Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Midzomerspel (Dunbridge Academy #2) – Sarah Sprinz

Tegenwoordig vind ik mezelf helemaal in de ban van romance novels, en als ik heel eerlijk ben heeft Sarah Sprinzs Midzomerspel, het tweede deel van de Dunbridge Academy serie, daar aan bij te dragen.

Het allerbelangrijkste dat je moet weten over dit boek om je te overtuigen om dit te lezen, is dat het een friends-to-lovers romance is. Met andere woorden, je gaat dit verorberen. Voor alle, enemies-to-lovers­ mensen, ik beloof, je dit boek is het waard.

Verhaal

Ik dacht altijd aan mezelf als een ride or die enemies-to-lovers liefhebber. Begrijp me niet verkeerd, dat ben ik nog steeds, mits de executie van zo’n narratief of plotline goed is, ben ik daar nog steeds trash voor, maar door Midzomerspel voel ik me nu gebeten door (best-)friends-to-lovers narratieven. Want dat is waar dit tweede deel in de Dunbridge Academy serie vooral om draait. We volgen dus niet langer het koppel dat we in deel één leerden kennen, maar nu draait het om de volgende twee lovers uit de DA vriendengroep: Charles en Victoria.

Het verhaal zelf is een typische romance chicklit met de typische tropes die je van kostschoolverhalen mag verwachten, en sluit dus ook perfect aan op het eerste deel uit deze serie. Je zal jezelf daarom ook terugvinden in de vroege uurtjes met dit boek in je handen omdat je gewoon niet kan stoppen met lezen. Dit was dan voor mij zeker het geval toen ik op een gegeven moment op de klok keek toen ik voor het slapen gaan even een hoofdstuk wilde lezen en opeens zag dat het al twee uur in de nacht was. Toen heb ik echt met man en macht het boek neer moeten liggen, want ja, slaap is soms nu eenmaal nodig. Het verhaal was naar mijn mening dus zo boeiend dat het mij van mijn slaap kon houden.

Personages

Zoals al eerder vermeld, staat er in dit boek een ander koppel dan Henry en Emma centraal; Charles en Victoria. Ook zien we nog andere personages uit het eerste boek terugkomen, en leren we hen dan ook beter kennen. We krijgen in dit verhaal vooral een kijkje achter de schermen bij Charles en Victoria thuis en de intriges die zich in hun privé- en schoolleven de kop opsteken.

Schrijfstijl

Sarah Sprinz haar schrijfstijl is nog steeds even vlot en aangrijpend als voorheen, dus dat draagt zeker bij aan het sneltempo waarmee ik door dit boek gevlogen ben.

Vertaling

Midzomerspel is vertaald uit het Duits door Amber Peters en Sylvia Wevers. De vertaling voelde heel vlot en natuurlijk aan en daar zet ik dan ook graag mijn petje voor af. Echter, wat mij wel wat tegen zat en wat ik ook wil opmerken, is dat sommige van de vertalingskeuzes overwegend Nederlands waren. Als Vlaming zijnde, voelde dit wat schurend aan, maar meer nog omdat dit verhaal zich afspeelt in Engeland en Schotland, en de té Nederlandse woordkeuzes zoals iemand “appen” voelde te veel als Nederland aan. “Ik stuur je er nog (een bericht) over” of iets in die trant had even goed gewerkt en meer binnen het Engels/Schotse kader gepast. Dit voelde soms dan wat aan als een vreemde eend in de bijt.

Ervaring

Ik heb heel erg genoten van dit boek. Zeker omdat toneel, acteren, Shakespeare en Romeo & Julia zo’n belangrijke rol in dit boek speelden. Dit kon mijn innerlijke theater kid zeker bekoren. De manier waarop Sprinz het gevoel van acteren en ten tonele te staan omschrijft en tot de lezer brengt slaat de nagel helemaal op de kop. Het is gewoon magnifiek; écht goed gedaan. Ook hoe Shakespeare erin verwerkt wordt en echt door de dialogen is verweven, is briljant gedaan. Ik heb heel erg van dit boek genoten en geef het daarom dan ook vier sterren.