Emma is op de middelbare school stapelverliefd op zwemkampioen Jesse. Beide levens lijken al door hun ouders te zijn uitgestippeld. Samen besluiten ze het roer om te gooien en verhuizen naar de andere kant van het land om te gaan studeren. Op jonge leeftijd reizen ze samen de wereld over en trouwen. Een jaar na hun trouwdag krijgt Jesse de kans om Alaska te ontdekken. Maar zijn helikopter stort in zee waarna hij niet meer wordt teruggevonden. Emma is in diepe rouw en besluit om terug naar haar ouders te gaan. Weken worden jaren waardoor de veronderstelling is dat Jesse is omgekomen. Na drie verdrietige jaren komt Emma de jongen tegen die vroeger met haar in de boekhandel van haar ouders werkte, Sam. Er is direct een chemie tussen de twee en ze besluiten te daten. Van het een komt het ander en uiteindelijk gaan ze samen wonen en vraagt Sam haar ten huwelijk. Maar dan krijgt Emma ineens een telefoontje van Jesse dat haar hele leven op zijn kop zet.
Personages
Emma leeft een doodnormaal leven wat erg fijn is om in te komen. Je kunt je makkelijk inleven in haar gedachtes en gevoelens. Het is allemaal erg rationeel. Soms zijn er hoofdpersonages in boeken die zoveel voor hun kiezen krijgen dat het niet meer realistisch lijkt, dat was in dit boek totaal niet zo. Daarnaast maakt Emma gedurende het hele boek een mooie ontwikkeling mee. Zelfs binnen de laatste 20 pagina’s leert ze nog belangrijke lessen.
Wat het verhaal extra bijzonder maakt is het dankwoord. De schrijfsters oma is opgegroeid in het dorpje Acton, waar het verhaal zich afspeelt. Hierdoor heeft het dorp een bepaalde sfeer waar ik wel blij van word. Zeker door de cozy lokale boekhandel 😀
Ik ben zelf groot fan van de boeken van Reid. De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo is een van mijn favoriete boeken. Met die gedachte ging ik dan ook dit boek in. Daardoor ben ik misschien een klein beetje teleurgesteld. Het verhaal had van mij wel wat rauwer mogen zijn, zoals in het eerder genoemde boek. Ik vond de emoties van Emma niet van de bladzijden afspatten. Ik had bij wijze van spreken willen huilen en het boek door de kamer willen gooien, maar dat voelde ik allemaal niet tijdens het lezen. Normaal ben ik altijd van de show don’t tell, maar nu had ik misschien wat meer tell gewild. Die brief die Emma bijvoorbeeld aan Jesse schreef vond ik erg mooi. De woorden zijn heel zorgvuldig gekozen. Die emotie die in die brief zit had ik wat meer door het hele boek heen willen voelen.
Plot
Eigenlijk is dat het enige dat ik heb aan te merken op dit boek. De rest van het verhaal zit goed in elkaar. De opbouw is logisch en kloppend. Het plot vond ik mooi en passend bij de gedragingen en karakters van de personages. Hierdoor had ik het boek dan ook al vrij vlot uit. Het leest heerlijk weg na bijvoorbeeld een lange werkdag. Iedereen wilt uiteindelijk toch liefde in zijn leven?
Dan ook nog even credits naar Ambo Anthos. Ik kocht heel lang niet de fysieke boeken van deze schrijfster omdat ik de Nederlandse edities zo ontzettend lelijk vond. Dat de uitgever nu de oorspronkelijke titel heeft aangehouden maakt mij erg blij. En de omslag is echt zo mooi. Echt een eye catcher die je direct ziet wanneer je een boekenwinkel binnen loopt! En dan de snede. Hierop staat een handtekening van de auteur. Hoe vet is het dat iedere fan nu kan zeggen dat hij, zij of het nu een handtekening heeft van Taylor Jenkins Reid. Echt petje af voor deze uitgever!