Duik mee in het achtergrondverhaal van De Boze Koningin. Iedereen kent haar natuurlijk als de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje, maar wat is er gebeurd waardoor ze zo geworden is? Een slechterik is immers gemaakt en niet zo geboren. De stiefmoeder hield eerst heel veel van Sneeuwwitje. Haar eigen vader was een afschuwelijke man, wat voor De Boze Koningin een reden was dat ze dat leven absoluut niet voor Sneeuwwitje wilde. Ook hield ze erg veel van haar man, de koning. Wanneer de koning overlijdt bij een veldslag is de koningin ontroostbaar. Vanaf dat moment gaat het bergafwaarts met de koningin. Dan begint ze een man in de spiegel te zien. Als ze vraagt wie het mooiste van het land is, antwoordt hij dat zij dat is. Ze is sinds het overlijden eindelijk weer blij totdat de spiegel op een dag een andere naam noemt….
Schrijfstijl:
In het verhaal staat De Boze Koningin centraal. We lezen over de ontmoeting met de koning, over haar jeugd en over haar band met Sneeuwwitje. Je merkt dat haar vader haar een minderwaardig gevoel heeft gegeven en dat ze daar erg last van heeft. Hij noemde haar namelijk altijd lelijk en dat is ze gaan geloven. De schrijfstijl neemt je mee in dat gevoel en zorgt ervoor dat je medelijden met haar krijgt. Wanneer de spiegel dan ook ineens iemand anders noemt die de mooiste van het land is, raakt ze obsessief. De goedkeuring van de spiegel is een verslaving geworden en ze raakt opgeslokt en bezeten door haar ijdelheid. Ze begint nachtmerries te krijgen en na verloop van tijd beginnen de dromen en de werkelijkheid in elkaar over te lopen. Het laat erg goed zien wat intens verdriet en een nare jeugd met je kunnen doen en hoe je hierdoor kunt doorslaan.
Sneeuwwitje:
Wie kent het sprookje niet? Het sprookje uit 1973 en daarna zijn er nog verschillende remake films van gemaakt. Het was erg leuk om nu eens de andere kant van het sprookje te bekijken. De kant van toch ook wel een belangrijk karakter, maar waar je eerlijk gezegd weinig van weet. Zo komen er richting het einde ook nog delen uit het originele sprookje naar voren en zetten bepaalde scènes in een ander daglicht. Ik heb hier erg van genoten, maar ik ben dan ook dol op alles wat met sprookjes te maken heeft. Hierdoor wist ik meteen dat ik dit boek moest lezen en ik ben niet teleurgesteld.
Marigold Bloom is bloemist in de winkel van haar familie. Nadat haar verloofde het uitmaakt ziet het er echter niet zo goed uit voor Mari of voor de bloemenwinkel. Wanneer Mari per toeval kennismaakt met de verschrikkelijk knappe maar extreem humeurige Oliver Lockhart komt ze op het pad van detectivebureau het Vogelhuis. De vrouwelijke detectives daar rekruteren haar voor een speciale klus: de vermiste zus van Oliver terugvinden. Om haar te vinden moeten Mari en Oliver doen alsof ze pas verloofd zijn. Maar terwijl de lijn tussen waarheid en fictie in hun zoektocht vervaagt begint de neprelatie ook steeds echter te worden…
De personages
Dit is deel twee in de scandal serie, maar dit deel is het verhaal van een compleet nieuw karakter, dat niet in deel één zat. Dat was even wennen, maar het was eigenlijk wel heel leuk. Veel van de oude personages kwamen nog wel voor, ook de hoofdpersonen uit het vorige boek. Ook een personage dat in het vorige deel niet een grote rol speelde, kwam nu juist veel meer naar voren. Ik vond dat erg leuk gedaan. Dat personage kreeg daardoor meer diepgang en ook de nieuwe hoofdpersoon had een hele nieuwe verhaallijn met diepgang.
Thema’s
Net als in het vorige boek haalt dit boek het thema aan dat vrouwen vroeger eigenlijk bezit van een man waren. Het is een belangrijk onderwerp waar in dit boek redelijk licht mee omgegaan wordt, maar dat past wel. Ik vond dat er niet hele zware thema’s in het boek zaten. Alles werd vrij soepeltjes besproken, maar dat stoorde me verder niet.
Schrijfstijl
Net als het vorige boek is dit boek heerlijk geschreven. Vorig boek moest ik er nog een beetje inkomen, maar hier zat ik zo in. Ik had zin om door te lezen en had het boek voor ik het wist uit. Als je op zoek bent naar iets wat snel weg leest is dit zeker een aanrader.
Conclusie
Meestal kan een tweede boek niet tippen aan het eerste, maar ik denk dat ik dit boek zelfs leuker vond dan het voorgaande deel. Het was leuk dat het een heel nieuw verhaal was, maar wel met een groot deel van de oude personages. Ik vond het een erg leuke invalshoek. Ik denk dat ik dit personage ook een interessanter verhaal vond hebben dan het hoofdpersonage in het vorige boek. Ik ben erg benieuwd hoe dit gaat zijn in het volgende boek en kan niet wachten om ook die te lezen. Ik geef dit boek vier sterren.
Eens in de 100 jaar wordt een vrouw uit Capton meegenomen naar Midschap waar ze zal dienen als de Mensenkoningin. De vrouwen die dit lot zijn overkomen, zijn nooit meer hetzelfde gebleven. Het is inmiddels al 101 jaar geleden dat de laatste Mensenkoningin werd meegenomen. Maar er is nog steeds geen vrouw met magie naar voren gekomen die is aangewezen als de Mensenkoningin. De balans tussen de mensenwereld en de elfenwereld is hierdoor in gevaar, waardoor mensen opeens aan onverklaarbare ziektes leiden of zelfs sterven. De Elfenkoning vindt dat hij al lang genoeg heeft gewacht en komt samen met zijn wacht naar Capton om zelf de uitverkoren vrouw te halen.
Tot haar schrik blijkt Luella dit te zijn! Ze wist helemaal niet dat zij de vrouw met magie was die ze zochten en was hier dan ook totaal niet op voorbereid. Luella kan helemaal niet weg, want als de genezer van het dorp is het haar taak om mensen beter te maken. Alleen haar drankjes hebben een genezende werking. Er is niemand die dit kan overnemen wanneer zij er niet meer is.
Maar als de Elfenkoning eenmaal zijn Mensenkoningin heeft gekozen is er geen weg meer terug. Het lot heeft bepaald dat Luella degene is die in Midschap op de troon moet gaan zitten. Is dit dan de manier waarop ze Capton kan redden?
Luella en de Elfenkoning
De hoofdpersonages zijn erg sympathiek en leuk om over te lezen. In veel vergelijkbare verhalen (zoals bijvoorbeeld Koninkrijk der Zonden van Kerri Maniscalco) worden de magische wezens die mensen ontvoeren neergezet als de slechterik van het verhaal. Ze zijn op zijn minst een beetje morally grey. Maar niet hier. De Elfenkoning doet wat er gedaan moet worden, maar geeft Luella ook de ruimte om te wennen aan haar nieuwe realiteit. Hij snapt haar worsteling met haar gevoelens en helpt haar in haar zoektocht naar een oplossing. Het was erg verfrissend om te lezen over een personage dat niet direct de slechterik van het verhaal is.
Luella speelt uiteraard de hoofdrol in Een deal met de Elfenkoning. Zij wordt uit haar leven gerukt en moet alles wat ze kent en liefheeft achterlaten. Haar drang om Capton en de inwoners te helpen is enorm groot. Ze heeft een passie voor de kruidenleer en voelt zich intrinsiek gemotiveerd om haar buurtgenoten te genezen met haar middeltjes en drankjes. Ze heeft het gevoel dat enkel zij de verantwoordelijkheid draagt om te zorgen voor de mensen uit het dorp. Dit verlangen heeft ze zo sterk, dat ze zelfs vanuit Midschap nog probeert om hun te redden. Ze had er dan ook zeker niet op gerekend dat de Elfenkoning die haar heeft ontvoerd zo meelevend en begripvol is, en bovendien ook nog ontzettend knap. Hoe langer ze samen zoeken naar een uitweg, hoe meer ze realiseert dat ze misschien helemaal niet weg wil.
Conclusie
Wauw, wat een ongelooflijk leuk boek was dit! Fantasy kan bij mij een enorme hit of een mis zijn, maar Een deal met de Elfenkoning was zeker raak! Ik heb het boek in één ruk uitgelezen en aangezien het lang geleden was dat ik een heel boek in één avond uit las, zegt dat behoorlijk veel. De schrijfstijl van Elise Kova is erg fijn en de hoofdstukken zijn niet al te lang. Hierdoor leest het verhaal enorm vlot en is het makkelijk om de ene na de andere bladzijde om te slaan. Kortom; ik heb enorm genoten van deze standalone en geef het vier sterren.
We beginnen met een interessante proloog waardoor je interesse direct gewekt wordt. Het is 1910 en de meisjes die kleren moesten maken voor de porseleinen poppen zijn in plaats van kleertjes een lijkwagen aan het maken. De poppen hadden namelijk verteld dat ze het fijn vinden om dood te zijn…. Vervolgens leren we Sophie en Jay kennen. Jay heeft voor de grap een Ouijabord-app op zijn telefoon gezet en ze testen het samen uit. Sophie besluit om Rebecca op te roepen, haar nicht die om vreemde omstandigheden om het leven is gekomen. Plots gaat het licht uit en klinkt er een hard gegil in de cafetaria. Wanneer het licht weer aangaat is iedereen duidelijk van slag. Sophie zweert dat ze een hand in haar hand voelde, maar Jay zegt dat hij het niet was. Ook zag ze een meisje op tafel staan, maar die is nergens meer te bekennen. De volgende ochtend is Jay overleden… Precies zoals het Ouijabord voorspeld had. Sophie is kapot van verdriet. Toch besluit ze om naar haar oom, neef en nichtjes in Skye te gaan. Ze wil erachter komen wat er met haar nicht Rebecca is gebeurd. Iedereen doet er zo geheimzinnig over, maar ze moet weten of de dood van Jay iets te maken heeft met Rebecca.
Personages:
Het verhaal draait vooral om Sophie. Na de dood van Jay en het nare gedoe met het ouijabord is ze vastbesloten om erachter te komen wat er met haar nicht Rebecca gebeurd is. Direct bij aankomst is haar nicht Piper dolenthousiast. Ze is zo blij dat er een meisje van haar leeftijd is. Sophie leeft door haar helemaal op, maar waarom begint Cameron, haar neef, haar dan ineens voor Piper te waarschuwen? En waarom waarschuwt Piper haar dan juist weer voor Cameron? Dat er iets vreemds aan de hand is in dat huis is wel duidelijk. Lilias, het jongste nichtje, heeft dezelfde leeftijd als Rebecca had toen ze overleed. Zij is de eerste die toegeeft dat er vreemde dingen in het huis gebeuren en dat het te maken heeft met de enge Frozen Charlotte- poppetjes. De kamer van Rebecca is namelijk nog helemaal intact, inclusief de enge poppen, en Lilias vertelt dat ze ze vaak hoort. Sophie gelooft dit in eerste instantie natuurlijk niet, poppen praten immers niet toch, maar dan op een nacht hoort ze het zelf….
Schrijfstijl:
De hoofdstukken zijn wat aan de lange kant. Echter is het verhaal zo vlot geschreven dat je dit helemaal niet merkt. Zelf heb ik normaal echt een hekel aan lange hoofdstukken, maar door dit boek vloog ik echt heen. Alex heeft heel goed een horror vibe weten neer te zetten. Elk hoofdstuk begint met een kort versje van vier zinnen wat voor een extra creepy vibe zorgt. Ook de rij met poppen boven de hoofdstukken helpen daar zeker bij.
Spannend of niet?:
Had ik verwacht dat het spannend zou zijn door de cover en flaptekst? Absoluut! Maar in deze mate? Zeker niet! Het is duister, kwaadaardig en creepy, maar wat was het heerlijk om te lezen. Zodra je hier eenmaal aan begint ga je hem niet meer weg kunnen leggen. Je moet weten hoe het allemaal afloopt. Een tip: niet gaan lezen voordat je gaat slapen en geloof me, na dit boek wil je absoluut geen poppen meer in je kamer.
De achttienjarige Isobel ‘Izzy’ Stanhope heeft geheimen. Zo is ze smoorverliefd op een jonge hertog die niet eens weet dat ze bestaat. Ook is haar familie berooid achtergebleven nadat Izzy’s vader overleed, maar niemand uit de hogere elite mag dat weten. En dan is er nog haar baan bij het Vogelhuis. Een onderzoeksbureau volledig gerund door vrouwen en gespecialiseerd in het opgraven van schandalen en louche zaken van machtige mannen.
Wanneer Izzy betrokken raakt bij een zaak die gaslighting, chantage en vermiste juwelen omvat, én de hertog die haar hart gestolen heeft, doet ze er alles aan om met haar vrienden het web van geheimen en leugens te ontrafelen. Kan ze de waarheid onthullen en de onschuldigen beschermen? En gaat ze de hertog óóit vertellen wat ze voor hem voelt?
De personages
Ik vond de personages erg leuk. Sommige personages waren anders dan op het eerste gezicht gedacht, maar dat maakt het juist wel leuk. Ze hadden diepgang en achtergrondverhalen en gingen leuk met elkaar om. Ik vond vooral de manier waarop Max en Isobel met elkaar omgingen erg leuk. De personages waren goed op elkaar ingespeeld en er was duidelijk goed over nagedacht.
Thema’s
Ik had het idee dat dit boek meer een detective zou zijn dan het uiteindelijk echt was. Dat was op zich niet erg, maar ik had toch een beetje het idee dat het detective gedeelte bijzaak werd van het liefdesverhaal, terwijl ik het juist andersom gedacht had. Thema’s als verlies worden niet uit de weg gegaan, maar er werd ook niet extreem diep op ingegaan, maar dat vond ik niet storend. Dit zorgde ervoor dat het een redelijk luchtig verhaal bleef, maar wel met enigzins diepgang.
Schrijfstijl
Het boek is goed geschreven. Het is niet te kinderachtig, maar ook niet te moeilijk. Ik kwam er snel doorheen toen ik er eenmaal in zat en dat kwam ook al vrij snel. Toen ik eenmaal wat verder in het verhaal was keek ik er steeds naar uit om verder te lezen. Dit is altijd een goed teken en dat was mede dankzij de schrijfstijl.
Conclusie
Ik vond het een erg leuk boek. Het was erg grappig en bij sommige grapjes moest ik ook hardop lachen. Het duurde eventjes voordat ik erin zat, maar toen dat eenmaal gelukt was, wilde ik blijven lezen. Ik kijk enorm uit naar het volgende deel en geef dit boek 4 sterren.
Brittainy Cherry was voor mij een nog onbekende schrijfster al is op Goodreads te zien dat ze behoorlijk wat boeken op haar naam heeft staan! Benieuwd hoe mijn eerste kennismaking is bevallen en of ik Wachten op de lente aanraad? Lees dan snel verder!
Verboden liefde
Wachten op de lente draait om Starlet en Milo. Ze ontmoeten elkaar op een studentenfeestje. Starlet is daar omdat ze afleiding zoekt nadat ze er (op haar verjaardag) achterkomt dat haar vriendje vreemdgaat. Na hun onenightstand zijn ze ervan overtuigt elkaar nooit meer te zien… Tot Scarlet op haar eerste dag als onderwijsassistent Milo als leerling in haar klas ziet zitten. Ondanks dat verliefdheid verboden terrein is, kunnen ze onmogelijk bij elkaar uit de buurt blijven. Zeker wanneer blijkt dat ze heel wat raakvlakken hebben en wel eens elkaar redding kunnen zijn.
Vlot & Steamy
De schrijfstijl van Wachten op de lente is heel vlot. Korte hoofdstukken vanuit zowel Milo als Starlet geschreven. De schrijfster heeft veel ruimte voor de gedachten en gevoelens van de hoofdpersonen waardoor je je al snel in kunt leven.
Ook bevat het boek be-hoor-lijk wat smut. Dat past ook wel bij de wijze waarop de twee elkaar ontmoeten. Maar later in het boek was de balans tussen smut en verhaal soms een beetje zoek. Een tandje minder was naar mijn mening passender geweest! Dit boek is daarmee, naar mijn mening, ook niet voor de jonge lezers onder ons bedoeld! Gedurende het boek krijgt het wel steeds meer diepgang, zeker wanneer je meer van Milo te weten komt. Dat maakt dat het verhaal me uiteindelijk best raakte!
Personages
Zowel Milo als Starlet worden als fijne personages neergezet. Ze zijn jong maar hebben ook de nodige ellende al wel meegemaakt. En daar waar Starlet haar verdriet al iets meer een plek heeft kunnen geven, is dat voor Milo nog niet zo. De wijze waarop zijn depressie wordt verwoord is mooi gedaan. Sowieso dat het bespreekbaar gemaakt wordt en ook dat hulp daarbij vragen geen teken van zwakte o.i.d. is, is echt een pluspunt voor Wachten op de lente.
Wel vond ik de acties en gedragingen van Milo en Starlet niet helemaal passend bij hun leeftijden. Voor 19 en 21 jaar kwamen ze best ‘oud over’. Ook had de ‘forbidden love’, wel iets sterker neergezet mogen worden. In mijn hoofd had ik ze dus ietsje ouder gemaakt, haha!
Conclusie
Wachten op de lente heeft mij fijne leesuurtje bezorgd. Een vlot verhaal, leuke personages en de nodige spice en drama. Hier en daar had het verhaal nog wat sterker en passender bij de leeftijd van de personages gemogen. Van mij krijgt het boek 3,5 ster!
Afgelopen zomer bracht Audrey Adelin (2000) haar debuutroman uit bij Best of YA. Een uitgeverij die ze al goed kende, aangezien ze fan is van hun boeken. Ze was al goed bekend in het YA-wereldje en richtte op haar vijftiende zelfs al een Young Adult boekenclub op. Na het lezen van al deze boeken was het dan ook tijd om haar eigen boek te schrijven, dit werd Kleine gelukjes.
Dat ik fan ben van Kleine gelukjes had je misschien al gelezen in mijn recensie. Dit schattige verhaal was alles wat ik nodig had en liet me vanbinnen de hele tijd giechelen en gillen van enthousiasme. Toen ik de kans kreeg om Audrey Adelin te interviewen greep ik die natuurlijk met beide handen aan.
Audrey Adelin
Zoals het van de meeste auteurs meestal een langgekoesterde droom is om een boek uit te brengen, was dit niet zo bij Audrey Adelin. ‘Rond mijn dertiende begon ik met lezen. Pas rond mijn negentiende ging ik echt verhalen schrijven en zelfs toen niet eens heel veel nog. Daarvoor had ik natuurlijk al wel mijn blog, dus ik heb wel schrijfervaring opgedaan, maar echte verhalen schreef ik toen nog niet.’ Toen ze eenmaal begon aan het boek wat we nu kennen als Kleine gelukjes, begon het met één scène die maar in haar hoofd bleef spoken. ‘Ik begon met één scène, die hoofdstuk één werd. Ik wist nog niet waar ik heen wilde met het verhaal. Of het romantisch zou worden wist ik ook nog niet, dat kwam later pas. Dit was het startschot van het verhaal. Dat hoofdstuk bestaat nu trouwens helemaal niet meer.’ Tijdens het schrijfproces heeft Audrey het boek meerdere keren herschreven. Na het schrijven van de eerste versie heeft ze alles verwijderd. Toen wist ze wel welke gebeurtenissen er plaats zouden vinden in het boek en kon ze hiermee de nieuwe versie schrijven. Iets waar vele auteurs moeite mee hebben is het schrappen van stukken, maar voor Adelin lijkt dit geen probleem. ‘Op het laatste moment heb ik zelfs het einde nog herschreven. Tijdens het schrijven heb ik veel emoties verwerkt en daardoor vond ik het eigenlijk helemaal geen opgave om stukken opnieuw te schrijven. Ik vond het eigenlijk wel leuk om zo veel met dit verhaal bezig te zijn, het is het liefdesverhaal dat ik zelf had willen hebben.’
Dat Adelin zich onderscheid van andere auteurs werd me al snel duidelijk. Toen ik vroeg of ze er bewust voor had gekozen het boek zo lieflijk te houden, zonder echte spicy content, had ze hier een duidelijk antwoord op. ‘Ik lees veel romantische boeken en ik merk gewoon dat de opbouw eigenlijk altijd hetzelfde is. Je leeft in het verhaal echt naar één grote seksscène toe. Ik wilde niet dat mijn boek hetzelfde was en ik wilde het wat realistischer maken. Niet elke liefde is gelijk zo vurig en uitbundig. Ik heb me er dus wel bewust mee bezig gehouden om mijn boek anders te maken.’ Dat is duidelijk gelukt. De recensies die binnenstromen omschrijven het boek als realistisch, een warm dekentje en hartverwarmend. Aan de positieve recensies te zien lijkt het helemaal niet alsof iemand deze scènes gemist heeft.
Iets wat me opviel in het boek was het taalgebruik. Ook al speelt het verhaal zich af in Gent (België) en is het geschreven door een Vlaamse, bevat het bijna geen opvallende Vlaamse woorden. Op een amai hier en daar na dan. ‘Ik heb hier bewust voor gekozen. Door mijn taalachtergrond let ik altijd heel erg op vertalingen. Ik wilde dat dit boek voor beide doelgroepen, Vlamingen en Nederlanders, goed te begrijpen was. Op een paar woordjes na, zoals amai, waarvan ik vond dat er geen goed Nederlands synoniem was, zitten er geen typisch Vlaamse woorden in. Het was de bedoeling dat iedereen zich er wel in kon verplaatsen.’
Bij dit ene boek wil Audrey het gelukkig niet laten. Haar volgende boek zal waarschijnlijk geen vervolg worden op Kleine gelukjes, dat staat niet op haar planning. ‘De volgende boeken waar ik ideeën voor heb, zijn gebaseerd op bepaalde emoties waar ik iets mee wil en waar ik geen boeken over kan vinden. Ik heb eigenlijk wel zin om daar aan te beginnen!’
Aangezien het helaas nog wel even duurt voordat we weer iets van Audrey kunnen lezen, heeft ze een paar aanraders. ‘Ik denk dat als je Kleine gelukjes leuk vindt, je deze boeken ook wel leuk zal vinden: Loveless van Alice Oseman, Seven Days in June van Tia Williams en Late to the Party van Kelly Quindlen. Dit vond ik stuk voor stuk goede boeken, allemaal op hun eigen manier.’
Kleine gelukjes is verkrijgbaar als paperback (18,99) en als e-book (9,99)
Het wereldfenomeen dat zich nooit volledig uit het voetlicht verwijdert – dat is Suzanne Collins’ besteller De Hongerspelen. Met een filmadaptatie van zijn prequel, Een Ballade van Slangen en Zangvogels, die vorig jaar op het zilveren scherm verscheen en een onlangs aangekondigde, andere prequel, Sunrise on the Reaping, blijft Suzanne Collins en haar De Hongerspelen universum relevante literatuur.
Onlangs kwam dan ook de geïllustreerde versie van dit meesterwerk uit bij van Goor (2024). Ik had het genoegen om een recensie-exemplaar te ontvangen van dit tijdloze meesterwerk en mezelf terug in de wereld van Panem, en zijn brood en spelen, te wagen.
Verhaal
De Hongerspelen is een boek waarvan vrijwel iedereen weet waarover het gaat. De wereld is de afgelopen tien jaar sinds zijn publicatie en de succesvolle adaptaties helemaal in de ban van dit verhaal en de spiegel die het onze maatschappij voorhoudt.
De Hongerspelen is gezet in een post-apocalyptisch Noord-Amerika dat in het verhaal “Panem” heet. Panem is opgedeeld in dertien districten, waarvan elk district hun eigen goederen hebben dat ze leveren aan het Kapitool. Onze protagonist, Katniss Everdeen, woont in een van de armste districten, namelijk District 12. Het district waar kool vandaan komt en bekend is omwille van hun koolmijnen.
Panem wordt getekend door een jaarlijks fenomeen gekend als “De Hongerspelen”. Een wedstrijd gebaseerd op het Latijnse idee van “panem et circenses” – brood en spelen – een gegeven dat staat om het volk te entertainen en hun goedkeuring te krijgen door middel van eten en vermaak. De uitdrukking komt voort uit Satire X van de Romeinse dichter Juvenalis. Deze “Hongerspelen” hebben als regels dat er uit elk district twee jongeren worden gekozen tussen de leeftijd van 12 en 18, één jongen en één meisje, die dan moeten vechten tot de dood tot er maar één winnaar overblijft. Het idee achter deze spelen is om de oorlog die Noord-Amerika voor het ontstaan van Panem heeft verwoest, te herdenken. In De Hongerspelen offert Katniss zichzelf op als deelnemer voor District 12 nadat haar zusjes naam wordt getrokken; Katniss neemt hierdoor haar plaats in.
Het boek volgt Katniss haar deelname aan de spelen alsook de openbaring van de werking van Panem en hoe de mensen over alle districten onderdrukt worden onder de toorn van de hoofdstad, het Kapitool.
Canon
De van Dale omschrijft “canon” als “het geheel van de zaken, werken, personen enz. die in een vakgebied algemeen als belangrijk worden erkend, zodat iedereen ze eigenlijk zou moeten kennen: de historische canon de belangrijkste gebeurtenissen en personen uit de geschiedenis”. Echter betrekt canon zich ook tot literatuur – werken die frappant en bijdragend zijn aan de literaire wereld tout cours.
Ik kan niet anders dan met dit statement en gedachtengoed akkoord gaan. De Hongerspelen is een reflectie van onze eigen maatschappij tot een extreem uiterste van mensen die elkaar voor sport moeten vermoorden terwijl dit wordt uitgezonden om de wereld te “entertainen”. Een “extreem uiterste” dat niet zo extreem is als het lijkt, aangezien dit een directe reflectie is van onze huidige maatschappij en hoe mensen machteloos toekijken terwijl onschuldige mensen worden uitgemoord omdat de leidinggevenden geen hand uitsteken. Denk hierbij maar aan de respectievelijke oorlogen in U]Oekraïne en Palestina; waar onschuldige mensen worden uitgemoord en de wereld machteloos toekijkt en smeekt voor verandering. De Hongerspelen zijnfictionele aard is altijd al een dubbelzijdig mes geweest, want zijn fictionele aard is veeleer gebouwd op de terreur en horrors van onze eigen hedendaagse maatschappij, iets wat Suzanne Collins keer op keer in al van haar boeken onderlijnt.
Het is deze continue reflectie, onderlijning en relevantie naar onze eigen problemen dat dit boek zo memorabel maakt. Wat ervoor zorgt dat het nog steeds wordt opgebracht in conversaties en mensen aansporen om dingen te zeggen zoals “wat er nu in de wereld gebeurt lijkt heel sterk op gegeven uit De Hongerspelen.” Dat is ook omdat De Hongerspelen, zoals eerder vermeld, niet meer is dan een spiegel naar de maatschappij toen en elementen gebruikt die al gebeurd zijn en blijven gebeuren. Het is de alarmbel op het dorpsplein die blijft rinkelen. Het is het boek dat nooit zijn continue relevantie van zich af zal kunnen zetten.
Geïllustreerde Editie
Deze geïllustreerde editie die 16 jaar na het originele debuut verschijnt, is een prachtige herwerking van een klassieker. Met een kraaknette vertaling door Maria Postema en pracht-illustraties door Nico Delort, is dit een must have-boek om op je kast te hebben staan. Het is de perfecte editie om jezelf terug in de wereld van De Hongerspelen te wanen, ditmaal met visuele impulsen van prachtige zwart-wit illustraties om u tegen te zeggen.
Dit boek is een pracht van een boek met een verhaal dat altijd relevant zal blijven en tot op heden een van de beste werken die ik ooit heb gelezen zal zijn. Tien jaar sinds ik het voor het eerst heb gelezen en nu weer, blijft het een steevaste vijf sterren krijgen. Dit is verplichte literatuur.
De koude maanden breken aan en het wordt al stilletjes aan tijd om te denken aan een verlanglijstje voor Kerstmis. Zet jij één van deze boeken op je verlanglijstje?
Paedyn Gray heeft voor opschudding gezorgd in Ilya. In een koninkrijk vol Elites heeft ze als doodgewoon meisje de Zuiveringsproeven overleefd én de koning vermoord. Nu is ze op de vlucht voor de persoon in wiens armen ze eigenlijk wil verdwijnen: Kai Azer.
Kai Azer is de nieuwe Handhaver van Ilya en werkt in opdracht van zijn broer Kitt, de nieuwe koning. En Kitt wil Paedyn laten boeten voor haar misdaad. Kai zet de achtervolging in en komt terecht in de vijandige stad Tando. Daar verandert de jager misschien wel in een prooi – en kan de strijd tussen plicht en verlangen dodelijk zijn…
A season for scandal
Een ander vervolgdeel dat komende maand verschijnt is A season for scandal: het vervolg op The Agency for scandal. Die serie is geschreven door dezelfde auteur als Drie wensen en een vloek.
Marigold Bloom is bloemist in de winkel van haar familie. Nadat haar verloofde het uitmaakt ziet het er echter niet zo goed uit voor Mari of voor de bloemenwinkel. Wanneer Mari per toeval kennismaakt met de verschrikkelijk knappe maar extreem humeurige Oliver Lockhart komt ze op het pad van detectivebureau The Aviary. De vrouwelijke detectives daar rekruteren haar onmiddellijk voor een speciale klus: de vermiste zus van Oliver terugvinden. Om haar te vinden moeten Mari en Oliver doen alsof ze pas verloofd zijn. Maar terwijl de lijn tussen waarheid en fictie in hun zoektocht vervaagt begint de neprelatie ook steeds echter te worden…
To die for
To die for is het der de deel in de street Academy serie van schrijfster Chinouk Thijssen. Het is het vervolg op To lie for en To kill for.
Het is een zwaar jaar geweest, maar de kans om met de danscrew van een van de grootste artiesten te werken is dichterbij dan ooit. Alles waar Shay en haar vriendinnen zo lang naartoe hebben gestreefd, ligt binnen handbereik. Al laat de Cluedomoordenaar dat niet zomaar toe. Wie overleeft STREET ACADEMY, en wie wordt de final girl? Een slasher in de streetdancewereld, nog bloedstollender dan de succesvolle Truth or Dance-trilogie. Voor young adults.
Zoethout
Marita de Sterck is de auteur van onder andere Harde hand en Mirakel. Zoethout is haar nieuwste young adult.
Amber, een twintiger, vindt in haar oude huurhuisje kindertekeningen die verontrustende taferelen tonen. Ze gaat op onderzoek uit en achterhaalt dat er vijftig jaar geleden in dit huis een drama gebeurde. Een meisje van zeven verdween en werd nooit teruggevonden. Wat Amber uiteindelijk ontdekt zet haar leven en dat van de mensen in de buurt op zijn kop. Als de cold case opnieuw wordt onderzocht komt stukje bij beetje naar boven wat er is gebeurd. Al gauw blijkt het veel te eenvoudig om één schuldige aan te wijzen…
Welkom terug op Marsyas. Dit is Arthurs verhaal. Arthur Parnassus is de directeur van een weeshuis op het kleine en afgelegen eiland Marsyas. Hij werkt hard en heeft lief met heel zijn hart, zodat geen van de kinderen ooit de pijn zal voelen die hij ooit voelde als wees op datzelfde eiland. Arthur is niet alleen, hij wordt vergezeld door de liefde van zijn leven, Linus Baker, een voormalig maatschappelijk werker van het ministerie van Toezicht Magische Jeugd. En ze worden bijgestaan door de eilandnimf Zoé Chapelwhite en haar vriendin Helen Webb. Samen zullen ze er alles aan doen om de kinderen te beschermen. Wanneer Arthur wordt opgeroepen om een publieke verklaring af te leggen over zijn duistere verleden, staat hij aan het begin van een strijd voor de toekomst die zijn familie, en alle magische kinderen, verdienen. Als een nieuw magisch kind, de jonge yeti David, zich bij hun in huis hoopt te voegen, weet Arthur dat ze op een breekpunt staan: hun familie zal sterker worden dan ooit óf uit elkaar vallen.
Een zwaluw in de kamer
Een zwaluw in de kamer verschijnt komende maand bij uitgeverij De Brouwerij. Het is een boek waarin verschillende queer verhalen aan bod komen, waarbij de tekst ondersteund wordt door illustraties.
Ontdekken dat je vader een vrouw is. Je afvragen of er wel geld is voor een winterjas. Niet meer naar school willen omdat je wordt gepest. Verliefd zijn op een man en een vrouw tegelijk. Na een heftig ongeluk in een rolstoel belanden. Een eenzame, oude man ontmoeten. In Een zwaluw in de kamer gebeurt het allemaal. En nog veel meer. Heel gewoon en soms net even anders. In twintig meeslepende queerverhalen neemt Eveline van de Putte je mee in het leven van heel diverse personages. Haar inspiratie haalt ze uit de ontelbare gesprekken die ze afgelopen jaren met jong en oud voerde. Verder put ze uit haar kleurrijke fantasie en persoonlijke ervaringen. De verhalen ademen een sterk gevoel voor sfeer en intimiteit, terwijl Eveline de pijnlijke rafels van de samenleving niet schuwt. Ze worden prachtig aangevuld met illustraties van Linda Hirzmann, die van het boek een fijne lees- én kijkervaring maken. Een zwaluw in de kamer, Queer verhalen die je omarmen is een boek waarin iedereen wel iets herkent.
Een deal met de elfenkoning
Een dela met de elfenkoning wordt aangeraden voor fans van een romantasy. Het verhaal is geïnspireerd op de verhalen van Hades en Persephone en Belle en het Beest.
Drieduizend jaar geleden joegen machtige rassen met wilde magie op de mens, totdat er een verdrag tot stand kwam. Nu ontvoeren de elfen al eeuwenlang een jonge vrouw uit Luella’s dorp om haar te kronen tot hun Mensenkoningin.
Uitverkoren worden tot koningin wordt door de dorpelingen gezien als een doodsvonnis. De negentienjarige Luella is dankbaar dat ze aan dat lot is ontkomen. Ze heeft haar leven gewijd aan kruidenleer en is van plan om de arts van het dorp te worden.
Totdat de Elfenkoning onverwachts arriveert… om haar te halen. Alles wat Luella dacht te weten over haar leven en zichzelf blijkt een leugen te zijn. Ontvoerd naar een land vol wilde magie is ze gedwongen om de nieuwe koningin van een kille, huiveringwekkend knappe Elfenkoning te worden. Daar leert ze over een stervende wereld die alleen zij kan redden. Het magische land Midschap trekt aan een kant van haar hart, haar thuis en haar volk trekt aan de andere kant… maar wat haar pas echt zal breken is een passie waar ze nooit om gevraagd heeft.
Fate of the Sun King
Fate of the Sun King is het derde deel in de Artefacts of Ouranos-serie van Nisha J. Tuli, voor fans van De Hongerspelen. Ook dit boek in de serie verschijnt in een limited edition.
Nu Lor de Hartenkroon in haar bezit heeft, wordt ze achtervolgd door meer machtige fae dan ooit. Na veel strijd lukt het haar om terug te keren naar Aphelion. Daar wil ze opeisen wat haar toebehoort: haar magie en familie-erfenis. Maar alles komt met een prijs. Zal Lor, nu ze zo dichtbij is, alles verliezen waar ze zo hard voor gevochten heeft? Zal haar hart bloeden voor die onweerstaanbare prins van de Aurora?
Prooidier
Prooidier is een Scandinavische Young Adult thriller die in Denemarken in 2022 werd genomineerd voor het Beste YA-boek van het jaar.
De 16-jarige Wilma reist van Denemarken naar Florida voor een uitwisselingsjaar. Ze logeert bij een gastgezin en ze heeft er zin in om op het strand te liggen en naar een nieuwe school te gaan. De dochter van het gastgezin, Rebecca, probeert haar onder haar hoede te nemen, maar al snel blijkt dat Wilma niet echt bij haar vriendengroep past. In plaats daarvan trekt Wilma steeds meer op met Rebecca’s oudere broer Jamie. Ondertussen gaan er geruchten over een vermist meisje en al snel wordt er een lichaam gevonden. Wilma’s zesde zintuig zegt haar dat de moordenaar iemand uit de buurt is. Een roofdier, dat op de loer ligt in de schaduw. Als er nóg een meisje wordt vermist, dringt het tot Wilma door dat ze de moordenaar misschien nog dichterbij moet zoeken dan ze eerst dacht.
Een hekel aan liefde
Zin om drie romantische kortverhalen van Ali Hazelwood te lezen? Eind november verschijnt Een hekel aan liefde.
Onder één dak: Een milieu-ingenieur komt erachter dat wetenschappers nooit samen moeten wonen wanneer ze een nieuwe kamergenoot krijgt: een verachtelijke olie-advocaat die de thermostaat niet met rust kan laten. Opgescheept met jou: Een civiel ingenieur en haar aartsvijand brengen hun rivaliteit en liefde naar een hoger niveau als ze vast komen te zitten in een lift in New York. Onder nul: Het bevroren hart van een NASA-ruimtevaartingenieur smelt wanneer ze door een verwonding in een afgelegen arctisch onderzoeksstation strandt en de enige persoon die bereid is om de gevaarlijke reddingsmissie uit te voeren haar oude rivaal is.
Doe wat ik zeg
We sluiten af met een Kluitman novelle van eigen bodem, namelijk Doe wat ik zegr van Britt Zwijnenberg. Zij schreef eerder Lang leve de keizer.
Onder druk van haar vader doet de zeventienjarige Olivia mee aan de speciale introductieweek van studentenvereniging Odin. Olivia wil dolgraag geneeskunde studeren en weet hoe klein de kans is dat ze wordt toegelaten. Lid zijn van Odin zou hierin wel eens het verschil kunnen maken.
Maar Olivia en de andere deelnemers worden aan vreselijke tests onderworpen en ze begint zich steeds meer af te vragen of dat het allemaal wel waard is. Wil ze hier echt bij horen? En nog belangrijker: is er nog een weg terug?
Welke van deze young adult boeken die in november verschijnen ga jij lezen?
Mede-boekenliefhebbers ontmoeten tijdens een evenementen in België of Nederland? Dan ben je hier aan het goede adres.
3 november: Fall Into Romance event – Utrecht
Dutch Venture Publishing en De Boekenvos organiseren het Fall Into Romance evenement, voor fans van feelgood, romance, new adult, historisch boeken en/of dark romance. Helaas is het evenement al wel uitverkocht!
9 november: Mijn wereld vol boeken Meet-up
Op 9 november om 14u30 kan je in Het Colofon in Arnhem terecht voor de Mijn werekd vol boeken Meet-up van Rien. Je kan hier mee het vijfjarig jubilieum van Riens’s reading journals vieren en een workshop volgen. Inschrijven kan door te mailen naar bestel@hetcolofon.nl.
16 november: Van BookTok tot Bieb
Op zaterdag 16 november om 12u kan je in Leiden terecht voor het event Van BookTok tot Bieb. Verschillende BookTokkers en young adult auteurs zullen daarbij aanwezig zijn. Chinouk Thijssen en Manon Borgen zullen er al zeker bij zijn. Je kan luisteren naar interviews, in gesprek gaan met de auteurs en bookish goodies shoppen. Een ticket kost 5 euro en is hier te koop.
30 november: Jonge pennen tijdens 24u van Permeke – Antwerpen
Tijdens de 24u van Permeke (het volledige programma vind je hier) vindt in jongerenbibliotheek kubus Permeke het evenement Jonge pennen plaats om 15u. Tijdens dat event gaat BookTokker Femke Lippens (@loonieslibrary) in gesprek met Young Adult auteurs Hanne Eerdekens, Doreen Hendrixk en Audrey Adelin over hun nieuwste boek. Daarna kan je nog met hen in gesprek gaan tijdens meet & greets. Het evenement is gratis. Inschrijven kan via deze link.
