Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Amazon Primes “Maxton Hall”

De afgelopen maanden bevindt het internet zich helemaal in de ban van Amazon Prime’s adaptatie van Mona Kastens Maxton Hall. Aangezien ik de boeken allemaal heb gelezen was ik immens benieuwd naar hoe de adaptatie zich naar het zilveren scherm had vertaald, en let me tell you, I ate that stuff UP.

Verhaal

Voor de geïnteresseerden naar het verhaal van het boek kan je zeker ook terugkoppelen naar mijn recensie (lees deze hier) van het eerste boek waar ik kort het plot schets. De adaptatie is echter zeer getrouw aan het boek en er zijn weinig verschillen ten aanzien van het boek, wat ik persoonlijk heel fijn vind. Ik ben namelijk het soort adaptatie-kijker die het liefst heeft dat er een serie gemaakt wordt zodat alle facetten van het boek in beeld gebracht worden in plaats van dat er belangrijke stukken geschrapt worden voor een film van anderhalf-tot-twee uur.

Het verhaal volgt Ruby en James die naar dezelfde school gaan; het titulaire Maxton Hall. Ruby Bell is bekend met wie de befaamde James Beaufort is: rijk, arrogant en de opvolger van Beaufort. Ruby verkiest het om van deze wereld weg te blijven, maar wanneer er iets gebeurt waardoor James haar probeert om te kopen, overlappen hun respectievelijke werelden. Cue de enemies to lovers verhaallijn waar iedereen wild voor gaat.

Acteurs en hun personages

Een gegeven dat mij in de boeken wat tegenstak was hoe voor mij de personages soms wat vlak vielen en niet echt een ruggengraat hadden op sommige momenten. Echter hebben de acteurs dit helemaal rechtgetrokken in de serie. Ik ben niet iemand die snel zegt dat ze de adaptatie boven het boek verkiest, maar in dit geval zeg ik dat dit met veel overtuiging wel zo is. De acteurs hebben prestaties neergezet om u tegen te zeggen, ik begon met aflevering één ergens in de avond en was zo gegrepen dat ik om twee uur ben gaan slapen omdat ik heel de serie in een trek door heb gekeken. Ja, zo goed is het.

Taal

Nadat ik de serie had gezien toen hij net uit was begon een week later de stroom aan content hierover op Instagram op te duiken. Een gegeven dat mij immens opviel was hoe snel het een globale hit was, ondanks dat de serie origineel in het Duits was. Ik was aangenaam verrast om te zien dat heel veel mensen zelfs aanhaalden om de serie in het originele Duits te kijken in plaats van de Engelse dub. Over de Engelse dub wil ik wel zeggen, want ik had deze even aangezet om te zien of hij oké was, en ik geef graag mee dat de dub zeker wel goed gedaan is. Dus voor degene die totaal geen affiniteit hebben met Duits is er zeker de mogelijkheid om ook een emotioneel bevangende ervaring te krijgen met de Engelse dub. Echter, als ik eerlijk ben, raad ik al mijn vrienden en kennissen wel aan om de serie in het Duits te kijken met ondertitels naar wens. Er is iets aan de Duitse taal binnen de kader van de serie en hoe de emoties over worden gebracht dat het Engels niet had kunnen voorbrengen. Natuurlijk, het script is in het Duits geschreven, maar er is iets anders. Een zekere bevangenheid in de melodische rauwheid van de Duitse taal die nog meer inslaat dan het standaard Engels. Machtig, is het woord waar we hiernaar zoeken.

Ervaring

Ik heb immens genoten van het kijken van deze serie. De boeken lagen me helaas minder, maar ik kan na deze adaptatie zeggen dat deze tv-serie een van de beste is die ik dit jaar heb gekeken. Scenografisch, verhaal-gewijs, cinematisch en spanninsopbouw zaten allemaal heel netjes op hun plek waardoor je niet anders kan dan op “volgende aflevering” klikken zodra een aflevering op zijn einde is. Ik raad deze serie dus echt aan en geef hem dan ook vijf sterren. Dus ja, nu wacht ik hier dan maar op seizoen twee hé!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De Terugkeer naar Maxton Hall (Maxton Hall #3) – Mona Kasten

Het voelt een beetje melancholisch om zoveel series die ik ben begonnen tegenwoordig tot een eind te zien komen. Dit komt vooral omdat ik een punt aan het maken ben van het uitlezen van series die ik ben begonnen vooraleer ik aan nieuwe series begin. Eén serie is de Maxton Hall-serie van Mona Kasten, waarvan ik deel drie zopas uit heb en hiervoor nu dus een finale recensie mag schrijven, voor ook ik Maxton Hall verlaat. So buckle up, because I have some thoughts.

Verhaal

Deel drie zet de verhaallijn van het vorige boek naadloos verder. Ruby en James zijn aan het begin van het boek nog steeds op een lastig stuk in hun relatie na wat er is gebeurd aan het einde van deel twee. Het verhaal zelf kon mij niet per direct bekoren omdat grotendeels vrij voorspelbaar aanvoelde, wat spijtig was, want ik mistte de intrige die in deel 1 nog wel aanwezig was wel.

Dit boek wijdt wel sterk uit over familiale en huiselijke problemen en toont aan dat goede steun frappant is, en dat als er iets mis is met jou of iemand die je kent; vraag even hoe het gaat of geef even aan dat het met jou wat minder gaat. Er zijn altijd wel mensen die er voor je zijn en om je geven, en dat staat centraal in dit derde deel.

Personages

De personages namen in dit finale deel wendingen waardoor ik niet echt met hun kon binden doorheen het verhaal en waardoor ik veeleer wilde verder lezen om te zien of hier ergens nog verandering in komen, helaas was dit niet het geval.

Ruby en James hun relatie kon me weining boeien, maar Ember en Wren daarentegen had ik graag veel meer van gezien omdat daar zeker wel iets in zat dat lief en teder was. Maar de protagonisten zijn Ruby en James, dus zij kregen de meeste spotlight. Ik had persoonlijk het meeste moeite met de relatie tussen Lydia en Sutton en vond dat alles voor hen een beetje te sterk van een leie dakje ging ondanks hun omstandigheden.

Schrijfstijl

De vlotte schrijfstijl van Mona Kasten is wat ervoor mij heeft gezorgd dat ik dit boek heb kunnen uitlezen. Dit is ook wat ik in vorige recensies over haar zei, dat ze vlot kan schrijven en goede zinnen op papier kan zetten. Dit is dan ook wat het verhaal voor mij staande hield, want qua plot en personages kon het me niet zo heel erg sterk boeien.

Ervaring

Dit deel was mijn minst favoriete deel in de serie, en ik vind ook nog steeds dat deel 1 het beste deel in deze serie was. Ik had gehoopt op iets meer intrige, maar dit bleef uit. Doordat er zoveel miste aan de boog van het plot op vlak van wendingen en ontknopingen, voelde dit boek voor mij vaak onafgewerkt. Qua sterren-recensie zet ik het op dezelfde hoogte als deel 2, namelijk met twee-en-halve tot drie sterren. Ik kon wel genieten van Kastens schrijfstijl, en ben dus ook benieuwd naar wat ze nog op de kaart zet, maar dit finale deel deed een beetje onder aan zijn voorgangers.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De Geheimen van Maxton Hall – Mona Kasten

Ruby had nooit verwacht dat ze verliefd zou worden op James Beaufort, de schatrijke, ogenschijnlijk onbereikbare erfgenaam van het Beaufort herenmode-imperium. Maar onder zijn arrogantie bleek een heel andere James te zitten: een gevoelige jongen vol dromen, die perfect bij Ruby leek te passen… tot hij haar voor de ogen van iedereen liet vallen. Ruby is er kapot van. Nog nooit heeft ze zulke intense gevoelens voor iemand gehad en nog nooit is ze zo diep gekwetst. Ze wil haar oude leven terug, toen ze nog niemand kende op Maxton Hall en geen deel uitmaakte van de elitaire en verdorven wereld van haar klasgenoten. Maar ze kan James niet vergeten. Ze leven in compleet andere werelden, maar wat als ze toch voor elkaar zijn voorbestemd?

Onlangs kwam het tweede deel in de Maxton Hall-serie uit, De Geheimen van Maxton Hall, van Mona Kasten. Hierin wordt het liefdesverhaal van Ruby en James verder op de voet gevolgd alsook de nieuwe drama’s en intriges die zich hierbij introduceren. Ik had het genoegen om van Boekerij een recensie-exemplaar te mogen ontvangen. Deze recensie kan je hieronder lezen en De Geheimen van Maxton Hall college kan je overal waar boeken verkocht worden vinden.

Verhaal

Zonder introductie gaan we verder waar deel één van de serie is afgelopen, we duiken er meteen weer in vanuit Lydia’s oogpunt na alles wat er aan het einde van het laatste deel is gebeurd. Vanuit Lydia’s en James’ perspectief lezen we hoe moeilijk het gaat na de dood van hun moeder, alsook hoe Lydia kampt met de problemen van haar huidige zwangere staat, en hoe James zich geen blijf weet na wat hij Ruby heeft aangedaan. Ruby daarentegen gaat er ook aan onderdoor nadat ze James had zien kussen met Elaine en daarmee haar hart is gebroken. Het boek begint wanneer alles aan diggelen ligt en iedereen met man en macht probeert om alle stukjes terug in elkaar te plaatsen en een goede afloop te gunnen.

Personages

Op dit punt lees ik de serie voornamelijk voor de dramatische wendingen en omdat het voor mij het soort verhaal is waarbij ik niet al teveel moet nadenken. De personages zijn dan ook vaak carbon copies van het soort figuren dat je in verhalen zoals deze zou verwachten. Maar omdat ik er dit keer met dit soort mindset ben in kunnen gaan en niet het soort verwachtingen dat ik had bij deel een (zeker niet naar de grote “dark academia must read” marketing ploy), heb ik er veel meer van kunnen genieten omdat mijn verwachtingen nu eenmaal afgestemd waren op het verwachten van zo’n soort verhaal.

Lydia is van mean girl naar onbegrepen loner gegaan. Ze heeft niet veel vrienden en met de zwangerschap is het nog moeilijker om zichzelf te tonen uit angst dat mensen dit gaan zien. Ze vormt echter wel een vriendschap met protagoniste Ruby.

Ruby is nog steeds de harde werker die goede punten wil halen, echter in dit boek net iets minder omdat ze een gedeelte thuis zit met liefdesverdriet omwille van James. Ruby is niet echt veel als personage gegroeid in dit boek.

James is de transitie bad boy naar soft cinnamon roll aan het ondergaan in het boek. Hij is een gekwelde tiener die weet dat hij fouten heeft begaan en hij wil voor Ruby vechten. Hierdoor zet hij zijn toxische trekken opzij en probeert zich te smijten in het terugwinnen van Ruby.

Schrijfstijl

Mona Kasten haar schrijfstijl blijft reeds vlot en leest goed weg. Ook de vertaling van Duits naar Nederlands is heel mooi verzorgd. Ik heb dit boek daarom dan ook in no time uitgelezen.

Trauma bonds

Ik wil een stuk van deze recensie een maatschappelijke en relationele wending geven. Laat me beginnen over “trauma bonds”.  Trauma bonds zijn relaties die voortkomen en versterkt worden door de partner die traumatische gebeurtenissen creëert voor de andere partner in de relatie. Dit boek tikt maar het topje van deze heel problematische ijsberg in relaties, maar de kenmerken zijn wel aanwezig in de relatie van Ruby en James. Ik vind het een problematisch gegeven in enkele Young Adult boeken die relaties afschilderen waarin een van de twee partijen een absoluut stuk vuil kan zijn tegen de andere partij, dat er dan communicatie wordt gegeven dat dit alles behalve oké was, om dan toch uiteindelijk weer samen te komen.

Dit vind ik persoonlijk zorgwekkend, omdat dit een beeld creëert van hoe een relatie hoort te zijn  dat alles behalve zo is. Hierdoor denken jongvolwassenen misschien dat emotioneel misbruik deeluitmaakt van een standaard relatie. Lieve lieverds, dit is alles behalve zo. De Geheimen van Maxton Hall College is hier nog heel preuts in maar de trekken zijn duidelijk aanwezig en ik wil mijzelf hier even voor uitspreken dat dit een gegeven is dat ik persoonlijk in Young Adult boeken niet meer graag lees. Als je jong bent (h)erken je vaak deze dingen niet, omdat de verliefdheid je te hard om de oren slaat. Narratieven waarin relaties die heel problematisch tot stand zijn gekomen en dan toch uiteindelijk slagen geven een verkeerd beeld van hoe relaties horen te werken. Natuurlijk, je hebt de uitzonderingen op de regel die uiteindelijk wel lukken en de personen in kwestie genoeg veranderen om een gezonde relatie te houden, maar merendeels van de tijd is dit helaas niet een sprookjeseinde.

Met dit tussenstuk wil ik dit dus graag even in de kijker zetten. Zeker omdat er enkele relaties in deze boeken zijn die bij mij vraagtekens oproepen en als de personages mijn vrienden zouden zijn ik hen voorzichtig zou uitleggen dat dit niet de persoon voor hen is. Er was wel één relatie in het boek die dit aankaartte, maar hier was niet echt over uitgewijd. Ik weet, dit boek is een fictioneel werk, maar te vaak zie ik inhoud op sociale media voorbij komen die relaties uit boeken die eigenlijk heel problematisch zijn verheerlijkt. Dus voor die content, wil ik graag een tegengewicht neerzetten dat zegt: gezonde relaties bestaan, en als een relatie in een boek verkeerd en giftig aanvoelt omdat een van de twee partijen verschrikkelijk gedrag vertoond dat niet excuseerbaar is, dan is het ook gewoon een giftige relatie. Vertrouw je buikgevoel.

Ervaring

Ik heb ondanks mijn gevoeligheid die ik omschrijf in het vorige stuk, wel genoten van het lezen van dit boek omdat, zoals ik al eerder aangaf, hierbij niet hoeft na te denken. Het is een luchtige roman die niet al te serieus genomen moet worden. Ik heb hem dan ook op twee dagen uitgelezen. Ik kijk uit naar deel drie in de Maxton Hall-serie. Alle factoren in deze review tezamen maken dat ik dit boek twee-en-halve sterren geef. Voor mij persoonlijk was het niet goed of slecht, maar eerder neutraal met wat punten waar ik een diepere mening over had.