Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Huis van vuur en schaduw – Sarah J. Maas

In dit derde deel van de Crescent City serie volgen we weer diverse personages. Bryce is terecht gekomen in een andere wereld dan Midgard. Terwijl zij een weg zoekt om terug te komen in haar eigen wereld zitten Hunt, Baxtian en Ruhn vast in de kerkers van de Asteri. Dagen gaan voorbij terwijl zij letterlijk bijna doodgemarteld worden. Ondertussen proberen Ithan en de overgebleven leden van de groep Tharion te bevrijden van de Adderkoningin. Wie o wie gaat de strijd overleven?

Worldbuilding

Wat voelt het toch goed om de wereld van Crescent City weer binnen te stappen! Ik zal het niet onder stoelen of banken schuiven, dit is mijn favoriete boekenserie. Al vanaf het eerste deel ben ik groot fan. Deel drie kon als recensie dus ook zeker niet achter blijven. En wat heeft Sarah weer haar best gedaan. Dat Bryce Quinlan ineens in de wereld van A court of thorns and roses beland is natuurlijk iconisch. Wel moet ik bekennen dat ik de grotten scènes wat aan de lange kant vond. Ik zal verder geen spoilers geven, maar het duurde wel wat langer voor ik door dat deel van het boek heen was.

De laatste 300 pagina’s van het verhaal vond ik het leukst. We zijn inmiddels bekend met de wereld, dus zou je zeggen dat er niet veel ruimte is voor worldbuilding. Niets is minder waar. Niet alleen belanden we in het paleis van de Asteri, komen we meer te weten over het Huis van vuur en schaduw. Ook Avallen heeft een belangrijke deel in dit boek. Want wat gaat er nou schuil achter de dichte mist die het eiland aan het zicht onttrekt.

Personages

Ik ben eigenlijk fan van alle personages. Mijn favoriet is toch wel Hunt Athalar. Hij heeft zoveel doorstaan en voor mijn gevoel de meeste persoonlijke groei laten zien. Natuurlijk ben ik ook een aanhanger van Bryce, maar ik merkte dat ik mij af en toe wel begon te irriteren aan haar. Zo stelt ze haar eigen belangen op een gegeven moment boven de gevoelens van Hunt en moet hij zich maar weer aanpassen aan haar. Daarnaast is ze niet zo goed in samenwerken gezien ze keer op keer haar eigen plan trekt zonder overleg met de rest. Buiten dit om is ze echt een powervrouw die iedereen steeds te slim af is. Iemand waar mensen tegenop kijken.

Ook wil ik nog even kort stilstaan bij Nesta. Zij is een van de personages uit de nieuwe wereld die Bryce heeft ontdekt. Ik vond haar erg stoer en een leuke toevoeging van het verhaal. Ik heb zelf de hele ACOTAR serie nog niet gelezen dus kijk er naar uit om meer over haar te lezen.

Ten slotte vind ik dat de villains ook wat aandacht verdienen. Er zijn super veel slechteriken in dit verhaal en ze hebben allemaal zo hun eigen kenmerken. Denk aan de adderkoningin, de herfstkoning, de Asteri, de koning van de onderwereld, etc. Ieder gevecht is weer uniek wat echt heerlijk is om te lezen.

Plot

Wat ik al eerder benoemde is die laatste paar honderd pagina’s. De eindstrijd was super mooi en had ook een filosofisch tintje. Alles kwam samen, echt een kippenvel momentje. Als we deel één en twee meetellen zijn we zo’n 3000 pagina’s aan het toeleven naar de ontknoping. Dat het dan eindelijk hier is. Tja, wauw. Het deed mij ook wel wat denken aan de laatste battle van Marvels Avangers. En dan heeft het boek ook nog eens een super leuk bonusverhaal van Bryce, Nesta en Azriel.

Het verhaal lijkt er nu dan toch echt op te zitten. Met pijn in mijn hart neem ik nu dan ook afscheid van deze serie. Maar zeg nooit nooit bij queen Maas. Wie weet zien we onze geliefde karakters nog eens terug 😀

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie : De Glazen Troon – Sarah J. Maas

Voor het tien-jarig bestaan van het eerste boek van De Glazen Troon-serie van Sarah J. Maas, heeft de boekerij een speciale editie ontworpen. Ik had het geluk deze editie te mogen ontvangen en dit verhaal in een nieuw jasje te herontdekken.

Verhaal

De Glazen Troon volgt het verhaal van Celeana Sardothien die na een jaar van slavernij in de zoutmijnen van Endovier haar vrijheid op een gouden schaal krijgt aangeboden. Al hangt er wel een prijs aan vast. Ze moet zich terug wanen in haar sluipmoordenaarsrol die haar in de eerste plaats in Endovier heeft beland, maar ditmaal gebruikt ze haar vaardigheden om de nieuwe kampioen van de koning te worden in een wedstrijd die hun spelers probeert te elimineren tot de sterkste en meest gewiekste kampioen er uiteindelijk als finalist uitkomt. Maar deze wedstrijd loopt niet van een leien dakje als Celeana geheimen in het Glazen kasteel begint te ontrafelen die de kampioenen in de wedstrijd een voor een van het leven beroven.

Schrijfstijl

Sarah J. Maas wist mij vroeger en ook nu opnieuw te veroveren met een pen die vervuld is van magie. Maas haar schrijfstijl illustreert een wereld die aanvoelt alsof Maas first hand alles wat ze neerschrijft zelf heeft gezien en ervaren. Een fantasy-verhaal dat eer doet aan het woord fantasy en een krachtige opener is voor een serie die harten over heel de wereld heeft weten veroveren, en waardoor ik weer helemaal zin heb om me in deel twee te laten opslokken en alle delen die erna volgen.

Special Edition

Ik wil even mijn absolute bewondering voor deze speciale editie van het boek uitdrukken. Want Boekerij heeft er iets van gemaakt waarvan je ogen uit je kassen rollen en je je mond weer dicht moet duwen. Een mooie zwarte dust jacket met gouden lettering. Aan de binnenkant van de dust jacket vindt een kunstwerk van fanart plaats die een scene uit het boek afbeeldt. Je kan dus mooi kiezen welke kant van de jacket je naar buiten wilt laten staan! Het naakte boek zelf is ook een kunstwerk an sich met een zekere mother of pearle slash rose gold kaft met zwarte details die een belangrijk zwaard uit de glazen troon-serie afbeeldt (lees zeker het boek om de naam en het verhaal erachter te ontdekken als je dat nog niet gedaan hebt!) Het boek opent ook met een mooie zwart-wit-tekening van een scene aan het begin van het boek wanneer Celaena Sardothien uit gevangenschap is gehaald en voor het eerst Kroonprins Dorian Havilliard ontmoet (gil). En helemaal achter aan het boek is nog een illustratie in dezelfde stijl waarop Celaena te zien is terwijl ze aan het sparren is met Chaol Westfall (gil 2x). De painted edges zijn ook om u tegen te zeggen en ik moest mijn aandacht even ervan afleiden om deze review te schrijven, want ik blijf maar staren naar hoe mooi dit boek is. Beste Boekerij, jullie weten hoe een lezers-hartje blij te maken. Dat hebben jullie met deze parel van een heruitgave wederom bewezen.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Huis van Lucht en Adem – Sarah J. Maas

Wauw wat een geweldig boek is Huis van Lucht en Adem. Woorden schieten te kort, maar desondanks heb ik mijn best gedaan er een goede recensie van te maken. LET OP DEZE RECENSIE KAN SPOILERS BEVATTEN ALS JE DEEL 1 NIET GELEZEN HEBT!!!

Korte beschrijving

Bryce, Hunt en Ruhn proberen hun normale leventje weer op te pakken na de overwinning van de Asteri in het voorjaar. Dit is echter van korte duur wanneer prins Cormac Bryce’ leventje overhoop komt gooien met het nieuws dat zij zich moeten verloven. Beetje bij beetje verwikkelt Bryce zich in een web van rebellen, koninklijke intriges en een groot mysterie rondom een uitgestorven faesoort. Komt ze er nog een keer mee weg? Of moeten Bryce, Hunt en hun gezelschap dit keer echt voor hun leven vrezen?

En she did it again. De cliffhangers vliegen je om de oren en regelmatig zat ik met open mond (DAT EINDE!)

Worldbuilding

Het verhaal speelt zich voornamelijk weer af in het welbekende Cresent City. Wel worden er af en toe wat leuke uitstapjes gemaakt waardoor we onder andere meer zien van de onderwaterwereld, het knekelkwartier en de Hell. Al moet ik zeggen dat ik me nog steeds niet goed kan voorstellen hoe Cresent City eruitziet. Er zit weer een hele handige map in, maar uiteraard ben ik die helemaal vergeten (zo spannend was het). De plekken waar de personages zich bevinden zijn uitgebreid omschreven waardoor het voelt alsof je continu over hun schouders mee kijkt. Zo krijg je spontaan de rillingen wanneer je je op de vleesmarkt begeeft.

Personages

Ook dit verhaal kent weer een scala aan personages. De meest opvallende zal ik kort benoemen. Het was superleuk om dit verhaal ook vanuit de ogen van Itan, Tharios, Ruhn en af en toe Hypaxia te lezen. Dit gaf een wijdere blik op de verschillende karakters, maar ook de verschillende faegroepen.

Bryce (fase prinses) is weer de hoofdpersoon van dit verhaal. Waar ik veel negatieve verhalen over haar begin in deel 1 las, vind ik haar juist te gek. Ze is stoer, eigenwijs en maakt door het verhaal een aantal grote stappen. Daarnaast is ze zelfredzaam, maar geeft ook enorm om haar geliefden. Ze volgt haar hart en dat is waarom ik haar zo respecteer.

Hunt (engel, umbra mortis) heeft natuurlijk ieders hart gestolen. De grapjes die Bryce over hem maakt (alfa eikel) zijn geniaal, maar ook passend. Wie wil er nou geen stoere knappe engel die voortdurend opkomt voor zijn vriendin. Daarnaast leer je veel over zijn persoonlijkheid, maar lijkt hij nog steeds veel achter te houden zonder dat dat gezegd wordt.

Ruhn (broer van Bryce, tevens prins) zie je ook veel terug in dit boek. Tegen het einde van het verhaal krijg je een duidelijk beeld van waarom Ruhn is zoals hij is. De gesprekken met agent daglicht vond ik heel interessant. Continu word je spanningspijl hooggehouden door de vraag: wie is nou agent dag? Zelfs die ontknoping had ik niet zien aankomen. Je leert ook meer van zijn sterke vriendschappen.

Tharios (mer) was voor mij in het een begin een personage dat me niet zoveel energie gaf. Hij deed zijn ding, had weer gedoe met de Rivierkoningin enzovoorts enzovoorts. Maar meer richting het einde van het verhaal ben ik hem meer gaan waarderen en leerden we meer over zijn banden en gevoelens.

Ithan (wolf) wilde ik vanaf het eerste moment in bescherming nemen. Ik ben zelf enig kind, maar toch voelde hij als een broertje. En wat is het een dappere wolf zeg! Zijn hart zit op de juiste plaats en hij gaat door het vuur voor rechtvaardigheid en de mensen om hem heen.

Alhoewel veel personages dezelfde eigenschappen delen waren ze allemaal zo anders en door de hoeveelheid informatie voelt het alsof je echt bij de groep hoort en iedereen heel goed kent. Dat heeft Maas echt heel knap gedaan.

New Adult

Verschillende boekenwinkels hebben alleen een Young Adult-sectie, maar geen New Adult. Toch zou ik lezers op het hart willen drukken dat ik Huis van Lucht en Adem meer voor 16+ vind. Deel 1 was al aardig pikant, maar in dit deel komt er nog meer seks, drugs en rock and roll voor. Iets wat je niet aan de buitenkant ziet. Dus ben je gevoelig voor gedetailleerde vrijpartijen dan zou ik die hoofdstukken even overslaan.

Conclusie

Do I need to say more? Inmiddels heb ik dit boek al aan iedereen aangeraden die ik ken. Ik vind het echt een meesterwerk. Vooral de laatste zin van het boek. Ik was echt sprakeloos en heb gelijk wat boekenvrienden geappt. Ik wil meer, maar helaas zal ik daar nog wel even op moeten wachten.