Het is alweer het einde van de maand. Een mooi moment om een schrijfoefening met jullie te delen. Wat doe je als je wilt schrijven, maar je hebt geen idee waar je over wilt schrijven? Of je hebt geen inspiratie?
Aan de slag
Zelf ga ik dan aan de slag met oefeningen die ik door je jaren heen heb gedaan tijdens een van mijn vele schrijfcursussen. Vaak prikkelt een van die oefeningen mij en komt de inspiratie vanzelf. De ene keer rolt er een mooie scène uit, en die scène inspireert weer tot verder schrijven. Soms schrijf ik een paar mooie zinnen
waar ik op het moment zelf niets aan heb, maar waarvan ik weet dat het ooit wel nog van pas kan komen. En soms komt er geen inspiratie maar dan troost ik me met de gedachte dat ik toch even lekker heb geschreven.
De volgende oefening doe ik regelmatig. Het is een oefening die Henny Fortuin, schrijfster van negen boeken en schrijfcoach, gebruikt tijdens de schrijfmarathon (erg leuk, ik heb nu drie keer meegedaan en de volgende keer ben ik weer van de partij www.schrijfavontuur.nl).
Benodigdheden
- Eierwekker/stopwatch o.i.d.
- Papier
- Pen
Zet de eierwekker/stopwatch op drie minuten. Schrijf in die drie minuten zoveel mogelijk, maar minimaal 20, titels op. Als je een titel bedenkt, ga die dan niet meteen scannen op perfectie. Gewoon opschrijven!
Waarschijnlijk vraag je je af waarom je 20 titels op moet schrijven en niet 3, 4 of 5. Dit doe je omdat je eerste gedachten vaak vanzelfsprekend zijn. Hoe meer titels je opschrijft, hoe meer je op dreef komt en des te verrassender zullen je titels worden. Bedenkt titels over boeken die je gelezen hebt, over een interessant nieuwsbericht, over een situatie op school of op het werk. Alles mag.
Na die drie minuten kies je een titel die je aanspreekt en waar je wel een verhaal over zou willen schrijven. Als je de titel gekozen hebt, bedenk dan wat voor een verhaal het zou kunnen worden. Een spannend verhaal? Een romantisch verhaal? Wie is je hoofdpersoon? Hoe oud is hij of zij? Wat gaat er gebeuren? En begin dan te schrijven.
Eigen voorbeeld
Hieronder vind je als inspiratie mijn uitwerking
- Duivelse praktijken
- Chaos
- Liefdesverdriet
- Waanzin
- Het huisje in de duinen
- De klok sloeg twaalf
- Onrustige tijden
- Een heks op hakken
- De tent
10. Festival
11. Verlaten
12. De geheimzinnige koffer
13. Nooit meer goed
14. Hotel Amsterdam
15. Blue Curaçao
16. Dag versus nacht
17. Mijn naam is Sam
18. Hels verdriet
19. Nooit meer gewoon
20. Een nieuw begin
21. Diner voor twee
22. Het spel
23. De buurvrouw
24. Middernachtzoen
25. Donkere luchten
26. Enkele reis
27. Eindstation
28. Negers in de nacht
29. Heimwee
30. Honger naar meer
Voorbeeld van eigen hand
Ik kies de titel de verlaten hut. Ik denk aan een spannend verhaal. Met twee hoofdpersonen. Gregor en Mustafa, allebei zeventien jaar oud. Ze zijn op vakantie aan zee. Als ze in de duinen rondstruinen, vinden ze een verlaten huisje. De deur staat open …
Gregor staat net gebukt en strikt zijn veters als Mustafa het ineens op een lopen zet.
‘Hé Mus, niet weer …’
Even twijfelt Gregor of hij gewoon zal blijven staan. Hij heeft nu even geen zin in die spelletjes van zijn vriend. Mus is af en toe net een klein kind. Zodra hij even een kans ziet om zich te verstoppen doet hij dat. Toch trekt hij een sprintje, de duinen in, op zoek naar zijn vriend. Onder het rennen kijkt Gregor om zich heen, maar hij ziet zijn vriend nergens. Dan ziet hij een grote duin. Hij weet zeker dat Mustafa zich daar verscholen heeft. Gregor gaat langzamer lopen om zo weinig mogelijk geluid te maken. Hij zal zijn vriend een koekje van eigen deeg geven.
Het laatste stukje sluipt hij dichterbij en dan springt hij achter de duin. ‘Ik heb je …’
Gregor blijft staan en kijkt om zich heen. Waar is Mus nou? Het enige wat hij hoort is het ruisen van de wind en het klotsen van de golven op het strand. Dan ziet hij in de verte iets. Een hut? Een huisje? Misschien heeft Mus zich daar wel verstopt. Op zijn hoede loopt hij naar het huisje onderwijl om zich heen kijkend of Mustafa niet ineens tevoorschijn komt. Maar zijn vriend is nergens te bekennen.
Voor het huisje blijft Gregor even stilstaan. De deur is groen. De rest van het huis is beige, exact dezelfde kleur als het zand. Op de ramen zit een soort van waas. Alsof de ramen al jaren dringend aan een wasbeurt toe zijn. In de hoeken van de ramen zitten spinnenwebben. Het huis heeft maar een verdieping. Een rilling trekt over Gregors ruggengraat naar beneden als het ineens hard begint te waaien. Hij kijkt naar de lucht en ziet dat deze onheilspellend grijs is geworden. Het duurt niet meer lang of het gaat regenen. Toch twijfelt hij. Een voorgevoel heeft zich in zijn binnenste verspreid, voorzichtig. Nauwelijks waarneembaar. Maar het is er. Aarzelend doet hij een stap naar voren en duwt tegen de deur die met een luid piepgeluid open gaat.