Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Dat is voor morgen – Doreen Hendrikx

Wanneer Louise na een open microfoon avond Q en Max ontmoet, beginnen ze samen een bandje. Ze zetten wat van hun muziek op TikTok en onverwachts ontploft dit. Honderdduizenden mensen zijn opeens in haar geïnteresseerd. Maar de enige persoon waar Louise interesse in heeft is zij. Ze krijgt haar maar niet uit haar hoofd! Nu moet ze kiezen tussen slaap, een sociaal leven, muziek én de universiteit. Louise probeert alle ballen hoog te houden terwijl ze uitzoekt wat ze met haar leven wil gaan doen.

Vlaams geschreven

Het leukste aan dit boek vind ik toch wel dat het in het Vlaams is geschreven. Alle zotte woorden tussendoor en gezegdes die we in Nederland niet kennen of gebruiken vond ik heerlijk om te lezen. Als ik als Nederlander het al zo leuk vind, dan kan ik me alleen maar voorstellen dat het voor Belgen nóg leuker is om een boek te lezen in hun eigen dialect. 

Ieder hoofdstuk begint ook met een begrip en een korte uitleg van wat dit woord betekent. Zelf kreeg ik de indruk dat dit niet per sé Vlaamse woorden waren. Eerder woorden die Gen-Z’ers (de jongeren van nu) gebruiken als een soort straattaal. Zo was een van de woorden bijvoorbeeld ‘blokken’ (heel hard studeren voor een tentamen), maar dat gebruikte ik als Nederlander ook toen ik nog studeerde. Ik vond het wel leuk om deze te lezen, want van sommige woorden had ik (zeker zonder context) nog nooit gehoord. Af en toe kwamen ze later in de tekst ook terug.

Echte YA

Dit boek is in mijn ogen echt 100% YA. Naast de prettige schrijfstijl met taalgebruik wat jongeren aan zal spreken, zitten er ook veel screenshots en sms’jes in het boek gestopt. Dit vind ik altijd superleuk om te zien. Je merkt als lezer dat het verhaal erg jeugdig is geschreven, maar ook enorm modern. Zo komt TikTok er bijvoorbeeld in voor, maar wel op een niet-geforceerde manier. Ik ben ervan overtuigd dat jongeren (tieners, misschien ook wel begin twintigers) hier heel goed mee kunnen resoneren.

Ook denk ik dat het verhaal erg passend is bij de beleveniswereld van de doelgroep. Dit is precies zo’n onderwerp wat ik op die leeftijd ook geweldig had gevonden om over te lezen. Bovendien is het verhaal erg onschuldig. Er zit geen drank en druks in, en ook geen expliciete intieme scenes. Het is helemaal YA-proof dus!

Conclusie

Wat ik verder nog kan waarderen aan Dat is voor morgen zijn de queer personages. Zo is bijvoorbeeld het hoofdpersonage lesbisch. Maar ook de vriendengroep waar Louise in terecht komt vond ik erg leuk. Ze maken grapjes met elkaar, maar steunen elkaar ook en zijn er voor een ander. Echte vriendschap dus! Het enige puntje wat ik persoonlijk iets minder vond was de ‘instant-love’, maar dat is puur omdat ik zelf meer fan ben van een goede ‘slow-burn’. Het boek is met 288 bladzijdes lekker dun en vlot geschreven, waardoor je door het verhaal heen vliegt. Kortom; Dat is voor morgen van Doreen Hendrikx is zeker een aanrader om te lezen voor jongeren!

Geplaatst op Geef een reactie

Pride boeken om een heel jaar door te lezen

De Pride-maand is dan wel gedaan, maar dat betekent niet dat we de rest van het jaar geen pride boeken meer moeten lezen. In dit artikel vind je daarom enkele recent verschenen boeken die de moeite waard zijn om een heel jaar door te lezen!

Met jou is het anders

Vorig jaar verscheen het debuut van de Vlaamse Hanne Eerdekens bij uitgeverij Pelckmans. Daarnaast kunnen we alvast beginnen uitkijken naar haar nieuwste boek, Polaris, dat in september in de winkel zal liggen!

Nolan Fletcher is achttien en zijn jeugd verloopt anders dan die van de meeste leeftijdsgenoten. Zijn moeder heeft jongdementie en zijn vader heeft twee jobs zodat ze de eindjes aan elkaar kunnen knopen, wat ervoor zorgt dat de opvoeding van zijn zusje Magritte vooral op Nolans schouders rust. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar hij vindt een toevluchtsoord op school, in zijn basketbalteam en in de populariteit.

Als zijn laatstejaarsdare plots viraal gaat en iedereen ervan overtuigd is dat hij tot over zijn oren verliefd is op zijn slimme, rijke, Franse jaargenoot Louis Baudelaire, valt die spotlight toch tegen. Nolans plan is om even van de radar te verdwijnen, maar dan wordt hem vijfduizend pond aangeboden voor een interview – vijfduizend pond om zijn mama te helpen, voor zijn zusje kleurpotloden te kopen, zelf naar de universiteit te kunnen.

De kleuren van de zee

Een ideaal boek om te lezen of op strand (of natuurlijk in de winter verlangend naar de zomer): De kleuren van de zee van Miriam Bruijstens.

Vlak voor haar laatste jaar op de middelbare school verhuist Hannah naar een dorpje aan zee. Ze gaat in een vuurtoren pal aan het strand wonen, iets waar ze al jaren van droomt. Snel weet ze vriendschap te sluiten met een kleurrijke groep mensen die vaak ’s avonds op het strand bij elkaar komen rond een kampvuur. Wat volgt zijn vele zomeravonden aan zee, geheime nachtelijke uitstapjes en dagenlang luieren op het strand. Het is de perfecte zomer en het lijkt erop dat er zelfs liefde om de hoek komt kijken…

Als ik je morgen weer zie

Een verhaal dat je hart doet smelten is Als ik je morgen weer zie van Robbie Couch. Clark belandt in een timeloop, maar hoe geraakt hij er terug uit? Kan Beau daar verandering in brengen?

Om de een of andere reden is Clark op een maandag wakker geworden en heeft hij nu al 309 keer dezelfde eentonige dag beleefd. Hij zit vast in een timeloop. Totdat dag 310 aanbreekt… Uit het niets wordt zijn altijd zo saaie wiskundeles onderbroken door iets onverwachts: Beau, een jongen die hij al die 309 vorige maandagen nog niet eerder heeft gezien, komt zijn klas binnen gelopen. Als de verlegen, sympathieke Clark besluit om eens onbezonnen te zijn en samen met de uitbundige en bruisende Beau een aantal ‘boodschappen’ door Chicago te doen, kan hij zich niet voorstellen dat deze maandag écht iets zal veranderen aan de timeloop. En hij verwacht al zeker niet dat hij in één dag zo verliefd op iemand kan worden. Er is alleen één probleem: hoe bouw je een toekomst op met iemand als morgen nooit aanbreekt?

Vergeet me niet

Nog zo’n boek dat je hart doet smelten: Stevie belandt in het ziekenhuis en weet niets meer van haar relatie met Nora en in het conservatieve dorp waar ze wonen is die relatie allesbehalve evident.

Stevie en Nora wonen in een oerconservatief dorp én zijn smoorverliefd. Als ze op het punt staan om samen naar Californië te verhuizen voor hun studie, slaat het noodlot toe. Stevie maakt een doodssmak en belandt in het ziekenhuis met geheugenverlies. Ze is twee jaar van haar leven kwijt en ze herkent het meisje dat haar naar het ziekenhuis heeft gebracht – Nora – niet. Terwijl Stevie met horten en stoten haar leven probeert op te pakken, intrigeert Nora haar enorm. Kun je voor de tweede keer verliefd worden op de liefde van je leven, terwijl je was vergeten dat je die had?

Liefdeloos

Dit boek van Alice Oseman, bekend van Heartstopper, zorgt voor de broodnodige representatie als het gaat om aseksualiteit.

Georgia is nog nooit verliefd geweest en ze heeft ook nog nooit iemand gekust – maar als fanfic-geobsedeerde romanticus weet ze zeker dat ze ooit iemand zal vinden. Als ze met haar beste vrienden Pip en Jason naar de universiteit gaat, is Georgia klaar om de liefde te vinden. En met haar extraverte kamergenoot aan haar zijde en een plaats in de Shakespeare Society, lijkt haar tienerdroom steeds dichterbij te komen. Maar door haar romantische plan drijft ze steeds verder van haar vrienden af. Ze vraagt zich af waarom liefde zo gemakkelijk lijkt voor anderen, maar niet voor haar. De woorden die ze naar haar hoofd geslingerd krijgt – aseksueel, aromantisch – maken Georgia onzekerder dan ooit over haar gevoelens. Is ze voorbestemd om liefdeloos te blijven? Of is ze al die tijd op zoek geweest naar het verkeerde?

Gender queer

In deze autobiografische graphic novel lezen we over de weg die Maia Kobabe aflegde in de zoektocht naar hun eigen identiteit. Een heel leerrijk en interessant boek!

Genderqueer, de autobiografische graphic novel waarin Maia Kobabe allerlei demonen uit het verleden uitdrijft, is het verslag van een reis naar zelfidentificatie. Je leest over de verwarring en vernedering die puberale verliefdheden met zich mee kunnen brengen, over worstelen met je coming-out tegenover je familie en de maatschappij, over het vinden van echte vrienden, over erotische LGBTQ+ -fanfictie als uitlaatklep…

De helft van mij

De helft van mij is het eerste boek in een nieuwe reeks van Kluitman: Jij doet ertoe. We volgen Sara die haar gevoelens maar één iemand kwijt kan: bij Jen.

Sara woont samen met haar vader en hond Spot in een klein dorp waar nooit iets gebeurt. Als Sara voor school een opdracht krijgt die haar dwingt te kijken naar het verlies van haar moeder en de leegte die zij heeft achtergelaten, wordt haar zorgvuldig opgebouwde alles-gaat-oké-houding volledig overhoopgegooid.

Sara komt terecht in een draaikolk van vragen, gemis, verdriet en woede. Ze voelt zich alleen en totaal onbegrepen. Er is één iemand door wie ze zich wel gezien voelt: Jen. Maar wat moet ze met al die verwarrende gevoelens die omhoogkomen?

Boy Queen

Boy Queen is het YA-debuut van George Lester dan in 2022 verscheen bij Moon Young Adult over de liefde voor drag.

Robin Cooper ziet zijn zorgvuldig uitgestippelde toekomst voor zijn ogen afbrokkelen… Terwijl zijn vrienden op het punt staan om naar de universiteit te gaan, krijgt hij de ene na de andere afwijzingsbrief van toneelscholen. Onzeker over wat hem nu te doen staat en of hij genoeg talent heeft om zijn dromen alsnog waar te maken, besluiten Robin en zijn beste vrienden een avond uit te gaan om alles te vergeten. Ze bezoeken een lokale dragshow en die avond wordt Robin compleet verliefd op drag performance. Is er dan misschien een ander, schitterend pad voor hem weggelegd…? Een glimmend pad vol glitter?

Welke van deze pride young adult boeken heb jij al gelezen of ga je nog lezen?

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: I kissed Shara Wheeler – Casey McQuiston

Het ultieme doel voor Cloe Green is de beste leerling van haar jaar worden om bij de diplomering de eindexamen speech te mogen geven. Echter staat daar één iemand voor in de weg met wie ze al strijdt om de kroon sinds Cloe op Willogrove High School is gekomen. De perfecte Shara Wheeler die zelfs op een billboard hangt om de christelijke school te promoten. Shara met naar seringen ruikend haar, perfecte nagels en een nog perfectere cijferlijst. Shara die haar plotseling kust in de lift waardoor Chloe volledig in de war is. Shara die na het promball in haar mooie jurk ineens verdwijnt en overal briefjes heeft achtergelaten.

Eerste indruk

Toen ik het boek in mij handen had, kon ik het wel uitschreeuwen. Het is gewoon pérfect. Normaal hou ik niet zo van mensen op een cover, maar dit is zo goed gemaakt dat het alles is wat je wilt. De kleuren passen goed bij elkaar, Shara is precies zoals ik haar voor mij zie. Daarnaast heeft het boek sprayed edges IN HET ROZE! Meer blij kan je me dan echt niet meer maken. De rug van het boek is ook rijkelijk versierd met bloemetjes waardoor het ook een eyecatcher in de kast is. Ook is het boek enorm floppy waardoor het ligt in de hand voelt.

Personages

Er zijn zoveel leuke personages waardoor ik eigenlijk niet goed weet wie ik wel en niet wil bespreken. Daarom heb ik ervoor gekozen om alleen Shara en Cloe te kiezen, omdat ik anders een recensie schrijf van 20 pagina’s.

Chloe Green is de hoofdpersoon van het verhaal. In het begin vond ik Chloe soms wat irritant. Haar relatie tot Shara vond ik ongezond, gezien ze bijna geobsedeerd leek door het halen van betere cijfers dan haar. Daarnaast deed ze dingen die ik mij niet zou kunnen voorstellen als eerste reactie. Toen Shara nog geen 24 uur weg was, besloot Chloe al in te breken in haar huis om haar te zoeken. Terwijl ze niet eens vrienden waren! Wie doet nou zoiets? Later ben ik Chloe meer gaan waarderen. Vooral nadat het mysterie rondom Shara was ontrafeld en Chloe weer met beide benen op de grond stond werd ze een veel beter te begrijpen persoon.

Shara Wheeler, de dochter van de directeur en perfect meisje uit Alabama. Het eerste waar ik bij Shara aan moest denken was Alison DiLaurentis uit Pretty Little Liars. Een op het oog perfecte tienermeid met achter de schermen een duistere kant. Tot aan het einde heb ik Shara niet goed begrepen. Haar acties waren voor mij heel onlogisch en hoe ze tegen het einde alles opgeeft zonder er naar te kraaien vond ik heel… bijzonder. Meestal duurt zo’n ontwikkeling wel een aantal weken of maanden. Nu was het een kwestie van dagen.

De overige personages hebben dus ook mijn hart gestolen. Vooral Rory was een personage dat ik erg kan waarderen. En Ace deed mij juist weer denken aan Trent uit de serie: Never have I ever. Een goed sul die heel wat lijkt, maar eigenlijk gewoon heel leuk en gezellig is om erbij te hebben. Smith was dan juist weer een personage waar ik mij steeds meer aan begon te irriteren. Hetzelfde verhaal als eerder benoemd nam hij richting het einde beslissingen die normaal wat meer bedenktijd vergen. Als populaire sporter ga je niet van de een op andere dag eyeliner en glitters dragen, maar is het een proces wat ik in het verhaal wel heb gemist.

Plot

Wat ik erg leuk en verrassend vond aan dit boek, was het plot. Halverwege het boek wordt het mysterie rondom Shara opgelost. Op dat moment vroeg ik mij af: huh ik ben pas op de helft, wat gaat er nog allemaal gebeuren dan? Ik vond de tweede helft dan ook aanzienlijk beter dan de eerste helft. Er zat meer diepgang en logica in. Minder onbezonnen acties. Ik vond het voornamelijk ook erg leuk dat op een natuurlijke manier steeds meer verschillende soorten mensen samen kwamen, omdat ze een gezamenlijk doel hadden. Het voelde een beetje als een film waarin iedereen uiteindelijk samen een flashmop doet. Voor zomerse dagen is dat toch alles waar je over wilt lezen.

De setting waar het verhaal zich afspeelt kon ik door de details goed voor mij halen. De countryclub zag ik vooral voor mij als een Amerikaanse versie van Het Gooi. Dat Chloe twee moeders heeft vond ik een leuke toevoeging, omdat de dynamiek daardoor heel anders is. Het zet dingen veel meer op zijn plaats. Zelf ben ik ook opgegroeid in een gehucht waar iedereen elkaar kent en dat is precies hoe ik False Beach voor mij zag.

Conclusie

Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om het boek 3 sterren te geven. Ik vond het een vermakelijk boek, waarin er soms onlogische dingen gebeurden. Ik heb wel betere boeken gelezen, maar het was zeker niet slecht. Ik zou het ook aan diverse mensen aanraden als boek waar je lekker bij kunt ontspannen. Ik heb er dan ook echt wel van genoten en heb het verhaal in een paar dagen uitgelezen. Wie weet lees ik binnenkort nog wel een boek van Queen McQuiston.