Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De verrader van Evalon – Lynette Noni

!Heb je de eerdere twee boeken nog niet gelezen? Lees die dan eerst, voordat je deze recensie leest!

Kiva Corentine is een wrak wanneer zij aan komt in Zalindov. Ze is compleet de weg kwijt door de drug engelenstof. Niemand minder dan Cresta Voss helpt haar bij het afkicken en het werk in de groeven. Op een zeker moment wilt Kiva zelfs dood. Ze wordt opnieuw in de afgrond gegooid. Minuten duren er uren en uren voelen als dagen. En dan ineens wordt ze vrijgelaten uit Zalindov. Althans ze wordt overgeleverd aan de koning van Mirraven om de afspraak met Kiva’s moeder in werking te stellen. Kiva zal met hem trouwen en samen zullen ze heel Wenderall overnemen. Door hulp uit onverwachtse hoek weet Kiva te ontsnappen en komt in een legerkamp terecht waar ze Cresta en Torell, Caldon, Jaren, Tipp en Naari vindt. Zullen zij haar ooit vergeven voor haar daden? Ze moeten samenwerken om Zuleeka te verslaan door de vier elementringen te verzamelen en zo de Hand van de goden te maken waarmee magie kan worden gegeven. Op die manier hoopt de groep niet alleen Zuleeka te verslaan, maar ook de koning van Mirraven die een leger aan uitzonderingen (burgers met elementmagie) heeft.

Personages

De eerste paar hoofdstukken vond ik zwaar om te lezen. Niet omdat het saai of langdradig was, maar wegens de pijn die Kiva doormaakt. Na twee boeken ben ik Kiva als een vriendin gaan beschouwen. De hel waar zij doorheen is gegaan is onbeschrijfelijk en weet Noni zo goed neer te zetten. Het maakt dat je al je eigen pijntjes en verdrietige dingen vergeet. Hoe blij was ik dan ook toen Kiva, Zalindov kon verlaten. Maar ze kwam alleen maar in een nog grotere hel terecht. Om geen spoilers te geven zal ik een aantal personages wat oppervlakkiger beschrijven.

Ashlynn (zus van Caldon en generaal van het Koningklijk leger van Evalon) zag ik voor me als een kleine dame met veel pit en zoveel respect. Ze gaat door vuren om haar geliefden en haar volk te beschermen. Caldon is echt in mijn hart en ziel gekropen. Hij is zo liefdevol en met passie gedreven. Als ik heel eerlijk ben vind ik hem nog leuker dan Jaren. Hij zorgt voor Kiva als zijn kleine zusje, ongeacht de fouten die zij maakt. Jaren is heel natuurlijk. Hij laat zijn emoties geketend in zijn lichaam zitten en probeert daar niet te veel naar te luisteren. Hij heeft duidelijk heel veel pijn, juist omdat hij zoveel geeft om de mensen om hem heen. Cresta is echt een vriendin uit onverwachtse hoek. Ze is bitter, maar oprecht en een echte krijger. Er schuilen zoveel geheimen in haar rond, maar toch laat ze steeds een tipje van de sluier zien. Tja en dan Tipp…. wat kan ik daar nou op zeggen? Ik wil meer Tipp! Ik ben fan van Tipp en ik wil een Tipp in mijn leven haha.

Queeste en worldbuilding

De queeste in dit verhaal is erg goed! Ik hou altijd wel van een goede zoektocht die mensen samen brengt. Het is een heus avontuur. Tijdens deze queeste komen we door heel Wenderall. De worldbuilding hiervan is echt enorm goed. Zo zag ik mezelf al ronddwalen door Jirva, maar ook de bossen van Nerine hadden iets magisch. De schrijfstijl van Noni spreekt echt tot de verbeelding. Ieder land is uniek en om met de personages te kunnen meereizen voelde als een feestje. De ervaring voelde bijna aan alsof ik naar een bioscoopfilm aan het kijken was. Ook in de eindstrijd was dit het geval. Je hoort nog net niet Kiva’s hart bonken in je oor. Want wat was dat spannend zeg!

Plottwist

In mijn vorige recensie heb ik de plottwist ook al eens aangehaald. In dit boek zitten zelfs nog meer plotten zoals dat heet. Je valt van de ene in de andere verbazing. Daardoor wil je alleen nog maar doorlezen en is het boek zo uit. Ik vind het enorm jammer dat ik zo kort en cryptisch moet zijn, omdat ik nog niks wil verklappen voor jullie. Geloof me: dit boek wíl je lezen!

Ik kan dan ook niet anders concluderen dan dat dit boek zeker tot mijn top 3 gelezen boeken van dit jaar hoort. Misschien zelfs wel in mijn top 3 beste Young Adult fantasy series. IK zou dit boek ten alle tijden aan iedereen aanraden. Het is fenomenaal.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De gevangene van Vallenia – Lynette Noni

!Heb je deel 1 nog niet gelezen? Lees deze recensie dan niet verder!

Kiva en haar gezelschap hebben weten te ontkomen aan Zalindov. Na een aantal weken in het winterpaleis doorgebracht te hebben, komen zij aan in Vallenia. Het koningshuis van Evalon en tevens paleis van Jaren en zijn familie. Kiva staat voor een moeilijk dilemma: kiest zij de kant voor de rebellen of kiest ze voor de liefde (die steeds meer opbloeit naarmate ze Jaren beter leert kennen).

Worldbuilding

Na het uitlezen van deel 1 heb ik mijn emoties bij elkaar geschraapt en ben ik dapper begonnen aan deel 2. In mijn vorige recensie had ik wat commentaar over alle namen van werelden en plaatsen. Dat vond ik moeilijk uit elkaar te houden/begrijpen gezien er verder niet zoveel over verteld werd. In dit boek is dat heel anders. Nu Kiva kan gaan en staan waar zij wilt en wat meer mee krijgt over de ontwikkelingen van de afgelopen tien jaar, krijgen we als lezer een beter beeld van Wenderall. Zo ontdekken we dat Mirraven het niet zo op Evalon heeft en zijn er onderlinge bondgenootschappen. Ik vond het echt een pluspunt dat ik af en toe terug kon bladeren naar de kaart in het boek. Deze is super overzichtelijk

Personages

Ik schuif niet onder stoelen of banken hoe gek ik ben op Tipp. Zelf heb ik geen broertje of zusje, maar zo voelt Tipp wel. Het liefst zou ik hem oppakken en knuffelen en nooit meer los laten. En dan hebben we het nog niet over Caldon gehad, nieuw in dit boek. Stiekem voelde ik mij gedurende het boek steeds meer tot hem aangetrokken. Tuurlijk, Jaren is ook leuk. Maar Caldon is toch een beetje die stoere bad guy die door het vuur zou gaan om je te beschermen en die niet weg deinst voor je duisterste geheimen. Ik ben blij dat Kiva haar oog niet op hem liet vallen, omdat ik Caldon toch een beetje voor mijzelf wilde houden.
Jaren is die typische knappe prins die geliefd is bij het volk en alles met passie doet. Hij zou zo in een kerst of Disneyfilm kunnen spelen.

Kiva is een hoofdpersoon die continu in de knoop zit met alles wat ze doet of denkt. Soms heeft ze acties waarvan ik denk: goh je twijfelt over alles, maar nu onderneem je een actie zonder er over na te denken. Op die manier brengt ze zichzelf regelmatig in de problemen. Daardoor komt zij soms wat naïef en onrealistisch over. Bijna alsof je een horrorfilm kijkt en roept naar het scherm: doe dat nou niet, blijf bij elkaar. Eind van het boek is een interview met Sarah J. Maas te vinden. Daarin benoemd Noni dat zij expres een hoofdpersoon heeft gecreëerd dat geen talent heeft met pijl en boog of een goede krijger is. Dat maakt dat het inlevingsvermogen in Kiva makkelijker is. Ze voelt natuurlijk en echt aan. Daardoor heeft Kiva toch wel een plekje in mijn hart veroverd.

De familie van Kiva vind ik moeilijker te pijlen. Haar zus is een kreng eerste klas en haar broer is een softie. Zulee (zoals Kiva haar noemt) is eigenlijk het opperhoofd van de rebellen. Ze doet dit wel samen met haar broer, maar achter zijn rug om plant zij allerlei dingen. Haar broer laat dat allemaal gebeuren waardoor Kiva in een lastige positie komt.

Cliffhangers

Dit boek bevat zoveel cliffhangers dat ik continu wilde doorlezen. Ontvoerringen, verraad, bedrog, chantage en misdaad volgen elkaar op. Hoe kan dat ook anders als je samen spant met een groep rebellen? En dan heb je nog de constante dreiging dat er iemand van de Vallentis familie of inwoners achter Kiva’s connecties of magische krachten komt. Maar het klapstuk is toch wel de laatste pagina. Kippenvel kreeg ik er van en tranen stonden in mijn ogen. Ik zal niks verklappen, maar mijn hemel. Hopelijk heeft het derde deel wel een goed einde…

Al met al vond ik deel 2 zelfs nog beter dan deel 1. De spanning, de personages en de wereld. Het komt allemaal samen. Ik kan dan ook niks anders dan dit boek vijf sterren geven!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De genezer van Zalindov – Lynette Noni

In De genezer van Zalindov, volgen we Kiva Meridan. Al tien jaar weet zij te overleven in Zalindov, de beruchte gevangenis waar weinig mensen overleven. In de ziekenboeg behandeld Kiva de wonden en ziektes van gevangenen, maar markeert zij hen ook wanneer er nieuwe mensen worden binnen gebracht. Tot op een dag de Rebellenkoningin binnen wordt gebracht. Zij is veroordeeld tot de elementproeven. Proeven die niemand meer heeft overleefd sinds magie buiten het koningshuis zo goed als verdwenen is. Maar de Rebellenkoningin is sinds haar binnenkomst stervende en niemand weet waardoor. Tegelijk met de binnenkomst van de Rebellenkoningin ontvangt Kiva een geheimbriefje van haar familie: Hou haar in leven, we komen er aan. Maar Kiva wacht al tien jaar tot haar familie haar komt redden. Toch zet zij alles op alles om de koningin in leven te houden. De rebellenleider van de gevangenis meldt Kiva dezelfde boodschap: Hou haar in leven anders zal Tipp het volgende slachtoffer zijn. Tipp is als een broertje voor Kiva waar zij al heel lang voor zorgt en die haar assisteert in de ziekenboeg. Om Tipp en de Rebellenkoningin in leven te houden ziet Kiva maar één oplossing: zij neemt de plaats van de koningin over in de elementproeven. De proeven die niemand overleeft.

Eerste indruk

Dit wordt geen recensie zoals je die normaal van mij verwacht. Dit wordt een rauwe en eerlijke recensie waar ik meer dan ooit mijn gevoelens zal delen over het boek. Wat wel hetzelfde blijft is dat er geen spoilers te vinden zijn in deze recensie dus lees maar snel verder!

Toen ik gisteravond laat het boek dicht sloeg was ik helemaal van de kaart. Ik heb nog nooit een boek gelezen dat zoveel met mijn emoties heeft gedaan. Ik riep tegen mijn moeder dat ik nooit meer wilde lezen en al mijn boeken wilde verkopen. Het einde bestond uit drie hele korte regels van ongeveer acht woorden totaal. Wie had gedacht dat zo weinig worden zoveel met een mens konden doen. Zelfs na een nachtje slapen voel ik de emotie weer terwijl ik dit typ.

Even terug naar het begin. Ik kwam erg moeilijk door de eerste paar hoofdstukken heen. Voor mijn gevoel duurde het eeuwen voor we meer te horen kregen over Kiva’s leven buiten de ziekenboeg. Er gebeurde niks spannends, iets dat ik in de eerste hoofdstukken nodig heb om overtuigd te raken om door te lezen. Was dit nou echt waar alle hype op gebaseerd is?

Nieuwe personages en uitdagingen

Maar eindelijk kwam daar Jaren, een mysterieuze jongeman die geen angst leek te kennen en Kiva vanaf moment één al interessant vond. Wie is deze jongen, waar komt hij vandaan en waarom is hij naar Zalindov gestuurd, waren een aantal vragen die meermaals door mijn hoofd speelde. Daarna kakte het verhaal voor mij wel weer een beetje in. Oké de Rebellenkoningin werd binnen gebracht en er was duidelijk een vonk tussen Kiva en Jaren (ook al zal ze dat niet snel toegeven) maar dat was het ook wel. Kiva was dag in dag uit aan het zorgen en in de tussentijd werd zij geplaagd door bewakers en medegevangenen. Het verhaal begon voor mij pas echt te leven toen Kiva aan haar eerste proef begon. Die eerste proef is lekker vlot geschreven wat past bij de situatie. Ze stond niet minutenlang haar levensbeslissingen te overwegen, maar moest gelijk handelen waardoor je lekker met je neus in de actie valt. Daarop volgend zijn er zoveel momenten waarop ik dacht: hier klopt iets niet, maar er niet de vinger op wist te leggen. Heerlijk speculeren op de zondagmiddag.
De groei die Kiva gedurende het verhaal doormaakt is heel subtiel beschreven en mooi om te lezen. Je merkt dat haar gedachtegangen langzaam aan iets verschuiven. Ze wordt steeds meer volwassen.

Over personages gesproken is het nu denk ik tijd dat ik je iets over Tipp vertel. Tipp heeft namelijk mijn hart gestolen. Hij is pas zeven jaar en is al vroeg zijn moeder verloren. Kiva heeft haar belooft voor Tipp te zullen zorgen en dat heeft zij altijd trouw gedaan. Gesprekken met de directeur om hem vrij te laten (hij zit daar immers wegens zijn moeder, die nu overleden is) richten niks uit en dus zit hij nog altijd vast in Zalindov. Tipp werkt enorm hard en is erg zorgzaam, iets wat hij door de jaren heen van Kiva heeft afgekeken. Ik heb zelden zoveel van een personage gehouden als van Tipp.

Wenderall

Als ik eerlijk ben vind ik het nog steeds moeilijk om te begrijpen wat nou een land is, wat een stad of provincie, enzovoort. Dit is wel uitgelegd in het boek, maar het was verder niet echt van toegevoegde waarde voor het verhaal dus heb ik dat een beetje links laten liggen. Ik denk dat dit wel meer aandacht in het volgende deel gaat krijgen (waarom verklap ik lekker niet :p).

Wat ik zo heeeeerlijk vind aan een boek als dit zijn de vele extra’s. De kaart van Zalindov is bijvoorbeeld echt MEGA mooi getekend, duidelijk en overzichtelijk. Ik denk de mooiste kaart die ik ooit in een boek gezien heb (dat zegt wat). Daarnaast zit er achter in het boek een lijst met alle middeltjes die Kiva gebruikt als genezer en waar die voor zijn. Tot slot zit er een geheime boodschap van de redactie in het boek die je moet kraken aan de hand van de letterlijst die Kiva gebruikt om geheime briefjes naar haar familie te sturen. En wat ik het aller gaafste vond: de zwarte pagina’s. Ik kan niet verklappen waarom dit zo gaaf is, maar dit voegt zoveel toe aan het verhaal.

Eindoordeel

Tja ik denk dat het niet als een verrassing komt als ik zeg dat ik helemaal weg (gek) ben van dit boek. Het duurde eventjes voor ik er lekker in zat, maar dan heb je ook wel wat. Zeker de laatste 100 pagina’s volgen de plottwisten elkaar op en kon ik niet meer stoppen met lezen. Het is enorm moeilijk om nu niet over het einde te kunnen praten, want OMG. Ik vind het een feestje om deze trilogie samen met jullie te lezen, dus laat mij vooral via de comments of via de socials van Young-adults weten wat jij van het eerste deel vond. Tot deel twee!