opgerakeld …”

Ook nieuwsgierig geworden? Vanaf vandaag is dit boek te koop voor €17,95.