Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Het negende huis – Leigh Bardugo

In Het negende huis volgen we Galaxy (hierna Alex) Stern. Een jonge meid die haar leven niet op de rails heeft. Ze zit in het drugscircuit en heeft een gave dat haar leven ingewikkeld maakt: Alex ziet geesten (grijslingen). Op een dag loopt de situatie helemaal uit de hand en is Alex de enige die levend uit het drugspand weet te komen. Als zij wakker wordt staat decaan Sandow naast haar bed en doet haar een aanbod. Een leven op Yale als zij voor de genootschap Lethe komt werken. Alex gaat akkoord en komt op een plek terecht waar haar gave heel wat betekend. Onder leiding van de charmante Darlington zal zij de genootschappen bij staan en controleren. Tot ze op een dag de controle verliest…

Personages

Leigh Bardugo kennen we allemaal van haar wereldberoemde Shadow and bone series. Met dit boek slaat zij een hele andere weg in. Om te beginnen met Alex Stern. Een hoofdpersoon waar ik erg moeilijk mee kon binden of volgen. Dat vind ik één van de belangrijkste eigenschappen van een boek. Je hoeft het niet eens te zijn met de acties of ideeën van het hoofdpersonage, maar je moet de redenen achter handelingen kunnen begrijpen. Dat miste ik bij Alex heel erg. Regelmatig werkte zij zichzelf (en anderen) in de problemen. En waarom? Dat is mij nog steeds onduidelijk. Ze heeft een moeilijke jeugd gehad en is in een heeeel verkeerd circuit terecht gekomen. Maar wanneer zij een nieuwe kans krijgt aangeboden grijpt zij die voor mijn gevoel niet met twee hadden aan. Terwijl dat wel in haar aard lijkt te zitten?

Darlington (de begeleider van Alex) had dan wel weer meer diepgang en maakte redeneerbare keuzes. Hij is slim, charmant, maar heeft ook een verborgen duistere kant. Ik vond het een leuke toevoeging dat we het verhaal soms vanuit zijn oogpunt konden volgen. Mocht het tweede deel vanuit hem geschreven worden wil ik dat wel graag lezen. Als het vanuit Alex is hoeft dat van mij niet perse.

Er zijn in het boek nog een heleboel andere personages, maar die zijn niet het uitschrijven waard. Ze zijn ieder uniek op hun eigen manier, maar het zijn er zoveel dat ik morgen nog bezig zou zijn.

Worldbuilding

De wereld van Het negende huis is er wel een die mij aanspreekt. Het is een doodnormale wereld, maar gaat over de theorie dat er op sommige plaatsen meer energiegolven bij elkaar zijn (een nexus) en daardoor een vorm van magie ontstaat (ik hoop dat ik het zo goed uitleg). Op die nexussen zijn huizen gebouwd (de genootschappen van de Sluier). Ieder genootschap heeft een eigen vorm van magie, maar door gerommel in het verleden (zoals dode zwervers) is Lethe in het leven geroepen. Zij controleren de activiteiten van de huizen en zorgen ervoor dat alles veilig gebeurt. Hier komt de gave van Alex om de hoek kijken. Doordat zij grijslingen kan zien kan zij ervoor zorgen dat het ritueel van de huizen niet verstoord wordt. De verschillende huizen vond ik erg leuk en ik had er eigenlijk wel wat meer van willen zien.

Plottwist

Het duurde enorm lang eer we tot het punt kwamen waar het hele boek om draait (pas na blz. 200). Hierdoor vond ik het echt moeilijk om door het boek heen te komen. Richting het einde (zeg de laatste 70 pagina’s) kwam er actie en werd het spannend. We kregen een verklaring voor het eerste hoofdstuk en kwamen tot een spetterend einde. Dat is wel wat dit boek voor mij gered heeft.

Uitstraling

Ik wil het toch nog even over het boek hebben. Want wat een pareltje is dit. Dankzij de ruffled edges krijgt het boek een oude vibe. Net alsof je het boek van Lethe in je handen hebt. Wel vond ik dit soms lastig lezen, omdat de pagina’s een beetje loslaten of moeilijk omslaan. Ook de cover en binnenwerk is mooi gemaakt. Zoals gehoopt zit er een mooie kaart voorin van de campus. Hier hebben Boekerij en Best of Fantasy echt enorm hun best op gedaan en dat is een applausje waard.

Conclusie

Uiteindelijk ben ik een beetje teleurgesteld. Zo mooi als de buitenkant is, zo moeilijk en soms wat saai is de binnenkant. Zoals ik al zei duurde het lang voordat het verhaal op gang kwam en waren de acties van Alex voor mij onlogisch. Het karakter van Darlington vind ik wel interessant dus ik hoop hier in de toekomst nog wat over te kunnen lezen!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Dit is ons verhaal – Ashley Elston

Een 10-ender hert en een menselijk stoffelijk overschot maken hetzelfde geluid als ze op de grond van het bos vallen. Het is amper te geloven dat een mens kan worden aangezien voor een dier, maar het gebeurt vaker dan je denkt.

Een eerste zin van een boek is vrij belangrijk. Het bepaalt de sfeer en of je het verhaal ingezogen wordt. De eerste zin van dit boek (die hierboven staat) is zeker onderdeel van mijn lijstje met beste eerste zinnen. Het zet de toon van het verhaal en maakt gelijk duidelijk hoe de rest van het boek zal zijn. Voor mij voelt het wreed met een laconiek randje. Er klinkt geen paniek, angst of afschuw indoor en vanaf dat moment wilde ik alleen nog maar doorlezen.

Waar het verhaal over gaat

Vijf jongens zijn de ochtend na een wild feest gaan jagen. Iets wat ze bijna ieder weekend doen, maar deze keer fataal afloopt voor een van hen. Is het een jachtincident of moord? De overgebleven vier jongens zwijgen en worden de ”River Point Boys” genoemd. Ze worden overgeplaatst naar een andere school in het dorp. Kate zit op die school en heeft tegelijk samen met haar beste vriendin Reagan een bijbaantje bij de assistent-officier van justitie. Omdat de man al wat ouder is geeft de officier van justitie de zaak aan zijn assistent, meneer Stone, die de baas van Kate is. Kate heeft een langere periode ”leuk” gepraat met de jongen die is overleden. Nu wil ze alles op alles zetten om de dader boven tafel te halen, maar de dader is hier niet van gediend. Kate raakt steeds meer verstrikt in de zaak waarbij alles dood lijkt te lopen terwijl de zitting al bijna is.

Het ouderwetse ”wie is de dader?”

Een belangrijk aspect bij thrillers is de spanning. Wie heeft het gedaan en hoe? Ook in dit verhaal word je continu op het verkeerde been gezet en ik kan je vertellen dat ik er zwaar ben ingetrapt. Op een gegeven moment geloofde ik zelfs dat het winkelpersoneel van een antiekzaak het gedaan had kunnen hebben. Aan het einde van ieder hoofdstuk vertelde de moordenaar uit zijn perspectief wat ik een hele leuke touche vond. Hierdoor kreeg het boek wat meer dimensie. Daarnaast is het verhaal wat moderner. Het speelt zich nu af dus mensen Whatsappen met elkaar en er wordt gebruik gemaakt van Facebook en Instagram.

Yeah

Het verhaal wordt uit een ik-perspectief geschreven. Hierdoor hebben de personages wat minder achtergrond en minder kenmerken, maar dat is niet iets waar ik me aan stoorde. Dit heeft ook bijgedragen aan de moeilijkheid van het uitzoeken wie de dader is. Er is me wel opgevallen (wat denk ik door de vertaling is gekomen) dat zo ongeveer alle personages regelmatig het woord ”yeah” gebruiken in plaats van ja. Ik heb niet het idee dat in Nederland mensen dat woord echt gebruiken als antwoord op een vraag waardoor ik me hier soms een beetje overheen moest zetten.
Hoofdpersoon Kate leek zich een beetje op de achtergrond te houden, maar heeft tegelijk ook lef. Zo spreekt ze de bekendste jongens van de stad in de bibliotheek op hun gedrag aan en gaat in haar eentje under-cover op duistere locaties.
Qua locaties en dergelijke speelde alles zich af in een dorpje in Amerika. Ik kan me niet precies voorstellen hoe groot het nu is, maar alles is goed omschreven dus het voelde wel echt alsof ik zelf in het verhaal meeliep.

Conclusie

Ik heb het boek in drie dagen uitgelezen. Dat zegt wel genoeg denk ik. Daarom vind ik het zo jammer dat ik weinig publiciteit voorbij heb zien komen. Naar mijn mening verdient het boek meer aandacht, omdat ik denk dat dit echt een boek is dat jongeren kan aanzetten tot lezen. Dit boek valt denk ik bij heel veel mensen in de smaak. Het is spannend, vernieuwend, tegelijk bekende thriller acties en verrassend met een vleugje liefde. Daarom krijgt dit boek van mij 4,5 sterren.

Geplaatst op 5 Reacties

Uitgespeeld: Mel Wallis de Vries

Anna verhuist met haar ouders van Nijmegen naar Amsterdam. Op haar nieuwe school raakt ze bevriend met Tessa, Tessa’s vriend Julian, Wouter en Charlotte. Anne en Tessa krijgen een steeds hechtere band. Maar dan verdwijnt Tessa plotseling. De verdwijning grijpt de vrienden zo aan dat het voor heel wat aanvaringen zorgt. Het lijkt of niemand meer weet wat hun vriendschap voorstelt. Welke rol speelt Anna? Wie bedriegt wie? Wie weet meer over Tessa’s verdwijning?

Verder lezen Uitgespeeld: Mel Wallis de Vries