Wauw, wat een goed boek. Ze was 16 speelt zich af in Zeeland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het boek gaat over keuzes maken en erachter komen wie je wilt zijn in een maatschappij met vooroordelen. Het geef je ook een inkijk in het verzet en wat ze allemaal tot stand hebben gebracht in een klein dorpje.
De hoofdpersonages van Ze was 16
Het eerste personage is Ize. Ze woont in Amsterdam en gaat een fijne zomer tegemoet van feestjes tot festivals totdat Ize naar Zeeland wordt verbannen om bij haar oma te wonen. Ze kijkt hier enorm tegenop en mist haar vriendinnen enorm.
Wanneer Ize op de zolder van haar oma een foto vindt, gemaakt door haar opa, besluit ze om haar oma hiermee te confronteren. Op de foto staat een mysterieus meisje, ze lijkt als twee druppels water op haar oma. Haar oma weet echter niks van de foto en trekt zich terug in haar schulp, hierdoor wordt de nieuwsgierigheid van Ize gewekt en besluit ze op onderzoek te gaan. Welke geheimen zal ze tegenkomen en wie is het mysterieuze meisje?
Het tweede personage is Janna. Janna woont in een klein dorpje in Zeeland waar de Duitsers net zijn ingetrokken. Ze probeert in deze moeilijke tijden altijd het goede te doen, wat soms ten koste van haarzelf gaat. Op een bepaald moment staat ze voor verschillende keuzes, welke zal ze maken en zijn het de juiste keuzes?
Mijn standpunt van Ze was 16
Ik vind Ze was 16 een heel goed boek. In het begin was ik geen fan van Ize. Ik vond haar onbeleefd en verwend. Ze komt op voor haar mening en vertelt de waarheid wanneer het nodig was, deze krachten apprecieer ik in Ize. Naarmate het boek vorderde ben ik helemaal van gedachte veranderd. Doorheen het boek merk je dat Ize haar weg probeert te vinden naar wie ze is en wat haar verleden is. Ik vind Ize een sterk meisje die doorzet totdat ze de waarheid weet, waarbij de band tussen Ize en oma sterker wordt.
In Janna herken ik mezelf. Ze staat voor iedereen klaar en wilt niemand teleurstellen. Dit maakt haar een sterk karakter, maar naarmate het boek vordert merk je dat Janna haar eigen weg probeert te vinden en te ontdekken wie ze is. Het is een mooi verhaal waarbij beide personages een traject afleggen naar hun eigen identiteit.
Tijdens het lezen moest ik even wennen aan het feit dat het boek geen hoofdstukken had, maar dat gevoel ging snel weg door de vlotte schrijfstijl van Marlies Allewijn. Doorheen het boek ben ik gebotst op een talenkwestie. In sommige stukken werd er Duits gepraat. Ik vond het een beetje vervelend dat er geen Nederlandse vertaling bij was, bijvoorbeeld in de voetnoot. Ik heb nooit Duits geleerd, waardoor ik regelmatig de Duitse zinnen moest vertalen.
Het was een spannend en mooi verhaal met een vleugje romantiek, wat het verhaal extra karakter geeft. Ik kon het boek niet wegleggen; omdat het boek in twee perspectieven geschreven is, wil je weten hoe beide verhalen aflopen en wat ze met elkaar te maken hebben. Het was een evenwichtige balans tussen het heden en verleden.
Ik vind Marlies Allewijn een goede schrijfster en ik kan niet wachten om nog boeken van haar te lezen. Ze was 16 is een echte aanrader als je van oorlogsverhalen en spannende boeken met een vleugje romantiek houdt.
Ik geef het boek 4 sterren.
