Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Lore – Alexandra Bracken

Iedere zeven jaar leven de grote Griekse goden een week lang als sterveling op aarde (Dit heet de Agon) als straf van oppergod Zeus. In die zeven jaar proberen de jagers hen te doden. Wie een god dood krijgt zijn of haar krachten. De jagers dienen allen een huis. In totaal zijn er negen huizen, waarvan er vier al zijn uitgestorven. Inmiddels zijn er nog maar drie originele goden over. De jagers die een god hebben gedood zijn dan wel sterfelijk, maar maken hen supermachtig door de krachten die zij hebben.

Lore (eigenlijk Melora) woont na de dood van haar ouders in een appartement in New York. Ze woont daar met een oudere man, Gil, waar ze voor hem zorgt. Lore is de laatste van haar bloedlijn: de Perseïden. Na de dood van haar ouders en andere incidenten heeft Lore besloten nooit meer mee te doen aan de Agon. Maar wanneer deze begint treft ze ineens Athéna (één van de laatst overgebleven originele goden) aan voor haar appartement. Ze sluiten een deal om de moordenaar van haar ouders terug te pakken en een einde te maken aan de Agon. Echter is de bloedlijn van de Perseïden op Lore na uitgestorven en heeft haar vijand Toorn, inmiddels andere huizen aan zijn zijde weten te krijgen.

Eerste indruk

Misschien heb jij het ook wel gelezen; de meningen over dit boek zijn zo veranderlijk als Zeus humeur. De één vind het boek géweldig, de ander vind het niks. Daardoor was ik extra nieuwsgierig. Sommige mensen zeggen zelfs dat je enige kennis van de Griekse Mythologie moet bezitten om het boek te lezen. Ik kan je alvast verklappen dat ik het daar helemaal niet mee eens ben. Blossom Books heeft aan de binnenkant een plattegrond van belangrijke plekken toegevoegd, een lijst met alle huizen, de leiders en belangrijke info. Achter in het boek staat ook nog een namenlijst, inclusief de eigenschappen van alle goden (had ik dat nou maar eerder ontdekt). Ja het zijn veel namen, maar alles wordt enorm duidelijk uitgelegd. Toen ik het pakketje binnenkreeg stond ik al te poppelen. Voorzichtig maakte ik de doos open. In zwarte sliertjes zwart papier lag het boek ingepakt. Je moet namelijk weten dat dit echt een bijzondere uitgave is. Het is een hardcover (limited edition) in de kleuren zilver/goud of andersom. Voorop staat het hoofd van Medusa gedrukt. Het boek voelt heerlijk stevig aan, lekker dik en de details zijn echt prachtig. Om de hardcover zit nog een dustjacket die bij ieder boek hetzelfde is. Normaal vind ik gezichten op covers enorm lelijk, maar bij dit boek is het zo subtiel en passend!

Personages

De personages zijn erg leuk. In het appartement woont haar beste vriend: Miles. Hij wordt continu onderschat, omdat hij een buitenstaander van de Agon is. Omdat hij samen met Lore is als ze Athéna vindt, ziet ze geen andere optie dan hem betrekken bij het plan. Miles is echt een positieve en slimme jongen met een goede dosis humor.


Castor is een oude vriend van Lore. Ze kennen elkaar al van kleins af aan. Ze trainden samen bij het huis van de Achilliden. Castor heeft kanker en is daarom zijn hele leven al erg zwak. Na de laatste Agon zijn hij en Lore elkaar kwijtgeraakt, maar aan het begin van de nieuwe Agon vinden ze elkaar weer terug. Alleen is Castor niet meer wie Lore dacht dat hij was. Castor kun je zien als een ”redder figuur”. Hij maakt zich altijd zorgen om Lore. Ik vind het jammer dat er verder weinig diepgang in hem zit. Hij is één van de belangrijkste personages, dus ik had wat meer over zijn gevoelens en emoties willen lezen.


Tegen het einde zit er ook nog een lgbtiq+ aspect in. In veel hedendaagse boeken komt dat erg geforceerd over. Iets waarvan mijn nekharen omhoog gaan staan. Het voelt dan meer toegevoegd om trending te willen zijn dan echt iets te willen betekenen voor deze groep. Bij dit boek was dat totaal niet zo. Mijn mond vormde een O en ik kreeg een lach op mijn gezicht, zo natuurlijk ging het.


Athéna is de zus van Artemis. Athéna is beschermster van steden, wijsheid en oorlog strategieën. Ze is sluw, slim en een overlever in hart en nieren. Ze verlangt enorm naar de liefde en erkenning van haar vader Zeus. Ik vond Athéna ook een heel leuk karakter. Ze is zo onvoorspelbaar. Ze is wat mysterieus, maar tegen het einde mogen we toch een kleine glimp van haar gedachtegangen opvangen.


Tot slot Lore zelf. Ze maakt heel zichtbaar een verandering door. Iets wat erg belangrijk is voor een hoofdpersonage. Ze begint als een ruwe meid die haar eigen boontjes wel kan doppen en die haar emoties niet wil uiten. Ze neemt graag de leiding en luistert maar half naar de mening van anderen. Wel zijn haar dierbaren alles voor haar, dus zal ze er alles aan doen om hen te beschermen.

Het verhaal

Zoals ik hierboven al benoemde is Lore standvastig en een beetje eigenwijs. Daarom zie je haar vaak in actie en vind ik dat de andere personages wat wegvallen. Ze trekken meerdere keren ten strijd. Dan vind ik het jammer dat Lore en haar vrienden niet gezamenlijk ten strijde trekken. Nu zien we vooral veel vanuit Lore’s blik. Wat gebeurt er in de tussentijd bij de rest? Het verhaal was ook erg makkelijk te volgen. Daardoor had ik het boek al snel uit. Er zitten bijvoorbeeld flashbaks in waardoor de band tussen Castor en Lore beter zichtbaar wordt en hoe het gezin van Lore om het leven is gekomen. Dit waren fijne afwisselingen in het verhaal. Daarnaast is er nog een heel mysterie rondom Castor die hij probeert te achterhalen. Hier komt pas laat in het boek een conclusie voor. Dat vond ik zelf heel fijn, omdat je gedurende het hele boek wilt weten wat er gebeurd is!

Het verhaal zou je verder kunnen zien als een soort Griekse Mythologische Hunger Games. De Agon is leuk bedacht. Ik had even de tijd nodig om het precieze systeem te ontrafelen (welke goden zijn nou wel origineel en welke niet? Bleek achteraf dus in de namenlijst achter in het boek te staan). Zelf ken ik New York City helemaal niet, dus het kaartje voorin was erg welkom.

De ruwheid van de verschillende huizen was erg interessant. Je merkt ook dat de Agon Lore als kind veranderd heeft. Na de dood van haar ouders vangt de beste vriendin van Lore’s moeder haar op. Daar maakt ze iets onwenselijks mee. Voor mijn gevoel werd er alleen te vluchtig aan voorbijgegaan. Wegens spoilers zal ik niet zeggen wat er gebeurd is, maar ik vind het zonde dat er verder in het verhaal weinig over terugkomt. Het zou mooi zijn geweest als ze dit aan het einde van het verhaal zou bespreken met Castor of vriendin Iro. Nu voegde het voor mijn gevoel weinig toe.

Conclusie

Al met al vond ik het een boek dat snel doorleest. Belangrijke elementen zitten er in en alles rondom de huizen en de Agon wordt duidelijk uitgelegd. Blossom Books heeft ook zeker veel tijd en moeite in het boek gestoken wat ervoor zorgt dat dit echt een pareltje in je kast is. Hou je van een Hunger Games-achtige setting in hartje New York en wil je meer weten over Griekse Mythologie? Dan is dit boek echt een aanrader voor jou!