Tag: young adult recensie

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Aan de andere kant van geluk – Nadine Swagerman

14 februari kwam het nieuwste boek van Nadine Swagerman Aan de andere kant van geluk uit. Ik mocht dit boek lezen. Wat ik ervan vond, lees je hieronder.

Het verhaal

Aan de andere kant van geluk vertelt het verhaal van Isa en Gwen. Ze hebben beiden hun eigen reden om hulp te zoeken en gaan dus beiden naar groepstherapie. Dat is ook de plaats waar ze elkaar leren kennen. Isa rouwt om het verlies van haar broer Felix. Bij Gwen is de situatie thuis onhoudbaar geworden door de scheiding van haar ouders. Er ontstaat snel een bijzondere band tussen de twee meiden, die verdergaat dan vriendschap.

Wanneer ze een brief moeten schrijven voor groepstherapie is dat voor Isa heel wat moeilijker dan voor Gwen. Wanneer Isa haar brief voorleest, doet Gwen een vreselijke ontdekking. Dan is de enige vraag die er nog heerst of hun relatie dit zal overleven.

Vertelperspectief

We lezen afwisselend vanuit het perspectief van Gwen en Isa. Zo lezen we in flashbacks ook meer over het overlijden van Felix. Door afwisselend vanuit het heden en het verleden te lezen, komen we ook meer te weten over de twee hoofdpersonages en wat ze hebben meegemaakt. Beide personages zijn goed neergezet en ontwikkelen zich doorheen het verhaal. Zo vinden de meiden elkaar niet enkel op vriendschappelijk vlak, maar ook op vlak van liefde en daar helpt Gwen Isa enorm mee.

Ondanks dat het vertelperspectief afwisselt, komen we veel meer te weten over Isa. Eigenlijk wel jammer, want ook Gwen haar verhaal was de moeite waard, maar blijft wat aan de oppervlakte. Ook op het einde van het boek in het deel “3 maanden later” krijgen we alleen Isa haar perspectief te lezen. Hoe Gwen alles verwerkt heeft en hoe Gwen haar leven nu is, dat lezen we niet.

De titel

De titel van het boek is echt een hele mooie titel en past ook perfect bij het verhaal. Het toont al aan dat Nadine Swagerman goed met woorden overweg kan. Op een gegeven moment komt dit ook terug in het boek en vond ik de titel nog mooier bij het verhaal passen. Swagerman weet de verschillende emoties zeer goed neer te pennen. Door de korte hoofdstukken vlieg je door het verhaal heen.

Thema’s

In dit boek komen er verschillende thema’s aan bod. Het is niet enkel een boek dat gaat over hoe je met verdriet kan omgaan. Andere belangrijke thema’s in het boek zijn rouw, angst, verdriet, vriendschap en liefde. De schrijfster weet deze thema’s goed met elkaar te verbinden.

Conclusie

In Aan de andere kant van geluk laat de schrijfster zeker goed zien dat iedereen op zijn eigen manier met verdriet omgaat. Het is een verhaal dat zeer vlot geschreven is en dus ook vlot leest.  

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Water – Lara Reims

Ik las het boek Water van Lara Reims. Dit is het eerste boek dat ik van Lara Reims heb gelezen en wat ik ervan vond lees je hieronder.

Het verhaal

Water gaat over Lizzie die op een kostschool zit die op een eiland staat. Daar probeert ze bij te komen van de gebeurtenis die het afgelopen jaar voor haar verpest heeft en haar bij haar ouders heeft weggejaagd. Maar dan gaat het eiland op slot. En offline. Alleen de mensen die het juiste paspoort hebben mogen op het eiland blijven, de rest moet weg van het eiland. Lizzie is nog geen 16 jaar en haar ouders wonen in Parijs, hierdoor mag zij op school blijven.

Op een gegeven moment gaan Lizzie naar de rotsen vlakbij het strand en vind daar een vreemde koffer met spullen erin. Er zit een chip in die met haar kan communiceren en contactlenzen. Deze chip verteld haar dat ze van het eiland moet vluchten samen met de koffer en deze moet terug brengen naar de eigenaar. Hierdoor leert Lizzie nieuwe mensen kennen en gaat ze op een groot avontuur.

Het terugbrengen van de koffer wordt steeds gevaarlijker. Zal het Lizzie lukken om de koffer terug te brengen?

De schrijfstijl/verhaallijn

De schrijfstijl van Lara Reims was voor mij in het begin erg wennen. Een aantal keer in het verhaal ga je even terug in de tijd met Lizzie, dit gebeurt vaak op momenten dat Lizzie voor het blok staat. Dit vond ik bij sommige momenten niet perse nodig en hierdoor raakte ik uit het verhaal. Verder schrijft Lara heel fijn en leest het boek makkelijk weg. Ik heb hierdoor het boek in één dag kunnen uitlezen.

De personages

In het verhaal is Lizzie de hoofdpersoon en zij leert verschillende mensen kennen in de loop van het verhaal. De belangrijkste personage heeft een goede diepgang. Op de andere personages wordt wat minder diep in gegaan en dit had van mij wel wat meer gemogen.

De wereld

Het verhaal speelt zicht gewoon af op de wereld en voor een groot deel op het eiland. Helaas werd mij niet helemaal duidelijk of het hierbij ging om Engeland. Hier kom je op een gegeven moment wel een soort van achter. Lizzie zit op een gegeven moment op een boot dat richting Frankrijk vaart. Vanaf dit punt speelt het verhaal zich verder af in Parijs. Het eiland had wat meer vorm mogen hebben en had wat meer beschreven mogen worden.

Conclusie

Het boek ziet er mooi uit en de titel van het boek is redelijk logisch. Hiervoor moet je echt het verhaal gelezen hebben om de link te leggen. Er had van mij wat meer spanning in het boek gemogen en wat minder terugblikken. Door sommige terugblikken werd ik uit het verhaal gehaald en hierdoor moest ik soms even een leespauze hebben. Verder zit het verhaal goed in elkaar en is het een leuk boek. Ik geef het boek drie en een halve ster.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Catfish Blues – Sara Lövestam

Catfish Blues

Het verhaal 

Texas is verliefd op zijn populaire klasgenoot André. Om met hem in contact te komen besluit hij een nep-account aan te maken op Instagram en gebruikt hij de foto’s van een knap meisje dat Hilma heet. Zijn plan lijkt te slagen, er ontstaat zelfs een voorzichtige vriendschap. Maar André’s vrienden vertrouwen het niet en dringen aan op een ontmoeting. Wanhopig besluit Texas de echte Hilma om hulp te vragen. Maar ook zij blijkt geheimen te hebben. 

Personages 

De personages in dit boek zijn duidelijk geschetst. De belangrijkere personages hebben iets meer diepgang dan de minder belangrijke personages. Bij de belangrijkste personages is het goed te volgen waarom ze bepaalde dingen doen en op bepaalde manieren reageren. 

Thema’s 

Er zijn verschillende belangrijke thema’s, zoals homoseksualiteit en jezelf anders voordoen dan je bent. Texas doet zich voor als een meisje, omdat hij denkt op die manier wel contact te kunnen leggen met de jongen die hij leuk vindt. Het wordt wel duidelijk behandeld dat dit niet de beste manier is en dat hier consequenties aan verbonden zitten. Wat ik mooi vond was dat er mensen voor hem opkwamen toen de school erachter kwam dat Texas op jongens viel. Er waren wel een paar mensen die even stom deden, maar die hebben later wel hun excuses aangeboden, dus het laat ook groei in die personages zien. 

Schrijfstijl 

In de eerste twee hoofdstukken had ik een beetje moeite met de schrijfstijl. Ik vond dat de zinnen heel raar liepen en had daar last van, maar daarna was ik eraan gewend, of werd het beter. Ik had er in ieder geval geen last meer van. Daarna vond ik de schrijfstijl best fijn. Het las heel makkelijk en ik heb het boek in één dag uitgelezen. Ik kwam er snel doorheen en had zin om door te lezen. 

Conclusie 

Ik vond het een mooi boek. Het was niet te moeilijk en ook niet te diepgaand, maar het was leuk om te lezen. Het was enigszins voorspelbaar, maar er gebeurde ook een paar onverwachte dingen die me verrasten en dat maakte het boek erg leuk. Ik geef het boek drie en een halve ster.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Woorden zeggen niets – Seren J. Smedts

Woorden zeggen niets is het tweede boek van de auteur Seren J. Smedts. Het boek kwam in oktober uit bij uitgeverij Hamley Books. Ik had het eerste boek niet gelezen, maar dit boek sprak me aan. Lees hieronder wat ik ervan vond.

Het verhaal

Seren J. Smedts vertelt het verhaal van de achttienjarige Lente, die halsreikend heeft uitgekeken naar het studentenleven. Ondanks de tegenslagen thuis en de vele ruzies met haar vriend, vertrekt ze vastberaden naar de universiteit. Maar haar vastberadenheid om zich op haar studies te concentreren verdwijnt als sneeuw voor de zon wanneer ze als een blok valt voor een knappe medestudent.

Tristan worstelt met zijn moeilijke kindertijd. Nadat zijn beste vriend naar het buitenland vertrekt, laat Tristan het pleeggezin waarin hij opgroeide achter. Op zoek naar licht in de duisternis ontmoet hij een bijzonder meisje. Maar wat als zij hem ook verlaat?

Schrijfstijl

Het verhaal wordt afwisselend verteld door Tristans perspectief en Lentes perspectief. Wanneer we lezen vanuit Tristans perspectief, speelt het verhaal zich af in het verleden. Lentes perspectief bevindt zich in het heden. Hierdoor merk je al snel dat het verhaal net anders in elkaar steekt dan de flaptekst doet vermoeden.

Na enkele hoofdstukken wordt duidelijk dat beide personages heel wat hebben meegemaakt in hun leven. Lentes perspectief is vrij levendig en herkenbaar geschreven: het speelt zich af in de studententijd. Tristans perspectief is donkerder en moeilijker te voorspellen. Ook wordt het steeds duidelijker wat de twee personages met elkaar te maken hebben en hoe dat tot stand is gekomen, maar om dat te weten te komen, moet je als lezer wel wat doorzetten.

Doordat het boek begint met Tristans perspectief, kwam ik zelf moeilijk in het verhaal. Het was pas na een paar hoofdstukken dat ik doorhad hoe dit verhaal in elkaar zat en dat ik het toch wel met plezier begon te lezen. Ik vond ook dat de schrijfstijl van Smedts anders was bij beiden perspectieven.

Er werd soms wat veel achtergrondinformatie gegeven, waardoor ik de rode draad door het verhaal af en toe verloor. Hierdoor kon het boek me op een gegeven moment niet meer echt boeien, maar ik heb toch doorgelezen. Er waren genoeg momenten dat ik wel echt in het verhaal zat en wou doorlezen. Ik ben uiteindelijk blij dat ik het heb uitgelezen.

Thema’s

In dit verhaal worden heftige onderwerpen zoals rouwverwerking, misbruik en vreemdgaan aangekaard. Dit heeft de auteur op een mooie manier gedaan.

Conclusie

Ik geef dit boek 3 sterren. De thema’s zijn goed uitgewerkt, maar door te werken met twee perspectieven heeft de schrijfster mij niet echt kunnen bekoren. Tristans perspectief vond ik minder fijn om te lezen dan Lentes perspectief. Ik zou zeggen, lees het zelf een keer en oordeel zelf.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Bron – Hart – Nico de Braeckeleer

Bron – Hart is het tweede boek in de serie Bronvan Nico de Braeckeleer. Het eerste boek, Ziel, heb ik graag gelezen. Ik was dus ook meteen nieuwsgierig naar het vervolg. Lees hier wat ik ervan vond.

Het verhaal

Het verhaal gaat niet meteen verder waar het gestopt is in het eerste boek. Dat zorgt ervoor dat je dit boek perfect kan lezen zonder het vorige boek te lezen. Tegelijkertijd gaat het toch wel verder op het eerste boek.

In Hart volgen we de 17-jarige Zoë die in een laboratorium onderworpen wordt aan tests. Haar vriend Justin redt haar. Hij is van plan om samen in het geheim een nieuw leven op te bouwen, ver weg van de wetenschappers. Zoë kan haar oude leven niet zomaar loslaten en krijgt het niet over haar hart om haar lotgenoten in de steek te laten. De maatschappij is helemaal veranderd en Zoë vecht voor gelijke rechten voor iedereen (gewone mensen en androïden). Een strijd die uitmondt in een bloedbad…

Spanning

De schrijfstijl van Nico de Braeckeleer leest enorm vlot. Ook de hoofdstukken zijn net lang genoeg om toch elke keer weer verder te willen lezen. Dat komt natuurlijk ook doordat het boek best wel spannend is.

Ik wou echt weten of het haar zou lukken om de waarheid te achterhalen waarom de robots opeens begonnen te schieten al waren ze zo geprogrammeerd dat dat eigenlijk niet kon. En waarom werd hun broncode dan aangepast? Wie zat erachter? Allemaal vragen waarop ik het antwoord echt graag wou weten.

Evolutie personages

De personages maken zeker een evolutie door. Het hele punt dat de androïden eigenlijk gemaakt zijn om een overleden persoon te vervangen en te leven zoals die dat deed, maar dat ze dan toch hun eigen gevoelens ontwikkelen laat dit zien. Iedereen begint uiteindelijk voor zichzelf te denken en het is mooi om te zien dat dat kan. Ik vroeg me ook vaak af of we ooit echt naar een maatschappij gaan waarin androïden kunnen worden ingezet om een overleden persoon te ‘vervangen’. Stel je voor…

Conclusie

Je hoeft het eerste boek in de reeks niet gelezen te hebben, maar het geeft je wel wat meer achtergrondinformatie. Het is een boek dat zeer vlot leest en een tof verhaal heeft. Ik geef het boek daarom ook 4 sterren!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Blackmail – Cis Meijer

Blackmail is het nieuwste boek van Cis Meijer dat eind augustus verscheen bij uitgeverij De Fontein. Het is een boek dat in de reeks Politie niet betreden uitgegeven is. Lees hier mijn eerlijke recensie.

Het verhaal

Het boek vertelt het verhaal van Tess. Haar beste vriendin Jade is omgekomen tijdens een tragisch ongeluk. Jade was dé gossipqueen van de middelbare school, ze had dan ook een podcast waarin ze ieders geheimen onthulde. Daardoor was ze natuurlijk énorm geliefd, maar tegelijkertijd ook énorm gehaat door iedereen.

Twee maanden na het tragische ongeval, vindt Tess een onafgemaakte podcast van Jade. Ze schrikt van de emotionele onthulling die Jade vertelt. Tess moet en zal ontdekken welke geheimen Jade meenam in haar graf. Was haar ongeval wel een ongeluk? En wat als de moordenaar nog gewoon rondloopt?

Spanning

Het verhaal kwam naar mijn mening misschien een beetje traag op gang. Toch is het zeker spannend genoeg en voor jongeren echt een aanrader. Ik moest echt weten wat er nu precies gebeurd was met Jade en wie die persoon was over wie het ging.

Vertelperspectief

Blackmail wordt verteld vanuit Tess’ perspectief maar af en toe krijg je ook een hoofdstuk dat begint met een getekend oog. Je leest dan vanuit het perspectief van de ‘dader’.  Deze hoofdstukken zijn vrij kort en gaven voor mij niet meteen een extra waarde, al voegden ze achteraf gezien misschien toch wat extra spanning toe. Op het einde was het wel een echte meerwaarde dat deze hoofdstukken er ook waren. Je krijgt dan via dit vertelperspectief te lezen wat er écht gebeurd is met Jade.

Conclusie

Ik raad Blackmail zeker aan aan lezers die graag een spannend boek lezen. Het is wel niet echt een thriller waar je de hele tijd op het puntje van je stoel zit, maar het is beslist een spannend verhaal. Vooral het tweede deel van het boek. Ik geef het boek 4 sterren! Bedankt uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Ivelle – Laura Diane

Ik schrijf deze recensie voor de blogtour van Laura Diane’s nieuwe boek Ivelle, waarvoor dank dat Young Adults mocht meedoen. Ik lees normaal niet heel erg graag fantasy, maar een van mijn voornemens als leerkracht Nederlands is dat ik wat meer uit mijn comfortzone wil gaan lezen. En dat heb ik dus gedaan met Ivelle. Wat ik ervan vond, lees je in deze recensie!

Waar gaat Ivelle over?

In het boek Ivelle volgen we de negentienjarige Ivelle die in Pagdama woont. In Pagdama vertelt jouw oogkleur hoe je je voelt. Groen is angst. Blauw is verdriet. Oranje is blijdschap. Ivelle ziet het rood van de liefde echt overal om zich heen. Naar haar heeft er echter nog nooit een jongen met roden ogen gekeken. Als ze een jaar na hun eerste ontmoeting de charmante Renzo weer tegenkomt, neemt ze een beslissing die alles kan veranderen.

Verwachtingen

Na het lezen van de korte inhoud sprak het boek mij meteen aan! Het genre is dan ook urban fantasy wat wil zeggen dat het verhaal zich afspeelt in een wereld die op de onze lijkt. Ik had vooral verwacht dat Ivelle een beslissing zou nemen die de rest van het verhaal echt om Renzo en haar ‘verliefdheid’ zou draaien. Ik had eigenlijk best laat door, dat de beslissing die haar leven helemaal zou veranderen, al gebeurd was… Het was dus een beetje anders dan ik had verwacht, maar zeker niet minder goed!

Schrijfstijl en personages

Laura Diane schrijft zeer vlot en de hoofdstukken zijn ook van een goede lengte. Het hoofdpersonage is iemand die ik in het begin net iets minder leuk vond, doordat ze echt enkel maar bezig was met die rode kleur om zich heen, maar ze maakt echt een vooruitgang. Ook de andere personages zijn goed en geloofwaardig neergezet. We leren ze natuurlijk niet allemaal even goed kennen, maar dat stoorde me niet. Ik vond het ook echt een meerwaarde dat er een personage was dat blind was en wiens ogen dus niet veranderden van kleur.

Invalshoek

Ik heb lange tijd gedacht ‘wat als dat echt zo was?’. Het concept sprak me echt heel erg aan. Ik ben zelf iemand die enorm veel emoties voelt en het ook niet altijd makkelijk vind om te benoemen wat ik voel. Als mijn ogen dan gewoon een kleur zouden krijgen die dat perfect zegt, zou dat niet fijn zijn? Door het personage dat blind was, werd me wel duidelijk dat dat dus niet altijd fijn is. Ook moesten sommige personages die een bepaalde job uitvoerden, zoals politieagenten, een zonnebril dragen zodat ze neutraal blijven en hun emoties niet toonden. Na wat meer nadenken lijkt het me dus toch niet altijd zo fijn, want je kan echt niets meer verbergen. Wel een zeer leuke invalshoek voor een Young Adult boek!

Conclusie

Het boek leest heel erg vlot door de fijne schrijfstijl van Laura Diane en het hoofdpersonage is een leuke meid. De invalshoek is ook heel erg leuk. Zeker 4 sterren voor mij!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De laatste uren van Josephine Donkers – Daniëlle Bakhuis

Het is de eerste keer dat ik een boek van Daniëlle Bakhuis las. Ik had al veel goeds gehoord over deze schrijfster en ook de korte inhoud spraken mij aan. Nogmaals bedankt, uitgeverij Best of YA, voor het recensie-exemplaar.

Korte inhoud

Waarover het verhaal gaat? De titel maakt het eigenlijk al meteen duidelijk: De laatste uren van Josephine Donkers. Josephine is op vakantie samen met twee vriendinnen. Op de laatste avond, wordt haar lichaam onderaan een klif gevonden. Wat is er gebeurd in de laatste uren voor haar dood?

Short story

De laatste uren van Josephine Donkers maakt deel uit van de Best of YA XS-serie. De boeken in deze reeks zijn korte verhalen geschreven door Nederlandse auteurs. Ik vind dit een goed concept, omdat deze boeken niet-lezers misschien sneller zullen aanspreken dan een heel dik boek.

Het verhaal telt maar 100 pagina’s, wat toch wel weinig is voor een spannend verhaal. Toch slaagt de auteur in haar opzet. Ik heb het boek in een aantal uren uitgelezen en vond het een leuk boek om te lezen. Helaas vond ik het niet echt spannend ondanks dat ik de korte inhoud echt spannend vond klinken. Ik wou wel weten wat er nu precies gebeurd was met Josephine.

De opzet van de verhoren door de politie, was ook echt een meerwaarde. Zo krijg je te lezen wat twee vriendinnen afzonderlijk vertellen over de laatste avond en wat er dan effectief gebeurde.

Verborgen tips

Zoals de schrijfster – Daniëlle Bakhuis – zelf zegt op het einde van het boek, zullen er als je het boek opnieuw leest, zeker dingen zijn die je opvallen. Dat zal zo zijn, maar ik weet zelf niet of ik dit boek nog een keer zou lezen om de kleine hints te weten te komen.

Conclusie

Een kort spannend verhaal dat je wil uitlezen. 3,5 sterren!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Onze eerste zomer samen – Sandra J. Paul

Onze eerste zomer samen van Sandra J. Paul kwam in mei uit bij uitgevery Hamley Books. Lees hier wat ik ervan vond.

Het verhaal

Het laatste boek van Sandra J. Paul vertelt het verhaal van Mila en Daniel. Op een stormachtige nacht komen Mila en Daniel elkaar na jaren weer tegen. Hij wil kosten wat het kost naar zijn vader die in het ziekenhuis ligt. Zo komt het dat Mila besluit hem te helpen en hem een lift geeft. Door de storm ziet ze bijna niets op de weg en voor ze het weten krijgen ze een ongeluk.

Wanneer Daniel ontwaakt, ontdekt hij dat hij een gevangene is van de mysterieuze sekteleider Dominic, die hen na het ongeluk naar zijn afgesloten domein heeft gebracht. Niet alleen Daniel zit vast in de klauwen van de man, maar ook Mila en vele anderen. Kunnen de twee ontsnappen uit de sekte?

De cover

Ik kan niet anders dan iets zeggen over de cover. Zeg nu zelf, de cover spreekt echt aan. Er staat een vrouw in een witte jurk op die in het gras ligt. De titel ‘onze eerste zomer samen’ met als ondertitel ‘is de zomer dat je me doodde’. Dat alles samen zorgde ervoor dat mijn nieuwsgierigheid meteen gewekt werd.  

Steengoed begin

Ik was al nieuwsgierig door de cover, maar de eerste pagina zorgt dat je meteen in het verhaal zit. Je weet op dat moment nog niet veel en het is allemaal nog een beetje vaag, maar toch wil je verder lezen. Je maakt al zeer snel kennis met de hoofdpersonages Mila en Daniel en het is zeer makkelijk om je in te leven in het verhaal.

Het binnenwerk is ook echt passend gekozen. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende oogpunten, dat van Mila, Daniel en Dominic. Elk deel wordt gescheiden door een zwart-wit foto met een Engelstalige quote erbij. Sandra J. Paul heeft ook een zeer vlotte schrijfstijl, waardoor ik het boek op een namiddag uitlas.

Belangrijke thema’s

Het verhaal gaat over een sekte en zet de lezer zeker tot nadenken. Vooral over de volgzaamheid van mensen en hoe gemakkelijk dat misbruikt kan worden. Er is ook een paranormaal kantje aan het verhaal verbonden, maar dat wordt op een geloofwaardige manier neergezet doordat de emoties van de hoofdpersonages realistisch blijven.

Conclusie

Heb je zin om een boek te lezen dat je snel tussendoor kan lezen en dat spannend is? Dan is dit boek zeker iets voor jou. Ik heb het boek graag gelezen en geef het dan ook 4 sterren. Onze eerste zomer samen is nu te koop bij alle Standaard Boekhandels voor maar 9,99 euro.