Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Toen waren er nog vier – Chelsea Sedoti

Toen waren er nog vier kwam uit in december en maakt deel uit van de ‘Politie niet betreden’ reeks van uitgeverij De Fontein. Ik heb al eerdere enkele boeken uit deze reeks gelezen en was altijd fan. Benieuwd hoe dit boek is? Lees dan verder!

Het verhaal

Vijf jongeren gaan een weekend kamperen in het bos. De volgende ochtend melden vier van hen zich overstuur bij het politiebureau, omdat hun vriendin Maylee is verdwenen. Kan de politie hen helpen?


Maylee’s beste vriendin denkt dat ze ’s nachts verdwaald is. Complotdenker Nolan weet zeker dat ze dood is. De mysterieuze Abigail zegt dat Maylee’s vriendje haar vermoord heeft. En het vriendje? Hij wil een advocaat. Ondertussen tikt de klok door. Wie houdt wat achter? En waarom?

De cover

De cover van het boek straalt meteen mysterieuziteit uit. Je ziet een tent met daarachter vier silhouettes van vier personages…

Mening

Ik vond het in het begin wat wennen aan de manier van hoe het verhaal wordt verteld. Je leest elke keer hoe elk personage ondervraagd wordt door de politie. Op deze manier komt alles uiteindelijk wel samen. In het begin van elk hoofdstuk staat er een vraag die gesteld wordt en dan lees je wat iedereen zegt, soms lees je ook hoe de personages elkaar toch aanvullen. Dat maakte het voor mij soms wat verwarrend en ik heb hier wat minder van genoten, omdat de personages het verhaal echt zelf vertellen.

Het boek heeft een langzame opbouw, maar wordt uiteindelijk wel spannend en dan wil je als lezer echt wel weten wat er gebeurd is met Maylee. Door deze langzamere opbouw leer je de personages wel goed kennen en het blijft leuk genoeg om verder te lezen. Iedere keer als je denkt te weten wat er gebeurd is, blijk je toch weer op een fout spoor te zitten.

Conclusie

Dit boek heeft een trage opbouw, maar is een leuke jeugdthriller voor een wat jonger publiek. Ik geef het boek 3 sterren.

Geplaatst op Geef een reactie

Rijk van licht en sterrenstof

S. Christina

Wauw, wat een einde! Een mooie afsluiter van de Lara Polaris trilogie. Het boek bevat avontuur, spanning en een vleugje romantiek. In het begin had ik wat moeilijkheden om terug in het verhaal te komen. Het was ook even geleden dat ik ‘Heks van vuur en oorlog’ en ‘Leger van schaduw en storm’ had gelezen. Wanneer het verhaal vorderde, kon ik niet meer stoppen met lezen en heb ik het boek ‘Rijk van licht en sterrenstof’ in twee dagen tijd uitgelezen.

Korte inhoud van ‘Rijk van licht en sterrenstof’

Het verhaal speelt zich verder af na de Nacht van Walgraaf. Solvenia leeft in chaos waarbij de kloof tussen heksen en mensen groter is geworden. Lara krijgt de rol van rijksbestuurder en moet het land weer opbouwen. Op verschillende vlakken wordt ze tegenwerkt door mensen en heksen. Hierbij spelen ze zelf voor strafpleiter en zijn ze opzoek naar gerechtigheid voor de ernstige daden tegen de heksen in de tijd van Walgraaf. 

Lara en haar vrienden proberen te leven met de littekens die de oorlog heeft achtergelaten en werken samen om het land weer op te bouwen. Terwijl ze dit doen komen ze meer over zichzelf te weten en worden er vriendschappen gesloten uit onverwachte hoeken. 

Kalyna, de machtige duister heks is teruggekeerd uit de dood en houdt de touwtjes op de achtergrond in handen. Terwijl Lara bezig is met de wederopbouw van het land, is Kalyna samen met het rode leger naar iets op zoek….

Naarmate Lara meer ontdekt over het duister plan van Kalyna moet ze meer en meer zaken opofferen om de duistere heks te stoppen. Zal ze er in slagen om het plan te ontdekken en Kalyna te stoppen…?

Mijn standpunt ‘Rijk van licht en sterrenstof’

Het boek ‘Rijk van licht en sterrenstof’ is heel spannend. Naarmate het boek vorderde was ik heel nieuwsgierig wat het duistere plan van Kalyna is en moest ik weten hoe het eindigde. Zoals hierboven vermeld is vond ik het een goed boek en een waardig afsluiter van de Lara Polaris trilogie.

Ik zou de boekenreeks; ‘Heks van vuur en oorlog’, ‘Leger van schaduw en storm’ en ‘Rijk van lucht en sterrenstof zeker aanraden aan iedereen die van spanning, magie en een vleugje romantiek houdt. Ik ben benieuwd naar wat S. Christina nog in petto heeft. 

‘Rijk van licht en sterrenstof’ krijgt 4 sterren.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: IJzer – Holly Black

Na Bloed te mogen hebben ontvangen kreeg ik ook IJzer binnen om te recenseren. Dit boek nam mij weer mee naar de wereld van Faerie, waar weer bizarre dingen gebeurden en queesten voltooid moesten worden. Helaas vond ik Bloed niet zo’n fantastisch boek, maar dit deel in de Faerie-reeks heeft mij wel positief verrast.

In IJzer keren we terug naar Kaye, de groene pixie die als wisselkind is opgegroeid in de mensenwereld. Nadat ze dronken van de Faeriewijn heer Roiben de liefde verklaard, krijgt ze een onmogelijke opdracht. Pas als zij een Faerie vindt die kan liegen, mag zij Roiben weer zien.

Ze keert terug naar de mensenwereld en besluit haar moeder te vertellen dat Kaye niet haar rechtmatige dochter is. Die zit in de wereld van Faerie, en is jaren geleden omgeruild voor Ellens menselijke dochter. Haar moeder is geschokt, en Kaye besluit om op zoek te gaan naar Ellens rechtmatige kind. Maar hier belandt ze in een doolhof van leugens en intriges. En ze ontsnapt niet aan het machtsspel van Faerie, waar ze weer compleet in meegezogen wordt.

De vorige delen in Faerie-serie vond ik een beetje wazig. De plotlijnen waren me niet helemaal duidelijk en ik begreep alle karakters niet even goed. Ik vond IJzer een stuk krachtiger hierin! Er is een duidelijke plotlijn aanwezig, die er ook echt voor zorgde dat ik met spanning zat te lezen. Hierin faalden de vorige delen een beetje. Ook ging ik supersnel door dit boek heen door de fijne schrijfstijl en duidelijke beschrijvingen.

Ik vond het ook fijn dat dit boek ging over een ‘oud’ karakter uit deze serie. Ik vond het niet zo leuk dat er in Water en Bloed verschillende karakters werden gebruikt, dus het was fijn om weer één van die verhalen verder te kunnen lezen.

En dan heb ik het nog niet gehad over het einde! Toen ik dit laatste hoofdstuk las, was ik in schok dat dít het einde van het boek was! Ik zal hier verder niks over zeggen, om spoilers voor te zijn, maar ik kan alleen maar benoemen dat ik deze wending niet vermoed had. Ik hoop zeker dat Holly Black hier ook in de toekomst meer over gaat schrijven, want mijn interesse in absoluut aangewakkerd.

Conclusie

Deze urban fantasy uit de Faerie-reeks van Holly Black heeft mij aangenaam verrast. Ik vond de verhaallijn fijner om te volgen dan in de vorige delen en ik vond het boek sowieso interessanter als Water en Bloed. En zoals ik al zei, het einde laat mij hopen op een vervolg! Voor mij zeker 4 sterren waard!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Een nieuw begin – Liz Braswell

Wat als Aladdin de lamp nooit had gevonden?

Het verhaal

In deze duistere twist op het Disney-verhaal van Aladdin komt de boosaardige Jafar met de hulp van een onwillige Geest aan de macht nog vóór Aladdin en Geest elkaar leren kennen. Om de machtsbeluste tiran af te zetten moeten Aladdin en de ondergedoken Jasmine samenwerken – zonder de hulp van hun magische vriend.

Personages

Het boek bevat de personages die we uit de Disney-film van Aladdin al kennen plus wat nieuwe karakters. In dit boek gebeuren een heleboel dingen anders dan in de film. Daarom ontwikkelen de personages zich ook op een andere manier. Dat vond ik erg leuk om te lezen en dat gaf ze meer diepgang.

Thema’s

In Een nieuw begin krijgen de bewoners van Agrabah te maken met een tiran. Ik vond het leuk om te lezen hoe de bewoners hier mee omgingen. Ook krijgen ze te maken met verlies. Wat ik wel opmerkte is dat er daar iets te weinig bij stilgestaan werd. Ik vond dat het boek wat diepgang miste.

Schrijfstijl

Het vorige boek in de ‘A twisted tale’ serie vond ik soms wat kinderachtig geschreven. Bij dit deel had ik daar veel minder last van. Het boek las vlot. Ik moest me er wel even toe zetten om het te lezen, maar dat kan ook gewoon aan mijn spanningsboog liggen. Toen ik er eenmaal in zat vond ik het makkelijk en snel lezen. Ik had ook zin om door te lezen.

Conclusie

Dit boek begon al gelijk met actie en het verhaal was al gelijk anders dan de Disney-film. Bij Een eeuwenoud verhaal vond ik dat het te lang precies hetzelfde was. Dit boek was veel interessanter doordat het echt anders was. Het zou ook kunnen komen doordat Belle en het beest een veel bekender sprookje is dan Aladdin, in ieder geval voor mij. Ik heb me in ieder geval vermaakt met dit boek. Het was echter niet het meest spannende verhaal dat ik ooit gelezen heb en ik vond het soms nog wat oppervlakkig, dus daarom geef ik het drie en een halve ster.

Geplaatst op Geef een reactie

Niets meer te zeggen

Karen McManus

Niets meer te zeggen is een veelbelovend boek. Karen McManus is een geweldige schrijfster en met dit boek heeft ze dit nogmaals bewezen. Ze is één van mijn favoriete schrijfsters. Het boek bevat spanning, plottwist en een vleugje romantiek. Ik vond het fijn dat ze in dit boek ook verwijst naar andere boeken die ze geschreven heeft, zoals naar het boek twee kunnen een geheim bewaren als er één dood is.

De hoofdpersonages in Niets meer te zeggen

Het boek is net zoals haar andere boeken geschreven vanuit verschillende perspectieven van enkele personages. Het gaat over Brynn en Tripp. 

Het eerste hoofpersonage is Brynn. Ze wil graag journaliste worden, maar door een fiasco bij de schoolkrant werd ze ontslagen. Hierdoor verhuist ze terug naar haar oude dorp, waar vier jaar geleden haar favoriete leerkracht is vermoord. Brynn wil koste wat het kost journalist worden. Ze besluit om te solliciteren voor een stageplaats bij Motive, een misdaadshow. Tijdens haar gesprek haalt ze de moord van vier jaar geleden aan en overtuigt ze Carly Diaz om een stuk te doen over de moord. Naarmate ze dichter bij de waarheid komt wat er die nacht in het bos is gebeurd, komt ze meer en meer geheimen tegen die alles zouden kunnen veranderen. 

Het tweede hoofdpersonage is Tripp, de vroegere beste vriend van Brynn. Hij was in het bos toen de moord plaatsvond. Sindsdien heeft hij twee beste en populaire vrienden erbij gekregen, die toevallig ook in het bos waren.  Hij heeft het thuis niet breed, waardoor hij werkt in een bakkerij. De eigenares, Regina, heeft het goed met hem voor en probeert Tripp aan te moedigen om het goede te doen en zich in te schrijven voor een studiebeurs.  Wanneer Brynn terugkomt en zich verdiept in de zaak, is hij in de war. Hij krijgt flashbacks over wat er vier jaar geleden is gebeurd in het bos en wat hij wel of niet heeft verteld tegen de politie.

Mijn standpunt Niets meer te zeggen 

Ik vond het een fantastisch boek, omdat het geschreven is in verschillende perspectieven. Op deze manier krijg je een kijkje in de gedachten van de belangrijke hoofdpersonages: wat doen ze en wat is hun kijk op de situatie. Ik vond het ook fijn dat je een inkijk krijgt in wat er vier jaar geleden is gebeurd, wat erover geschreven werd of wat de personage ervan dachten.  Er waren geen ‘saaie momenten’ in het boek. Bij elk deel van het boek kwamen er nieuwe ontdekkingen aan bod. Dit zorgde ervoor dat je je telkens meer en meer dingen begon af te vragen. Wanneer je denkt dat je het mysterie hebt ontrafeld, komt er een nieuwe ontdekking bij en je bent terug onder aan de ladder. Door de verschillende plottwisten en verbanden, die je niet verwacht, wil je blijven lezen om het mysterie te ontrafelen. Dit maakt het boek ook interessanter en extra spannend. 

Als je van mysterie en spannende boeken met een vleugje romantiek houdt, is Niets meer te zeggen van Karen McManus een boek voor jou. Het is een echte aanrader, net zoals haar andere boeken. 

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De Beenderband – Rani de Vadder

De Beenderband

Zoals ik eerder vertelde, mocht ik van Hamley Books het vervolgdeel lezen van De Gifgave van Rani de Vadder. Vandaag deel ik met jullie wat ik het van het vervolgdeel en tevens laatste deel De Beenderband vindt. Heb je het eerste deel nog niet gelezen, houd dan rekening met spoilers bij het stukje ‘Het verhaal’ hieronder.

Het verhaal:

Zaya en Asper zitten nog steeds opgesloten in het Gifpaleis na hun eerste ontsnappingspoging. Het lijkt wel een onmogelijke taak voor ze om aan de gifgenoten te ontsnappen. De gifgenoten zijn er klaar voor om de beenderbezweerders op te jagen. Zaya en Asper hebben nog een kleine hoop dat ze gered worden door Vogel. Is hun vreemde bondgenootschap wel sterk genoeg om deze beproevingen te doorstaan?

Saran is ondertussen druk bezig met plannen maken. Nu zijn slang Cora dood is, slaat Saran helemaal door. Hij deinst voor niks of niemand terug om de waarheid van Aurea aan het licht te brengen, zelfs als dat hem een oog kost.

De personages:

Ook dit deel lees je weer vanuit de oogpunten van Zaya, Asper en Saran. In het verloop van het verhaal leer je nog een aantal personages kennen van de beenderbezweerders. Je leert de hoofdpersonages nog beter kennen en je hoopt echt voor ze dat alles goed gaat aflopen met ze.  Zo ontmoeten ze bijvoorbeeld op hun reis Baar in de Roodlanden. Hij verteld hen van alles, zowel over de wereld die zij dachten te kennen en de fabelachtige creaturen.

De wereld:

Ook in dit laatste deel vind je vooraan in het boek weer de kaart van Aurea. Je leert de wereld nog beter kennen, omdat je nu ook de wereld van de beenderbezweerders leert kennen. Zaya en Asper maken namelijk een hele reis en gedurende deze reis hoor je verschillende dingen over Aurea en de fabelachtige creaturen. Je kan steeds meer erbij voorstellen hoe de wereld eruit zien en hoe deze wordt gezien door de personages.

De verhaallijn en schrijfstijl:

De schrijfstijl is net als in het eerste deel erg fijn. Het verhaal leest weer vlot en makkelijk weg en Rani heeft zeker een goede duoloog geschreven. Het verhaal gaat verder waar het eerste deel is gestopt. Namelijk een paar dagen na de dood van Cora, de slang van Saran. In het begin was het voor mij wel even inkomen en zat ik er minder snel in. De spanning in het boek zit op verschillende momenten, waardoor het net als in het eerste deel weer spannend is tot aan het einde. Het verhaal zit vol met spannende plots en gebeurtenissen. Deze zorgen er dan ook voor dat je wel wil doorlezen.

Conclusie:

Ik geef het boek 5 sterren, omdat het door de plots gelukkig nog spanning bevatte waardoor je wel wou doorlezen tot het einde. Het einde had ik totaal niet verwacht en hier was ik dan ook zeker verbaasd over. Ik raad je zeker aan om beide boeken te lezen en er vooral van te genieten. Je leert de personages in dit deel nog beter kennen en wraaklustigheid staat erg in het belang van dit verhaal. Of je nou ook met wraak alles op lost… dat antwoord leer je zeker in dit verhaal.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Aan het lijntje – Tessa Bailey

Aan het lijntje van Tessa Bailey is het vervolg op Een zomer vol verrassingen. Een zomer vol verrassingen vond ik ge-wel-dig! Daarom wou ik ook zeker Aan het lijntje, het vervolg, lezen.

In Een zomer vol verrassingen volgden we Piper, een echte influencer, die door omstandigheden naar een klein havenstadje wordt gestuurd. Daar moet ze de kroeg van haar overleden vader zien te runnen. Ze vertrekt samen met haar zus. In Aan het lijntje volgen we Pipers zus: Hannah.

Aan het lijntje vertelt dus het verhaal van Hannah en Fox Thornton. We kennen zowel Hannah als Fox al, maar de twee bleven wat oppervlakkig. Tijd om deze personages dus beter te leren kennen!

Het verhaal

Fox heeft een reputatie als zorgeloze flirt. Zo goed als elke vrouw die hij tegenkomt valt voor zijn sexy looks en nonchalante charme. Dan ontmoet hij Hannah Bellinger. Hannah is totaal ongevoelig voor zijn charmes, maar ze lijkt hem wel heel erg aardig te vinden… Ze wil vrienden met hem zijn… En dat is iets wat hij nog nooit heeft meegemaakt.

Hannah beschouwt zichzelf altijd als actrice in een bijrol en niet als een hoofdrolspeelster. Ze denkt dat ze een hype-girl is, aangezien haar zus sinds hun jeugd altijd in de schijnwerpers staat. Ze heeft hier eindelijk genoeg van en wil eerlijk zijn, ze wil risico’s nemen; ze wil praten over haar gevoelens en over haar passie om op de muziekafdeling te werken met de regisseur Sergei waar ze al lang een crush op heeft. Ze wil niet eeuwig als productieassistent werken…

Hannah mist haar zus en de tijd die ze in Wesport heeft doorgebracht. Misschien mist ze zelfs de man met wie ze al maanden berichtjes zit te sturen… Dan overtuigt ze Sergeis om zijn nieuwste film in Westport te filmen. Wanneer Hannah en de crew naar Wesport gaan, trekt ze tijdelijk bij Fox in. Fox helpt haar met praktische tips om Sergeis aandacht te trekken.

Hoe meer tijd Fox en Hannah samen doorbrengen, hoe meer ze voor elkaar beginnen te vallen. Fox vindt het steeds lastiger om de vrouw waar hij verliefd op is te helpen bij het versieren van een ander. Kan hij zijn bindingsangst overwinnen, en Hannah laten zien dat hij echt om haar geeft?

Mening

In het begin bestaat de vrienschap tussen Hannah en Fox enkel uit berichtjes. Hierdoor wordt de spanning opgebouwd tot het moment dat ze elkaar weer in real life zien. Deze spanning wordt zeer goed opgebouwd en wanneer dat moment er eindelijk is, voel je de chemie tussen de twee van de pagina’s afspatten.

Opnieuw slaagt Bailey er in om dit verhaal zeer beeldend op te schrijven. Op zo een manier dat je alle gevoelens bijna zelf voelt. Je leeft dan ook als lezer zeer hard mee met de personages. De dynamiek die tussen de twee hoofdpersonages hangt is een leuke dynamiek. Je wil ook gewoon weten of Fox zijn bindingsangst kan overwinnen.

Wat ook een leuk aspect is aan het verhaal, is dat zowel Piper als Brendan nog steeds een rol spelen in dit boek. Natuurlijk blijven zij meer op de achtergrond, maar het is leuk om als lezer te weten dat de twee nog steeds samen zijn en dat het goed gaat.

Aan het lijntje is het tweede deel in deze duologie. Toch kan je dit boek ook perfect als eerste lezen zonder echt belangrijke informatie te missen. Ook Aan het lijntje krijgt van mij 4 sterren en raad ik aan om te lezen!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Deze winter – Alice Oseman

Van de Heartstopper-serie kan ik geen genoeg krijgen. De tv-serie, de comics, noem maar op. Het is een ontzettend schattig verhaal en toen ik zag dat de novelle Deze winter uitkwam, was ik ontzettend benieuwd of ik dit winterse verhaal ook zo leuk zou vinden.

Het verhaal

Tori, Charlie en Oliver Spring hebben allemaal een zware winter gehad. Ze proberen de kerstdagen dan ook met zo weinig mogelijk drama door te komen. Voor Oliver betekent dat Mario Kart spelen met zijn broer en zus, maar Tori en Charlie willen niets liever dan de afgelopen maanden vergeten. De feestdagen zijn dit jaar moeilijker dan ooit. Deze kerst zal de familie Spring uit elkaar drijven of ze weer bij elkaar brengen…

Personages

Deze novelle is opgedeeld in drie delen. Het eerste deel volgt Charlie, het hoofdpersonage van de Heartstopper-comics. Het tweede deel volgt (Vic)Tori(a), zijn oudere zus. Het derde, hele korte deel, is vanuit de ogen van hun jongere broertje Oliver. Ik vond het heel leuk dat het boek zo samengesteld was. Zo kon je zien hoe zij allemaal persoonlijk de kerst ervaren en kwam je veel te weten over iedereens gevoelens tijdens de kerst.

Thema’s

Deze novelle speelt zich af in de winter van Heartstopper deel vier. Het is wel handig om eerst die comics gelezen te hebben voordat je deze novelle leest aangezien het doorgaat op de thema’s die in de comics behandeld worden. Zoals Charlie’s eetstoornis. Dat is het grootste thema in Deze Winter. In de comics leer je over Charlie’s eetstoornis, maar doordat het comics zijn, wordt er op een andere manier mee omgegaan. Ik vond dat doordat dit echt een boek was er wat dieper ingegaan kon worden op zijn problemen en wat er in zijn hoofd omgaat. Daarnaast ook hoe het Tori en Oliver beïnvloed. Dat vond ik heel interessant om te lezen.

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Alice Oseman is heel erg simpel. Ik denk dat het komt doordat ze gewend is aan het schrijven van comics. Dan tekent ze natuurlijk de beelden erbij en hoeft ze het niet te beschrijven. Dan gaat ze ook wat minder diep in op de gevoelens van de personages. Ik vond dat in deze novelle dat werkte. Ik wilde gewoon even snel er doorheen lezen en nu was het lekker vlot te lezen. Ik denk alleen dat als het echt meer een boek geworden was, het niet zo goed zou werken. Daarom ben ik benieuwd naar haar wat langere boeken zoals Liefdeloos bijvoorbeeld.

Conclusie

Het was een boek dat lekker snel weg las en dat perfect is om tijdens de feestdagen even snel tussendoor te lezen. Ik vond ook dat het een bepaalde vorm van diepte gaf aan de Heartstopper-reeks. Daarnaast was het perfect om nog even te lezen om mijn reading-goal van dit jaar te halen. Aangezien ik me best vermaakt heb met dit boek geef ik het vier sterren.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Naar het licht – Nina Verheij

Naar het licht van Nina Verheij

Voor schrijfster Nina Verheij is Naar het licht haar eerste Young Adult. Lezers kennen haar misschien wel van haar thrillers Fatale Keuzes en Geheugenspel. Hoewel ik die boeken niet heb gelezen, vind ik het wel boeiend dat een schrijver zit aan meerdere genres ‘waagt’. Vol verwachting ben ik aan het boek begonnen. En, binnen een dag was hij ook al weer uit!

Verhaal

Naar het licht gaat over Jo. Ze is pas 10 jaar oud, als zowel haar ouders als broer bij een brand om het leven komen. Sinds die fatale nacht wordt zijzelf achtervolgd door schuldgevoelens. Ze is ervan overtuigd dat zij hen had kunnen redden. Om de allesoverheersende haat in haar kwijt te raken, reist ze vlak voor haar 18everjaardag af naar haar geboorteland. Haar missie: voor ze volwassen wordt, rechtzetten wat haar als klein kind niet lukte. 

Cover

De cover van het Naar het licht is echt een plaatje. Een uitzicht over de bergen en het prachtige zonlicht maken je gelijk nieuwsgierig naar de inhoud. De flaptekst verraad ook niet heel veel van het verhaal, waardoor het ook nog wat mysterieus blijft. Met de vraag; ‘Wat is er precies gebeurd?’, begin je met lezen. Het verhaal is opgedeeld in de 8 dagen en elke dag begint met een mooie zwart/wit foto van de bergen en een deel van een songtekst. Ik houd ervan als er ook aandacht is besteed aan de opmaak van de binnenkant van het boek!

Schrijfstijl

Naar het licht begint met een spannend proloog waardoor je gelijk in het verhaal zit! De eerste paar hoofdstukken die daarna volgen waren voor mij even wat verwarrend. Want wie is de ik-persoon in het verhaal en welke kant gaat het verhaal op? Maar al snel krijg je als lezer de eerste puzzelstukjes van het verhaal en leest het als een trein. 

Zo kom je er achter dat Jo de ik-persoon is in het verhaal en zij samen met hond Betty en het kleine meisje Fien een reis aflegt. Het eindpunt is tevens de bestemming waar Jo haar haat kwijt hoopt te raken. Tijdens de reis komen ze verschillende mensen tegen die haar nieuwe inzichten geven en de koers van haar reis ook bepalen en aanpassen. 

De stijl van schrijven is helemaal passend bij het verhaal. Korte hoofdstukken en elke keer een puzzelstukje om het verhaal compleet te maken (daarin heeft het wel wat weg heeft van het thriller-genre). Op een gegeven moment krijg als lezer wel een beetje een idee welke kant Naar het licht op gaat, maar dat stoort helemaal niet. 

Conclusie

Een mooie en emotionele debuut-YA van Nina Verheij! Wat goed is uitgewerkt en als rode draad door het verhaal gaat is het grote verlies van Jo en hoe zij er mee om probeert te gaan. Hoe ze verdriet ‘een plekje’. probeert te geven, de mooie herinneringen levend te houden maar ook de haat- en schuldgevoelens van zich af probeert te schudden.

Enige minpuntje voor mij was dat ik het einde wat onverwacht en snel vond gaan. Daardoor naar mijn mening niet helemaal passend bij het verhaal, waarin juist de tijd werd genomen. Maar de boodschap die verhaal meegeeft en de wijze waarop rouw en verdriet wordt verwoord is echt prachtig en maken dit boek van Nina Verheij zeker een aanrader! 

Naar het licht van Nina Verheij krijgt van mij 4 sterren!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie : De Glazen Troon – Sarah J. Maas

Voor het tien-jarig bestaan van het eerste boek van De Glazen Troon-serie van Sarah J. Maas, heeft de boekerij een speciale editie ontworpen. Ik had het geluk deze editie te mogen ontvangen en dit verhaal in een nieuw jasje te herontdekken.

Verhaal

De Glazen Troon volgt het verhaal van Celeana Sardothien die na een jaar van slavernij in de zoutmijnen van Endovier haar vrijheid op een gouden schaal krijgt aangeboden. Al hangt er wel een prijs aan vast. Ze moet zich terug wanen in haar sluipmoordenaarsrol die haar in de eerste plaats in Endovier heeft beland, maar ditmaal gebruikt ze haar vaardigheden om de nieuwe kampioen van de koning te worden in een wedstrijd die hun spelers probeert te elimineren tot de sterkste en meest gewiekste kampioen er uiteindelijk als finalist uitkomt. Maar deze wedstrijd loopt niet van een leien dakje als Celeana geheimen in het Glazen kasteel begint te ontrafelen die de kampioenen in de wedstrijd een voor een van het leven beroven.

Schrijfstijl

Sarah J. Maas wist mij vroeger en ook nu opnieuw te veroveren met een pen die vervuld is van magie. Maas haar schrijfstijl illustreert een wereld die aanvoelt alsof Maas first hand alles wat ze neerschrijft zelf heeft gezien en ervaren. Een fantasy-verhaal dat eer doet aan het woord fantasy en een krachtige opener is voor een serie die harten over heel de wereld heeft weten veroveren, en waardoor ik weer helemaal zin heb om me in deel twee te laten opslokken en alle delen die erna volgen.

Special Edition

Ik wil even mijn absolute bewondering voor deze speciale editie van het boek uitdrukken. Want Boekerij heeft er iets van gemaakt waarvan je ogen uit je kassen rollen en je je mond weer dicht moet duwen. Een mooie zwarte dust jacket met gouden lettering. Aan de binnenkant van de dust jacket vindt een kunstwerk van fanart plaats die een scene uit het boek afbeeldt. Je kan dus mooi kiezen welke kant van de jacket je naar buiten wilt laten staan! Het naakte boek zelf is ook een kunstwerk an sich met een zekere mother of pearle slash rose gold kaft met zwarte details die een belangrijk zwaard uit de glazen troon-serie afbeeldt (lees zeker het boek om de naam en het verhaal erachter te ontdekken als je dat nog niet gedaan hebt!) Het boek opent ook met een mooie zwart-wit-tekening van een scene aan het begin van het boek wanneer Celaena Sardothien uit gevangenschap is gehaald en voor het eerst Kroonprins Dorian Havilliard ontmoet (gil). En helemaal achter aan het boek is nog een illustratie in dezelfde stijl waarop Celaena te zien is terwijl ze aan het sparren is met Chaol Westfall (gil 2x). De painted edges zijn ook om u tegen te zeggen en ik moest mijn aandacht even ervan afleiden om deze review te schrijven, want ik blijf maar staren naar hoe mooi dit boek is. Beste Boekerij, jullie weten hoe een lezers-hartje blij te maken. Dat hebben jullie met deze parel van een heruitgave wederom bewezen.