Tag: ve schwab

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De Breekbare Draden van Magie – V.E. Schwab

Hier zijn we weer met een recensie over een V.E. Schwab boek. Ik denk niet dat ik dit ooit beu ga geraken, Schwab is een van mijn grootste idolen en ook een van mijn favoriete schrijvers. Al zou ze de achterkant van een shampoo-fles schrijven, ik zou het lezen. Dat is het effect dat ze op mij heeft als lezer (en ook als schrijver). Voor deze recensie las ik haar lang-geanticipeerde boek dat plaatsvindt in een universum dat we al kennen en vijf jaar geleden achter ons hebben gelaten: De Breekbare Draden van Magie. Ik ben heel erg blij dat Schwab zelf deze wereld nog niet achter heeft kunnen laten, want ik denk nog elke dag aan Kell, Rhy, Lila, Alucard en co. sinds ik De Kleuren van Licht uit heb. Maar goed, ik zal zonder spoilers mijn ervaring met deze parel van een boek hervatten.  

Verhaal

Veel schrijvers hernemen tegenwoordig hun oude verhaal universums. Zij het omdat ze nieuwe personages ontdekken in deze werelden, of omdat oude personages hun stem nog niet verstomd is in de pen. Als het aankomt op mijn favoriete auteurs die een nieuw werk uitbrengen in een universum dat me heel dierbaar is, heb ik al met de harde hand moeten leren dat dit een grote teleurstelling kan zijn. Zo kijk ik al enkele jaren met een heel andere blik naar een serie die ooit geen enkele fout voor mij kon bevatten. Maar dan hernemen de auteurs een bepaald personage, en valt het beeld dat ik had in duizend stukken.

Toen De Breekbare Draden van Magie aangekondigd werd en erbij werd gezegd dat het zich in De Kleuren van Magie wereld zou bevinden, hield ik mijn hart al vast. Maar toen er werd gezegd dat je dit boek kon lezen zonder De Kleuren van Magie-serie gelezen te hebben, lichtte een stukje van de zwaarte op mijn borst zich op. Oef, misschien zou mijn beeld van mijn favoriete personages niet aangetast worden.

Voor ik begon met lezen, was ik in een kleine Goodreads rabbit-hole gevallen in de recensies. Eén recensie wist mijn oog te vangen, die omschreef hoe ze wilde dat dit boek meer focuste op de nieuwere personages in plaats van zoveel op de oude personages. Oh nee, dacht ik. Dan toch? Met enthousiasme en een beetje weemoedig begon ik in het boek, angstig dat mijn liefde voor deze personages kapot zou gaan zoals ik het bij andere series al heb gevoeld – die distantiering van een band die zo lang standhield en die opeens brak. Maar toen zag ik Kell en Lila terug … en Alucard en Rhy. En laat me je zeggen – het duurde niet lang voordat ik wederom bevestiging kreeg van V.E. Schwab’s kunde. Als er iemand een oude wereld terug kan hervatten en terugbrengen met de kracht, liefde en macht dat die verdient, dan is het wel Schwab. Zij schrijft alsof het het laatste is wat ze elke dag moet doen. Nooit eerder heb ik een auteur een universum weten heropzoeken na zoveel jaren en verder te gaan alsof ze nooit waren gestopt. Het was zo perfect.

Alle personages spraken in hun eigen toon, niemand voelde opeens anders of zette een andere toon op. Het was puur perfectie. Ook de nieuwe personages brengen een wonderbaarlijke bijdrage aan het verhaal van deze nieuwe serie.


Ik moet wel zeggen, ook al werd er gesteld dat je dit verhaal onafhankelijk kan lezen van De Kleuren van Magie-serie, ga ik daar toch tegenin. Ik denk niet dat dit verhaal zo sterk zou staan zoals het dit doet afgezonderd van De Kleuren van Magie. Het is briljant in zijn eigen respect, maar het zou niets zijn zonder de serie die zijn bestaan mogelijk heeft gemaakt. Dus naar mijn mening moet je sowieso beginnen met De Kleuren van Magie-serie voordat je je aan deze nieuwe serie in het universum waagt.

Personages

Zoals ik eerder al vermeldde was het een warme knuffel om al mijn favoriete personages uit De Kleuren van Magie-serie terug te zien. Iedereen was even (im)perfect zichzelf zoals we ze altijd hebben gekend. Natuurlijk, dit boek speelt zich zeven jaar af na de feiten in De Kleuren van Licht en dus is iedereen zeven jaar ouder. Wat maakt dat ze zich allemaal wel iets meer volwassen gedragen, maar het werkt. Het werkt gewoon écht héél erg goed.

We maken ook kennis met twee nieuwe personages in dit boek: Tes en Kosika. Tes is degene aan wie we de titel te danken hebben (dit is ook alles wat ik over haar ga zeggen, want ik ga Schwab de eer geven om je haar beter te leren kennen). Kosika is Hollands opvolger als nieuwe antari van Wit Londen alsook de nieuwe heerser over Wit Londen (en dit is ook het enige wat ik over haar ga zeggen, het is zoveel beter als je het allemaal zelf ontdekt)

Schrijfstijl

Elke keer herhaal ik me toch kort weer even, want Schwab verdient het. Zij is een van de beste auteurs die ik al in heel mijn leven heb gelezen, en dat zeg ik niet lichtjes. Ze is gewoon uber-briljant en als ik haar ooit mag ontmoeten hoop ik haar dit ook te kunnen zeggen. Haar schrijven is van een ander kaliber, de manier waarop ze personages uitwerkt alsook haar verhalen is van een ander niveau. Het is Schwabs wereld en wij leven er in.

Vormgeving

Dit boek is een pracht van een uitgave. Met wonderlijk mooie sprayed edges, fanart aan de binnenkant van het boek, en een opdruk onder de stofomslag – het is weer een parel hoor, waar Boekerij voor heeft gezorgd.

Ervaring

Mijn ervaring? Nu ja, ik denk dat heel deze recensie voor zich spreekt. Ik had een geweldige tijd tijdens het lezen van dit boek. Altijd wanneer ik iets van Schwab lees eigenlijk. Ik kijk nu al uit naar het volgende deel in deze serie. Schwab heeft het onmogelijke gedaan in het hervatten van een oud universum, en mij weer hoop gegeven dat dit een goed iets is en niet iets dat personages voor mij verpest. Waarvoor mijn immense dank.

Voor dit boek heb ik ook een regel die ik als tiener voor boeken had hervat. Namelijk, als een boek me kon doen huilen was het een instant vijf-sterren boek. Dit boek heeft mijn ogen doen tranen en overlopen, mijn blik wazig terwijl ik de rest van het verhaal probeerde te lezen. Het raakte me tot mijn diepste diep om een personage dat me zo dierbaar is ergens bovenop te zien komen: en daarom krijgt dit boek een welverdiende vijf sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De Kleuren van Licht (De Kleuren van Magie #3) – V.E. Schwab

‘Ben je sterk genoeg om te winnen?’

‘Ik weet het niet,’ antwoordde hij eerlijk.

‘Mooi,’ zei ze […] ‘Alleen idioten zijn zeker van hun zaak.’

Hier zijn we dan, de finale recensie over het finale boek in De Kleuren van Magie-trilogie van V.E. Schwab. Schwab heeft dit finale deel geschreven met vlijmscherpe zinnen en krachtige scenes die eer doen aan dit beest dat 654 pagina’s telt. Mijn dank gaat uit aan Boekerij die me van dit mooie exemplaar voorzien heeft, een limited edition heruitgave om u tegen te zeggen. Deze recensie bevat spoilers voor De Kleuren van Licht.

Verhaal

In dit derde deel van De Kleuren van Magie-serie volgen we het verhaal van Kell, Lila, Rhy, Alucard en Holland verder op de voet. Zonder enige wachttijd duiken we meteen verder in de actie waar boek twee was gebleven, de cliffhanger die ons op het puntje van onze stoel houdt wanneer Lila onderweg is om Kell te redden uit Wit Londen. Het boek begint met de reünie van mijn favoriete duo, om dan alle hel los te laten barsten zodra ze terug naar Rood Londen trekken. Waar in de vorige twee delen de problemen geleverd werden door machtzuchtige individuen uit de werelden van Wit, Grijs en Rood Londen. Hebben we in dit deel te maken met een verschijning als een god: Osaron.

Dit boek reist door de verschillende vier Londens in een poging om Rood Londen te redden nadat Osaron Rood Londen op stelten heeft gezet. Kell, Lila, Rhy, Alucard en Holland moeten samenwerken om Osaron te verslaan. En dit gebeurt niet zonder een paar hartaanvallen waarvan je denkt dat een van hen zal sterven. Het boek trekt je de hele tijd met zich mee, en valt op geen enkel moment echt stil. Echter, merkte ik voor mezelf wel dat dit van de drie boeken mijn minst favoriete deel was. Het was goed, en ondanks de hoge spanning, was de spanning niet zo hoog als hij was in de vorige twee delen, ondanks dat de rode draad in dit boek veel meer stress met zich mee zou moeten brengen. Ik denk dat dit komt door de manier waarop Schwab het gebracht heeft, en dat, ondanks de desolate staat van Rood Londen doorheen het boek, de stress bij de lezer om te weten wat er ging gebeuren niet altijd zo hoog lag, omdat je vanaf het begin wel een gevoel hebt dat het op het einde wel goed ging komen.

Personages

Naast Osaron maken we met niet zoveel meer personages kennis in dit boek. Het nieuwste personage dat mij het meeste bijbleef maar dat maar een korte verschijning had, was Maris. De kapitein van de Ferase Stras, een interessante nieuwe locatie: een markt/boot in het midden van de oceaan die Kell, Lila en Holland moeten bezoeken. Het is op deze locatie dat we Lila volledig in haar verschijning/rol als Antari zien groeien wanneer ze een zwart nep-oog krijgt.

Schrijfstijl

Ik heb het gevoel alsof ik best gewoon copy/paste kan doen als het aankomt op dat ik iets te zeggen heb over V.E. Schwabs schrijfstijl, want ik heb hier nooit iets slechts op te zeggen, alleen maar goed. Ze schrijft zoals iedereen zou willen schrijven, met een bewonderenswaardige vaardigheid. Ik heb me gewijd aan het lezen van haar volledige oeuvre om zelf een beter schrijver te worden, haar boeken verdienen het om bij creatief schrijven cursussen benaderd te worden om meer te leren over hoe goed te schrijven en hoe goed een verhaal te formatteren. I said what I said.

Limited Edition

Deze Limited Edition heruitgave van De Kleuren van Magie is er eentje om u tegen te zeggen. Zoals altijd is Boekerij een meester in het vormgeven van hun speciale edities, en ook hier hebben ze zichzelf wederom overtroffen. Waar de Engelse editie van deze boeken wit zijn, is deze Nederlandse editie een contrast ervan in een prachtig zwart matte kleur. De pagina’s zijn stained edges die de plattegrond van Rood Londen weergeven. En het is absoluut een droom om naar te kijken!

Als je de dust jacket eraf haalt zie je een prachtig witte onderkant met een embossed cover van een kroon en het woord “Anoshe” – en ik ga de pracht van dit woord aan de lezer laten om te ontdekken in het boek zelf, want om het hier roekeloos te omschrijven doet onder aan de kracht die het in het verhaal van het boek zelf draagt wanneer Schwab het binnen de narratief vertelt (dus ga het zeker lezen!). 

De dust jacket zelf is er eentje dat bestaat uit twee werelden. De cover van het boek langs de ene kant en een prachtige fanart van Rhy’s ouders langs de andere zijde (links) en Alucard (rechts).

Deze editie is een absolute droom en ik kan er niet over ophouden! Wow!

Ervaring

Ondanks dat dit boek niet mijn favoriet uit de trilogie bijkt te zijn, is het toch een van mijn favoriete series geworden. Een meesterlijk verhaal dat meesterlijk is geschreven door een meesterlijke schrijfster. Een ware droom van een literair werk. Dit is magie hoe magie hoort te voelen. Daarom geef ik dit boek vier sterren op Goodreads.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De Kleuren van Schaduw – V.E. Schwab

Een tijd terug had ik het genoegen om van Boekerij een recensie-exemplaar te krijgen van Schwabs eerste deel in De Kleuren van Magie-serie. Voor hen die mijn review van toen hebben gelezen zullen zich herinneren dat ik hier een immens grote fan van Schwabs boek was. Ik beklaag het me dan ook dat ik zo laat bij het lees-feestje hiervan aankwam, want ik had de hype over deze serie al langer gezien, maar was er nog iet meteen in begonnen. Dan ook tot mijn grote spijt. Maar dat is het leuke aan lezen, je bent nooit te laat! Zeker in de huidige cultuur waarin onder andere TikTok een zekere magic touch heeft om boeken die ik las toen ik een tiener was terug in de kijker te zetten (grote shout-out naar de Touching Juliette-serie die opeens weer een hype is, waarom ook mijn immense dank want iedereen moet deze serie gewoon gelezen hebben. Hij is dan ook piek dystopian Young Adult en ook: #TeamWarner). Maar goed, dat brengt ons nu bij mijn review van het tweede deel van New Adult De Kleuren van Magie-serie, namelijk, De Kleuren van Schaduw.

Verhaal

We lezen het verhaal verder vier maanden na waar het vorige deel in De Kleuren van Magie-serie ons heeft laten hangen. In dit boek brengt Schwab ons een droom van een piratenverhaal in de eerste delen van het boek. We starten met Lila Bard die heeft besloten om in Rood Londen te blijven, en niet terug te keren naar Grijs Londen (cf. De Kleuren van Magie). Ze heeft een piratenschip gevonden waarbij ze aan boord is gegaan om haar piraten droom waar te maken. Het beruchte schip dan ook van niemand minder dan Alucard Emery (een noteworthy nieuw personage), namelijk de Night Spire (ik heb deel twee in het Engels gelezen, dus mijn excuses voor de vele Engelse terminologie als het op namen aankomt). Ondertussen zit Kell nog steeds in het paleis van Rood Londen, waar de spanningen om te snijden zijn, gezien het einde van boek één en de ouders van Rhy, de koning en koningin van Rood London, Kell nog meer in het gareel proberen houden gezien wat er vier maanden geleden is gebeurd. Deel twee was een boek dat eerder gedreven werd door de personages dan door het plot. Het plot is zeker wel aanwezig in mate, en er zijn er zeker meerdere die de overhand nemen, maar ze zijn zeker niet het allerbelangrijkste in dit boek. Dan, de kers op de taart: De Kleuren van Schaduw eindigt met een cliffhanger waardoor ik echt snel verder moet lezen, maar je-weet-wel, een oneindige TBR steekt hier graag een stokje voor.

Schrijfstijl

Ik denk dat we op dit moment al wel hebben kunnen vaststellen, als we mijn andere reviews erbij nemen betreffende Schwabs oeuvre, dat ik een mega grote fan ben van hoe Schwab schrijft en dat zij, als het op schrijven aankomt, dan ook mijn grote idool is. Hoe ze het doet, ik zou het graag willen weten, maar Schwab heeft zelf magische krachten. Ze schrijft haar omgevingen op zulk een manier dat je alles voor je kan zien, dat je de zeeën bijna kan ruiken en de drankliederen van de tavernes uit het boek kan horen komen. Dit is niet anders bij De Kleuren van Schaduw, deze serie is een goed voorbeeld van hoe goed Schwab schrijft, en dan te denken dat deze serie al iets ouder is en ze ondertussen ook boeken zoals Het Onzichtbare Leven van Addie LaRue heeft neergepend, beloofd alleen maar meer voor hoe meer Schwab schrijft en hoe haar schrijfstijl in stijgende lijn blijft verbeteren. Het is gewoon niet te geloven.

Ervaring

Ik heb immens genoten van dit boek, de personages zijn zo goed geschreven en ook heel herkenbaar betreffende hoe ze geschreven zijn en spreken. Je merkt gewoon dat ze echt een vorm hebben aangenomen in Schwabs hoofd en zelf het voortouw hebben genomen terwijl Schwab dit verhaal heeft geschreven, en dat is een bewijs van hoe goed ze is in haar vak. Ik heb dit boek dan ook een welverdiende vier sterren gegeven. Ik kan zeker niet wachten om deel drie te lezen, wat dan ook het finale boek is in De Kleuren van Magie-serie. Ik ben benieuwd hoe Schwab de eindjes aan elkaar heeft geknoopt en deze serie tot zijn einde heeft gebracht.