Recensie: Thuis draag ik bij me – Cecile Korevaar
In maart kwam het tweede boek van Cecile Korevaar uit bij Blossom Books. Thuis draag ik bij me vertelt het verhaal van Wassim, Laila en Romeo, alle drie Syriërs. De drie tieners vluchten vanuit Syrië rond 2016. Ze komen elkaar tegen in Turkije, waar ze op het punt staan in een rubberboot te stappen die hen naar Griekenland zal brengen. Dit is het begin van een hele reis, met veel moeilijkheden. Het is ook een begin van een bijzondere vriendschap tussen de drie. Welk lot staat hen te wachten? Vinden ze dat waar ze op hopen? Zijn ze veerkrachtig genoeg om het verleden onder ogen te zien en opnieuw te geloven in de toekomst?
Geloofwaardigheid
Toen de schrijfster in 2015 de televisiebeelden van de stromen vluchtelingen zag, wist ze meteen dat ze hierover een boek wilde schrijven. Ze was toen nog bezig met haar debuut Wat jij niet weet. In 2018 leerde ze drie jongeren kennen die gevlucht waren uit Syrië. Cecile Korevaar heeft zeer veel research gedaan voor ze dit boek schreef. Ze reisde zelf naar Syrië, Libanon, Turkije, Griekenland en legde zelf de vluchtelingsroute af.
Wisselende perspectieven
Door middel van wisselende vertelperspectieven krijgen we het hele verhaal te lezen. Dan een keer vanuit Wassims perspectief, dan weer vanuit Laila en dan vanuit Romeo. Het verhaal gaat gewoon verder, maar je leest vanuit een ander personage.
De hoofdstukken zijn niet te lang en de schrijfstijl is zeer vlot waardoor je doorheen het boek vliegt. Korevaar maakt het verhaal ook niet mooier. De reis die Wassim, Romeo en Laila afleggen is vreselijk. De schrijfster vertelt dit verhaal recht voor de raap. Het boek leest ook vlot omdat je wilt weten hoe het afloopt met de personages. Dit verhaal laat zien hoe gruwelijk het leven van een vluchteling is.
Eén jaar later
Wat ik enorm sterk aan het boek vind, is dat het niet stopt wanneer ze in Nederland aankomen. Je leest de hele weg die ze afleggen en dan laat Korevaar zien hoe het met de personages gesteld is één jaar nadat ze de vluchtroute aflegden. Ze hebben het niet allemaal even gemakkelijk om zich te integreren in Nederland. Hun verleden blijft hun achtervolgen, ieder op zijn eigen manier. Het is mooi om te zien hoe ze dan toch steun aan elkaar hebben en ieder hun best doet.
Actueel
Het boek komt zeker binnen bij de lezer. Hopelijk kunnen we door over deze onderwerpen meer te lezen, alles een klein beetje beter begrijpen. Het is een zeer heftig, hartverscheurend verhaal. En met de oorlog die momenteel in Oekraïne heerst, is dit boek weer énorm actueel.
Conclusie
Een enorm vlot lezend boek dat nu weer heel actueel is. Het geeft een rauwe, realistische kijk op het leven van een vluchteling. Voor lezers die van Vluchteling van Alan Gratz hebben genoten, want bij momenten deed het boek me hier heel hard aan denken. Per verkocht exemplaar doneert Blossom Books 1 euro aan Stichting Vluchteling.