De laatste jaren komen er steeds meer boeken uit met een queer (hoofd)personage. Denk bijvoorbeeld aan de hele populaire Heartstopper serie of Rood, wit en koningsblauw. Ook als hetero-vrouw vind ik het belangrijk om boeken te lezen met deze representatie. Vandaar dat ik graag ‘Ik wens je het allerbeste’ van Mason Deaver wilde lezen, over een non-binair hoofdpersonage.
Ben heeft lang geworsteld met hun identiteit en is er – dankzij de video’s van Miriam – achter gekomen dat hen non-binair is. Hen komt uit de kast bij hun ouders, maar dit gesprek gaat niet zoals gepland. In plaats van een liefdevol onthaal en empathie wordt hen per direct op straat gezet. Zonder weekendtas om in te pakken of schoenen aan hun voeten. Hun zus Hannah is 10 jaar eerder uit huis gegaan en is inmiddels getrouwd met haar man Thomas. Samen nemen ze Ben in huis en zorgen ze voor hen zoals hun ouders dat nooit hebben gedaan. Hierdoor moet Ben van school wisselen en leert hen Nathan kennen. Een grappige en charismatische jongen waarmee hen een vriendschap opbouwt. Ben worstelt met hun gevoelens, angststoornis en trauma’s uit het verleden. Zou hen eindelijk een gelukkig leven kunnen krijgen?
Belangrijke thema’s
Ik wens je het allerbeste bevat veel belangrijke thema’s, zonder dat het een overkill wordt. Zo is zowel het hoofdpersonage als de beste vriendin (Miriam) van het hoofdpersonage non-binair en leer je als lezer hoe dit is. Op een hele natuurlijke manier lees je over de moeilijkheden waar zij dagelijks mee te maken hebben. Denk aan het worden aangesproken met de verkeerde voornaamwoorden, simpelweg omdat niet iedereen ervan afweet of zich verspreekt, maar ook aan het uitzoeken van nieuwe kleding. Een kledingwinkel is verdeeld tussen mannen-, vrouwen- en kinderkleding. Als non-binair pas je hier nergens tussen. En in welke pashokjes probeer je de nieuwe kleding?
Hiernaast heeft Ben ook te maken met een angststoornis en het verwerken van trauma’s. Zo zit hen er mee dat Hannah hun 10 jaar geleden in de steek heeft gelaten door hen alleen bij hun ouders achter te laten toen ze het huis uit ging. Maar ook doordat hen niet goed genoeg was voor hun ouders en hen uit huis is gezet. Ben heeft enorm veel opgekropte frustraties en spreekt gelukkig met een goede therapeut die hen hierbij helpt.
Nog even over die voornaamwoorden gesproken; voordat ik het boek begon te lezen dacht ik dat het ontzettend verwarrend zou zijn om ‘hen’ en ‘hun’ te lezen in plaats van ‘hij/zij’ aangezien hiermee ook een groep wordt aangeduid. Dit was totaal niet het geval. Deze woorden worden überhaupt niet zo heel veel in het boek gebruikt en het is vrij duidelijk dat Ben hiermee wordt aangeduid. Ik vond het dus totaal niet storend.
Een gewone tiener
Wat veel naar voren komt in Ik wens je het allerbeste is dat Ben probeert om een gewone tiener te zijn. Hen wil het liefste onzichtbaar zijn en niet teveel aandacht trekken. Buiten de belangrijke thema’s om, is het gewoon een ontzettend leuk verhaal over een tiener op de middelbare school. De schrijfstijl draagt hier enorm aan bij. Het boek is op een leuke en luchtige manier geschreven en wordt af en toe onderbroken door chat-gesprekken. Ondanks dat non-binair zijn een belangrijk onderwerp is, is het ook een bijzaak. Ben is veel meer dan alleen non-binair. Hen gaat naar school, heeft hobby’s en er bloeit iets op tussen hen en een andere jongen. Door de fijne schrijfstijl van Mason Deaver is dit boek enorm toegankelijk voor jongeren om te lezen. Ik wens je het allerbeste is een onwijs leuk boek voor jongvolwassenen met een belangrijke boodschap. Het leest vlot weg en geeft de lezer inzicht in het leven van een iemand die non-binair is. Dit boek zou op de leeslijst van alle middelbare scholen moeten staan. Ik vind het een enorme aanrader en geef het vier sterren.