Met welk boek debuteerde je?
Mijn eerste boek heet ‘Volg me’, een verhaal dat gaat over twee jongeren op de middelbare school die erg veel op hun bordje krijgen.
Ben je momenteel bezig aan een nieuw boek? Welk? Wat kan je ons er al over vertellen?
Ja zeker! De titel staat nog niet vast. Het nieuwe boek lijkt qua opbouw op mijn eerste boek: weer kies ik twee personages die de hoofdrol spelen. Dit boek gaat het over heel andere problemen: de scheiding van je ouders en een ziekte hebben waar je liever met niemand over praat. Het verhaal speelt zich weer grotendeels af op de middelbare school.
Welke zijn jouw 3 favoriete Young Adult boeken van het moment?
Oeh, moeilijk.. Er zijn zoveel goede Young Adult boeken. Op dit moment:
1. Anna Woltz – De Tunnel
2. Maren Stoffels – Ik zie je tussen de wolken
3. Buddy Tegenbosch – Oog om oog
Wie is jouw grootste schrijfinspiratie?
Mijn inspiratiebronnen zijn dan toch Carry Slee en Jacques Vriens. Ik vind het zo knap als je veel jongeren aan het lezen krijgt. Zij hebben ook de boeken geschreven die ik vroeger graag las.
Op school hebben we Margje Woodrow, Cis Meijer en Buddy Tegenbosch op bezoek gehad. Zij wisten de leerlingen zo goed te boeien en enthousiasmeren dat deze drie schrijvers op dit moment een enorme inspiratiebron zijn.
Doe je nog een andere job, naast schrijven?
Ja, ik werk op een middelbare school als docent Nederlands. Hier haal ik ook mijn inspiratie vandaan.
Hield je vroeger van lezen?
Dat wisselde enorm. Toen ik de boeken zelf mocht kiezen, zeker. Vlak voor de zomervakantie ging ik dan altijd naar de bibliotheek en nam ik zes boeken mee voor op vakantie. Het leesplezier nam af op de middelbare school, omdat er toen titels werden verplicht.
Waar zie je jezelf over vijf jaar?
Ik hoop dat ik dan nog steeds voor de klas sta, omdat ik daar veel energie van krijg. Daarnaast zou het heel tof zijn als er dan wat meer boeken van mij zijn verschenen.
DILEMMA:
Liever een boek me een ijzersterke openingsscène en een gebrekkig einde of een boek met een gebrekkige openingsscène en een ijzersterk einde?
Dan kies ik toch voor een boek met een gebrekkige openingsscène en een ijzersterk einde. Dit zou mij als lezer meer tevreden achterlaten. Ook zou het einde ervoor zorgen dat ik denk: oh, het is wél een gaaf boek! Je kan beter positief verrast worden dan teleurgesteld, toch?