Tag: Monica HAak

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Donkere wolken vol confetti – Monica Haak

Donkere wolken vol confetti cover

Donkere wolken vol confetti is het nieuwste boek van Monica Haak. Zij schreef eerder onder andere al Voor verdriet heeft niemand tijd en De pijn die we verbergen. In het boek volgen we afwisselend het verhaal van twee meisjes die elk hun eigen problemen hebben en het moeilijk vinden om daar met anderen over te praten.

De twee perspectieven

Abby woont bij haar strenge ouders en heeft al een lange tijd een relatie met Milan. Haar omgeving merkt op dat haar relatie met Milan steeds indringender wordt en Milan steeds dominanter wordt. De vraag is wanneer ze dat zelf gaat beseffen. Joan, die samen in de dansclub zit met Abby, combineert verschillende bijbanen om haar gezin, haar depressieve moeder en broertje van 4 jaar, recht te houden. Daarbij moet ze ook omgaan met haar vader die geregeld geld nodig heeft. Die twee perspectieven groeien op een bepaald moment naar elkaar toe.

In het begin vond ik het moeilijk om de twee perspectieven van elkaar te onderscheiden. Abby en Joan hebben namelijk gelijkaardige karaktertrekken. Ze worden beiden met heel wat moeilijkheden geconfronteerd en vinden het moeilijk om daar met anderen over te praten. Na een tijdje kon ik de twee perspectieven beter onderscheiden en kon ik me goed inleven in de situatie van elk van de meisjes. Monica Haak zet hiermee een realistisch verhaal neer dat aantoont dat het leven allesbehalve rozengeur en maneschijn is.

Belangrijke thema’s

Monica Haak slaagt er met dit boek in om verschillende problematieken aan te kaarten waar jongeren mee geconfronteerd kunnen worden, zoals de eindjes niet rond krijgen, verantwoordelijkheid moeten opnemen in het gezin en misbruik. Dankzij Monica’s achtergrond (ze werkt als orthopedagoog) doet ze dat ook op een heel realistische manier.

Een mooi verhaal

Donkere wolken vol confetti is een young adult boek dat heel wat thema’s bespreekbaar maakt. Het doet daarmee een waardevolle toevoeging in de young adult-wereld. Ik denk ook dat veel jongeren zich zullen herkennen in Abby en Joan. Wel miste ik soms wat differentiatie tussen de twee hoofdpersonages qua karakter.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De pijn die wij verbergen – Monica Haak

De pijn die wij verbergen van Monica Haak

Vanaf het eerste moment dat ik las over De pijn die wij verbergen, wist ik dat ik dit boek moest lezen! Zelf had ik hiervoor nog geen kennisgemaakt met de schrijfkunsten van Monica Haak (al heb ik haar debuut wel in de kast liggen!), maar berichten die de ronde deden op Bookstagram klonken positief. Thema’s die momenteel een grote rol spelen in ons dagelijks leven en welke impact dat kan hebben op een persoon… dat leek mij een mooie combinatie om dit boek te lezen.

Cover

De hardcover van De pijn die wij verbergen is echt prachtig vormgegeven. Soms heeft een cover niet veel details nodig om een beeld te scheppen, een boodschap over te brengen. Daar is dit boek wel het bewijs van. Op de cover zijn twee donkere silhouetten te zien van een jongen en een meisje, rug aan rug. Dit lijkt uit te stralen dat deze twee personen met elkaar verbonden zijn, maar er toch ook enige afstand is. Elk met een verborgen pijn. In combinatie met de verschillende roze- en paarstinten en de sierlijke letterstijl, maakt dit een kwetsbare cover.

Verhaal

In De pijn die wij verbergen maak je kennis met Fleur en Matt. Fleur wil graag deelnemen aan het nieuwe theaterstuk op school en doet auditie. De nieuwe vriendin, van haar beste vriend Matt, doet ook auditie en de twee gaan niet bepaald door één deur. Wanneer zij op een Instagram-story een vervelende reactie krijgt van een anoniem account, besluit zij dat te negeren. Totdat er steeds meer berichtjes binnenkomen en er zelfs briefjes in haar kluisje terecht komen. Het moet iemand zijn die Fleur kent. Wie kan zij nog vertrouwen

Ondertussen is Matt ontzettend aan het worstelen met zijn studiekeuze. Als hij zijn hart zou volgen, dan wist hij het wel. Alleen zijn ouders hebben een hele andere toekomst voor hem uitgestippeld. Daarnaast staat hij steeds meer tussen Fleur en zijn vriendin in en weet hij niet welke kant hij moet kiezen.

Schrijfstijl

De pijn die wij verbergen leest ontzettend vlot! Terwijl de thema’s in dit boek allesbehalve vlot zijn. Er komen verschillende onderwerpen aan bod zoals verlies, (online) pesten, verliefdheid, mentale gezondheid en (hoge) verwachtingen. Dit weet de schrijfster in een herkenbaar en realistisch jasje te stoppen, zonder dat het echt heftig wordt. Met haar schrijfstijl vindt zij een mooie balans tussen emotioneel en toegankelijk. Op sommige momenten valt er met de humor zelfs nog te lachen in deze rollercoaster aan emoties. Een ander element is spanning. De jacht op de online stalker/pester… daarmee wist de schrijfster mij echt te verrassen.

Met deze hele bovenstaande lijst, weet de schrijfster de lezer helemaal mee te nemen in het verhaal van Fleur en Matt. De hoofdstukken zijn vrij kort waardoor je er nog eentje wil lezen. En nog een. Uiteindelijk heb je als lezer een doel voor ogen: antwoorden zo snel mogelijk. Wie zit er achter het pesten? En valt alles uiteindelijk voor beiden op de juiste plek? 

Ervaring

Wauw… De pijn die wij verbergen. Ik ben er nog steeds stil van. Op zoek naar woorden om een goede recensie voor jullie neer te zetten. Er moet niet te veel gezegd worden, want dat is aan jullie om te ontdekken. Maar, ook niet te weinig, want ik wil jullie overtuigen om dit boek te lezen!

In bovenstaande alinea’s valt te lezen waarom ik positief ben over dit boek. Een vlotte schrijfstijl in combinatie met het realistische en hedendaagse is een mooie basis voor een prachtig emotioneel boek. Let’s talk about emoties. Ik heb veel emoties ervaren tijdens het lezen en eentje daarvan is blijven hangen. Het kwam namelijk zo dichtbij… Ergens in het begin van het boek is Fleur in gesprek met haar oma. Daarin vertelde Fleur dat zij bang is om haar oma kwijt te raken. Tranen rolden over mijn wangen. Dat is namelijk mijn grootste angst omdat die dag een keer gaat komen. Onvermijdelijk. Het mooiste van dit stukje? De emoties die de 16-jarige Fleur op dat moment had, ervaarde ik als 30-jarige ook. Dat vond ik echt de kracht van het hele boek. De (harde) realiteit. De pijn die wij verbergen.

Voor mij is er toch een klein puntje: het voelde soms een beetje als echt tienerdrama. Dat ligt overigens aan mijn leeftijd. Voor de 16-jarigen onder ons, staat hier echt een heel sterk boek wat zich richt op taboes doorbreken. Wat laat zien welke impact het kan hebben om online gepest te worden. De stress die zij kunnen ervaren m.b.t. studiekeuzes. Eigenlijk vind ik dat dit een boek moet zijn wat verplicht gelezen moet worden op de middelbare school. Dat die taboes inderdaad doorbroken kunnen worden en iedereen weet dat er hulp is, wanneer iemand dit nodig acht.

De pijn die wij verbergen is een pareltje. Het is een boek wat niet loslaat. Een boek om een les uit te leren. Het boek krijgt van mij 4,5 ster.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Voor verdriet heeft niemand tijd – Monica Haak

Voor verdriet heeft niemand tijd, het debuut van Monica Haak, kwam eind september uit bij uitgeverij Hamley Books. Het verhaal gaat over Liv en Emerald, twee tienermeisjes die elk een groot verlies hebben geleden. Ze ontmoeten elkaar als Liv naar de andere kant van het land verhuist, nadat ze haar vader heeft verloren. Omdat ze verhuist, gaat ze ook naar een nieuwe school. Daar ontmoet ze al snel Emerald. Emerald moet niets van Liv weten, maar Liv weet met haar enthousiasme toch door Emerald’s muur heen te komen en zo worden de twee meisjes al snel beste vriendinnen. Wanneer Liv Emerald’s grootste geheim ontdekt, wordt hun nog kwetsbare, prille vriendschap op de proef gesteld.

Thematiek

Aan het begin van het boek staat een waarschuwing dat het verhaal depressies, rouwverwerking en jezelf pijnigen (automutilatie) bevat. Deze waarschuwing is zeker goed gekozen, omdat het best confronterend kan zijn om het boek te lezen als je hier in je omgeving mee te maken hebt of hebt gehad. Ook op het einde van het boek wordt er verwezen waar je terecht kan indien je over de thematiek wil praten.

Ondanks de zware thematiek weet Monica Haak het boek vlot te houden. Liv en Emerald komen om de beurt een hoofdstuk aan het woord. Ook de persoonlijke blog van Emerald wordt in het boek geplaatst. Dat is niet echt een meerwaarde voor het verhaal omdat Emerald al vertelt wat ze op haar blog schrijft. Toch is het als lezer wel leuk om de blogposten zelf ook te lezen, maar het is twee keer hetzelfde.

Positiviteit

Er zitten niet enkel negatieve en zware momenten in het boek, maar ook een heleboel vrolijke momenten. Er komen ook andere thema’s aan bod zoals: vriendschap en liefde. Monica Haak vermeldt zeer veel film-, song- en boektitels. Dat is een toffe aanvulling voor tieners; zeker als je de titels kent. Deze vrolijke momenten maken dat de zware thematiek niet zo zwaar overkomt op de lezer. De momenten wanneer Liv en Emerald hun verdriet aan de kant zetten en werken voor hun project voor school, zorgen voor afwisseling in het verhaal.

Het is zeker een boek dat gelezen moet worden door deze leeftijdsgroep. Het gaat over een zware thematiek, maar dit boek draagt zeker bij tot het meer bespreekbaar maken van dit onderwerp.

De vlotte schrijfstijl van Monica Haak zorgt ervoor dat je het boek in een ruk wilt uitlezen. Ook de bijzondere en onverwachte wendingen in het verhaal maken dat je dit boek niet zal kunnen wegleggen en al helemaal niet zonder een traantje weg te pinken zal kunnen lezen.

Het boek krijgt van mij 4 sterren.