Tag: sprookje

Geplaatst op door — Geef een reactie

Serena Valentino- De mooiste van het land

Het verhaal:

Duik mee in het achtergrondverhaal van De Boze Koningin. Iedereen kent haar natuurlijk als de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje, maar wat is er gebeurd waardoor ze zo geworden is?
Een slechterik is immers gemaakt en niet zo geboren.
De stiefmoeder hield eerst heel veel van Sneeuwwitje. Haar eigen vader was een afschuwelijke man, wat voor De Boze Koningin een reden was dat ze dat leven absoluut niet voor Sneeuwwitje wilde. Ook hield ze erg veel van haar man, de koning. Wanneer de koning overlijdt bij een veldslag is de koningin ontroostbaar. Vanaf dat moment gaat het bergafwaarts met de koningin. Dan begint ze een man in de spiegel te zien. Als ze vraagt wie het mooiste van het land is, antwoordt hij dat zij dat is. Ze is sinds het overlijden eindelijk weer blij totdat de spiegel op een dag een andere naam noemt….

Schrijfstijl:

In het verhaal staat De Boze Koningin centraal. We lezen over de ontmoeting met de koning, over haar jeugd en over haar band met Sneeuwwitje. Je merkt dat haar vader haar een minderwaardig gevoel heeft gegeven en dat ze daar erg last van heeft. Hij noemde haar namelijk altijd lelijk en dat is ze gaan geloven. De schrijfstijl neemt je mee in dat gevoel en zorgt ervoor dat je medelijden met haar krijgt. 
Wanneer de spiegel dan ook ineens iemand anders noemt die de mooiste van het land is, raakt ze obsessief. De goedkeuring van de spiegel is een verslaving geworden en ze raakt opgeslokt en bezeten door haar ijdelheid. Ze begint nachtmerries te krijgen en na verloop van tijd beginnen de dromen en de werkelijkheid in elkaar over te lopen. 
Het laat erg goed zien wat intens verdriet en een nare jeugd met je kunnen doen en hoe je hierdoor kunt doorslaan.

Sneeuwwitje:

Wie kent het sprookje niet? Het sprookje uit 1973 en daarna zijn er nog verschillende remake films van gemaakt. Het was erg leuk om nu eens de andere kant van het sprookje te bekijken. De kant van toch ook wel een belangrijk karakter, maar waar je eerlijk gezegd weinig van weet. Zo komen er richting het einde ook nog delen uit het originele sprookje naar voren en zetten bepaalde scènes in een ander daglicht.
Ik heb hier erg van genoten, maar ik ben dan ook dol op alles wat met sprookjes te maken heeft. Hierdoor wist ik meteen dat ik dit boek moest lezen en ik ben niet teleurgesteld.

Geplaatst op door — Geef een reactie

A. G. Howard- Versplinterd

Het verhaal:

Alison, de moeder van Alyssa, zit in het gesticht. Ze hoort namelijk het gefluister van insecten en bloemen. Alyssa is bang dat ze haar moeders lot achterna gaat nu ze het gefluister ook begint te horen. Ze zijn namelijk familie van Alice Liddell, het meisje op wie Lewis Carrolls roman ‘De avonturen van Alice in Wonderland’ was gebaseerd.  Wanneer het slechter gaat met Alison, komt Alyssa erachter dat Wonderland niet zomaar een sprookje is. Het echte Wonderland blijkt veel duisterder te zijn dan Lewis Carroll beschreef. Alyssa moet proeven doorstaan en de fouten van Alice herstellen. Alleen dan kan de vloek worden opgeheven.

Het exemplaar:

Allereerst wil ik mijn complimenten geven aan de uitgeverij. Wat hebben ze hier een prachtig exemplaar van gemaakt. Alleen de cover spreekt al aan, maar ook de gekleurde schutbladen en edges geven het boek een leuk extraatje.

De schrijfstijl:

Howard weet je met de beeldende schrijfwijze mee te nemen het konijnenhol in. De omgeving wordt goed beschreven waardoor je je echt in Wonderland waant. Ondanks dat het een sprookje met een twist is, zijn alle herkenbare elementen van het origineel aanwezig.  Met de fijne schrijfstijl, spanning en een vleugje romantiek weet hij je aandacht vast te houden en wordt het moeilijk om dit boek weg te leggen.

De personages:

Door het verhaal heel leren we Alyssa steeds beter kennen en van onzeker meisje bloeit ze op tot een zelfverzekerde vrouw. Ze moet tenslotte strijden om de vloek op te heffen, dus er is geen tijd voor angst. Gaandeweg komen we ook steeds meer te weten over haar betbetovergrootmoeder Alice en wat ze heeft moeten doorstaan in Wonderland. Howard weet alle emoties goed over te brengen en hierdoor voel je alles met ze mee. Je bouwt als het ware echt een band op met de personages.

Mijn mening:

Hij krijgt van mij 4,5 sterren. Ik ben dol op sprookjes, dus zodra ik zag dat dit exemplaar verscheen wist ik meteen dat ik hem moest lezen. Ik vind het verrassend dat ze er een wat duistere versie van gemaakt hebben en juist dat maakt dit verhaal zo leuk.

Wonderland- serie:

Versplinterd is het eerste deel in de Wonderland- serie. Deel 2 genaamd ‘Verstoord’ en deel 3 genaamd ‘Verstrikt’ zijn al aangekondigd. Ze verschijnen, net als deze, als prachtige exemplaren en ik kan niet wachten om ze te lezen.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Het lot van de Roos – K.T. Sterling

het lot van de roos

Ik mocht van Hamley Books het boek Het lot van de Roos van K.T. Sterling lezen en recenseren. Toen ik bij K.T. Sterling zag voorbij komen dat ze bezig was met dit boek schrijven, was mijn interesse in het boek al gewekt. Wie houdt er namelijk niet van een retelling van een sprookje en met name Belle en het Beest?!?

Het verhaal:

Het verhaal gaat over Isabelle (Belle) die niet geloofd in monsters zoals vampiers, weerwolven en fae. Zij woont alleen met haar vader, haar moeder is een paar jaar terug overleden aan een ziekte. Dan heb je haar oude vriend Gabriel die juist wel hierin gelooft en er alles aan wil doen om deze monsters te stoppen. Wanneer er dan iets gebeurt met Belle in het instituut waar ze stage loopt met haar en handen en licht. Is het niet anders dan dat er iets niet klopt en vooral aan de jongen die binnenkwam met die vacht. Hoe weet hij bijvoorbeeld dat haar bijnaam Belle is?
Wanneer alles op zijn plaats valt en ze wel alles moet geloven wat Gabriel haar al die jaren heeft verteld, komt ze achter dingen die ze niet wist.

Het boek begint tevens eerst met een proloog van 13 jaar geleden. Later in het boek kom je er dan ook achter wie deze personage is en wat het precies met het verhaal te maken heeft.

De personages:

Het boek is gebaseerd op het wel bekende sprookje: Belle en het Beest. Het is dan ook een retelling van dit mooie verhaal, maar ik denk dat de naam van het boek en de illustratie dit ook al verklappen: “Het lot van de Roos”. De namen van de personages zijn iets wat anders maar je weet gelijk over welke personage het gaat vanuit het sprookje. Isabelle haar bijnaam is Belle dus dat is natuurlijk overduidelijk wie dat is. Het beest krijgt de naam Maxime, maar zijn echte naam is precies zoals de naam uit het sprookje: Adam.
Gabriëlle daar in tegen is wel een hele andere naam, maar er is maar één slechterik in het verhaal en kan het dus niet anders zijn dat dit personage gebaseerd is op Gaston. Je leert de personages goed kennen en ze zijn goed uit geschreven. Je leert ze wel pas in het verloop van het verhaal steeds beter kennen.

Verhaallijn:

De verhaallijn is goed uitgedacht maar best wel voor de hand liggend. Door de spanning die er in het verhaal zit wil je wel steeds doorlezen. Hoe loopt het nou af en komen het beest en Belle samen? Het einde is super mooi, maar op de laatste pagina staat dan ook: “Einde?” We zouden dus echt wel kunnen verwachten dat er nog een deel gaat komen, ook omdat nog niet alle problemen zijn opgelost. Ook als je op Hebban kijkt, is dit het eerste deel van de serie reeks: “Dochters van de fae.” Wat wel anders in het verhaal is, is de gedachte achter de roos. In het wel bekende verhaal is de roos een magische roos van het beest die het beest hoop geeft om weer mens te worden. Maar alleen een mens te worden wanneer iemand op hem verliefd wordt ook al is hij een beest. In dit verhaal heeft de roos een hele andere betekenis en heeft het eigenlijk niks te maken met het beest. Hiervoor raad ik je echt aan om het boek te lezen, want dat is anders een spoiler.

De wereld:

Het verhaal speelt zich vooral af in het instituut, want daar gebeuren de meeste dingen. Het instituut waar Isabelle (Belle) werkt heet ook het instituut voor Zeldzame en Exotische Ziekten. Het is dan ook een soort ziekenhuis wat niet op een ziekenhuis lijkt vanaf buiten gezien. Je hebt ook nog een andere wereld waar wel kort over verteld wordt maar het speelt zich daar nog niet af. De proloog van 13 jaar geleden gaat wel over deze wereld, waardoor je een stukje achtergrond van deze wereld leert kennen (de fae wereld). Deze wereld is wel nauw verbonden met de wereld waar de mensen wonen, maar je kan er niet zo makkelijk komen.

Conclusie:

Als je net als mij houdt van retellings van sprookjes en met name het sprookje van Belle en het Beest, raad ik je zeker aan dit boek te gaan lezen. Het boek is niet alleen prachtig, maar ook het verhaal zelf. Het verhaal zit goed in elkaar en leest ook makkelijk weg. Ik heb het boek zelf in één dag uitgelezen! Een boek en sprookje om van te houden, van begin tot eind. Zeker wel vijf sterren waard om te geven en ik kijk zeker uit naar het volgende deel!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Breekbaar als glas – Gena Showalter

In deel 2 van de ”Forrest of good and evil” serie ontmoeten we prinses Ashleigh van het gewest Fleur. Onderdeel van de magische wereld Enchantia. In Enchantia worden sommige mensen/wezens geboren met een voorspelling in de vorm van een sprookje. Van Ashleigh wordt vermoed dat ze onderdeel is van het sprookje Assepoester. Bij de geboorte was Ashleighs hart zo zwak dat ze ieder moment kon sterven. Haar moeder kon dat niet verkroppen en kwam in de koninklijke kerkers een eeuwenoude heks tegen. De heks bleek een fantoom te zijn. Een soort geest die verschillende lichamen kan overnemen. Om Ashleigh te redden staat de moeder de fantoom (Leonora) toe om Ashleighs lichaam binnen te gaan. Daardoor deelt Ashleigh haar lichaam met de fantoom. Op een dag overlijdt Ashleighs moeder. Op de begrafenis komt ze de ornis Saxon tegen. Leonora en Saxon blijken een eeuwenlange geschiedenis te delen. Op dat moment gebruikt Leonora haar vuurmagie tegen Saxon waardoor hij Ashleigh laat straffen. Ondanks de haat tussen de twee blijkt de liefde tussen hen op te bloeien. Maar Leonora wilt Saxon voor zichzelf. Tevens heeft Ashleigh te maken met de haat van Saxon, haar vader (omdat ze geen magische kracht lijkt te bezitten) en de rest van het volk door haar zwakke hart. Hoe lang zou ze al die haat kunnen blijven verdragen met haar zwakke hart?

Personages

Laat me allereerst zeggen dat ik deel twee vele malen beter vind dan deel één. Ik kon me toen helemaal niet inleven in de hoofdpersoon en snapte de keuzes die zij maakte niet. In dit tweede deel zien we veel van de personages terug uit deel één, maar op een hele andere manier. Zo leek Everly in het eerste deel in mijn ogen een onaardig, egoïstisch en slap meisje. Terwijl ze in dit deel juist wordt neergezet als een stoer chick die opkomt voor de zwakkere en ten alle tijden aan haar vrienden denkt. Verder vond ik het erg leuk het verhaal van Saxon nu te kunnen lezen. Daar was ik erg benieuwd naar. Echter waren de emoties in mijn ogen alles behalve realistisch. Vanaf hun eerste ontmoeting zijn Ashleigh en Saxon vijanden. Hij snauwt haar af en verzint allerlei straffen voor haar. Ondanks dat is Ashleigh helemaal weg van hem. Ze ontloopt haar straffen en zoekt hem dan continu op om zijn aandacht te krijgen. Saxon lijkt zijn woede ook al snel te boven. Wanneer Ashleigh ontsnapt naar een feest wil hij haar alleen maar zoenen in plaats van straffen. Naar mijn idee veranderen hun emoties veel te snel.

Mijn favoriete personages zijn toch wel Ophelia en Noël. Een heks en een orakel. Beste vriendinnen die nog wel eens de boel in de war schoppen. Ik hoop in een ander deel meer over hun achtergrond te weten te komen!

Wereldbouw

Sommige onderdelen van het boek zijn gedetailleerd, andere wat minder. Het vorige deel was veel gedetailleerder. Aan het begin van het boek was ik heel enthousiast om meer te leren over het gewest Fleur. Hier heb ik uiteindelijk heel weinig over gelezen. Dat vind ik echt een misser van Showalter. Het verhaal verplaatst zich weer naar het gewest Sévon. Daar speelde zich boek één ook al af. Wel vind ik de tradities en oude verhalen leuk bedacht. Zo krijgen de ornis bij de geboorte een aantal armbanden. Eén van die armbanden geven ze aan hun geliefde als huwelijksaanzoek. Een schattig en romantisch gebaar.

Ook de geschiedenis van Saxon en Leonora vond ik goed bedacht. Ook daarin zie je wat details terug over hoe Enchantia er vroeger uit zag.

Conclusie

Helaas was ook dit verhaal niet wat ik er van verwacht had. Ik had graag meer over Fleur willen weten en meer echte emoties bij Saxon en Ashleigh willen zien. Wat ik een erg goed aspect van dit boek vond is het wisselende perspectief. Soms lees je iets vanuit Ashleigh en soms vanuit Saxon waardoor je bijna dat ”Jan-Klaassen” effect krijgt. Je roept naar je boek dat ze moeten uitkijken in de hoop dat het goed komt. Daarnaast was het verhaal zeker spannend. Vooral richting het einde toen Ophelia en Noël de boel weer even kwamen verstoren.

Al met al een boek dat je snel doorleest, maar wat voor mij nog wel een hoop mist. Desondanks kijk ik uit naar het volgende deel, omdat ik stiekem van binnen ook wel een sprookjesprinses zou willen zijn.