Tag: recensie

Geplaatst op door — Geef een reactie

Rebecca Ross- Hemelse Rivalen

Het verhaal:

Terwijl er een oorlog tussen de goden aan de gang is probeert Iris alle ballen hoog te houden. Haar broer, Forest, is vermist aan het front, haar moeder kampt met een alcoholverslaving en dan is er nog die vervelende collega, Roman, die net als haar uit is op de functie van columnist. 
Ondertussen probeert Iris toch haar broer te bereiken door brieven te schrijven. Echter komen deze door een magische connectie bij Roman terecht. Hij weet direct dat het Iris is, zij heeft niet door wie er reageert op de brieven. Dat het Forest niet is weet ze wel.
Door de brieven bloeit er een mooie connectie op. 
Ondertussen wordt de oorlog steeds heftiger en besluit Iris om naar het front te vertrekken. Ze wil schrijven wat daar gebeurt en ondertussen Forest zien te vinden, maar de oorlog komt sneller dichterbij dan verwacht. Is ze op tijd om Forest te vinden? En hoe zit het met Roman?

De schrijfstijl:

Het verhaal is verdeeld in drie delen. We beginnen bij de post door de kleerkast. Hier begint de connectie van de brieven. In het tweede deel zit ze in Hoog Avalon, een plaats dat nog veilig is maar dichtbij het front. In het derde en laatste deel vertrekt ze naar het front. 

De hoofdstukken zijn wat aan de lange kant, maar door de fijne, vlotte en levendige schrijfstijl ben je er zo doorheen.  De brieven in het verhaal geven het net een extra toevoeging waardoor je goed in het verhaal komt en Roman en Iris beter leert kennen. 
Rebecca weet de omgeving beeldend neer te zetten, wat ervoor zorgt dat dit een boek is waar je echt in duikt. 
Het bevat zowel romance, als spanning en fantasy elementen, dus saai is het absoluut niet. Als je er eenmaal aan begint, gaat het lastig worden om dit verhaal weer neer te leggen.

De personages:

We maken voornamelijk kennis met Iris en Roman. In het begin kunnen ze elkaar niet luchten en zijn ze echte rivalen omdat ze voor dezelfde functie gaan. Gedurende het verhaal groeien ze steeds meer naar elkaar toe. Hoewel Iris niet weet dan Roman achter de brieven zit, merk je dat ze ook in het dagelijkse leven ook wat meer naar elkaar toe trekken. Een echte enemies to lovers dus!
Beiden hebben ze genoeg meegemaakt en dat vertellen ze elkaar in de brieven. Hierdoor krijg je echt het idee dat je ze goed leert kennen en mee kunt leven. 

Forest leren we in dit deel niet zo goed kennen. Hij zit immers aan het front. Wel leren we Attie kennen, een collega van Iris die ook op weg is naar Hoog Avalon om te schrijven over de oorlog. En ook Marisol leren we kennen. Zij bied onderdak aan beide meisjes en haar vrouw is ook naar het front. 
Het was hartverwarmend om te lezen hoe iedereen om elkaar denkt en hoe ze voor elkaar klaarstaan.

Letters of Enchantment:

Hemelse Rivalen is het eerste deel in deze reeks en ik kan dan ook niet wachten tot het tweede deel verschijnt. Zoals ik hierboven al zei bevat het een beetje van alles, wat ervoor zorgt dat het geen moment saai is. Wel moet ik je waarschuwen dat dit deel met een open einde eindigt en ik nog niet gelezen heb wanneer het tweede deel, in het Nederlands, verschijnt. Zelf hoop ik dat we niet al te lang meer hoeven te wachten zodat we weer terug kunnen naar Iris en Roman. Hij verdiend dan ook absoluut 4,5 ster.

Quote:

‘Ik wil later als ik oud ben niet tot de conclusie komen dat ik niet alles uit het leven heb gehaald wat erin zit.’

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Polaris – Hanne Eerdekens

Polaris - Hanne Eerdekens

Na het debuut van Hanne Eerdekens te hebben gelezen, wist ik dat sowieso ook haar volgende boek wilde lezen. Haar debuut: Met jou is het anders, gaf mij heerlijke Heartstopper vibes en wist ook enkele lastige themas op een goede wijze te behandelen. Ik vertrouwde er daardoor op dat haar tweede boek, met als hoofdthema rouw, ook zorgvuldig en sterk geschreven zou zijn.

Waarover gaat het boek?

Noël was klaar voor een nieuwe start aan de universiteit. Weg van huis, naar een nieuwe, progressievere stad, waar ze op zoek kon gaan naar wie ze echt is, wat ze echt wil, en hoe dat nu zit met die verwarrende seksualiteit van haar. Maar dan verliest haar beste vriendin Celia de strijd tegen kanker en vallen Noëls plannen in duigen. Haar leven verliest de kleur die Celia bracht, en de toekomst is toch wel eng nu Noël ze alleen tegemoet gaat. Maar Celia, die al langer wist dat ze Noël zou moeten achterlaten, heeft voorzorgen genomen. Met een zelfgemaakte adventskalender probeert ze van tussen de sterren Noël terug op het juiste pad te krijgen. Maar is Noël er wel klaar voor om haar verlies een plaats te geven, haar seksualiteit onder ogen te komen én terug contact te zoeken met dat meisje van Vinyl dat al meer dan een jaar door haar hoofd spookt?

Thema’s en schrijfstijl

De dood en rouw zijn moeilijke onderwerpen om over te schrijven. Om ze dan ook nog eens zo zorgvuldig en diepgaand weg te zetten zoals Hanne hier heeft gedaan toont wat voor een geweldige schrijfster zij is. De reis van de hoofdpersoon, Noël, is realistisch omschreven met kleine stappen vooruit en soms een stap of val terug. Het inzetten van opdrachten en brieven vanuit Celia zorgt voor een originele invalshoek op het verwerken van rouw. Hiernaast laat dit lezers zien hoe je kunt werken aan het weer opbouwen van positieve lagen in je leven. 

Ook het thema rondom de seksualiteit van Noël is vanuit een interessante invalshoek beschreven. Ik heb nog niet veel boeken (lees geen) gelezen die zo duidelijk neerzetten wat geïnternaliseerde homohaat inhoud en wat de impact hiervan is voor mensen binnen de queer community. Dit vond ik dus ook echt weer een krachtig stuk van dit boek.

Het gedicht in het midden van het verhaal, maar ook de poetische schrijfstijl op andere momenten voegt een nog diepere laag toe aan het verhaal. Dit zorgt ervoor dat het verhaal je nog meer raakt als lezer. 

Personages

Ik vind het knap dat we zowel Noël als Celia ontzettend goed leren kennen, ondanks dat Celia geen fysiek deel meer uitmaakt van het verhaal. De meeste bijpersonen werden op de juiste momenten uitgebreider beschreven en levendiger gemaakt. Uiteraard is dit niet altijd mogelijk voor alle bijpersonen, maar als ik dan toch één mini minpuntje mag benoemen dan zou dit het zijn. Ik had graag van Malik (een jongen uit de nieuwe vriendengroep van Noël) ook nog wat meer achtergrond en info gehad. Zeker omdat hij toch ook een belangrijke rol in de zoektocht van Noël naar haar seksualiteit speelt. 

Eindoordeel

Polaris is een ongelofelijk mooi, krachtig en hoopvol boek dat ik aan iedereen zou aanraden! Niet alleen mensen die iemand zijn verloren zullen zich in dit verhaal herkennen. Ook mensen die eenzaamheid ervaren of mensen die worstelen met hun seksualiteit kunnen hoop en kracht uit dit verhaal halen. Mocht je benieuwd zijn geworden naar deze schrijfster, maar het onderwerp van dit boek wat te zwaar vinden, dan kan ik je ook met volle overtuiging haar debuut aanraden: Met jou is het anders.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Lang leve het kwaad – Sarah Rees Brennan

Lang leve het kwaad van Sarah Rees Brennan

Hoewel ze al aardig wat boeken op haar naam heeft staan, was Sarah Rees Brennan voor mij een onbekende auteur. Maar met een bookcover die gelijk opvalt en een achterflap die heeft interessant klinkt; was ik erg benieuwd om met haar kennis te maken! 

Wàt een plaatje!

Dat uitgevers de laatste jaren heel veel tijd steken in de vormgeving van boeken is geen geheim; steeds meer boeken hebben prachtige covers, sprayed edges en kleine versieringen bij de hoofdstukken. Ideaal voor bovercoverlovers als ikzelf. En Lang leve het kwaad is haast next level mooi. De subtiele glimmende details op de cover en het rozenpatroon op de snede; alleen al voor het plaatje wil je hem in je boekenkast hebben! Maar is de inhoud van Lang leve het kwaad net zo mooi? 

Een origineel plot

Als je de flaptekst van Lang leve het kwaad leest, word je gelijk getriggerd door de originaliteit. Wat boekenwurm Rae heeft altijd een zwak gehad voor de slechteriken in de verhalen. Die tot het uiterste gaan om hun doel te bereiken en bovendien slim en aantrekkelijk zijn. 

Maar Rae is ook doodziek en gebonden aan het ziekenhuis. Tot ze het onwaarschijnlijke aanbod krijgt om haar favoriete boek in te stappen en daar de magie te vinden om zichzelf te genezen. Maar eenmaal in het boek beland is ze niet de held, maar de slechterik. En bovendien gaat het verhaal anders dan ze zich herinnert. 

Klinkt goed toch?

Soms wat te chaotisch…

Hoewel het plot me intrigeerde, las Lang leve het kwaad  voor mij helaas niet zo vlot. Ik denk dat het komt doordat het verhaal op momenten chaotisch aanvoelde. Daardoor kon ik moeilijk uit elkaar houden wie nu wie was en had ik het idee dat een personage meerdere benamingen hadden. Gedurende het boek kwam ik er wel in en de actiescènes grepen me dan wel weer! Omdat ik toch benieuwd was naar het einde, bleef ik doorlezen…

De schrijfstijl is beeldend en de personages goed uitgewerkt. Ook de tegenstellingen tussen goed en kwaad vond ik mooi weergegeven; hoe gaat Rae daar haar weg in vinden? Ook de wijze waarop haar ziekte wordt verwoord; eerlijk, rauw maar nergens te zwaar is benoemswaardig. Zeker als je weet dat de schrijfster het boek schreef terwijl ze zelf kanker had. 

Conclusie

Voor mij heeft dit Lang leve het kwaad niet helemaal waargemaakt wat ik gehoopt had toen ik de achterflap las. Maar na de eerste helft kwam ik er meer in en heeft het me toch wel goede leesuren gebracht en krijgt hij 3 sterren. 

Als jij toe bent aan een origineel verhaal, waarin de slechterik de hoofdrol heeft èn tegen een beetje chaos in een verhaal kan; dan moet je dit verhaal (met ook lovende woorden op Goodreads) zeker gaan lezen! Have fun! 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Such charming liars van Karen M. McManus

She did it again! Such charming liars is een fantastisch boek. Karen McManus is een geweldige schrijfster en met dit boek heeft ze dit nogmaals bewezen. Such charming liars is een spannend boek boordevol met mysterie, plottwisten en juwelenroven. Ook zit het gebruikelijke vleugje romantiek erin verwerkt. 

De hoofdpersonages van Such charming liars

In Las Vegas was de mama van Kat, Jamie, achtenveertig uur getrouwd met Luke,  sinds het incident heeft Kat haar stiefbroer Liam niet meer gezien. 

Na het incident worden Jamie en Kat opgevangen door Gem, waar ze terecht komen in haar netwerk van juwelenrovers. Wanneer Jamie besluit om eruit te stappen, moet ze nog één laatste juwelroof uitvoeren. Voor haar laatste klus moet Jamie binnendringen in het domein van de Sutherlands om een kostbaar juweel te stelen tijdens Ross Sutherland verjaardagsfeest. Tegen de wensen van haar moeder in, besluit Kat om mee te gaan. 

Na het overlijden van zijn mama moet Liam inwonen bij zijn vader Luke. Liam en Luke kunnen net samen door één deur. Wanneer Liam erachter komt dat Luke vrouwen oplicht, probeert hij er iets aan te doen om zijn vader te dwarsbomen. Totdat Luke thuis komt met zijn nieuwe vlam. Wanneer Liam probeert erachter te komen wat zijn vader van plan is, wordt hij meegesleurd naar een verjaardagsfeest. 

Onderweg naar het domein van de Sutherlands komen Jamie en Kat onverwacht een oude bekende tegen, Luke en Liam. Als dit maar geen roet in de verschillende plannen gooit. Tijdens het verjaardagsfeestje wordt er een schot gelost en sterft één van de Sutherlands, zonder dat ze het weten lopen Kat en Li am gevaar. Kunnen ze elkaar nog vertrouwen? En lukt het Kat en Jamie om de laatste klus uit te voeren? 

Mijn mening van Such charming liars

Karen M. McManus is één van mijn favorieten schrijfster, waardoor ik dit langverwachte boek vol enthousiasme heb gelezen. Ze heeft haar fans niet teleurgesteld. Ik vind het een spannend en goed boek. Door het mysterie en de onverwachte plottwisten wil je het boek direct uitlezen. Zoals we gewend zijn van Karen M. McManus is het boek geschreven in twee perspectieven, namelijk Kat en Liam. Dit vind ik fijner om te lezen, omdat je zo een inkijk krijgt in beide personages hun leven en hun gedachtegang. 

De personages Kat en Liam zijn beide dapper op hun eigen manier. In het verhaal komen Kat en Liam terug in contact met elkaar, zonder het te beseffen hebben ze elkaar nodig. Tijdens het verhaal leert Kat om mensen binnen te laten in haar bubbel en Liam leert om uit zijn comfortzone te stappen. Ondanks dat ze twee verschillende karakters zijn, vullen ze elkaar aan. Ik vind het mooi om te lezen hoe Kat en Liam individueel en samen groeien in het verhaal en hoe hun broer en zus relatie groeit. Wanneer ze op een kantelpunt komen, kunnen ze elkaar vertrouwen of komen hun eigen (criminelen) plannen aan het licht? 

Hou je van thrillers met juwelenroven en veel plottwisten, dan is Such charming liars iets voor jou. Wanneer je na het lezen niet genoeg krijgt van Karen M. McManus lees dan ook haar andere boeken, spanning gegarandeerd.

Ik geef Such charming liars 4,5 sterren. 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Kleine gelukjes – Audrey Adelin

kleine gelukjes

Grappig, hartverwarmend en liefdevol. Dat is het boek Kleine gelukjes van Audrey Adelin. Toen ik aan dit boek begon had ik niet echt een goed idee van waar het over zou gaan. Studeren aan de universiteit was alles wat ik wist, maar daar hield het ook op. En het was heerlijk om het boek in te duiken zonder veel kennis ervan te hebben. Wat heeft dit boek me positief verrast. Het is alles wat ik nodig had en gaf me vlinders. Dit schattige verhaal zal ik niet snel vergeten.

Het verhaal

Als Ada gaat studeren aan de universiteit in Gent, wil ze dolgraag haar plek in de wereld vinden na een moeilijke periode op de middelbare school. Die zoektocht gaat misschien gepaard met vallen en opstaan (en kotsende huisgenoten… om een voorbeeld te noemen), maar Ada ontdekt al snel dat er altijd onverwachte dingen op je pad kunnen komen. Zoals pasta-pesto-geluk met diezelfde liefdevolle huisgenoten, een leesclub met gelijkgestemde studiegenootjes die al snel als familie voelen, en Mara met haar warme glimlach en liefde voor chocolade en sjaals.

Personages

Het boek gaat over Ada. Ik heb me af en toe behoorlijk geërgerd aan haar, want ik dacht dat ik me druk kon maken om dingen maar zij maakte het wel erg bont. Natuurlijk kan het zijn dat je zo bent en dat is ontzettend vervelend, maar het was ook heel frustrerend om soms dingen te lezen en vanbinnen te willen gillen tegen haar, omdat het allemaal niet zo erg was als ze dacht. Dat maakte haar wel een ontzettend goed uitgewerkt personage. Het was ook fijn dat ze niet zo perfect was en op die manier ook enigszins herkenbaar.

Mara was een ander belangrijk karakter in het boek. Het was ook heel leuk om haar te leren kennen. Wat ik goed vond was dat je haar helemaal door Ada’s ogen zag en door Ada’s stress om alles misschien iets dacht over Mara, maar Mara dan toch anders (op een positieve manier) bleek te zijn.

Thema’s

Belangrijke thema’s in dit boek zijn liefde, jezelf accepteren, studeren (en hoe je leven veranderd) en familie. Ik vond dat met al deze thema’s mooi en respectvol omgegaan werd.

Schrijfstijl

Het duurde een hoofdstuk tot ik gewend was aan het Vlaams waarin dit boek geschreven is. Ik heb wel het idee dat het echt tot een minimum Vlaams is gehouden, want het viel me verder niet heel erg op. Daarna vond ik de schrijfstijl echt heerlijk. Het was grappig geschreven en las heerlijk weg. Ik zou wel meer boeken zoals deze willen. Ik kon wel blijven lezen (en dat heb ik dus ook gedaan). Ik vond het ontzettend jammer toen het uit was.

Conclusie

Dit boek is echt heel grappig en lief geschreven. Ik wilde ook de hele tijd vanbinnen gillen van enthousiasme en deed dat ook. Ik vond het geweldig hoe Ada soms ontzettend directe, flirterige dingen zei zonder het door te hebben en vond bepaalde dingen ook heel herkenbaar. Ik geef het boek 5 sterren en hoop dat Audrey Adelin snel nog zo een fantastisch boek schrijft!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Lily – Staal – Tom de Cock

LILY werd in Nederland uitgeroepen tot Beste Boek voor Jongeren 2022. Onze recensie van deel 1 en deel 2 kan je ook terugvinden op onze website. We hebben heel lang moeten wachten op het derde deel in de LILY-reeks van Tom De Cock. Maar dat wachten was zeker de moeite waard!

In dit derde deel is Lily Rieder-Dubois zestien en leidt ze als president een gebroken land. De ogen van de jongeren zijn vol verwachting op haar gericht, terwijl volwassenen haar met angst bekijken. Oude vijanden spieden likkebaardend door de nieuwe barst in de Waterwal.

Lily’s grootste zorg is de Storm die alles wat ademd op aarde zal vernietigen. Met elke stap die ze zet en elk nieuw inzicht dat ze verwerft, rijzen er meer vragen. Niemand lijkt een oplossing te hebben, maar Lily weigert op te geven.

Samen met haar trouwe bondgenoten vertrekt Lily op een ultieme diplomatieke missie. Ze moet antwoorden vinden en de wereld verenigen. Een wereld vol muren, waarachter de meest bizarre zaken zich afspelen.

Hoewel ik dit boek met veel plezier heb gelezen, vond ik het minder boeiend dan de vorige twee delen. Dit deel is langer en komt traag op gang; het begin draait voornamelijk om het huwelijk tussen Lily en Samuel. Wanneer Lily uiteindelijk op reis gaat om hulp te zoeken tegen de Storm, lijkt het verhaal repetitief: ze bezoekt verschillende landen, stuit telkens op problemen, en moet weer vertrekken. Toch was het interessant om te lezen hoe het er in die verschillende landen aan toegaat. Of deze episodes echt veel hebben bijgedragen aan het verhaal, zal wellicht blijken in deel 4.

Lily blijft trouw aan zichzelf, vertrouwt op haar intuïtie, en doet wat ze denkt dat juist is. Haar afwezigheid in De Nieuwe Unie maakt Muffin interim-president. Het is jammer dat de lezer weinig te weten komt over wat er speelt in De Nieuwe Unie en hoe Muffin haar rol vervult.

Daarnaast waren er enkele passages geschreven vanuit MOOK’s perspectief. Deze vond ik enigszins vreemd en ze haalden me uit het verhaal. De proloog daarentegen vond ik zeer sterk en hij wekte mijn nieuwsgierigheid naar dit deel. Het duurde echter lang voordat duidelijk werd waar de proloog zich precies afspeelt.

Uiteindelijk vindt Lily een extreme oplossing, en het einde van het boek laat de lezer achter met een gigantische cliffhanger. Ik kan niet wachten op het volgende deel.

Opvallend is dat het eerste deel wordt aanbevolen voor lezers vanaf 12 jaar, terwijl dit derde deel geschikt wordt geacht voor lezers vanaf 15 jaar. Door de drie boeken heen groeit Lily enorm en wordt ze steeds volwassener. De keuze om de aanbevolen leeftijd voor dit deel hoger te zetten is logisch, maar een 12-jarige die het eerste boek geweldig vindt, zal zeker door willen lezen.

Al met al is LILY– Staal een meeslepend vervolg in een indrukwekkende reeks die nog veel meer in petto lijkt te hebben. Dit deel krijgt van mij 4 sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: You’d be home now van Kathleen Glasgow

Voor de buitenwereld heeft de familie Ward alles: geld, groot huis, reputatie. Echter ziet de binnenkant er niet zo uit en moeten ze omgaan met verschillende tegenslagen waarbij de kinderen niet voldoen aan de hoge verwachtingen van de ouders. You’d be home now is een aangrijpend verhaal over je identiteit in een beschadigd gezin vinden en drugmisbruik.

De hoofdpersonages van You’d be home now

Het verhaal wordt verteld door Emory. Zij wordt gezien als de braafste en volgzame van het gezin. Ze heeft veel te zeggen tegen haar ouders, maar dit onderdrukt ze door ja te knikken. 

Emory deed er alles aan om haar broer Joey te helpen en zijn geheim te bewaren. Totdat ze, samen met haar broer en twee anderen, betrokken raakt in een auto-ongeluk. Chaos is uitgebroken en het leven van Emory en de rest van het gezin verandert compleet.

Terwijl Emory herstellende is van het auto-ongeluk zorgt haar oudere zus Melanie voor haar. Joey is weggestuurd naar een afkickkliniek voor zijn drugproblematiek. 
Wanneer joey weer thuiskomt, krijgt hij een hoop hoge verwachtingen en regels van zijn ouders opgelegd in de hoop dat alles weer zoals vroeger wordt. Emory moet hem erbij helpen. Ze schuift haar eigen leven en mening aan de kant om er alles aan te doen dat Joey terug beter wordt, wat niet gemakkelijk is in een gezin waar fouten maken niet bestaat. 

Kan Emory haar eigen identiteit (her)vinden en zichzelf durven te laten zien aan haar ouders wie ze echt is? Lukt het Joey om zijn verslaving te verslaan? Zal het gezin dit doorstaan of houden ze vast aan hun reputatie en de hoge verwachtingen van de maatschappij, van zichzelf en de ouders? 

Mijn standpunt van You’d be home now

Ik vind You’d be home now een goed en aangrijpend boek. Het geeft je een inkijk hoe opioïden misbruik een effect heeft op de persoon zelf en de mensen rondom hem. 

Doorheen het boek lees je hoe Emory haar eigen identiteit ontwikkeld en opkomt voor haar eigen mening in een sterk en luid gezin. Tijdens het lezen kon ik mezelf vinden in Emory. Ik vind het ook moeilijk om mijn mening te laten horen, omdat er niemand is die dat wil horen. Het is mooi om te lezen hoe Emory stilaan laat zien wie ze echt is en ze zich niet meer laat onderdoen door de hoge verwachtingen van haar ouders. Dit is een moeilijke stap om tegen de verwachtingen van je ouders in te gaan, waarbij je ook iets van jezelf toont wat je soms liever niet toont.

De relatie tussen Joey en Emory is sterk, ook al zit het even tegen of is Joey onbereikbaar Emory blijft erin geloven dat Joey zichzelf hervindt en dat de drugs niet gaan winnen. Het is prachtig om te lezen hoe Melanie de zorg van Emory op haar neemt, terwijl de ouders onbereikbaar zijn. Het boek geeft weer hoe broers en zussen voor elkaar klaar staan, ook al is het even moeilijk. 

Kathleen Glasgow is een goede schrijfster en ik kan niet wachten om nog meer boeken van haar te lezen. Wanneer je van een aangrijpend verhaal, vol waarheden en een beetje romantiek houdt, dan is dit boek iets voor jou. 

Ik geef You’d be home now 4 sterren. 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Laura Wood- Drie wensen en een vloek

Het verhaal:

Clemmie haar leven ziet er momenteel niet zo rooskleurig uit. Haar vriend, of liever ex!, is ervandoor gegaan met een andere vrouw, ze is ontslagen en als klap op de vuurpijl kan ze haar appartement niet meer betalen. Tijdens een dronken bui besluit ze samen met haar zussen Serena en Lil om de liefdesverdrietspreuk uit te voeren. Alle drie doen ze een wens voor Clemmie en vervloeken ze de aanstichter. Lil wenst voor: Ware liefde. Clemmie wenst voor: Een fijne baan en Serena wenst voor: Hete sex. Serena’s wens komt echter sneller uit dan gedacht als Clemmie de knappe Teddy ontmoet. Na een hete nacht besluit ze om zo te vertrekken in de veronderstelling om hem nooit meer tegen te komen, maar de spreuk heeft toch iets anders in gedachten.

De schrijfstijl:

Het verhaal wordt volledig verteld vanuit het perspectief van Clemmie. De fijne en vlotte schrijfstijl zorgt ervoor dat het heerlijk wegleest. Hoewel het wat voorspelbaar is, zoals de meeste romantische verhalen, bleef het erg leuk. Het bevat genoeg humor om je regelmatig te laten lezen met een lach op je gezicht, maar heeft ook diepgang waardoor je de personages echt leert kennen.

De personages:

Dat Clemmie het niet makkelijk heeft gehad is wel duidelijk. Haar vader heeft zich nooit om haar bekommerd en haar laatste twee exen waren vreselijk. Laura weet alle bijkomende emoties mooi over te brengen waardoor je echt met haar meevoelt. Het liefst zou je Clemmie knuffelen en haar al het geluk in de wereld wensen. Gelukkig heeft ze twee ontzettend lieve zussen die deze taak goed volbrengen en precies weten hoe hun vader is. Alle drie staan ze voor elkaar klaar en helpen zo goed ze kunnen.  Clemmie vermijdt het liefst alles waarbij ze zich ongemakkelijk voelt en door het verhaal heen merk je dat ze een ontwikkeling doorgaat. Ze komt steeds meer voor zichzelf op en laat niet meer over zich heen lopen. Go Clemmie!

Mijn mening:

Ik geef dit boek 4 sterren. Het is een heerlijk zomers romantisch verhaal met diepgang. Perfect om even wat makkelijks te lezen in het zonnetje.   Hoewel het dus wat voorspelbaar is, is het geen moment saai en de heerlijke romantische spanning is door het verhaal voelbaar. Ik kan niet wachten om meer te lezen van Laura Wood.

Een mooie quote uit het verhaal:

‘Soms moet je risico’s nemen, een afslag van een tweesprong volgen die je niet zag aankomen om op de plek te belanden waar je thuishoort.’

Geplaatst op door — Geef een reactie

A. G. Howard- Versplinterd

Het verhaal:

Alison, de moeder van Alyssa, zit in het gesticht. Ze hoort namelijk het gefluister van insecten en bloemen. Alyssa is bang dat ze haar moeders lot achterna gaat nu ze het gefluister ook begint te horen. Ze zijn namelijk familie van Alice Liddell, het meisje op wie Lewis Carrolls roman ‘De avonturen van Alice in Wonderland’ was gebaseerd.  Wanneer het slechter gaat met Alison, komt Alyssa erachter dat Wonderland niet zomaar een sprookje is. Het echte Wonderland blijkt veel duisterder te zijn dan Lewis Carroll beschreef. Alyssa moet proeven doorstaan en de fouten van Alice herstellen. Alleen dan kan de vloek worden opgeheven.

Het exemplaar:

Allereerst wil ik mijn complimenten geven aan de uitgeverij. Wat hebben ze hier een prachtig exemplaar van gemaakt. Alleen de cover spreekt al aan, maar ook de gekleurde schutbladen en edges geven het boek een leuk extraatje.

De schrijfstijl:

Howard weet je met de beeldende schrijfwijze mee te nemen het konijnenhol in. De omgeving wordt goed beschreven waardoor je je echt in Wonderland waant. Ondanks dat het een sprookje met een twist is, zijn alle herkenbare elementen van het origineel aanwezig.  Met de fijne schrijfstijl, spanning en een vleugje romantiek weet hij je aandacht vast te houden en wordt het moeilijk om dit boek weg te leggen.

De personages:

Door het verhaal heel leren we Alyssa steeds beter kennen en van onzeker meisje bloeit ze op tot een zelfverzekerde vrouw. Ze moet tenslotte strijden om de vloek op te heffen, dus er is geen tijd voor angst. Gaandeweg komen we ook steeds meer te weten over haar betbetovergrootmoeder Alice en wat ze heeft moeten doorstaan in Wonderland. Howard weet alle emoties goed over te brengen en hierdoor voel je alles met ze mee. Je bouwt als het ware echt een band op met de personages.

Mijn mening:

Hij krijgt van mij 4,5 sterren. Ik ben dol op sprookjes, dus zodra ik zag dat dit exemplaar verscheen wist ik meteen dat ik hem moest lezen. Ik vind het verrassend dat ze er een wat duistere versie van gemaakt hebben en juist dat maakt dit verhaal zo leuk.

Wonderland- serie:

Versplinterd is het eerste deel in de Wonderland- serie. Deel 2 genaamd ‘Verstoord’ en deel 3 genaamd ‘Verstrikt’ zijn al aangekondigd. Ze verschijnen, net als deze, als prachtige exemplaren en ik kan niet wachten om ze te lezen.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Frambozenzomer – Lucas Versteeg

frambozenzomer

Een zomerkamp vol verrassingen

Het verhaal

Thomas kijkt uit naar het teken- en schilderkamp waar hij in de vakantie naartoe zal gaan, maar zijn ouders blijken toch iets anders voor hem in gedachten te hebben. Zij hebben, zonder dat hij het wist, hem opgegeven voor een zomerkamp voor jongeren om een gezonde levensstijl te ontwikkelen. Thomas heeft altijd al problemen gehad met zijn gewicht en is hier onzeker over, maar blij dat zijn ouders hem hiertoe dwingen is hij niet.

Op het kamp ontmoet Thomas een jongen genaamd Fender. Hij is de knappe zoon van de kampleidster. Fender helpt zijn moeder mee op het kamp en is alles wat Thomas wil zijn: slank, zelfverzekerd en uit de kast.

Personages

De belangrijkste personages in dit boek zijn Fender en Thomas. Elk hoofdstuk wordt om de beurt vanuit hun perspectief vertelt. Zo krijg je als lezer mee wat ze denken en voelen, voordat ze het van elkaar weten. Dat is leuk en soms frustrerend gelijk. Daardoor wil je soms dat ze een bepaald iets doen, omdat je weet dat ze er beide aan denken, maar dan doen ze het niet. Ik vond dat de personages goed uitgewerkt waren, ze hadden allemaal een achtergrondverhaal en diepgang.

Thema’s

De grootste thema’s in dit verhaal waren overgewicht, van jezelf en je lichaam leren houden en homoseksueel zijn. Fender is uit de kast, maar hij ondervind toch problemen met zijn seksualiteit en heeft hier soms last van. Thomas is nog niet uit de kast en iedereen denkt dat hij hetero is, wat het voor hem ook moeilijk maakt. Wat ik mooi vond is dat de auteur weet waar hij het over heeft en daarom het op een manier kon schrijven die echt overkwam. Soms wanneer ik boeken lees met LGBT+ karakters worden er dingen gezegd waar ik me totaal niet mee kan identificeren, of worden bepaalde dingen heel groot gemaakt terwijl dat niet nodig is. Ik vond dat in dit boek er perfect mee omgegaan werd.

Ik vond het ook erg goed hoe er met het thema (over)gewicht omgegaan werd. Doordat je vanuit zowel Fender en Thomas hun perspectief dit verhaal meemaakt, merk je hoe zij er beide anders naar kijken. Dat maakte het heel goed. Ook worden er andere personages in het verhaal geintroduceert die overgewicht hebben, maar blij zijn met hun gewicht. Dit is ook goed om over te lezen. Ik vond dat de thema’s met respect behandeld werden.

Schrijfstijl

De schrijfstijl maakte het dat ik het boek in twee of drie dagen uitgelezen heb. Ik had steeds zin om door te lezen en voor ik het wist was ik er doorheen. Het is misschien wat simpeler geschreven, maar het kwam niet kinderachtig over. Dit is eigenlijk precies hoe ik graag verhalen zie, makkelijk leesbaar, maar zonder dat ik me frustreer over hoe ‘simpel’ het is.

Conclusie

Ik geef dit boek vier sterren. Ik heb er enorm van genoten en vond het een plezier om te lezen. De reden dat ik het geen vijf sterren geef, is dat ik ondanks dat ik er enorm van genoten heb, ik het waarschijnlijk geen tweede keer ga lezen. Ik vind het een mooi verhaal en ik ben blij dat het er is, want representatie in alle vormen is belangrijk, maar aangezien het verhaal best makkelijk te volgen was, onthoud ik alles en gaat het me niet nog een keer verrassen. Ik raad het boek zeker aan als je zin hebt in een schattig verhaal over twee jongens (en je fan bent van Heartstopper).