Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: The Missing of Clairdelune (The Mirror Visitor #2) – Christelle Dabos

Ik ga aan deze introductie niet teveel woorden verspillen, buiten dat ik geobsedeerd ben door The Mirror Visitor-serie van Christelle Dabos. Mijn vorige recensie zat vol lof, en deze zal niet veel anders zijn. Maar het is het toch meer dan waard om er een recensie over te schrijven, want dat verdient dit tweede deel nu eenmaal.

Verhaal
We gaan verder waar we op het einde van deel één waren gebleven. Ophelia woont nog steeds op de Pole en wordt nog steeds onderworpen aan court intrigue. Zoals in boek een wordt er beetje bij beetje meer stukjes van de sluier van het verhaal naar boven gelift. De focus van dit verhaal gaat nog steeds over het huwelijk dat Ophelia staat te wachten met Thorn. De relatie met haar verloofde ging in dit boek van start met de problemen waar we in boek één mee hadden afgesloten, maar al snel komen Ophelia en Thorn tot een akkoord tussenbeide om zo goed mogelijk samen te werken. Het centrale plot van dit deel is dat er verdwijningen plaatsvinden op Clairdelune en iedereen tracht om erachter te komen hoe dit heeft kunnen gebeuren en waar de verdwenen individuen naartoe zijn.

Spanning

Als er een ding is waar Dabos immens goed in is (naast schrijven, maar dat spreekt voor zich), is het het opbouwen van spanning. In dit boek zien we de relatie tussen Ophelia en Thorn steeds meer diepgang krijgen en komen onze twee love interests steeds dichter naar elkaar toe. Ik sta als zelf-schrijver versteld van hoe Dabos zulke broodkruimels doorheen dit verhaal weet te weven aan interacties tussen Thorn en Ophelia en hoe ze elkaar langzaam maar zeker leuk (en meer dan leuk!) beginnen te vinden. Echter is dit op zulk een subtiele manier gedaan dat je als lezer nog steeds twijfelt of dit nu echt is of dat het gewoon tussen je oren zit. In ieder geval, I am invested in Ophelia en Thorns bloeiende romance, want ik kies ervoor om al deze kleine interacties als het opbloeien van een hartstochtelijke romance te zien – and I better be right!

Personages

Ik blijf voet bij stuk houden over wat ik had gezegd in mijn recensie van deel één dat de personages zo goed zijn uitgewerkt met hun gebreken en tekortkomingen dat het boek zo aanvoelt alsof het echt is gebeurd en dat Dabos dit allemaal heeft meegemaakt en al deze mensen heeft ontmoet en het dan gewoon heeft neergeschreven.

Ervaring

Ja, wat kan ik zeggen. Zoals ik eerder al zei, ik ben geobsedeerd door deze serie en ik zal er zeker voor zorgen dat jullie mee kunnen doen met mijn ge-fangirl door het lezen van de rest. Ik kijk er sowieso al meer dan naar uit. The Missing of Clairdelune kreeg vier sterren van mij op Goodreads

Geplaatst op Geef een reactie

Reading journals voor het begin van het nieuwe boekenjaar

Misschien ken je het al, maar misschien is dit de eerste keer dat je erover hoort: een reading journal. Mocht je het nog niet kennen, het is simpel gezegd een notitieboekje waarin je kunt bijhouden welke boeken je gelezen hebt en wat je ervan vond. Je kunt er een uitgebreide review bij schrijven of simpelweg alleen een sterrenbeoordeling geven. Het ligt er net een beetje aan wat je wilt doen en op basis daarvan kan je een reading journal uitzoeken.

Gelukkig zijn er veel verschillende opties als het aankomt op reading journals. Als je heel creatief bent en wilt zijn kan je naar de winkel gaan en een leeg boekje kopen. Dan kan je het er precies zo uit laten zien als jij wilt. Maar mocht je niet zo creatief zijn of gewoon willen genieten van iemand anders zijn creativiteit dan zijn er gelukkig verschillende opties om uit te kiezen.

Met kerst in de nabije toekomst kun je in dit artikel alvast inspiratie opdoen voor wat je op je verlanglijstje kunt zetten, zodat je met een verse reading journal het jaar in kan gaan.

Moleskine lege journal

Mocht je jezelf dit jaar echt willen uitdagen en je creativiteit willen laten vloeien kan je een heel leeg notitieboek kopen om je eigen journal op te stellen. Het leuke hieraan is wel dat je het echt helemaal je eigen kunt maken en precies zo kunt vormgeven zoals je wilt. Op youtube zijn er genoeg video’s te vinden ter inspiratie.

Bestel ‘m hier.

A clockwork reader journal

Deze reading journal is afgelopen jaar uitgekomen, maar nog steeds even relevant. Bij deze journal krijg je het idee alsof je het zelf had kunnen maken, alleen is het waarschijnlijk net iets mooier dan je van jezelf had verwacht. Je kunt 100 boeken erin zetten. Daarnaast staan er nog een hoop andere leuke dingen in die je kunt ontdekken.

Hier kan je deze bestellen:

Hier is een video van de journal waarbij je de binnenkant kunt zien. Zoals te zien kan je de titel invullen, een sterrenbeoordeling en staan er ook een paar vragen bij over het boek.

Chapter & Chill reading journal

Dit is de journal die de hoofdredacteur van onze website gemaakt heeft en verkoopt via ‘Chapter & Chill’. Op deze website zijn nog meer bookish goodies te vinden, dus neem daar vooral ook een kijkje. Deze journal is speciaal voor het jaar 2023 gemaakt dus er zitten ook pagina’s in waarin je kunt invullen op welke data verschillende boeken waarin je interesse hebt uitkomen zodat je dat helemaal kunt bijhouden!
Bestel de Chapter & Chill reading journal hier.

Chapter & Chill reading journal

Mijn wereld vol boeken reading journal

Deze vrolijke, overzichtelijke reading journal heeft ruimte voor 75 boekenrevieuws. Je kunt je leesjaar makkelijk bijhouden in mooie schema’s. De journal heeft een ringband die ervoor zorgt dat je ‘m makkelijk kunt openslaan en open laten liggen op de pagina waarmee je bezig was. Op de website van Mijn wereld vol boeken kan je deze journal los bestellen, maar voor een paar euro extra kan je er ook eentje bestellen met een aantal goodies erbij!

Bestel de Mijn wereld vol boeken reading journal hier.

Mijn wereld vol boeken reading journal

Ik hoop je een beetje te hebben kunnen inspireren met deze voorbeelden. Natuurlijk kan je online nog verder zoeken naar andere opties. Ik heb hier in ieder geval alvast wat extra tips om je reading journal bij te houden:

  • Zet direct na het uitlezen van een boek een herinnering in je agenda. Het is logisch dat je nog even wilt nadenken over het boek en je mening misschien niet gelijk wil opschrijven, maar zo kan je voorkomen dat je het vergeet.
  • Zet direct als je begint met lezen de titel en auteur alvast in je reading journal. Mocht je het dan vergeten, maar toch in je journal kijken, zal je je herinneren dat je dat boek nog erin moet zetten.

Ben jij van plan een reading journal aan te schaffen? Laat me weten welke je hebt uitgekozen! Happy journaling!

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De Gifgave – Rani de Vadder

De Gifgave

Ik mag van Hamley Books het vervolg deel gaan lezen op De Gifgave en dan kan een recensie van het eerste deel op onze site natuurlijk niet missen. Ik heb het eerste deel toen die uitkwam met heel veel plezier gelezen en vandaag deel ik met jullie wat ik er van vond.

Verhaal:

In Aurea mogen enkel gifgenoten via slangengif magie gebruiken. Beenderbezweerders hebben daar botten voor nodig, een vorm van magie die niet langer wordt getolereerd. Door het verbergen van haar ware identiteit, begaat beenderbezweerder Zaya een grote misdaad. Wanneer ze gewond raakt, verandert dan ook alles. Haar paarse bloed leidt de gifgenoten rechtstreeks naar haar toe. Zoals alle andere beenderbezweerders, moet Zaya de gevreesde transformatie tot gifgenoot uiteindelijk ondergaan. Ondertussen beseft Zaya niet dat zij niet de enige is met geheimen. Ook Asper heeft een opdracht, en die kan het lot van zowel de beenderbezweerders als dat van de gifgenoten voor altijd veranderen.

De personages:

In het begin lees je voor een groot deel vanuit Zaya, maar na een tijdje wordt Asper in het verhaal voorgesteld evenals zijn vader. Vanaf dat moment lees je ook vanuit Asper en zijn vader het verhaal. De personages zijn goed beschreven, je leert ze echt kennen. Je weet waar de pijn vandaan komt en waarom de personages bepaalde keuzes maken. Zaya en Asper kennen elkaar niet, maar zo tegen het einde leren beide personages elkaar kennen. Dit komt vooral door de situatie waarin beide personages terecht komen.

De wereld:

Het verhaal speelt zich af in de wereld van Aurea, een fantasy wereld. Aurea wordt goed beschreven en vooraan in het boek vind je ook een kaart van Aurea. Hierdoor kun je altijd even kijken waar alle plaatsen van het verhaal in Aurea zich bevinden.

Verhaallijn en schrijfstijl:

Het verhaal is erg vernieuwend en spannend van begin tot einde. Je wil constant weten wat er gaat gebeuren zowel met Zaya als met Asper. Rani weet hoe ze een spannend verhaal neerzet en je vast kan houden van begin tot eind. Het boek heeft zelfs een open-eind en Rani weet heel goed hoe zij dit moet doen, je wil namelijk weten wat er nu gaat gebeuren in het tweede deel. Daarnaast leest het verhaal lekker vlot en makkelijk weg.

Conclusie:

Ik heb heel erg genoten van het verhaal en kan ook zeker niet wachten om in deel twee te gaan beginnen. Ik moet namelijk gewoon echt weten hoe het verhaal verder gaat aflopen met Zaya en Asper. Van begin tot eind heb ik genoten van het verhaal en in spanning gezeten hoe het gaat aflopen. Het open-eind heeft mij dan ook heel nieuwsgierig gemaakt naar het vervolg. Ik geef het boek daarom 5 sterren en raad hem je zeker aan om te gaan lezen.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Vleugels van de Dood – Beau Charlotte

Vleugels van de dood

Ik heb het boek ‘Vleugels van de Dood’ van Beau Charlotte mogen lezen en deel vandaag graag mijn mening met jullie. Vleugels van de Dood is het eerste deel van de serie en in januari 2023 komt het vervolg op dit eerste deel uit.

Verhaal:

De burgeroorlog in Nerefel weegt zwaar en de armoede neemt toe. De hoofdpersoon Brynn wordt daarom uitgehuwelijkt aan Gilroy. Ze kent hem helemaal niet, maar stelt zichzelf dan uiteindelijk voor haar verloofde open. Dan wordt ze ontvoerd door de sluwe en wraaklustige Szarka. Szarka is een dienaar van de rebellenleider en de laatste magiër van Nerefel. Brynn raakt verwikkeld in een complot en komt in een duister en onbekend gebied terecht. Zelfs haar liefdesleven loopt anders dan ze had verwacht.

Verhaallijn:

Het boek begint met een proloog, hierin lees je een gebeurtenis dat 20 jaar geleden gebeurt is. Door het proloog in het begin van het boek, snap je ook meer van wat er in het heden aan de hand is.

Je leest het boek voornamelijk uit het punt van Brynn, maar daarna ook uit een aantal andere personages waar je kennis mee maakt in het verhaal.
Het verhaal is boeiend en spannend, maar sommige stukken waren wel wat saai en langdradig. Buiten dat vind ik het een origineel verhaal.

Personages en schrijfstijl:

Je leert de personages goed kennen en ze zijn goed uit geschreven. Je leert ze in het verloop van het verhaal steeds beter kennen.

De schrijfstijl van Beau is erg fijn, ze beschrijft de personages goed. Je kan hierdoor echt een beeld krijgen bij de personages. In het boek kun je een kaart vinden van de wereld die aan het begin en het einde van het boek zit. Hierdoor kun je altijd de plaatsen vinden waar ze het over hebben in het boek. De wereld had van mij nog wel iets beter beschreven mogen worden.

Conclusie:

Ik heb het boek met veel plezier mogen lezen, al hadden sommige stukken wat korter gemogen. De spanning is voor een groot deel goed te vinden in het verhaal. Ik heb het boek in één dag kunnen uitlezen, omdat hij fijn geschreven is. Hierdoor leest het boek makkelijk en vlot weg. Ik geef het boek 4 sterren en kijk erg uit naar het volgende deel dat verschijnt in januari 2023. Hoe gaat het namelijk nu verder met Brynn, wat gaat er nog meer gebeuren?

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Losing it van Cora Carmack

losingit-coracarmack

losingit-coracarmackEen mislukte one-night stand die onbedoeld uitdraait op een ongelooflijk awkward liefdesverhaal: geestig, vermakelijk en uit in een sneltreinvaart!

Samenvatting

Bliss Edwards is het beu. Ze zit in het laatste jaar van haar theateropleiding en ze is nog steeds maagd: tijd om daar wat aan te doen. Wanneer ze samen met haar beste vriendin op zoek gaat naar een geschikte kandidaat voor een one-night stand, schuift ze na een tijdje aan bij een jongen die Shakespeare leest in een overvolle bar: de charmante – en Britse – Garrick Taylor. Enkele uren later neemt ze echter met een ongeloofwaardige smoes de benen en staat ze half naakt buiten haar eigen appartement, zich realiserend dat ze zojuist een volslagen vreemdeling in haar flat heeft achtergelaten. 

Alsof dit alles nog niet gênant genoeg is: wanneer ze de volgende ochtend haar college binnenloopt, herkent ze haar nieuwe dramadocent onmiddellijk als de man die ze een aantal uur eerder naakt had achtergelaten in haar bed…

Milde erotiek en intieme schrijfstijl
De hoofdpersonages in dit New Adult-boek zijn allemaal 19 jaar of ouder – studenten – wat maakt dat zoenen no big deal meer is en seks voor de meesten steeds belangrijker wordt. Hoewel het hele boek gaat over het verliezen van Bliss’ maagdelijkheid, valt de hoeveelheid erotiek toch reuze mee. Het blijft allemaal redelijk netjes en er zijn niet veel expliciete scènes. Echter, wanneer erotiek écht een taboe voor je is raad ik aan dit boek te laten liggen.

Cora Carmack gebruikt een intieme, vlotte schrijfstijl vanuit het oogpunt van Bliss. In dit boek werkt dat naar mijn mening perfect. Je maakt kennis meelke gedachte van Blissook die tijdens de wat pikantere momenten. 

‘Mijn naam is Bliss Awkward Edwards’
Losing it zit naast de milde erotiek ook vol met humor waar ik vaak genoeg om heb moeten grinniken. Bliss is de belichaming van onhandigheid. De humor zit hem namelijk vooral in haar talloze stuntelige acties. Ze zet zichzelf vaak compleet voor het blok door ongelooflijk stomme dingen te zeggen of te doen op precies de verkeerde momenten. En dit gebeurt keer op keerPersoonlijk vond ik het net iets te veel van het goeie. Gelukkig heeft Bliss ook wat positievere eigenschappen meegekregen: zo heeft ze een sterke eigen wil, is ze over het algemeen erg vrolijk en zit ze boordevol charismaEen gezellige theaterstudent.  🙂

En dan hebben we Mr. Taylor die overal opduikt – en dat bedoel ik niet seksueel, ;). Een opvallend detail van onze stereotypische, Britse meneer Taylor is namelijk dat hij werkelijk overal tevoorschijn komt, wat de situatie tussen hem en Bliss niet veel minder awkward maakt. Maar, daar waar Bliss nog verstandig probeert te zijn – want: docent en leerling… je weet wel – lijkt Garrick zich toch een beetje op te dringen. Dit was iets dat ik persoonlijk vervelend vond om te lezen. Hij gunt haar amper ruimte om te ademen. Naarmate het verhaal verder liep, begon ik Garrick echter steeds meer te waarderen. Hij bleek stiekem toch een hele lieve jongen te zijn. Hierdoor kon het boek mij weer wat meer interesseren. (Zo zie je maar weer dat je niet te snel mag oordelen.)

De belangrijke rol van vriendschap
Vriendschap speelt in dit verhaal een grote rol. Vooral Bliss’ vriendschap met Cade is heel speciaal. Deze wordt door haar gevoelens voor Mr. Taylor echter erg op de proef gesteld.
Naast Cade zijn ook Kelsey en een heel groot deel van Bliss’ klasgenoten belangrijk voor haar. Ze heeft naast een awkward liefdesleven dus ook een goed sociaal leven, wat dit boek voor mij net iets interessanter maakt. Ze kwam daardoor heel zelfstandig over: haar wereld draait heus niet alleen om GarrickYou go girl.

Ideaal om ‘gewoon even lekker te lezen’
Dit boek is met haar luchtige, erotische onderwerp, ietwat stereotypische karakters en intieme schrijfstijl vanuit het oogpunt van Bliss een heerlijk boek om even snel tussendoor te lezen. Het is een boek om even je hoofd leeg te maken van een lange dag werken of studeren. Geen moeilijke woorden, boordevol grappige, awkward situaties en een Britse hunk om van te (dag)dromen. 

Origineel zou ik het boek niet noemen, maar dat neem ik Cora absoluut niet kwalijk. Ik heb mij goed weten te vermaken met dit boek en dat vind ik in dit geval persoonlijk belangrijker. Het was uit in een sneltreinvaart.

Conclusie: Een mislukte one-night stand die onbedoeld uitdraait op een ongelooflijk awkward liefdesverhaal: geestig, vermakelijk en uit in een sneltreinvaart!

Waardering: 3,5/5 sterren

 

De recensent ontving hiervoor een gratis leesexemplaar van de uitgeverij in ruil voor een eerlijke recensie.

Titel: Losing It (Losing It deel 1) | Auteur: Cora Carmack | ISBN: 9789021458724| Aantal pagina’s: 256 | Datum van verschijnen: 07 juli 2015 | Uitgeverij: Uitgeverij Q

Geplaatst op Geef een reactie

Een nieuwe Selectie voor een nieuwe prinses

de-prinses
de-prinsesNu de Selectie is afgelopen en we allemaal hebben kunnen lezen hoe Maxon de ware vond, is het tijd voor een nieuw verhaal. En niet zomaar een verhaal: nee, het verhaal van de dochter van (pas op, spoiler!) Maxon en America. De Prinses speelt zich twintig jaar na de oorspronkelijke Selectie-trilogie af en heeft dus ook een totaal ander hoofdpersonage: Eadlyn Schreave, helft van een tweeling, achttien jaar oud en… een enorm verwend nest!

Eadlyn is zeven minuten ouder dan haar tweelingbroer, wat ervoor zorgt dat niet haar broer Ahren in aanmerking komt voor de troon, maar zíj. Daarom is ze haar hele leven lang al bezig met de voorbereidingen op haar toekomst als koningin. Ze weet hoe het ervoor staat met het land nu de kasten zijn afgeschaft en ze probeert zich onberispelijk te gedragen, zodat haar volk wel van haar móét houden. Er ontbreekt alleen één ding in haar leven: een man. Wat Eadlyn betreft totaal geen probleem. Zij gaat liever op die troon zitten zonder continu lastiggevallen te worden door zo’n irritante knul. Maar laten haar ouders, Maxon en America, nou net even andere plannen voor hun dochter hebben…

En ze leefden nog lang en…
Ondanks het feit dat De One toch wel een beetje als een afsluiter van de serie voelde, was ik zelf ontzettend blij dat er nóg twee delen zouden verschijnen. En het feit dat deze delen zich 20 jaar na de gebeurtenissen in De Selectie afspelen, maakte mijn nieuwsgierigheid alleen maar groter, want hoe zou het nu zijn met Maxon en America? Wat is er met Illea gebeurd nadat het kastensysteem werd afgeschaft? En hoe gaat het met alle andere bekenden uit de vorige boeken? De Prinses geeft op al die vragen antwoord, al is het nu natuurlijk wel vanuit het perspectief van Eadlyn, waardoor Maxon en America een beetje op de achtergrond blijven.

Echt lang en gelukkig leven zat er voor Maxon en America helaas niet in, aangezien het volk van Illea minder blij bleek te zijn met de afschaffing van de kasten dan verwacht. De onrust lijkt zelfs alleen maar groter te zijn geworden, want nu komt het volk ineens in opstand tegen de monarchie! Om voor wat rust in het land te zorgen, is er volgens Maxon en America dus wat afleiding nodig, en welke afleiding is nu interessanter voor het volk dan een nieuwe Selectie? Maar zou dit genoeg zijn om de onrust in het land de kop in te drukken?

Nieuwelingen en oude bekenden
Aangezien dit boek een nieuw hoofdpersonage heeft en over een nieuwe Selectie vertelt, staat het bol van de nieuwe personages. Allereerst heb je natuurlijk Eadlyn, een typisch gevalletje love her or hate her. Eigenlijk is ze gewoon een klein krengetje, wat het af en toe wat lastig maakt om met haar mee te leven. Het begin van het boek voelde echt een beetje als zo’n Home Alone-film, aangezien het Eadlyns doel is om de levens van de Geselecteerden zo zuur te maken dat ze uit zichzelf gillend wegrennen. Hierdoor bevat het verhaal eigenlijk ook nog maar vrij weinig romantiek, wat best wel jammer is. Wat overigens wel weer heel leuk aan haar is, is dat ze totaal niet op haar moeder lijkt. Het is afgelopen met al die wispelturigheid en twijfels, want prinses Eadlyn weet precies wat ze wil, en daar heeft ze geen man voor nodig!

De jongens blijken alleen toch wel erg leuk te zijn. Het is jammer dat we ze door Eadlyns terughoudendheid nog niet echt goed leren kennen, maar aangezien Eadlyn toch wel een flinke ontwikkeling doormaakt in het verhaal, zou het heel goed kunnen dat we haar en de jongens in het volgende deel een stuk beter leren kennen. Het feit dat het deze keer om 35 jongens gaat in plaats van om 35 meisjes, maakt van De Prinses overigens wel nog nét iets meer een meidenboek dan de vorige drie delen. Het was immers natuurlijk heel leuk om over 35 meiden te lezen die om het hart van een mysterieuze prins streden, maar lezen over 35 knappe, interessante jongens die er alles aan doen om Eadlyn te versieren is ook absoluut geen straf!

Helemaal nieuw zijn de personages in De Prinses trouwens niet, want het boek zit gelukkig ook nog vol met oude bekenden. Zo blijkt Marlee nog steeds in het paleis te wonen (met kinderen!) en komen ook bijvoorbeeld May, Aspen en Lucy nog regelmatig even langs. Zelf vond ik het in elk geval erg leuk om te zien hoe het nu met ze gaat.

Spannend eind
Net zoals het eerste deel in de serie, draait De Prinses voornamelijk om de Selectie en gebeurt er verder eigenlijk nog niet zoveel. Je hoort af en toe wat geruchten over wat er gaande is in Illea, maar daar blijft het ook wel bij. Ik ben benieuwd of we hier in het volgende deel ook weer wat meer over te weten komen, net zoals in de vervolgen op De Selectie het geval was. Het spannende einde maakt in elk geval erg nieuwsgierig naar meer, dus kom maar op met dat volgende deel!
 
Ik geef De Prinses 4 sterren, en ik denk dat ik ook al wel een ideetje heb over wie Eadlyn gaat kiezen op het eind, maar dat hou ik lekker nog even voor me. Wie denken jullie dat het gaat worden?
Geplaatst op Geef een reactie

Overleven in een verschroeide wereld

de-schroeiproeven

Ended soon

de-schroeiproevenHet is alweer een tijdje geleden dat The Maze Runner in de bioscoop draaide en het gelijknamige boek (De Labyrintrenner) van James Dashner verscheen. Ondertussen duurt het niet lang meer totdat de verfilming van het tweede boek, De Schroeiproeven, in de bioscoop draait, wat natuurlijk het perfecte moment is om dit tweede deel ook eens te gaan lezen!
 
In De Labyrintrenner lukte het Thomas en zijn vrienden te ontsnappen uit het dodelijke labyrint waarin het groepje gevangen zat. Ze vingen een glimp op van de verschroeide buitenwereld, voordat ze in veiligheid werden gebracht door een groep onbekenden. Nu lijkt eindelijk hun leven weer een beetje tot rust te komen. De Laarders mogen slapen in gewone bedden, krijgen genoeg te eten, nemen een lekkere douche… Maar daar blijft het bij, want de experimenten van WICKED blijken nog lang niet voorbij te zijn. Integendeel: de Labyrintproeven waren nog maar het begin…
 
De Schroeiproeven
In De Labyrintrenner vingen we al een glimpje op van de verwoeste wereld buiten het labyrint en dat smaakte absoluut naar meer. Gelukkig voor ons (maar minder gelukkig voor de Laarders) speelt het volgende deel zich volledig af in die buitenwereld. De volgende fase van de experimenten van WICKED zijn namelijk de Schroeiproeven: het groepje Laarders krijgt de opdracht om binnen twee weken de Schroei over te steken, een stukje aarde dat door zonnevlammen is verschroeid en waar overleven nauwelijks mogelijk is. Aan de andere kant wacht het Toevluchtsoord, waar de overlevenden uit het labyrint weer veilig zullen zijn. Maar voordat ze daar aankomen, zullen ze eerst flink op de proef gesteld worden. En dat is nog niet eens het enige waarom ze graag de overkant zouden willen halen: WICKED heeft de tieners besmet met de Vuring, een verschrikkelijke ziekte die iedereen die eraan lijdt helemaal gek maakt. En in het Toevluchtsoord wacht het enige geneesmiddel…
 
Bizar en razend spannend
Zoals in het eerste deel van deze serie al bleek, heeft James Dashner er een handje van om behoorlijk vreemde dingen met zijn personages uit te halen, en daar gaat hij in De Schroeiproeven gewoon weer lekker mee verder. Van griezelige klodders gesmolten metaal die je hoofd eraf bijten tot doodenge bliksemstormen, de personages krijgen nauwelijks de tijd om bij de komen van de ene uitdaging, want de volgende staat alweer voor hun neus. De Schroeiproeven is één grote mindfuck en juist doordat de gebeurtenissen elkaar zo snel opvolgen en je nauwelijks antwoorden krijgt, blijft het boek verschrikkelijk spannend. 
 
Naar die antwoorden wordt je als lezer alleen wel steeds nieuwsgieriger. Gelukkig worden er wel een paar tipjes van de sluier opgelicht in dit tweede deel en wordt er steeds meer duidelijk over wat er nou precies aan de hand is, maar er blijven nog zo ontzettend veel raadsels en geheimen over dat je eigenlijk meteen door wilt lezen in het derde deel, dat gelukkig al een tijdje verschenen is. Want wat is nu eigenlijk het nut van die bizarre experimenten die de Laarders moeten ondergaan? En wat hebben Thomas en Teresa daarmee te maken? Hun geheugen mag dan wel gewist zijn, maar het is duidelijk dat ze meer te maken hebben met WICKED dan ze zich kunnen herinneren…
 
Personages
Tijdens het lezen van het vorige deel viel ik nog wel eens over het feit dat er niet zoveel aandacht werd besteed aan de gevoelens van de personages, maar in De Schroeiproeven had ik daar een stuk minder last van. James Dashner heeft de tijd genomen om zijn personages, en dan vooral Thomas, echt tot leven te laten komen, waardoor het absoluut niet moeilijk is om met ze mee te leven. Feit blijft wel dat het groepje Laarders behoorlijk groot is, waardoor we lang niet iedereen leren kennen en er redelijk wat naamloze slachtoffers vallen. Aan de ene kant is dat jammer want zo krijg je er als lezer niet veel van mee, maar aan de andere kant is het stiekem ook best wel fijn om niet iedere keer met een gebroken hart achter te blijven wanneer er een personage sterft (en dat gebeurt helaas regelmatig in deze serie).
 
Veel series hebben last van een dipje bij het tweede boek, maar dat is bij deze serie absoluut niet het geval. Integendeel: ik denk dat ik De Schroeiproeven zelfs nóg beter vond dan het eerste deel! De andere personages blijven nog steeds een beetje vlak, maar Thomas kwam in dit tweede deel echt tot leven. Bovendien zit het boek, net zoals het eerste deel, weer vol met spanning, actie en bizarre gebeurtenissen. Ik denk alleen niet dat ik nog langer kan wachten op al die antwoorden, dus het laatste deel in de trilogie, De Doodskuur, kan maar beter antwoord geven op al mijn vragen!
 
Ik geef De Schroeiproeven 4,5 sterren.
Geplaatst op 1 Reactie

De Selectie vanuit een ander perspectief

De-prins-en-de-lijfwacht

Ended soon

De-prins-en-de-lijfwachtVoor iedereen die na het lezen van De One, het derde deel in de Selectie-serie, in een enorm zwart gat viel en alleen maar hunkerde naar meer, verscheen onlangs De prins & De lijfwacht, een soort tussenboekje met twee nieuwe verhalen uit de wereld van De Selectie. Nu America Singer eindelijk haar keuze heeft gemaakt, is het tijd om de mannen in het verhaal aan het woord te laten. In De prins (deel 0.5 in de serie) lezen we een deel van het verhaal vanuit prins Maxons perspectief, en in De lijfwacht (deel 2.5) kijken we mee met Aspen, de jongen die America achterliet toen ze in het paleis ging wonen.
 
De meesten zullen voor het lezen van dit boek de hele Selectie-trilogie waarschijnlijk al wel gelezen hebben, aangezien De prins & De lijfwacht pas verscheen na De One. De verhalen in het boekje spelen zich echter af ten tijde van boeken 1 en 2, waardoor je algauw merkt dat er zich geen verrassende plotwendingen meer voor zullen doen in deze korte verhalen. Het zou misschien het leukst zijn om ze direct na De Selectie en De Elite te lezen, maar ook na De One zijn de verhalen zeker nog het lezen waard. Ze geven namelijk een erg leuk inkijkje in de levens van Maxon en Aspen!
 
De prins
De prins vertelt het verhaal van prins Maxon van vlak voordat de Selectie begint tot aan de dag waarop de meisjes naar het paleis komen. Het blijkt dat America niet het eerste meisje in Maxons leven was, al ging Maxons leven vóór de Selectie ook zeker niet over rozen. Zijn vader verwacht ontzettend veel van hem en het lijkt alsof Maxon helemaal niets goed kan doen bij hem. Maar nu de Selectie begint, wordt het toch echt tijd dat Maxon zijn eigen keuzes gaat maken, of zijn vader dat nou leuk vindt of niet…
 
Dit korte verhaaltje over Maxon is erg leuk om te lezen, aangezien het grootste deel ervan echt nog onbekend is. Pas als de meisjes aankomen op het paleis, wordt het verhaal bekender, maar ook al zijn de gesprekken tussen Maxon en America precies hetzelfde als in De Selectie, toch is het heel leuk om te zien wat zich afspeelt in Maxons hoofd. Ondertussen weet je wat America dacht op het moment dat ze Maxon in z’n kruis trapte, maar wat ging er in Maxon om? Voor mijn gevoel was Maxon altijd een beetje mysterieus gebleven in de serie, dus ik vond het erg leuk om nu eens iets vanuit zíjn perspectief te lezen.
 
De lijfwacht
Ook De lijfwacht geeft een leuk inkijkje in Aspens leven, al vond ik dit verhaal minder interessant om te lezen dan De prins. Dit komt waarschijnlijk doordat ik al wist wat er ging gebeuren in De One, maar ook doordat er weinig ‘nieuws’ gebeurt. Het verhaal speelt zich helemaal af in het paleis, waar Aspen nu werkt als lid van de koninklijke wacht. Veel van de gebeurtenissen zijn dus ook al voorbij gekomen in De Elite. Toch is het zeker wel interessant om te lezen over Aspens leven als wacht, over zijn vrienden en collega’s en over zijn gevoelens voor America. Het maakt de serie weer net wat completer, al voegt het voor mijn gevoel niet heel veel toe aan het verhaal.
 
Bonusmateriaal
Wat wel erg leuk is aan dit boekje is dat het vol staat met bonusmateriaal. Het bevat bijvoorbeeld een interview met Kiera Cass, met nog weer allemaal extra informatie en verrassende feitjes over de serie, stambomen van de families van America, Aspen en Maxon, playlists die Kiera Cass heeft gebruikt tijdens het schrijven van haar boeken en een overzicht van de verschillende kasten. Geen extreem noodzakelijke informatie voor het volgen van de serie, maar absoluut leuk om te lezen voor de fans van de boeken.
 
Een leuk extraatje
Ook al staat er dus niet heel veel nieuwe informatie in De prins & De lijfwacht, toch zal het voor veel fans een leuk tussendoortje zijn. Het is maar een dun boekje (175 pagina’s), maar het staat boordevol achtergrondinformatie en de twee korte verhalen geschreven vanuit het perspectief van Maxon en Aspen zorgen ervoor dat de personages toch weer net wat meer tot leven komen. Voor lezers die de serie niet heel bijzonder vonden zal het boekje waarschijnlijk weinig toevoegen, maar voor de fans is het een mooie overbrugging naar het vierde deel in de Selectie-serie: De prinses. Ik geef De prins & De lijfwacht 3,5 sterren.
Geplaatst op Geef een reactie

Een Arabisch sprookje

vuurwens1

Ended soon

vuurwens1Ooit leefden mensen en djinns vreedzaam samen. Maar nu woedt er een oorlog.
Zayele is een vrije geest, die haar gearrangeerde huwelijk met de prins van Bagdad koste wat kost wil voorkomen. Ze moet immers haar familie en haar blinde broertje achterlaten.
De djinn Najwa is in opleiding als spion in de oorlog tegen de mensen. Ze leert nog maar net hoe ver haar krachten reiken.
Wanneer de meisjes elkaar toevallig ontmoeten, gebruikt Zayele een krachtige wens en wisselt van plaats met de onwillige Najwa.
Maar de wens heeft onverwachte, grote gevolgen. Beide meisjes moeten nu tussen hun vijanden zien te overleven. Als het bedrog wordt ontdekt, wacht hun een zekere dood.
Dan ontdenkt Najwja een complot dat haar volk moet uitroeien. Hoe kan zij hen waarschuwen?

 

Een nieuwerwets sprookje
Zodra ik in dit boek begon, kon ik me niet ontrekken aan het gevoel dat ik een sprookje las. Een beetje Aladdin en Ali Baba. De djinns reisden zelfs ooit via een lamp en vervullen wensen. Persoonlijk ben ik een groot fan van dit soort hertellingen en ik stond dan ook te trappelen om te mogen beginnen met lezen.
Erg leuk aan dit boek vond ik dat de schrijfster je echt meeneemt naar het leven in Bagdad. Er wordt echt een Arabische sfeer geschetst, waardoor je spontaan zin krijgt om op vakantie te gaan en het paleis zelf te gaan bewonderen.
Maar dan is er de grot nog waar de djinns wonen. Uitgehouwen onder de grond, vol met schitterende edelstenen en een meer van vuur. Ik weet eerlijk gezegd nog steeds niet welke van de twee plaatsen ik het eerst zou willen bezoeken.

 

Als een diesel
Amber Lough schrijft prachtig, ze weet elk beeld heel gedetailleerd bij je op te roepen en slaagt erin het verhaal een aantal leuke en onverwachte plottwists te geven.
Het is daarom dan ook jammer dat het boek voor mijn gevoel als een diesel op gang kwam: traag, maar zodra hij eenmaal gaat, niet meer te stoppen. Tot de helft van het boek zat ik te wachten op echte spanning. Niet dat er niets gebeurd, maar echt pakken kon het verhaal me nog niet.Zodra ik echter over de helft was, ging het ineens als een speer. Een flinke plottwist hier en een levensbedreigende situatie daar, combineer dat met een stel woedende djinns en een paar gemene krengen en taadaa! In het begin legde ik dit boek nog opzij om andere dingen te doen, maar later was dat gewoon onmogelijk. Ik moest hem uitlezen.

 

Hoewel het verhaal wat langzaam op gang kwam, is het origineel en lekker geschreven. Kortom, 4 sterren waardig.

Geplaatst op 5 Reacties

Liefhebbers Edelsteen Trilogie: alles laten vallen! Silber komt eraan!

Wie van jullie was ook helemaal weg van de Edelsteentrilogie van Kerstin Gier? En wie van jullie was net als ik smeulend verontwaardigd dat ze van ál die edelstenen maar drie had uitgekozen om een boek aan te wijden? (Want zeg nou zelf; keuze zat voor nog een paar boeken over Gwen en Gideon!) En wie vond het een verdrietige aangelegenheid dat er TRILOGIE op stond, wat inhield dat het na drie boeken toch echt over en uit was? Niet getreurd, want Kerstin Gier is bezig met een nieuwe serie, Silber, en het eerste deel, Silber, Het eerste boek der dromen, ligt vanaf half november 2013 in de winkels. Dus: alles uit je handen laten vallen en dompel je snel onder in deze nieuwe wereld van Kerstin Gier.

Verder lezen Liefhebbers Edelsteen Trilogie: alles laten vallen! Silber komt eraan!