Bij uitgeverij Van Goor verscheen vorige maand de vertaling van een Scandinavische young adult thriller: Prooidier van de Deense auteur Lise Villadsen. Het boek wordt omschreven als een thriller vol onverwachte twists. In Denemarken won de schrijfster met dit boek de prijs voor het Beste YA-boek van het jaar 2022. Daardoor had ik hoge verwachtingen van dit boek.
Hier gaat het over
In het boek gaat Wilma op uitwisseling naar Florida. Daar komt ze terecht bij gastouders en hun twee kinderen: dochter Rebecca en zoon Jamie. Wanneer er twee meisjes dood worden teruggevonden en een vriendin van Wilma vermist raakt, zegt Wilma’s zesde zintuig dat er een seriemoordenaar rondloopt. Ze doet er dan ook alles voor om die te proberen op te sporen: van nachtelijke spionagesessies vanuit de slaapkamer tot zoeken naar bewijsmateriaal.
Een weinig vernieuwend plot
Het plot is in eerste instantie niet super origineel: er zijn al wel wat young adult boeken geschreven over een jongere die probeert om een moordzaak op te lossen. Denk maar bijvoorbeeld aan Moordgids voor lieve meisjes van Holly Jackson. Ik bleef dan ook wat op mijn honger zitten en vond het boek vrij voorspelbaar. Er zit wel een interessante twist in het verhaal omdat je je vragen begint te stellen over het hoofdpersonage zelf.
Op het einde van het boek vindt er meer actie plaats, maar na het lezen van het boek blijven er nog veel vragen over. Ik denk dus dat de schrijfster beter wat meer pagina’s had gebruikt om het verhaal te vertellen. Er zaten namelijk zeker interessante elementen in het verhaal die beter uitgewerkt hadden kunnen worden.
Vlakke personages
Het verhaal wordt verteld vanuit Wilma die de stap zet naar een wereld die ze helemaal niet kent. Gaandeweg leer je haar beter kennen en ontdek je ook haar familiegeschiedenis. Zo snap je des te meer waarom ze zo graag op uitwisseling wilde gaan. Toch blijft ze een vrij afstandelijk personage: zelfs na het lezen van het boek kan je haar niet volledig doorgronden of begrijpen. Ook de andere personages, zoals dochter Rebecca en zoon Jamie blijven vrij vlak gedurende het hele verhaal.
Engels taalgebruik
In de Nederlandse vertaling worden er af en toe Engelse zinnen of termen gebruikt. Wellicht zal dit in de Deense versie ook zo zijn, maar het komt toch wat vreemd over. Ook worden sommige woorden vreemd vertaald. Zo wordt er regelmatig gebruik gemaakt van ‘een hug’ of ‘huggen’, in plaats van een Nederlandstalige term zoals knuffelen.
Een verhaal dat mijn verwachtingen niet kon waarmaken
Ik had hoge verwachtingen van Prooidier, maar helaas kon het boek mijn verwachtingen niet waarmaken. Hoewel de schrijfster een twist probeert te geven aan het weinig vernieuwende plot, kon de uitwerking daarvan beter. Daarnaast is het hoofdpersonage weinig doorgrondelijk waardoor je je moeilijk in haar kan inleven. Ook past het Engelse taalgebruik niet altijd in het verhaal.